ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

ชะแง้มอง ท้องนภา สีครามหม่น
ดวงกมล ว้าเหว่ สุดห่วงหา
นึกถึงรัก ที่ห่างหาย ไม่หวนมา
แต่ทว่า หัวใจ ยังเฝ้ารอ

หยาดน้ำฝน หล่นมา จากฟากฟ้า
กระทบหน้า สาดกระเซ็น ดังอ้อนขอ
วอนให้ฟ้า เทหยาดฝน รดหน้า-คอ
กลบน้ำตา คนรอ ที่เขาลืม

 

[สุวรรณ]

เห็นหน้ามนมาชะแง้แลท้องฟ้า
ช่วงเวลาสี่ทุ่มไยกันหืม   
ป่านฉะนี้นี่ไม่นอนอีกหรืออืม
เดี๋ยวแม่มาไม่ปลื้มนะรู้มั้ย

(ไยลงด้วยสระอืมอ่ะ น้องสมาย  แทบแย่เลยเรา )

จารึกถ้อยร้อยเรียงเป็นเสียงส่ง
ถึงอนงค์น้องนางปรางสดใส
ร่ำเถิดน้องครวญคร่ำแล้วทำใจ
รุ่งวันใหม่จงเข้มแข็งแกร่งอีกครา 

[กริชอักษร]

จะกี่ชาติก็ช่างจะยังรัก
มีใจหนักรักเธอเสมอหนา
แม้ต้องท้อรอกี่ชาติปาดน้ำตา
รอจนกว่าเธอจะมาคู่กัน

เธอจะลืมกี่ชาติพบคบคนใหม่
ฉันรอได้ตามใจเธอเสมอนั่น
แม้จะลืมว่ามีฉันตราบนิจนิรันดร์
ฉันก็ยังยืนกรานที่จะรอ

[my smile]

เห็นหน้ามนมาชะแง้แลท้องฟ้า
ช่วงเวลาสี่ทุ่มไยกันหืม   
ป่านฉะนี้นี่ไม่นอนอีกหรืออืม
เดี๋ยวแม่มาไม่ปลื้มนะรู้มั้ย

(ไยลงด้วยสระอืมอ่ะ น้องสมาย  แทบแย่เลยเรา )

จารึกถ้อยร้อยเรียงเป็นเสียงส่ง
ถึงอนงค์น้องนางปรางสดใส
ร่ำเถิดน้องครวญคร่ำแล้วทำใจ
รุ่งวันใหม่จงเข้มแข็งแกร่งอีกครา 

ถึงพี่สุวรรณ คนดี ที่เลื่อมใส
จากดวงใจ ที่เศร้าหม่น ปนน้ำตา
ขอบคุณ ทุกสิ่งอย่าง ที่มีค่า
เช่นเวลา คำปลอบโยน กำลังใจ

จะเข้มแข็ง แกร่งกล้า ในรุ่งวัน
เป็นตัวฉัน ที่สดใส ในวันใหม่
ปาดน้ำตา เช็ดหน้า ก้าวต่อไป
ด้วยหัวใจ ความหวัง และแรงเชียร์


อันนี้ลงด้วยสระเอียร์ หนูว่าน่าจะแย่เหมือนกัน 555![/

[กุลมาตา(singlemom99)]

ใครจะลืม..จะปลื้มใคร..ช่างใครเถิด
ใครจะเชิด..ใครจะชัง..ช่างใครเขา
หากจะรัก..รักเพื่อรัก..หนักเป็นเบา
จงอย่าเศร้า..ร้าวใจ..ที่ใครลืม

[ดิษฐา]

จงรอไปเท่าที่ใจยังสู้
ถ้าใจรู้ รอไป ไม่เกิดผล
หยุดรอเถิด เสียเวลา ว่ารำพึง
ใครผู้ซึ่ง ไม่รู้ค่า..อย่าได้รอ

[พิมพิลาไลย]

ชะเง้อชะแง้แลดูอยู่เหงาหงอย
ฉันต้องคอยลอยเลื่อนกี่เดือนหนอ
เขาไม่รู้หรือไรมีใครรอ
ด้วยใจท้อทรมานนานเหลือทน

เขาลืมคนที่รอท้อใจแล้ว
เขาลืมแก้วแวววับให้สับสน
ช่างกระไรหนอในน้ำใจคน
ชักวกวนปนเปื้อนเหมือนไร้ใจ

พิมพิลาไลย

[เมฆา...]

จงรอไปเท่าที่ใจยังสู้
ถ้าใจรู้ รอไป ไม่เกิดผล
หยุดรอเถิด เสียเวลา ว่ารำพึง
ใครผู้ซึ่ง ไม่รู้ค่า..อย่าได้รอ[/cent


                              ...คนที่รอ..รอได้..ด้วยใจหวัง...
                        ...แม้ลำพัง..ยังรอ..ต่อเติมฝัน...
                        ...ถึงเดียวดาย..ปลายทาง..เหินห่างกัน...
                        ...ความผูกผัน...นั้นคงตรึง...รึงรัดใจ...
                             ...ถึงรู้ว่า..ถ้ารอ..ก็รอเก้อ...
                        ...ใจก็ยัง..พร่ำเพ้อ...ละเมอไหว...
                        ...เหตุเพราะรัก..รักจริง...เหนือสิ่งใด...
                        ...ถึงเขาลืม..ลืมเราไป...ใจสั่งรอ....                     
                     
 

[คนไร้ค่า]

รอร้อรอรอเธออยู่ตรงนี้
อยู่ตรงที่เคยเคียงร่วมดวงใจ
ยังรอเธอรออยู่เรื่อยๆไป
แล้วเมื่อไรเธอจะมาหาคนคอย

วันเป็นเดือนเดือนเป็นปีเธออยู่ไหน
ปล่อยให้ใจรอเธออย่างเลื่อนลอย
คอยๆๆนั่งคอยเธอน้ำตาปรอย
หรือเธอหลอกให้คอยแล้วเธอลืม

[สายไหม]

ถ้ารักจริง จงหมั่น มั่นในรัก
เคยกล่าวทัก กับใจ ให้แข็งขัน
แต่วันนี้ เวลา พาห่างกัน
คำที่ฉัน พูดไว้ คงหายไป

ถ้ารักจริง ของใจ ในตอนนี้
คงต้องหนี จากรัก วิ่งจากหาย
ปล่อยเวลา พาใจ ให้ห่างไกล
ผ่อนคลายใจ เปลี่ยวเหงา กับเงาจันทร์

อยากจะรอ ต่อไป ให้ได้มาก
แต่คงยาก เพราะใจ ได้เปลี่ยนผัน
จากรักเป็น น้อยใจ ให้แทนกัน
เพระที่ฉัน ทำเสมอ เธอไม่มอง

อยากจะให้ เวลา พาห่างหาย
เพราะสีใจ ของฉัน มันเริ่มหมอง
เฝ้ารอเธอ มีใจ ใคร่ปรองดอง
วันนี้ใจ เราสอง ต้องห่างกัน

ถ้าที่เดิม ตรงนี้ ไม่มีสุข
อยู่แล้วทุกข์ โปรดเดินนำ ตามความฝัน
ที่ตรงนี้ ฉันอยู่ แทนและกัน
ถ้าวันไหน รักฉัน ก็หันมา(มองที่เดิมนะครับ)



อาจเป็นวันที่แสนเหนื่อย
เป็นวันหนึ่งวัน......ที่ทุกอย่างยากที่สุด
อาจต้องเก็บทุกความอ่อนแอ ไว้ภายใต้รอยยิ้ม

และแกล้งลืม คำเป็นร้อย..เป็นพันคำ
เพื่อเอ่ย คำคำเดียวว่า "สบายดี"

แต่ทั้งหมดนั้น มีค่าขึ้นมาทันที่....
ทันที่ที่รู้ว่า...ทำเพื่อใคร

ขอบคุณ เวลาทุกเวลานะครับ ... ตัวเองสำคัญที่สุด จริงๆนะ(เสมอเลยหละ)...เค้ารักตัวเองมากมาย

------------------------------
^^ ขอบคุณค๊าบบบ พี่ๆบ้านกลอนไทย วันนี้น้องพิมยาวไปนิดนึง  อิอิ
 

 

[my smile]

ระยะทาง...ห่างข้ามฟ้า...ปฎิทินเปลี่ยนไป...ไม่ได้พบ
ไม่ได้หลบสายตา...หรือหลบหน้า...แต่เป็นเพราะ...ความห่างเหิน
มองท้องฟ้า...ดวงดาวระยิบ...กระพริบตา...คิดถึงเธอเหลือเกิน
เมื่อไรนาฬิกาจะเดิน...จนถึงวันนั้น...วันที่เธอกลับมา

[ตะวันฉาย]

...มีสิทธิ์แค่คนรอยังพอค่า
สิทธิ์รอท่าว่าให้รอพอใจหวัง
สิทธิ์ยามท้อให้รอพอประทัง
สิทธิ์รักดั่งครั้งที่ใช่ใคร่ว่ามี

...สิทธิ์ที่รอ  เพราะรัก  นั้นหนักหน่วง
สิทธิ์คนห่วงเพราะรักทักวิถี
สิทธิ์คนรักพักรอพอชีวี
สิทธิ์ที่มีให้แค่รอ...พอเขาลืม...

[ไพร พนาวัลย์]

ใจคนรอขออยู่คู่ความรัก
จะเฝ้าภักดิ์คนดีที่เคยปลื้ม
แม้จะนานเพียงใดไม่ขอลืม
รักดูดดื่มจริงใจให้ต่อกัน

จงรอก่อนเถิดหนาแก้วตาพี่
จงอยู่ดีเถิดหนาอย่าโศกศัลย์
จะขอรักเพียงน้องชั่วนิรันดร์
เราจะไม่ลืมกันนะดวงใจ

เราจะหมั่นเติมรักให้เต็มอิ่ม
เราจะยิ้มรับวันอันสดใส
เราจะรอวันกลับรับคนไกล
เพื่อจะได้ชื่นชม สม....รอคอย

 

“ปรางค์ สามยอด”

[จ้อง เจรียงคำ]

อีกวันแล้ว..ที่แววตา..บอกว้าวุ่น
ไร้เงาของคนเคยคุ้น..ขุ่นแววใส
เส้นเวลา..ลากยาวกว่าคราวใด
แต่เส้นของ..ความห่วงใย..ไกลกว่านัก

ในวันที่ทุกอย่าง..ต่างเดินหน้า
มีเวลา..พาข้าม..ไปตามหลัก
แต่สิ่งหนึ่งซึ่งนิ่งหยุด..ประดุจชะงัก
ก็คือรัก..ในรอยทาง...ความห่างไกล

กี่วันแล้ว..ที่แววตา..บ่งว่าเศร้า
นับได้เท่ากับวันของ..น้ำนองไหล
บนแก้มเอย..เคยประทับ..รับจูบใคร
บัดนี้ไย มีน้ำตา..มาจูบแทน
 

[ทอฝัน]

...ในคำรอ...ส่อเค้า...ว่าเรารัก
จึงมิหัก...ใจลง...คงหวงแหน
คือคำรอ...แทนคำรัก...มาทักแทน
หวังว่าแม้น...เขาเห็นค่า...ไม่กล้าลืม
..............................................
...คนที่รอ...คงรอไป...ใจแน่นหนัก
คนไม่รัก...เขาลา...ไม่มาปลื้ม
คนที่รอ...คือเรา...เขาคนลืม
แค่ขอยืม...เวลา...เติมค่ารอ...
................................//ทอฝัน

[ดอกกระเจียว]

เธอรักฉันเพื่ออะไรฉันไม่รู้
ทั้งที่ฉันเฝ้ารออยู่อย่างเหนื่อยท้อ
รักที่ให้..เธอว่าไม่เพียงพอ
ฉันยังง้อเพราะรักเธอหมดใจ

เช็ดน้ำตาเถิดคนดีหากมีรัก
และห้ามหักดวงจิตคิดผลักไส
เธอรักฉัน..เรารักกันไม่มีใคร
แต่เธอรักฉันจริงไหม..บอกสักคำ

[GreenMonkey]

หนึ่งนาที ที่รอ ท้อแล้วนะ
ใครเขาจะ มาเห็น เป็นสงสาร
คนที่รอ รอไป ใกล้อาการ
ยิ่งเนิ่นนาน หนักเข้า ยิ่งเศร้าใจ

หนึ่งนาที ที่บอก ออกจากปาก
คงไม่ยาก ยามพูดเอ่ย เผยมาให้
คนที่บอก บอกมา ว่ากันไป
แต่ข้างใน ลืมกัน มันช้ำทรวง

แล้วจะรอ ดีไหม ใครจะรู้
แล้วจะอยู่ ทนไหม ใครจะห่วง
แล้วจะมี อีกไหม ใครจะควง
แล้วจะล่วง เลยนานไหม ใครตอบที

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..