ก้อนหิน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
25 พฤศจิกายน 2024, 05:16:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ก้อนหิน  (อ่าน 4718 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
02 พฤษภาคม 2010, 11:06:PM
power_d10
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1



« เมื่อ: 02 พฤษภาคม 2010, 11:06:PM »
ชุมชนชุมชน

พื้นดินหรือจะสิ้นขนานดินทุกถิ่นที่
ก้อนหินหรือจะมีที่จะขึ้นไปเทียมจันทร์
เช่นคนที่มีอยู่ดูก็รู้ไม่มีวัน
เอื้อมมือไปขว้าจันทร์ไม่มีวันจะดั่งใจ
ก้อนหินก็คือหินไม่ได้บินเช่นนกไป
สุดท้ายที่ฝันใฝ่ก็ต้องจมสู่ผื้นดิน
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
02 พฤษภาคม 2010, 11:52:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #1 เมื่อ: 02 พฤษภาคม 2010, 11:52:PM »
ชุมชนชุมชน

แม้เป็นเพียง ก้อนหิน ดินไร้ค่า
ถูกตีตรา ว่าด้อย น้อยศักดิ์ศรี
ถูกคนกล่าว คราวโทษ ไม่มีดี
เห็นคุณค่า เพียงธุลี ที่เศษดิน

แม้เป็นเพียง ก้อนหิน เคียงตฤณต่ำ
ไม่อาจนำ กำแสง ต่อแรงศิลป์
ไม่อาจวาด ภาพใด ได้โรยริน
ฉายประทิน ต่อผู้ สู่มาเยือน

เทียบกับฟ้า ฟ้ายัง ยิ่งใหญ่กว่า
พรรณนา ความไป ตามใจเฉือน
โบกสะบัด เรื่องราว ได้ก้าวเยือน
ไม่เคยแม้ ลางเลือน...คงเกลื่อนใจ

เทียบกันจันทร์ นั้นฝัน เป็นชาติหน้า
มิเทียมกล้า ท้าทาย ลายจันทร์ใส
ิยิ่งเปรียบดาว แล้วดู ยิ่งห่างไกล
โอ้จะมี บ้างไหม ใครเคยแล

จะขอเก็บ จันทร์มา ประดับจิต
ขอเพียงคิด พิศเห็น เป็นกระแส
ขอได้เฝ้า เคล้าฝัน เถอะดวงแด
เพราะรักแท้ คงหมดสิทธิ์ ลิขิตลง
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
03 พฤษภาคม 2010, 02:46:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #2 เมื่อ: 03 พฤษภาคม 2010, 02:46:AM »
ชุมชนชุมชน




ทุกสิ่งสรรปั้นแต่งแหล่งกำเนิด
บ้างเลอเลิศสูงลิ่วปลิวไสว
ดั่งเดือนดาวพราวฟ้าสุราลัย
บ้างฝันใฝ่หมายปองจ้องจันทรา

แต่ของจริงนิ่งแท้ไม่แปรผัน
ที่ผูกพันฝูงชนจนรู้ค่า
เริ่มกำเนิดพิภพจบโลกา
สร้างสรรมาไม่น้อยด้อยกว่าใคร

เพียงก้อนหินหนึ่งก้อนห่อนสูงค่า
แม้อยู่ป่าอยู่เขาเข้าแดนไหน
เจ้ามีส่วนเสริมสร้างให้กว้างไกล
ทุกถิ่นไซร้ใช้หินจนชินชา

สถาปัตย์น้อยใหญ่ได้ตัวเจ้า
เสริมคลุกเคล้าแข็งแรงทั้งแกร่งกล้า
ทั้งตึกงามอร่ามชั้นดั้นนภา
เจ้ามีค่ายิ่งใหญ่ในแผ่นดิน

มาเถิดหนาก้อนหินได้ยินไหม?
ข้าภูมิใจในเจ้าเฝ้าถวิล
ถึงค่าน้อยเพียงใดไม่ยลยิน
ขอเชยกลิ่นหินน้อยห้อยกลางใจ

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

“ปรางค์  สามยอด”


ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s