ห่างกาย...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:48:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ห่างกาย...  (อ่าน 4619 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
30 เมษายน 2010, 11:56:PM
chaipan1999
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 93
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 365


กวีจรนอนตลาด-กวีปราชญ์นอนวัง


« เมื่อ: 30 เมษายน 2010, 11:56:PM »
ชุมชนชุมชน

ยามจากกันฉันปากแข็งไม่พูดกล่าว
แต่ยามนี้ใจฉันร้าวเพราะคิดถึง
ต้องมามาห่างกันไกลใจคำนึง
อยากพูดซึ้งแต่ปากฉันมันหนักเกิน

แค่คำเดียวที่อยากบอกให้เธอรู้
มันเก็บอยู่ในใจด้วยขัดเขิน
เกรงคนอื่นเห็นเข้าเราล่วงเกิน
จึงห่างเหินเดินมาไม่ลากัน

ทั้งทั้งที่หัวใจอยากจะเอ่ย
อยากจะเผยความนัยในคำนั้น
คำคำเดียวอยากฝากความสัมพันธ์
หนึ่งคำนั้นคำนี้พี่มีใจ

ขอเพียงเธอคิดถึงคนึงบ้าง
รักอยู่ใกล้กายห่างอย่าหวั่นไหว
รอคืนวันกลับหวนคืนถิ่นไกล
พี่ขอให้เพียงน้องมองตากัน...

 น้อยใจแล้วด้วย น้อยใจแล้วด้วย น้อยใจแล้วด้วย
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
01 พฤษภาคม 2010, 11:44:AM
เด็กหัดกลอน
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 57
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 401



« ตอบ #1 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2010, 11:44:AM »
ชุมชนชุมชน



หวังให้น้องมองตาไม่กล้าเอ่ย
พี่ทำเฉยไม่เอ่ยคำรักนั่น
คำลึกซึ้งตรึงสลักปักชีวัน
คำรำพันจากพี่ชายไม่เคยมี

ยามจากกันดึงดันน้องหวั่นไหว
อยากไปไกลจากน้องให้หมองศรี
กริยาท่าทางรักฝากวจี
คงริบรี่ไม่เอ่ยพร่ำคำวาจา

บอกความนัยอยากจะเอ่ยเผยให้รู้
แต่เก็บอยู่ในใจใคร่ครวญหา
น้องควรหรือเชื่อคำพร่ำพรรณนา
จากพี่ยาคนดีที่หมางเมิน

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ไปเที่ยวกันดีกว่า มาตามช่วงอารมณ์แห่งกวี   ไปเที่ยวกันดีกว่า
01 พฤษภาคม 2010, 12:13:PM
chaipan1999
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 93
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 365


กวีจรนอนตลาด-กวีปราชญ์นอนวัง


« ตอบ #2 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2010, 12:13:PM »
ชุมชนชุมชน



หวังให้น้องมองตาไม่กล้าเอ่ย
พี่ทำเฉยไม่เอ่ยคำรักนั่น
คำลึกซึ้งตรึงสลักปักชีวัน
คำรำพันจากพี่ชายไม่เคยมี

ยามจากกันดึงดันน้องหวั่นไหว
อยากไปไกลจากน้องให้หมองศรี
กริยาท่าทางรักฝากวจี
คงริบรี่ไม่เอ่ยพร่ำคำวาจา

บอกความนัยอยากจะเอ่ยเผยให้รู้
แต่เก็บอยู่ในใจใคร่ครวญหา
น้องควรหรือเชื่อคำพร่ำพรรณนา
จากพี่ยาคนดีที่หมางเมิน




ใช่หมางเมินคนดีที่เหินห่าง
แต่ต้องร้างลาไกลไปห่างเหิน
ไม่ได้เอ่ยคำลาเพราะรักเกิน
แต่ขัดเขินด้วยสายตาคนรอบกาย

ขอเพียงพี่มองตาน้องมองตอบ
เหมือนนัยมอบสื่อคำแทนความหมาย
เจ้ายิ้มตอบพี่โค้งนิดชื่นจิตคลาย
ก่อนเดินทางห่างหายไกลจากกัน

แต่เจ้ากลับก้มหลบไม่สบพักต์
ใจพี่จักเจ็บแท้หวั่นแปรผัน
หรือน้องอายคนดูเขารู้ทัน
ทำไมรักสองเรานั้นมันยากแท้

 เอ้อ..จริงว่ะ เอ้อ..จริงว่ะ
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
01 พฤษภาคม 2010, 12:59:PM
มานพ
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,678



« ตอบ #3 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2010, 12:59:PM »
ชุมชนชุมชน



น้องอายใครบอกได้ไหมที่รัก
เห็นแหงนพักตร์มองหลบสบตาแม่
หากยิ้มตอบพี่ชายได้เหลียวแล
ขอเทคแคร์คนดีพี่ยืนยัน

พี่เฝ้ามองจ้องน้องทุกนาที
หากคนดีหันมาสบตามั่น
พี่คงอายเมื่อพบสบตากัน
หลบไม่ทันอายมากเพราะรักเธอ

 ยิ้มให้จ้ะ หัวเราะยิ้มๆ ยิ้มหน้าใส ยิ้มแฉ่งฟันหลอ
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

04 พฤษภาคม 2010, 02:50:PM
I love gray
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 6
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 45



« ตอบ #4 เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2010, 02:50:PM »
ชุมชนชุมชน

ห่างกายแต่ใจติด
มิอาจคิดบิดเบือน
เปลี่ยนแปรผัน
จะรักเดียวใจเดียว
และผูกพันธ์
กายห่างนั้น
แต่ใจมีเพียงเธอ



               

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s