ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

รอยเท้าบนผืนทราย

ย่ำเท้าบนผืนทรายเมื่อปลายหนาว
ดูเดือนดาวเคียงคู่สู่ฝั่งฝัน
(วันสองเรา)คำว่าเรา ไม่สัมผัสกับ หนาว ขอแก้ไข นะครับ
ต่างออดอ้อนน้ำคำเพ้อรำพัน
สองสุขสันต์สองรื่นรมย์สมฤดี

อันคำมั่นสัญญาเมื่อครานั้น
ดั่งฝากฝันบนทรายแล้วหน่ายหนี
น้ำทะเลซัดมาทุกนาที
หรือจะมีเหลือรอยให้รำไร

อันน้ำคำคนเราก็เท่านี้
หรือจะมีจริงจังดั่งน้ำไหล
พูดจากปากเหมือนบอกออกจากใจ
แต่นานไปก็เปลี่ยนแปรไม่แน่นอน

แม้ชีวิตของเราจะสั้นนัก
ขอมีรักสลักใจไม่ถ่ายถอน
ไม่หวาดหวั่นไม่วิตกไม่โยกคลอน
ไม่แรมรอนไม่ลบเลือนเหมือนรอยทราย

มองรอยเท้าบนผืนทรายให้ครุ่นคิด
ถึงมิ่งมิตรแสนดีที่ห่างหาย
คิดถึงวันเราสองประคองกาย
รักมลายหายลับไปกับลม

เหลือเพียงคำพร่ำวจีที่บอกรัก
ยังสลักฝังใจให้ขื่นขม
ทิ้งเพียงรอยรักร้างหว่างอารมณ์
รักระทมเหมือนรอยทรายที่ลางเลือน

 

“ปรางค์  สามยอด”  

[..ทักษมน..]

ไปทะเลอีกครั้ง ....ค่อยยังชั่ว
แม้หวาดกลัวแพ้ฤทธิ์.... ความคิดถึง
คลื่นซัดสาดหาดทราย ....คลายคำนึง
น่าฉุดดึงทุกข์เศร้า......ให้เบา-บาง

นอนหาดทรายจนเช้า.... ดาวเป็นเพื่อน
อาจลางเลือนซ่างซา...ถ้าฟ้าสาง
โอ้..ยามเย็นลมบก.....ทุกข์อก-จาง
อยากปล่อยวางฝากตรม.....ชมทะเล

ก็ลมบกพัดไกว.....ทุกข็ไปแล้ว
ลมทะเลเห่แวว.......ให้หักเห
น่าไปใหม่ยามเย็น ....นอนบนเปล
เลือกเสเพล..เมาไม่สร่าง.....ทุกอย่างลืม..

[GreenMonkey]

เหยียบประทับ กับเท้า เข้าเต็มที่
ทรายก็มี ร่องรอย เท้าน้อยใหญ่
ฝากฝังกับ ผืนทราย หมายฝากไว้
มิทันไร คลื่นซัด พัดรอยกลืน

ทิ้งคำรัก สลักไว้ ในห้องจิต
หากไม่คิด มีใจ ใยจะฝืน
คลื่นปัญหา ถาโถม โจมตีคืน
รักสะอื้น จางหาย ในสายตา

แม้จะทิ้ง รอยไว้ ให้สักร้อย
คลื่นก็พลอย ปะทะ จะลบค่า
จะรอยรัก รอยเท้า เฝ้าโศกา
ก็เพราะว่า เธอคนนี้ ไม่มีใจ

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..

[พิมพิลาไลย]

เหยียบพื้นทรายกรายกล้ำน้ำตาอาบ
นึกถึงภาพซาบซ่านผ่านสุขแสน
ครั้งก่อนเก่าเคล้าคลอหนอเป็นแฟน
เคยเหยียบแดนดินทรายปรายตามอง

ฝากรอยเท้าเราคู่ยืนดูว่า
น้ำซัดมาพาหายทรายไม่หมอง
อยากให้เหมือนรักเราเฝ้าประคอง
แม้จะต้องโดนย่ำหรือกล้ำกลาย

อยากให้กลับมาเยือนเหมือนทรายเรียบ
แต่เธอเงียบไม่มาพาใจหาย
หรือตอนนี้มีผู้อยู่ข้างกาย
ลืมผืนทรายกลายกลับหายลับเลย

พิมพิลาไลย

[วลีลักษณา]

แผ่วสายลมพรมพลิ้วเป็นริ้วคลื่น
ปลุกเต้นตื่นไหวหวั่นให้พลันเผย
คลื่น-ระลอกหยอกฝั่งอย่างคุ้นเคย
โอ้อกเอ๋ย พรากอุ่นเคยคุ้นแล้ว

เหมือนรอยทรายฤๅหวังยามหยั่งหยัด
โดนคลื่นซัด..โลมเข้าเพียงเบาแผ่ว
ก็สิ้นลบกลบไปไร้วี่แวว
แต่เสียงแว่วคลื่นครวญยังหวนย้ำ

นานเพียงไหนหนอนั่นที่ฝันถึง
นานเพียงไหนใจซึ้ง..ซึ่งกระหน่ำ
ด้วยคลื่นเศร้าเคล้าซัด พัดซ้ำซ้ำ
จะเลิกจำเลิกจดในรสรัก

รอยเล็กเล็กบนทรายเลือนหายลับ
รอยประทับบนทรวงกลับหน่วงหนัก
และเวิ้งว้างกว้างไกลยิ่งใหญ่นัก
ยังโหมหักเจ็บจนสุดทนทาน

กี่รอยก้าว..เกลียวคลื่น..กี่กลืนกลบ
กี่รอยลบ..กี่รอยร้าวคราวสิ้นหวาน
กี่เจ็บ..กี่..เหน็บหนาวที่ยาวนาน?
จะพ้นผ่าน..เหมือนทรายสลายรอย?

[peerapon]

คลื่นซัดฝั่ง  ลบรอย กี่ร้อยหน
ย่อมไร้ผล หากเฝ้า เราไม่ถอย
เหมือนนินทา  บิดเบืิอน คนเลื่อนลอย
ประดิษฐ์ถ้อย  คำขู่  หรือรู้จริง

เมื่อรอยกลบ  ก็หอบ กอบทรายใหม่
เพื่อมาใช้  ฉาบทำ ลบดำดิ่ง
ผสมปูน  ปั้นแบบ ไว้แอบอิง
แน่วแน่นยิ่ง  กว่าทราย ละลายลาน

เมื่อรอยเก่า  มอดหมด รันทดแล้ว
ร่วมใจแน่ว  สู่ฝัน  ก้าวผันผ่าน
ปล่อยคลายปม  ปั้นมัด  ถูกจัดการ
ข้ามรอยมาร  รอยบาป  ฉาบรอยลวง

[สายลมสีขาว]

สองเท้าย่าง เยื้องวาง บนทางฝัน
ดวงตะวัน ชันฉาย ระบายสี
สองมือกุม อกซ้าย ขึ้นทันที
พร้อมกับถ้อย วจี ที่เปล่งมา

ดวงอาทิตย์ พิศเห็น เป็นสักขี
เมฆาคลี่ เป็นบัญญัติ จัดภาษา
ทะเลงาม ตามจด กฎอุรา
มีความว่า รักนิรันดร์ จากนี้ไป

รอยประทับ กลางทราย บนชายหาด
คือภาพวาด การเดิน สู่เนินใส
คือความรัก ที่จำ ต้องใส่ใจ
ลิขิตเขียน ลงไว้ ด้วยตัวเอง

 

[yutter]

เปรียบรอยเท้า ก้าวผ่าน สันทรายกว้าง
คือเส้นทาง แห่งความผิด ไล่ติดหลัง
ก็คงยาว ทอดไกล ไม่บันยัง
เป็นความหลัง พลั้งพลาด เคยทำมา

หากเวลา รักษา ใจคนได้
ก็คงคล้าย คลื่นทะเล วิ่งเข้าหา
ม้วนตลบ กลบลอยเท้า ที่ผ่านมา
ดั่งเวลากลบ แผลร้าย ในใจคน

 

[สุภาพบุรุษทรชน]

..........................................

รอยเอ๋ยรอยเท้า…
ก้าวไกลไปถึงไหน
รอยหนึ่ง สิเป็นไป
รอยไหน สิเป็นคน

ทรายเอ๋ยทรายขาว…
มากมายราวเม็ดฝน
หนึ่งเม็ด สองเม็ดปน
ผ่านพ้น อารยะใด
…………………….

เท้าเหยียบพื้น ชื่นชม ระทมโศก
เกิดแก่โลก ทุกข์ดับ แล้วลับหาย
เท้าของข้า เหยียบลง ตรงผืนทราย
ยากบรรยาย กายทรุด ที่หยุดมา

..........................................

ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

[ไพร พนาวัลย์]

ขอบคุณภาพทะเลทรายจากอินเตอร์เนทด้วย ครับ

เท้าที่ย่ำเป็นรอยบนเนินทราย
สู่ที่หมายข้างหน้าไม่ช้าได้
แดดก็ร้อนลมยังแรงแสงรำไร
เดินดุ่มไปด้วยพลังไม่กังวล

อุดมคติตั้งไว้ไม่ย่นย่อ
ความหวังรอตรงหน้าอย่าสับสน
มุ่งตรงไปอีกหน่อยค่อยอดทน
ความสุขล้นรอพี่ที่ปลายทาง

แม้ลำบากเพียงใดไม่เคยเกี่ยง
ขอแต่เพียงนวลน้องอย่าหมองหมาง
ขอให้รักของเราอย่าเลือนลาง
หอมนวลปรางคนดีที่รอคอย

 

“ปรางค์  สามยอด”

ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาร่วมแจม เน้อ  

[nangfamusic]

ขอเดินเลียบเหยียบไปให้ทั่วท่อง
ให้คลายหมองจ้องจบ กลบรอยเศร้า
ลบร่องรอยด่างพร้อยกี่ร้อยเงา
จะปัดเป่าความโศกวิโยคจาง

ทะเลทรายหลายโยชน์เหมือนโหดเหี้ยม
ไร้ฝนเทียมเยี่ยมเยือนเหมือนบาดหมาง
มองหาน้ำสักหยดช่างหมดทาง
ที่ไหลพร่างต่างหน้า "น้ำตาริน"

บนผืนทรายว่าแล้งที่แห้งเฉา
ยังมีเงาเศร้าโศกโบกถวิล
อยู่ไกลแสนแดนใดโปรดได้ยิน
แม้ต่างถิ่นไม่สิ้นลับ ทับรอยเดิม

[ไพร พนาวัลย์]

ขอเดินเลียบเหยียบไปให้ทั่วท่อง
ให้คลายหมองจ้องจบ กลบรอยเศร้า
ลบร่องรอยด่างพร้อยกี่ร้อยเงา
จะปัดเป่าความโศกวิโยคจาง

ทะเลทรายหลายโยชน์เหมือนโหดเหี้ยม
ไร้ฝนเทียมเยี่ยมเยือนเหมือนบาดหมาง
มองหาน้ำสักหยดช่างหมดทาง
ที่ไหลพร่างต่างหน้า "น้ำตาริน"

บนผืนทรายว่าแล้งที่แห้งเฉา
ยังมีเงาเศร้าโศกโบกถวิล
อยู่ไกลแสนแดนใดโปรดได้ยิน
แม้ต่างถิ่นไม่สิ้นลับ ทับรอยเดิม
(นางฟ้ามิวสิค จ้า)

ภาพแอ่งน้ำ "โอเอซีส"ในกลางทะเลทราย ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนท นะครับ

ทะเลทรายแห้งแล้งไปทุกที่
แต่ยังมีน้ำแอ่งเป็นแหล่งเพิ่ม
โอเอซีสเย็นฉ่ำให้เต็มเติม
ดั่งช่วยเสริมแรงใจให้คนโซ

แต่ใจเจ้าแห้งขอดตลอดศก
ไม่เห็นอกคนเซที่เผโผ
มีแต่น้ำเลี้ยวลด อดหัวโต
ไม่กล้าโผล่ให้เห็นจึงเผ่นไกล
 
ขอบใจนางฟ้ามิงสิค ที่มาเที่ยวทะเลทราย จ้า
 

“ปรางค์  สามยอด” 

[masapaer]

รอยเท้าเราเหยียบเรียบบนผืนทราย
น้ำซัดกลายหายจางอย่างไม่หวน
ฝากความรักปักไว้ร่ำไห้ครวญ
ทะเลผวนป่วนคลื่นมากลืนกิน

หรือจะเป็นใจเจ้าเคล้าเหมือนทราย
รักมากมายให้ไปก็ไร้สิ้น
ซึมซับหายวายวางข้างในดิน
รักฉันรินเท่าใดเธอไม่พอ

 

ร่วมแจมด้วยค่ะ

[ไพร พนาวัลย์]

รอยเท้าเราเหยียบเรียบบนผืนทราย
น้ำซัดกลายหายจางอย่างไม่หวน
ฝากความรักปักไว้ร่ำไห้ครวญ
ทะเลผวนป่วนคลื่นมากลืนกิน

หรือจะเป็นใจเจ้าเคล้าเหมือนทราย
รักมากมายให้ไปก็ไร้สิ้น
ซึมซับหายวายวางข้างในดิน
รักฉันรินเท่าใดเธอไม่พอ

 

(มะสะแป ร่วมแจมด้วยค่ะ)

ถมเท่าไหร่ไม่เต็มน้ำเค็มสาด
ทุกหยดหยาดราดไว้ไม่เหลือหรอ
แสนเหนื่อยหน่ายพ่ายรักที่ถักทอ
จะสานต่ออีกเท่าไหร่หนักใจจัง

มาเถิดหนาแม้ทรายจะไร้น้ำ
แต่ดื่มด่ำน้ำใจให้ความหวัง
จะซึมซับรับไว้ให้จีรัง
ประดุจดังขังแอ่งกลางแหล่งทราย

 

“ปรางค์  สามยอด”

[มนฤทธิ์]

เดินเลียบไปบนผืนทรายที่ชายหาด
ล้วนเกลื่อนกลาดด้วยรอยเท้าเศร้าหม่นหมอง
พอคลื่นซัดพัดเข้ามาถลาลอง
ความเศร้าหมองถูกพัดพาลาหายไป

อาการใดในจิตที่คิดซ้ำ
ถึงจะย้ำกล้ำเพียงใดใคร่จางหาย
ดั่งรอยเท้าที่ก้าวเดินบนผืนทราย
ล้วนดับไปไม่เหลือเราหรือเขาเลย

[nasmok]

มองตะวันเย็นคล้อยที่น้อยแสง
ลมก็แรงพัดวนกิ่งสนไหว
มองชายหาดเงียบงันก็หวั่นใจ
มองทางใดก็เงียบเหงาเข้าในทรวง

ทุกรอยย่ำย้ำเด่นเป็นทางยาว
หาดทรายขาวกับรอยเท้าที่ก้าวล่วง
ก่อนเคยเคียงข้างอยู่เป็นคู่ควง
เป็นภาพลวงหลอกหลอนทอดถอนใจ

สิ่งที่เห็นเป็นทางที่ย่างเหยียบ
บนหาดทรายราบเรียบที่เหยียบไว้
เพียงแค่รอยโดดเดียวเปลี่ยวหัวใจ
เมื่อเธอไปจากฉันไม่หันมอง

ทิ้งรอยเท้าทอดยาวไว้เบื้องหลัง
เมื่อความรักพินพังเราทั้งสอง
ฝันเอาไว้จะเคียงอยู่เป็นคู่ครอง
จะร่ำร้องให้คืนกลับก็ลับตา

ฉันจะเดินหน้าต่อไปรอคอย
จะฝากรอยเท้าไว้ให้ค้นหา
หากเธอกลับปรับใจในบางครา
หากตามมาจะเห็นรอยจะคอยเธอ

[my smile]

รอยเท้าเราเหยียบเรียบบนผืนทราย
น้ำซัดกลายหายจางอย่างไม่หวน
ฝากความรักปักไว้ร่ำไห้ครวญ
ทะเลผวนป่วนคลื่นมากลืนกิน

หรือจะเป็นใจเจ้าเคล้าเหมือนทราย
รักมากมายให้ไปก็ไร้สิ้น
ซึมซับหายวายวางข้างในดิน
รักฉันรินเท่าใดเธอไม่พอ

 

(มะสะแป ร่วมแจมด้วยค่ะ)

ถมเท่าไหร่ไม่เต็มน้ำเค็มสาด
ทุกหยดหยาดราดไว้ไม่เหลือหรอ
แสนเหนื่อยหน่ายพ่ายรักที่ถักทอ
จะสานต่ออีกเท่าไหร่หนักใจจัง

มาเถิดหนาแม้ทรายจะไร้น้ำ
แต่ดื่มด่ำน้ำใจให้ความหวัง
จะซึมซับรับไว้ให้จีรัง
ประดุจดังขังแอ่งกลางแหล่งทราย

 

“ปรางค์  สามยอด”

 
ก้าวย่างเหยียบผืนทรายกลางแดดร้อน
ใจอาวรณ์ตามหารักที่เลือนหาย
หาเท่าไหร่ก็หมดหวังล้มกลางทราย
ฝันสลายกลางแดดเผาแผดใจ

มือเอื้อมตะกายคว้าหาเพียงหยาดหยด
หวังยกซดหยดน้ำยื้อกายไว้
เจอแอ่งน้ำกลางทรายอยู่ไม่ไกล
แสนกว้างใหญ่แอ่งน้ำใจของลุงปรางค์
 

ทักทายลุงปรางค์ค่ะ
my smile

[แม่ค้าหน้าหวาน]

เปรียบความรักเฉกเช่นผืนดินทราย
น้ำซัดมาพาทรายสูญสลาย
เสมือนว่าความรักพังทลาย
เหมือนดั่งน้ำเซาะทรายหายบัดดล

ยามรักร้าวพาใจเราเศร้าหมอง
ขาดคู่ครองเคียงข้างทุกแห่งหน
น้ำตาไหลพร่างพราวเศร้าอกตรม
เหมือนดั่งถมลงไปในผืนทราย