ขาถีบยัน มือยื้อ สู้คือหวัง
จ่อที่ตั้ง คำตอบ อยู่ขอบฟ้า
แม่ริบหรี่ ที่ฝัน ดั้นด้นมา
มิลดลา อ่อนลง ตั้งตรงไป
มองซ้ายขวา เงียบเหงา เห็นเปล่าเปลี่ยว
จะเกาะเกี่ยว สายลม พลันล้มไหว
แหงนมองฟ้า ดวงเดือน ลอยเลื่อนไกล
เสี้ยวแสงใย ส่องนวล มิชวนแล
วิถีคน จนยาก ที่จากบ้าน
สั่นสะท้าน จริงหนอ จนท้อแท้
มืดหมองมัว ตัวน้อย โดนลอยแพ
ดมกลิ่นแอร์ ไอปูน สิ้นสูญทาง
เมื่อระหก ตกอับ ใครนับญาติ
กล่องข้าวขาด สายหิ้ว ลมปลิวห่าง
ถนนก้าว คนเดิน เขาเพลินพลาง
ฉันก้าวย่าง กลุ้มเกิน หาเพลินใจ
เมื่องานเงิน เขินขาด มิอาจสู้
มองประตู ชีวัน เริ่มหวั่นไหว
ยิ่งฝนตก ลงดิน คลายกลิ่นไอ
น้ำตาไหล ลงปน กับฝนพรำ
ฝนตกริน ท้องนา หญ้าเริ่มผลิ
ดินแตกปริ อ่อนนุ่ม ชุ่มชื่นฉ่ำ
สวิงว่อน ยองแยง แมงระงำ
กบเขียดร่ำ พร้องเสียง สำเนียงนอง
หน่อไม่ไผ่ หัวนา เริ่มท่าชี้
ดันดินที่ ถมทับ จนอับหมอง
ทะยานฉุด รุดแรง รับแสงทอง
ตั้งหน่ต้อง เร่งโดย ฝนโปรยมา
คิดถึงฉัน บ้างไหม คนไกลบ้าน
ที่ร้าวราน ปนป่าปูน แบบสูญค่า
หลงลอยคว้าง ทางไป ไม่นำพา
รอเพียงว่า เมื่อไหร่ ใครปราณี
เห็นคนอื่น นอนหลับ ทับผ้านุ่ม
แต่เรากลุ้ม นอนรัง สังกะสี
จะเช่าหอ ห้องหับ นอนหลับดี
เงินเคยมี พร่องพก ยามตกงาน
อยากกลับบ้าน ก่อนเก่า เรากำเนิด
คงต้องเกิด ปัญหาที่ หนี้เงินล้าน
อีกค่าปุ๋ย ธ.ก.ส. เขารอนาน
ลงไถหว่าน น้ำมัน กลับดันแพง
ทำอย่างไร ดีหนอ ท้อหรือสู้
ถ้าขืนอยู่ ทนไหม หากไส้แห้ง
หากขืนกลับ บ้านไป ใครอ่อนแรง
คนรอแบ่ง ทรมาน ต้องซานซม
