~"วิมานบ้านสวนอัมพวา?"~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:31:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~"วิมานบ้านสวนอัมพวา?"~  (อ่าน 6758 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
24 เมษายน 2010, 11:38:PM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« เมื่อ: 24 เมษายน 2010, 11:38:PM »
ชุมชนชุมชน



"วิมานบ้านสวนอัมพวา?"



๐ ทางมะพร้าวไกวกวาดอากาศเช้า
ปัดความเหงาทักทายสายรังสี
กลิ่นดินสวนอัมพวาเช้าครานี้
อบอวลไออารีที่เป็นใจ

๐ แสงรวีคืบเคลื่อนเยือนเหนือสวน
กลิ่นลำดวนจำปีที่จำได้
หว่านสำแดงหอมโชยโปรยกลิ่นไอ
เผื่อแผ่ให้ทุกผู้มิรู้คลาย

๐ เจ้าขุนทองซุ้มกรงตรงหน้าบ้าน
เจื้อยแจ้วขานเสียงคนบ่นมิหน่าย
"พระมาแล้ว!..พระมาแล้ว!"..แจ้ววุ่นวาย
เรียกเจ้านายใส่บาตรเยื้องยาตรเช้า

๐ ควันเอื่อยเอื่อยครัวไฟล่องในสวน
เร่งเชิญชวนบุญที่ปรี่เยือนเหย้า
เสียงกระทะตะหลิวที่ยินเคล้า
กลิ่นบางเบาไอข้าววาวผลบุญ

๐ ภาพหนุ่มจูงเนื้อนวลชวนใส่บาตร
จัดสำรับเต็มถาดญาติเกื้อหนุน
เสียงในกรงร้องเร่งบรรเลงคุณ
แดดอ่อนคุ้นประทับจับวิญญาณ

๐ อวลกลิ่นไอของบุญกรุ่นท้องสวน
ยอดไม้ล้วนลูบไล้สายบุญผ่าน
เช้าแห่งสวนอัมพวาฟ้าตระการ
คือวิมานบนดินถิ่นคนเดิน?"

ระนาดเอก

ยิ้มแก้มแดง





..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากภาพยนตร์เรื่อง"โหมโรง"ครับ..

ยิ้มแก้มแดง
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 เมษายน 2010, 01:04:AM
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 390

สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 เมษายน 2010, 01:04:AM »
ชุมชนชุมชน


หอมไอดินกลิ่นเช้าเคล้าลมรื่น
เย็นฉ่ำชื่นรวยรินโลมถิ่นเถิน
วาบน้ำค้างพร่างพรายประกายเงิน
เหมือนหยอกเอินสางตรู่อยู่วับวาว

ไก่ขันก้องกู่เสียงสำเนียงแจ้ว
ยังคงแว่วราวบอกกับหมอกหนาว
ที่อ้อนอิ่งโรยตัวอยู่ชั่วคราว
ว่าเรื่องราววันใหม่ได้เยือนแล้ว

ผ่านวันเดือนเคลื่อนคล้อยกับรอยย่าง-
บนเส้นทางชีวิตจิตแน่แน่ว
ความฝันใฝ่ในหวังยังเพริศแพร้ว
จะตามแนวทางนั้นสู่วันไกล

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

รวมกลอนวลีลักษณา
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=waleelaksana
25 เมษายน 2010, 05:22:PM
พิกุลแก้ว
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 96
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 298



เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 25 เมษายน 2010, 05:22:PM »
ชุมชนชุมชน



อัมพวาหน้านี้เริ่มมีผล
เก็บจากต้นเสริมใส่สำรับให้
ชุลีกรนอบน้อมพร้อมจิตใจ
กุศลใดได้แผ่เมตตาธรรม

ครั้นอาทิตย์อัสดงเห็นดาวเด่น
หิ่งห้อยเล่นแสงงามในยามค่ำ
เรือหางยาวจอดแนบแอบท้องลำ
มหกรรมอัมพวา...ดาราราย

เจ้าลำพู..สาดแสงไฟสง่า
ทั่วคุ้งน้ำเวิ้งฟ้าพาเฉิดฉาย
ด้วยน้ำแรงหิ่งห้อยร้อยประกาย
เหล่าหญิงชายล้วนหวังได้นั่งชม

ยามเรือล่องเอื่อยอ่อยคอยอิงแอบ
เอียงหน้าแนบกลิ่นไอไล้เส้นผม
พยานรักจากฟ้าเฝ้าภิรมย์
ร่วมยินดีสุขสม....คารมรัก.


ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 เมษายน 2010, 06:35:PM
สุภาพบุรุษทรชน
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 147
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 781


"ถ้อยคำ...คือน้ำเสียงของหัวใจ"


« ตอบ #3 เมื่อ: 25 เมษายน 2010, 06:35:PM »
ชุมชนชุมชน



........................................

เป็นหิ่งห้อยตัวน้อยคอยส่องแสง
มิอ่อนแรงแฝงไว้ให้คนทัก
เก็บหัวใจไปปลูกผูกรู้จัก
อบอุ่นละมุนนัก…ที่รักกัน

ในคืนมืดยืดยาวเธอหนาวสั่น
กุมมือกันไว้แน่นเป็นแผ่นฝัน
คือวิมานเรือล่องจ้องมองจันทร์
เรียนรู้กันและกัน…ไม่หวั่นใจ

แม้คืนนี้ดวงดาวไม่พราวเด่น
แต่ยังเห็นแสงลิบอยู่วิบไหว
มีหิ่งห้อยตัวน้อยคอยส่องไฟ
ขับกล่อมในคืนนี้…ที่มีเรา

ต้นลำพูดูใหญ่แสงไหววาบ
เห็นแล้วซาบซึ้งจิตไม่คิดเหงา
แอบหมายปองมองแก้มที่แย้มเยาว์
เลยแอบหอมเบา-เบา…เจ้าหยิกที.

........................................

  สาวน้อยเซย์ ฮาโหล
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"รักษาตัวไม่เท่าไหร่..รักษาใจไม่ได้เลย"
25 เมษายน 2010, 07:33:PM
สายไหม
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 48
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 168


ปล่อยให้เวลา ชี้นำ


« ตอบ #4 เมื่อ: 25 เมษายน 2010, 07:33:PM »
ชุมชนชุมชน




ลงเรือยลอยอ้อยอิ่งชมหิ่งห้อย
แสงละอันพันละน้อยพลอยไสว
เรียบเรือเรียงเคียงข้างสองทางไป
ทั่วทั้งคุ้งสว่างไสว...งามน่าชม





ระยิบระยับ ดุจดาว ที่พราวฟ้า
ลอยโอบล้อม ทิวา พาสุขสม
หัวเราะร่า เริงรื่น เพราะชื่นชม
ยามรวี บรรทม จากไปไกล



ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารัก คือการให้..ก็อยากจะให้มากๆ จะได้รักเค้ามากๆ
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s