นานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่เธอไป
แต่หัวใจยังคงเจ็บไม่รู้หาย
หลายคนสอนให้เราเลิกงมงาย
เลิกร้องไห้เลิกตรอมตรมระทมใจ
.................................
ยามแก้วแตกแหลกเป็นชิ้นสิ้นคุณค่า
อยากเก็บมาประกอบใหม่ด้่งใจหวัง
ทั้งปะผุบุซ่อมจนหมดกำลัง
ก็อย่าหวังมันจะกลับมาเหมือนเดิม
..................................
หลอมขึ้นใหม่หัวใจที่เคยร้าว
ให้เพริดพราวสวยเด่นเช่นของใหม่
ลบร่องรอยร้าวลึกถึงเนื้อใน
แต่สุดท้ายมันก็ใจดวงเดิม
..................................
คิดถึง.. คิดหวัง.. คิดฝัน..
ถีงวัน.. ถึงเธอ.. ถึงเพื้อหา..
เธอหนี.. เธอไป.. เธอไกลตา..
มากโหยหา.. มากเจ็บช้ำ.. มากทำใจ..
