ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[วลีลักษณา]

สายน้ำใสไหลล้นจากต้นน้ำ
ลงสู่ลำธาราผ่านป่าเขา
ทั้งชะล้างซึมซับและรับเอา-
สิ่งต่างต่างรวมเข้าจนเทา-ดำ

บางครั้งโถมกรากเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น
กระแทกพื้นโขดขวางอย่างกระหน่ำ
ประทะฝั่งคลั่งกระทบจนจบลำ
ก่อนลาดล้ำซ้ำหนจนผ่านไป

ถึงบางช่วงไหลเรื่อยรินเอื่อยอ่อย
บางครั้งปล่อยอณูนิ่งไม่ติงไหว
ตกตะกอนหม่นดำจมต่ำใน-
ก้น นที ถม-ถ่าย กลายเป็นตม

บ้างกรากเชียวเกลียวไหลอยู่ใต้ต่ำ
แลหม่นดำเน่าเหม็นเป็นหื่นฉม
ใครก็คงอยากเมินไม่เพลินชม
ยามเมื่อลมผ่านเลยกลิ่นเผยเอียน

เป็นสายน้ำแบบไหนใจมนุษย์
ช่างยากสุดติดตามความแปรเปลี่ยน
ทั้งขุ่นใสไหลปนดูวนเวียน
ไม่อาจเรียนรู้ได้น้ำใจคน

[GreenMonkey]

สายน้ำใส ไหลรื่น พาชื่นฉ่ำ
จากเมฆดำ ตั้งเค้า เข้ากลั่นฝน
รินลงหล้า หลั่งรด หยดลงบน
ที่ร้อนรน ก็กลับเย็น เป็นสุขใจ

ก่อเกิดธาร สานโภชน์ ประโยชน์เกื้อ
อำนวยเอื้อ ชีวิต พิสิฐใส
จากแหล่งเริ่ม เติมแร่ แปรค่าไป
ยิ่งทำให้ มากคุณ คอยหนุนนำ

สายน้ำนี้ มีบางครั้ง ยังเกือบแห้ง
ให้ร้อนแล้ง แผ่นดิน สิ้นชุ่มฉ่ำ
เพราะมนุษย์ ตัดไม้ ใจแสนดำ
ยิ่งตอกย้ำ มือมนุษย์ จุดชนวน

หากไม่อยาก ให้ธาร ละหานหาย
หยุดทำลาย สิ่งแวดล้อม ย่อมกลับหวน
มีน้ำใจ ไหลล้น ทุกคนล้วน
น้ำย่อมทวน ทบกลับ ดับร้อนรน

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..

[plyfha]

สายน้ำไหล โรยริน ไม่สิ้นสุด
ส่วนสายใย ช่วยฉุด ยามล่วงหล่น
เย็นฉ่ำชื่น พารื่น ชื่นกมล
สายน้ำวน หล่นลง คงนิรันดร์

มองน้ำตก ไหลลิ่ว ลงข้างล่าง
ดูเคว้งคว้าง กลางป่า พนาสันต์
สู่ลำธาร ผ่านไป ใช่แค่วัน
น้ำตกนั้น น่ายล ยามวนมา

[วลีลักษณา]

สายน้ำใสไหลเลยไม่เคยกลับ
อณูลับพรากไปไม่ย้อนหา
เมื่อบางสิ่งที่เห็นเคยเป็นมา
ยามร้างลายากหวังเหมือนดังเคย

หวังสายน้ำฉ่ำใสให้ไหลเย็น
ซ่านกระเซ็นดังความทุกยามเผย
อย่าได้มีสิ่งใดในถ้อยเปรย
ที่ล่วงเลยบอกเจตเหตุแห่งตรม

[สายใย]

สายน้ำเอ๋ยไหลไปไม่ไหลกลับ
สายใยลับร้างลาไม่น่าสม
ที่จะย้อนศรทวนยิ่งซวนซม
เรือรักล่มจมหายในสายน้ำ

[ศรีอุดร]

แม้นสายน้ำไหลไปไม่ย้อนกลับ
แต่สำหรับบางส่วนหวนกลับได้
เมื่อสายน้ำลำธารไหลผ่านไป
ที่หนึ่งใดก็ดีมีมณฑล

จะกลับคืนต้นน้ำลำธารหมาย
ทางเดียวคือ...ต้องหายกลายเป็นฝน
ตกลงมาที่เดิมเพิ่มสายชล
เหมือนหนึ่งคนทำดีไม่มีจาง..

[วลีลักษณา]

เป็นสายฝนหล่นพรำให้ฉ่ำชื่น
พฤกไพรตื่นต้นไหวในหยาดพร่าง
ดังน้ำใจใสเย็นไม่เว้นวาง
ที่งดงามอยู่กลางระหว่างใจ

หากหนึ่งชีพเกิดดับสลับวน
ย่อมแปรค่าตัวตนจนดับขัย
ก่อนสิ้นจากฝากเหลือเพื่อสิ่งใด
หรือลับไปเช่นน้ำ เน่า-ดำ-คลุ้ง

จึงดังเช่นสายน้ำที่ล้ำค่า
หรือธารากรากเชี่ยวเป็นเกลียวพุ่ง
หรือสายน้ำหลากสี่ที่เรื่อรุ้ง
เปี่ยมผดุงดำรงคงค่าควร

[plyfha]

สายน่ำใส ไหลไป ไม่ย้อนกลับ
ลมไม่หลับ กลับย้อน ตอนลมหวน
ไม้สบัด โบกโบย ใจโหยครวญ
ส่วนทะเล ไม่รวน คลื่นซัดมา

น้ำทะเล นั้นเค็ม ไม่มีจืด
ใจที่ฝืด ฝึกฝน ไม่หม่นล้า
สายน้ำใส ไหลไป ไม่ย้อนมา
แต่ทะเล ซัดหา มาฝั่งทราย