ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้องพอใจ]

<a href="http://www.youtube.com/v/mhE62rSqjGY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/mhE62rSqjGY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

"พอใจ"ฝากเพลงให้ด้วยใจรัก
หมายสมัครเกี่ยวดองร้องประสาน
กลางวันตื่นกลางคืนหลับประทับมาน
เขียนกลอนกาลผ่านเลยที่เคยเป็น

มิต้องเน้นเป็นจริงแค่อิงแอบ
ในซอกแคบของใจคนไม่เห็น
อย่าเอ่ยทุกข์ขลุกเหงาทั้งเช้าเย็น
ขอพักเอน...หลับบ้าง..ข้าง"พอใจ"

[ศรีอุดร]

เมื่ออาทิตย์...จากขอบฟ้า...ล่วงลาลับ
จันทร์ก็ขับ...เคลื่อนคล้อย...มาลอยเด่น
ปล่อยกายหนัก...พักผ่อน...ล้มนอนเอน
ฟังเพลงเล่น...พลางพลาง...อย่าง"พอใจ"..

บรรยาศ...คืนนี้...เห็นทีว่า
จะเหว่ว้า...ให้ฉัน...เริ่มหวั่นไหว
บรรยาศ...คืนที่...ไม่มีใคร
จะนอนหลับ...ยังไง...ก็ไม่ลง...

กลางวันตื่น...ขึ้นมา...เวลาสาย
แสงแพรวพราย...ข้างนอก...ยังบอกบ่ง
นี่เช้าแล้ว...หรือไร...วันไหม่คง
เปลี่ยนแค่ตรง...ในหน้า...ปฏิทิน

ฉันเองยัง...เป็นฉัน...ในวันนี้
ในวันที่...ความหวัง...ยังไม่สิ้น
"กลางวันตื่น กลางคืนฝัน"...นั่นของชิน
แต่ความเศร้า...น้ำตาริน...ไม่ชินเลย.

แด่คน...ทุกคน   
ไปล่ะครับ บ่ายๆเย็นๆจะมาใหม่ครับ สวัสดี        ปล.ขออภัยที่ไม่ได้ต่อสัมผัสอีกแล้ว.
ศรีอุดร.

[เด็กหัดกลอน]

น้อยเป็นอย่างกลางวันตื่นกลางคืนฝัน
ช่วงกลางวันน่าดูไม่อยู่เฉย
ออกบ้านนั้นเข้าบ้านนี้ที่คุ้นเคย
ถูกเปรียบเปรยเป็นลิงค่างช่างน่าอาย

พอกลางคืนเขียนกลอนสะท้อนหวัง
อยากจะดังดูบ้างช่างแหนงหน่าย
เขียนออกมากว่าจะหรูหนูแทบตาย
ยังสบายมีคุณแม่ช่วยแลดู

กลางวันตื่นกลางคืนฝันมั่นเสมอ
ได้พบเจอสิ่งใหม่ให้เลิศหรู
ท่านทุกท่านบ้านกลอนไทยล้วนใช่ครู
ช่วยเชิดชูเด็กน้อยกันหน่อยเอย

[น้องพอใจ]

กลางวันฝัน....กลางคืนตื่น ทุกคืนค่ำ
มีลำนำ......กลอนรอ..มาต่อพี่
ห้ามหลับไหล..ต้องตื่น นะคืนนี้
เพราะว่ามีเพลงวอน...มาอ้อนเธอ

[ทอฝัน]

...กลางวันตื่น...กลางคืนฝัน...ฉันปวดร้าว
ฟังเพลงเศร้า...บรรเลง...วังเวงจิต
ยังปลอบขวัญ...เธอตลอด...นะยอดมิตร
มืดสนิท...เพื่อรอรุ่ง...วันพรุ่งนี้...
............................................//สู้ๆ

[ศรีอุดร]

ขออนุญาตครับ

"พอใจ"ฝากเพลงให้ด้วยใจรัก
หมายสมัครเกี่ยวดองร้องประสาน
กลางวันตื่นกลางคืนหลับประทับมาน
เขียนกลอนกาลผ่านเลยที่เคยเป็น

มิต้องเน้นเป็นจริงแค่อิงแอบ
ในซอกแคบของใจคนไม่เห็น
อย่าเอ่ยทุกข์ขลุกเหงาทั้งเช้าเย็น
ขอพักเอน...หลับบ้าง..ข้าง"พอใจ" ........(คุณ น้องพอใจ)

ไยผิดแผกเยี่ยงนี้..นะชีวิต
ฉันสูญสิทธิ์..จักยื้อ..ฤๅไฉน
ฟ้าอบอุ่นอรุณสาง...เป็นอย่างไร????
มิเคยได้สัมผัสกระหวัดชม

สัมผัสเพียง...ดาว,จันทร์..เมื่อวันเลื่อน
เหงาย่างเยือน..เรือนอุรา...จนสาสม
เปลสังคีต..เห่กล่อมให้จ่อมจม
ร่ายอารมณ์...บ่มกาลมานานปี

ประหนึ่งวิญญาณเร้น..เป็นผีดิบ
ผู้ดื่มจิบโลหิต..จริตผี
แต่เราลิ้ม..อิ่มรส..บทกวี
ท่ามราตรี...ห่อเหี่ยว...อย่างเดียวดาย...(คุณ เกล็ดนาคา)

พอกลางคืนเขียนกลอนสะท้อนหวัง
อยากจะดังดูบ้างช่างแหนงหน่าย
เขียนออกมากว่าจะหรูหนูแทบตาย
ยังสบายมีคุณแม่ช่วยแลดู

กลางวันตื่นกลางคืนฝันมั่นเสมอ
ได้พบเจอสิ่งใหม่ให้เลิศหรู
ท่านทุกท่านบ้านกลอนไทยล้วนใช่ครู
ช่วยเชิดชูเด็กน้อยกันหน่อยเอย   (คุณ เด็กหัดกลอน)

๐ น้ำตาใส..ไหลหยด..รินรดหลั่ง
เกินจะยั้ง..หลั่งไป..เถิดใจเอ๋ย
เมื่อรักร้าง..ห่างกมล..คนเคยเคย
มันเกินเทียบ..เปรียบเปรย..ยากเฉยไว้

๐ ยามค่ำคืน..ยืนจ้อง..เฝ้ามองฟ้า
เสน่หา..อาวรณ์..กลับย้อนใส่
ตอนกลางวัน..นั้นเล่า..พลันเศร้าใจ
คิดถึงใคร..คนหนึ่ง..เคยซึ้งกัน

๐ ทั้งวันคืน..ตื่น-หลับ..เกินรับไหว
เหม่อมองฟ้า..คราใด..ก็ไหวหวั่น
สุรีย์ฉาน..รานร้าว..คราวกลางวัน
ครั้นเห็นจันทร์..พลันเศร้า..คราวกลางคืน

๐ อยากพาตน..พ้นกลุ้ม..ที่สุมทับ
อยากนอนพับ..หลับไหล..ไม่อยากตื่น
ยามทิวา..พาช้ำ..สุดกล้ำกลืน
ใจขมขื่น..เหว่ว้า..ยามราตรี   (ท่านvictoriasecret)

กลางวันฝัน....กลางคืนตื่น ทุกคืนค่ำ
มีลำนำ......กลอนรอ..มาต่อพี่
ห้ามหลับไหล..ต้องตื่น นะคืนนี้
เพราะว่ามีเพลงวอน...มาอ้อนเธอ   (คุณ น้องพอใจ)

เพลงอะไร ไหนเล่า เอามากล่อม
จึงจะยอม ไม่นอน อ้อนเสนอ
จะอยู่ร่วม เคียงกัน ให้ท่านเจอ
อย่าละเมอ หลับก่อน งีบนอนนิด... (ศรีอุดร)

...กลางวันตื่น...กลางคืนฝัน...ฉันปวดร้าว
ฟังเพลงเศร้า...บรรเลง...วังเวงจิต
ยังปลอบขวัญ...เธอตลอด...นะยอดมิตร
มืดสนิท...เพื่อรอรุ่ง...วันพรุ่งนี้...
............................................//สู้ๆ   (คุณ dream )


คิดกลอนไม่ออกครับ ขอยืมแรงทุกท่านหน่อนนะครับ
ขอบคุณกลอนทุกท่านที่ลงท้ายเสียงที่สามารถต่อกันได้อย่างลงตัว   

ปล.ขอขอบคุณท่านvictoriasecret ที่นำกลอนข้าพเจ้าไปต่อครับ.

[ทอฝัน]

...ท่านอุดร...ซ่อนคม...สมใจนัก
เผลอใจรัก...ควัก+ไป...ให้เร็วรี่
ฉลาดล้ำ...เกินใคร...ในปฐพี
ไม่ให้เรียก...ว่ากวี...ได้อย่างไร
.............................................
...แอบเรียนรู้...คมคำ...นำมาฝึก
คนอะไร...ร้ายลึก...นึกสงสัย
ทุกถ้อยคำ...ล้ำค่าเหลือ...เหนือใครใคร
เป็นหนึ่งแรง....บันดาลใจ...ให้เร่งเรียน...
.............................................

[..ทักษมน..]

มิต้องให้ คะแนนใด "พอใจ"อีก 
ที่สับหลีก เหลวไหล หัวใจเลี่ยน
ทั้งกิน-นอน ก็ไม่ลง คงจะเพี้ยน
จึงต้องเขียน ให้ทุกคน...อย่าสนเลย

ขอฝากกลอน ร่ำลา ณ.ที่นี่
"พอใจ"ที่ เปิดเพลง เร่งเปิดเผย
จำเปลี่ยนชื่อ ซื่อใส ให้คุ้นเคย
ไม่ลงเอย....ด้วยสะดุด ในจุดยืน

มีปัญหา น่า.....แก้ไข มิใช่...กลบ
กลับเลี่ยงหลบ "พอใจ" มาให้ชื่น
ใคร?ไม่รู้ แต่ผู้ทำ ยิ่งกล้ำกลืน
ทุกค่ำคืน........เชื่องช้า น้ำตาพราย

"ทักษมน"หม่นไหม้ ใช่..คนผิด
ไปผูกติด....เพ้อพร่ำ หาความหมาย
เสีย-จริต น้อมนำ ถลำกาย
นาฬิกาตาย สาม-สี่วัน.........มันคงดี

ถ้าฆ่าสัตว์...ถูกลงโทษ..โปรดอย่า...ล่า
งั้น..คิดฆ่า.."ความโกรธ" โจทย์อยู่นี่
"ทักษมน" เมื่อพลาดพลั้ง...ยั้งกวี
"พอใจ"มี...มาแทน.....ตัว Brandname

ผู้ชดเชย คะแนนให้ "พอใจ"กราบ
สั่งพิซซ่า มาขนาบ กราบเข้มเข้ม
fakeทุกท่า มาทุกที่ ไล่บี้ game
อยาก no name สักหน อย่าสน..ใจ   

กราบขอโทษ..ที่ทำผิดกฏ.. คิดว่าเป็นทางออก แต่กลับเป็นทางเข้า(ที่ขังตัวเอง) emo_27คงอภัยให้นะคะ...ไว้ทานพิซซ่าแบบบางกรอบด้วยกันนะ

[plyfha]

มาฟังเพลง บรรเลงหวาน ผสานเศร้า
มาคลอเตล้า ด้วยกลอน ในตอนสาย
มาอ่านกลอน ย้อนดู ไม่รู้วาย
เช้าถึงบ่าย คลายร้อน ตอนลมมา

มาเถิดหนา มาฟังเพลงแห่งรัก
มาพิงพัก ยามไกล กันเถิดหนา
เพลงแห่งรัก ทายทัก จากนภา
แสนตรึงตรา ทั้งคืนวัน หว่านอารมณ์

เพลงแห่งรัก แว่วมา ไม่ลาจาก
จะขอฝาก ยามเพ้อ เผลอขื่นขม
ยามปล่อยใจ ลอยไป กับสายลม
ฟ้าไม่ข่ม ความคิด ขีดเส้นใคร

ความอ้างว้าง มาคู่ อยู่กับเหงา
เหมือนดั่งดาว คู่ฟ้า มาแต่ไหน
สุขคู่ทุกข์ ไม่หนีห่าง เคียงข้างใจ
แล้วทำไม คนไร้คู่ อยู่ลำพัง

[ศรีอุดร]

...ท่านอุดร...ซ่อนคม...สมใจนัก
เผลอใจรัก...ควัก+ไป...ให้เร็วรี่
ฉลาดล้ำ...เกินใคร...ในปฐพี
ไม่ให้เรียก...ว่ากวี...ได้อย่างไร
.............................................
...แอบเรียนรู้...คมคำ...นำมาฝึก
คนอะไร...ร้ายลึก...นึกสงสัย
ทุกถ้อยคำ...ล้ำค่าเหลือ...เหนือใครใคร
เป็นหนึ่งแรง....บันดาลใจ...ให้เร่งเรียน...
.............................................

ตกใจนัก...มาอ่าน...กลอนกานท์ถ้อย
ข้าผู้น้อยเป็นแต่แค่ขีดเขียน
กำลังใจเต็มเปี่ยมมาเยี่ยมเยียน
จึงพากเพียรเรียนรู้แอบดูเอา

คำ"กวี"...ยิ่งใหญ่...คงไม่เหมาะ
มิอาจเกาะ...คำใหญ่โต...เพราะโง่เขลา
ท่านอื่น อื่น...อุตส่าห์ มาชมเรา
ซึ่งล้วนแต่...เทียบเท่าเหล่ากวี

ขอขอบพระคุณในคำชื่นชมครับ แต่ข้าพเจ้ามิกล้ารับได้จริง ๆ ครับ มีหลายท่านที่เหมาะกว่า เช่น ท่านระนาดเอก ท่านวิกตอเรีย ท่านนะโม คุณกชนันท์ คุณทักษมน ท่านมหาซัง และอีกหลายๆท่านเป็นต้นครับ ผมไม่กล้าจริง โปรดอภัย และขอบคุณที่คอยอ่านงานผมนะครับ.
ขอขอบคุณอีกครั้ง
ศรีอุดร
25 เมษายน 2553

[peerapon]

ลึกหนอลึก  ลึกล้ำ  เกินคำอ้าง
มิเสกสร้าง    เสแสร้ง แกล้งสุขี
เอ่ยแสนล้าน แสนคำ  ล้ำวจี
มิเท่ามี   หัวใจ   เอ่ยให้กัน

จะกลางคืน  กลางวัน แค่บัญญัติ
มิแสร้งจัด หัวใจ เอาไว้ฝัน
ความเป็นจริง ตกแต่ง ได้แบ่งปัน
คืนหรือวัน สำหรับเจ้า  ค่าเท่าเทียม

[/color]

[I love gray]

กลางวันตื่นฟังเพลงเศร้า
............................
กลางคืนฝันเพ้อถึงคนรัก
...............
กลางวันตื่นอยากร้อยรัก
............................
กลางคืนฝันร้อยถึงคนไกล
...............]

[นพตุลาทิตย์]

หัวหนุนหมอนนอนหงายก่ายหน้าผาก
เฝ้าคิดมากอยากหลับขยับตื่น
คิดอะไรไม่รู้อยู่ทั้งคืน
ต้องทนฝืนตื่นเช้ามาเข้างาน

มันง่วงเหงาหาวนอนแต่ตอนเช้า
เลยมาเข้าบ้านกลอนวอนคำหวาน
ทำอย่างไรจะได้หลับได้นานนาน
หลายคืนผ่านตีสามยามได้นอน