23 เมษายน 2010, 07:27:PM |
dhanawatana
|
|
« เมื่อ: 23 เมษายน 2010, 07:27:PM » |
ชุมชน
|
เสียงพ้อ..ต่อว่า..หารัก ไกลซัก..แค่ไหน..ไม่หวั่น ตามหา..รักมา..ผูกพัน ไหวหวั่น..มั่นแท้..แน่เชียว
อยากมี..ใจไว้..ใกล้ชิด มิ่งมิตร..มาแคร์..แลเหลียว อยากเป็น..เช่นนั้น..จริงเชียว สักเสี้ยว..หัวใจ..ให้มา
ใครหนอ..ที่พ้อ..ที่พร่ำ น้ำคำ..อ่อนหวาน..หนักหนา ถูกใคร..ไหนทำ..ช้ำมา โถน่า..สงสาร..เสียจริง
แม่เอย..แม่พิมพิลาไลย ใจชาย หลงใหลเจ้ายิ่ง ขอสิทธิ์ชิดแนบแอบอิง หวังปองน้องหญิงจริงจัง
เมื่อแรกประสบพบเจ้า หมายรอคลอเคล้า..เฝ้าหวัง ละเมอเพ้อพร่ำ..ลำพัง กี่ครั้ง..พลาดหวังเรื่อยมา
พี่นี้..ที่เพ้อ..ที่พร่ำ คอยคำ..ว่า รักหนักหนา บอกเถอะ บอกรัก..สักครา แม้นว่า..เจ้าไร้ใครครอง
|
|
|
|
26 เมษายน 2010, 09:42:AM |
พิมพิลาไลย
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 26 เมษายน 2010, 09:42:AM » |
ชุมชน
|
เสียงพ้อ..ต่อว่า..หารัก ไกลซัก..แค่ไหน..ไม่หวั่น ตามหา..รักมา..ผูกพัน ไหวหวั่น..มั่นแท้..แน่เชียว
อยากมี..ใจไว้..ใกล้ชิด มิ่งมิตร..มาแคร์..แลเหลียว อยากเป็น..เช่นนั้น..จริงเชียว สักเสี้ยว..หัวใจ..ให้มา
ใครหนอ..ที่พ้อ..ที่พร่ำ น้ำคำ..อ่อนหวาน..หนักหนา ถูกใคร..ไหนทำ..ช้ำมา โถน่า..สงสาร..เสียจริง..(พิมพิลาไลย) แม่เอย..แม่พิมพิลาไลย ใจชาย หลงใหลเจ้ายิ่ง ขอสิทธิ์ชิดแนบแอบอิง หวังปองน้องหญิงจริงจัง
เมื่อแรกประสบพบเจ้า หมายรอคลอเคล้า..เฝ้าหวัง ละเมอเพ้อพร่ำ..ลำพัง กี่ครั้ง..พลาดหวังเรื่อยมา
พี่นี้..ที่เพ้อ..ที่พร่ำ คอยคำ..ว่า รักหนักหนา บอกเถอะ บอกรัก..สักครา แม้นว่า..เจ้าไร้ใครครอง..( dhanawatana )
เสียงเพรียก เรียกร้อง น้องหวั่น รำพัน หมายแอบ แนบสอง หวั่นใจ แม้ไร้ คู่ครอง กลัวต้อง หมองไหม้ ใจตรม
บอกรัก ปักใจ ไม่พร้อม หากยอม ง่ายไป ไม่สม กลัวจะ ระกำ ช้ำตรม ด้วยลม คำรัก ปักทรวง พิมพิลาไลย
|
|
|
|
26 เมษายน 2010, 03:27:PM |
ปีศาจสุรา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 232
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 26 เมษายน 2010, 03:27:PM » |
ชุมชน
|
อ่านกลอนวอนอ้อนต้อนรัก คิดหนักปักใจใหลหลง คารมคมคายหมายตรง เจาะจงบ่งรักปักใคร ขอดูอยู่ห่างอย่างนี้ คงมีแค่ใจนั้นที่หวั่นไหว หากเธอตอบรักปักใจ คงหมองคงไหม้ใจตรม
|
คนรุปหล่อ หน้าใส ใจเกินร้อย ปอดอ้อยซ้อย หนุ่มน้อยเมืองร้อยเกิน
|
|
|
|
27 เมษายน 2010, 09:32:AM |
dhanawatana
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 27 เมษายน 2010, 09:32:AM » |
ชุมชน
|
เสียงเพรียก เรียกร้อง น้องหวั่น รำพัน หมายแอบ แนบสอง หวั่นใจ แม้ไร้ คู่ครอง กลัวต้อง หมองไหม้ ใจตรม
บอกรัก ปักใจ ไม่พร้อม หากยอม ง่ายไป ไม่สม กลัวจะ ระกำ ช้ำตรม ด้วยลม คำรัก ปักทรวง..(พิมพิลาไลย)
ได้ฟังน้ำคำ ช้ำนัก ด้วยรัก มากมาย ใหญ่หลวง หมายเพียงเคียงอยู่คู่ควง มิลวงดวงใจได้เลย
แต่นี้มิกล้ามาทัก อายนัก คนรัก เมินเฉย เจ็บใดไหนเทียบเปรียบเปรย ขอเชยแค่ฝันนั้นพอ..( dhanawatana )
|
|
|
|
|
27 เมษายน 2010, 08:11:PM |
dhanawatana
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 27 เมษายน 2010, 08:11:PM » |
ชุมชน
|
เพียงขอ เวลา มาคิด สักนิด ผิดใด ใยหนอ น้อยใจ ไม่ฟัง รั้งรอ ตัดพ้อ ต่อว่า มาพลัน
แค่นี้ ที่เจอ เธอเลี่ยง ไม่เสี่ยง ไม่สู้ ดูสั่น ไม่เคย ได้คบ พบกัน รักนั้น ทันใจ ใช่จริง
ควรตรอง มองดู เหตุผล เล่ห์กล มีไหม ในหญิง คิดว่า มาแอบ แนบอิง เรื่องจริง หญิงคิด นิดนึง..(พิมพิลาไลย)
แรกพบ สบตา คราฝัน ผูกพัน ให้ชาย ใฝ่ถึง ฝังอยู่อุรา ตราตรึง ดังหนึ่งเคยอยู่คู่กัน
หาใช่ ใจง่ายในรัก แท้คือแน่นหนักรักมั่น ไม่อยากให้ผ่านนานวัน อยากให้ใกล้กันวันนี้
จงโปรดปรานีพี่บ้าง อย่าด่วนแรมร้างห่างหนี เป็นทาสเจ้าแล้ว คนดี ขอพลีหัวใจให้ครอง..( dhanawatana )
|
|
|
|
|
28 เมษายน 2010, 08:00:PM |
dhanawatana
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 28 เมษายน 2010, 08:00:PM » |
ชุมชน
|
แรกพบ สบตา คราฝัน ผูกพัน ให้ชาย ใฝ่ถึง ฝังอยู่อุรา ตราตรึง ดังหนึ่ง เคยอยู่ คู่กัน
หาใช่ ใจง่าย ในรัก แท้คือ แน่นหนัก รักมั่น ไม่อยาก ให้ผ่าน นานวัน อยากให้ ใกล้กัน วันนี้
จงโปรด ปรานี พี่บ้าง อย่าด่วน แรมร้าง ห่างหนี เป็นทาส เจ้าแล้ว คนดี ขอพลี หัวใจ ให้ครอง..( dhanawatana )
ไม่เคย หลบลี้ หนีห่าง ยังอยู่ ท่ามกลาง เราสอง ห่วงใย ใส่ใจ ใฝปอง ยังต้อง มาพบ สบกัน
ความรัก ต้องใช้ เวลา ศึกษา กันไป ใช่ฝัน รักเพียง แค่พบ สบกัน หุนหัน ฝันค้าง หมางใจ
ถ้าแม้ เป็นคู่ กันจริง ทุกสิ่ง ไม่พ้น ทนไหม อย่ารีบ บีบคั้น ทันใด ตระเตรียม หัวใจ ให้รอ...(พิมพิลาไลย)
ดั่งเคย..คอยมา แสนนาน ร้อยพัน กัปกาล แล้วหนอ ดูรึ ดวงใจ ให้รอ เติมต่อ วันรอ ต่อไป
ด้วยรัก ผูกพัน กันจริง น้องหญิง ไว้ใจ ได้ไหม ให้รอ เนิ่นนาน ปานใด พี่ยิ่ง ปวดใจ ปานนั้น
ความรัก ได้ใช้ เวลา จึ่งพา เราใกล้..ในฝัน แม้นสาน..สายใย สัมพันธ์ "ใกล้กัน" เกิดได้..ในจริง..( dhanawatana )
|
|
|
|
|
29 เมษายน 2010, 08:07:PM |
dhanawatana
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 29 เมษายน 2010, 08:07:PM » |
ชุมชน
|
โดนต้อน อ้อนออด พรอดพร่ำ พูดแทง ใจดำ น้องหญิง หวังได้ เอาไว้ แอบอิง พูดจริง ทำจริง ยิ่งกลัว
ทุกอย่าง ที่พูด ออกมา เป็นเรื่อง ที่น่า เวียนหัว อกใจ ไหวสั่น ระรัว เพราะกลัว พี่รัก ไม่จริง
ก่อนมา เจอกัน นั้นดู พี่อยู่ สู้ได้ ใจสิงห์ เหตุใด จะกลาย เป็นปลิง ทิ้งชาติ ของสิงห์ ทำไม..(พิมพิลาไลย)
บอกพี่ สักหน คนดี ว่าพี่ ควรทำ แบบไหน รักแท้ แค่รอ ท้อใจ จำทน หนาวใจ..เนิ่นนาน
ดั่งนี้ ที่รัก อยากเห็น ? เนื้อเย็น โปรดจง สงสาร หนาวกาย ชายพอ ต้านทาน หนาวใจ ทรมาน เหลือเกิน
แม้นเจ้า มีใจ ให้พี่ คนดี อย่าร้าง ห่างเหิน มาเถอะ สองเรา ก้าวเดิน เพลิดเพลิน เดินไป ในรัก..( dhanawatana )
|
|
|
|
|
|