o สองเดือนผ่าน พานพบ ป้าซบรัก
อกยังหัก หนักเกิน เหมือนเดินหลง
เมื่อไรครับ จะออก จากซอกดง
ด้วยว่าตรง นี้ยัง มิตรนั่งรอ
o อยากให้ป้า ผาสุข สนุกสนาน
เขียนกลอนกานท์ หวานชื่น กลับคืนหนอ
ที่ตรงนี้ มีรัก เฝ้าถักทอ
มากมายพอ รอป้ากันนาครับ
แบบว่า....ป้าหายไปนาน....คิดถึงครับ...(นะโม)
๐ ป้าอยู่ดีมีสุขทุกวันลูก
แต่ว่าถูกงานรุมกลุ้มจริงหนอ
งานผ้าป่าศิษย์เก่าที่เฝ้ารอ
เดี๋ยวนี้ก็ผ่านไปได้ไม่นาน
๐ขอบคุณพ่อมะโนที่ห่วงป้า
พร่ำบอกมาขออภัยนะลูกหลาน
ป้ากันนาห่างหายยังเบิกบาน
ด้วยการงานใช่อกเดาะเพราะรักลวง...อิอิ...(ป้ากันนา)
๐ ป้าคงยุ่ง..ตุงนัง..จริงดั่งว่า
ทั้งผ้าป่า..ผ้าซัก..แสนหนักหน่วง
อยู่เพื่องาน..สานต่อ..เหล่าช่อรวง
เด็กทั้งปวง..ห่วงหา..และอาวรณ์
๐ ชีวิตครู..อยู่ด้วย..เพื่อทวยศิษย์
จึงอุทิศ..ใจกาย..หมายสั่งสอน
แม้เพียงครู..อยู่ไกล..ในป่าดอน
ยังอาทร..สอนสั่ง..มิหวังใด
๐ เพียงหมายใจ..ให้ศิษย์..รู้ผิดชอบ
อยู่ในกรอบ..ดีงาม..ความสวยใส
รู้พ่ายแพ้..แลชนะ..รู้อภัย
ก็สุขใจ..ในค่า..คำว่าครู...(victoriasecret ).มอบให้ป้ากันนาครับ
..ว่าแต่ว่า..ป้าหายไปนานมากครับ..นานจนขนาดที่ว่า
น้องนะโม กลายเป็น นายมะโน เลยครับป้า อิอิ
ในครั้งก่อนตอนเก่าเรายังด้อย
เป็นเด็กน้อยคอยตามถามถึงอยู่
ยังได้ป้ากันนามาอุ้มชู
ร่วมรับรู้ถึงรสของบทกลอน
คิดถึงป้าเหมือนกันหวั่นต้องจาก
ป้าลำบากจากครูดูการสอน
หากเหนื่อยนักหยุดพักตั้งหลักนอน
ขออวยพรกลอนฝากมาจากใจ.....(สุภาพบุรุษฯ)
...................................
