...สู่วันใหม่...(ข้าพเจ้าทำได้เพียงเท่านี้..)

"...ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ ใครข่มขี่..."

ภาพเบื้องหน้าปรากฏ...จำจดลึก
เต็มสำนึก...ทุกครั้ง...สิ้นกังขา
ความสงบ...ปกติ...ที่ร้างรา
ไม่มีแล้ว...แววตา...สามัคคี

จำได้ไหม...ใครร่วมก้อง...ร้องเพลงชาติ
ดังประกาศ...ยิ่งนัก...ภูมิศักดิ์ศรี
ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อ... ชาติเชื้อมี
ทุกนาที...หนักแน่น...แสนภูมิใจ

จำได้ไหม...ในวัน...เฉลิมราชย์
ของพระบาท...สมเด็จฯ...ฉัตรเพชรใหญ่
เราสวมเสื้อ...โบกธง...พระทรงชัย
พระองค์ได้...โบกหัตถ์...แก่ราษฎร

จำได้ไหม...ยืนร่วมกัน...ในวันแม่
ยังเคยแล...ย้ำเตือน...หลายเดือนก่อน
แสงเปลวเทียง...สว่าง...กลางนคร
ร่วมอวยชัย...ถวายพระพรฯ...สดุดี

จำได้ไหม...วันสงกรานต์...เนิ่นนานแล้ว
มีแต่แวว...ความสนุก...แสนสุขี
ทุกรอยยิ้ม...อิ่มเอม...ด้วยเปรมปรีดิ์
สาดน้ำที่...เย็นทั่วหล้า มหาสงกรานต์...

จำได้ไหม...ความเบิกบาน...วันวันพระ
อาสาฬฯทั้ง...วิสาขะ...มาฆะผ่าน
เคยตักบาตร...กรวดน้ำ...ร่วมทำทาน
แสนเบิกบาน...อาจิณ...รับศีลพร

เพลงสรรเสริญ...พระบารมี...ที่ร่วมร้อง
ทรงพระเจริญ...กึกก้อง...ดังกระฉ่อน
ข้า...วรพุทธเจ้า... เรานิกร
ร้องทุกท่อน...ทุกคำ...ด้วยน้ำตา

ภาพเหล่านี้...ยังหวัง...อีกครั้งหนึ่ง
จะมาถึง...ทุกเรื่อง...อยู่เบื้องหน้า
ก้มกราบขอ...พรพระ...ปฏิมา
โปรดช่วยพา...สันติภาพ...ให้กลับคืน

แผ่นดินนี้...ร่วมเย็น...เป็นสุขได้
เรา...พวกเรา คนไทย มิใช่อื่น
ธงชาติยัง...รอเรา...เคารพยืน
อยู่บนผืน...แผ่นเขต ประเทศไทย...

ความสุข ความสวัสดีของข้าพเจ้าจะเกิดขึ้นได้ ก็ด้วยบ้านเมืองของเรามีความเจริญ มั่นคง เป็นปกติสุข.
พระราชดำรัส ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

ข้าพเจ้าเป็นคนไทย ที่มีสติปัญญาจะทำเพื่อชาติได้เพียงเท่านี้ อย่างน้อยก็ได้ทดแทนแล้ว ข้าพเจ้าคงไม่เสียชาติเกิดแล้ว...

รัก.
ศรีอุดร
22เมษายน2553

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...สู่วันใหม่...(ข้าพเจ้าทำได้เพียงเท่านี้..) (อ่าน 4837 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้