ตั้งนะโม โตเต ว่าโตเต
ให้เธอเทหัวใจให้กับฉัน
ลุ่มหลงรักงมงายวายชีวัน
ไม่แบ่งปันให้ใครในทุกครา
จะเสกเวทเป่ามนต์ดลดวงจิต
ให้เธอคิดติดตรึงถวินหา
ดลดวงจินจิตใจให้เข้ามา
เริงอุรารักรื่นชืนดวงใจ
จะมีไหมใครสักคนหลงมนต์รัก
ที่จะหักปักใจให้หวั่นไหว
รอมานานเหลือเกินทางเดินใจ
อยากให้ใครสักคนหลงมนต์เอย
แวะเข้ามาอ่านกลอนตอนพลบค่ำ
เหมือนต้องคำนำรักมาเฉลย
จึงไม่อาจผ่านผละหรือละเลย
จึงขอเอ่ยทักทายหมายไมตรี
ด้วยเข้าใจในทุกข์ที่รุกเร้า
ถึงความเหงาเศร้าซึมยากหลีกหนี
ด้วยความรักทักไป...ไม่เคยมี
เสียงตอบกลับจากคนดีที่เฝ้ารอ
จึงรู้สึกลึกลึกในนึกคิด
ว่าชีวิตไร้รักได้อย่างไรหนอ
โลกคงมีเพียงเงาสีเทามอ
ไร้แรงก่อต่อสู้อยู่เดียวดาย
จึงหวังเพียงบางใครได้รับรู้
มาเคียงคู่ดูแลไม่ห่างหาย
ได้แบ่งปันฝันสวยงามยามสุขกาย
แม้ทุกข์กรายได้เกื้อกูลหนุนนำกัน
แหะๆๆ แอบมาต่อซ้ายาววว ขอบคุณที่มาเยี่ยมจ้า บางทีความรักมันก็แบบว่ายิ่งไขว่คว้า ยิ่งล้า ยิ่งห่างไกล....เหนื่อยๆเนอะๆๆ
