ตัดใจจากพรากขวัญนั้นแสนยาก
อาวรณ์มากเกินกว่าจะฝ่าหัก
แม้หมองหม่นก่นเศร้ายังเคล้านัก
ด้วยสลักปักตรึงประหนึ่งตรวน
ก็ยอมเจ็บเหน็บเนื้อหรือเถือหนัง
แต่หากหวังพังพับไม่กลับหวน
สู้ดับร่างร้างปราณล่มลาญนวล
จึงคร่ำครวญรู้หยุดด้วยสุดทาง
ขอเพียงให้ได้รักทอถักถ้อย
เฝ้าเรียงร้อยถ้อยคำลำนำสร้าง
คอยปลอบโยน.คราไกลไม่เลือนลาง
รักบนทางแห่งใจ..ใคร่มั่นคง
ภาพความหวานพานพบมิลบได้
กล่อมหัวใจให้หวังดังประสงค์
เมื่อไม่อาจลืมเลือนเหมือนใจจง
ก็ขอคงรักมันนิรันดร...
[/quote]
ไม่อาจลืมความหลังในครั้งก่อน
ยังอาวรณ์อาลัยอยู่ในฝัน
แม้รู้ว่าชาตินี้ไม่วัน
ได้ผูกพันมั่นหมายสู่ปลายทาง
ฝากลมเร่เห่ห้อมเข้าล้อมอก
เพื่อย้ายยกคำนึงหนึ่งแนบข้าง
รับรู้เถิดว่าใครซึ้งไม่จาง
แม่ไกลห่างทางคั่นยังฝันไกล
