ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เด็กหัดกลอน]

เก็บน้ำตารินไหลไว้เป็นเพื่อน
ไว้ย้ำเตือนดวงจิตยามคิดถึง
แม้จากไกลแสนไกลได้ตราตรึง
แม้อีกโลกโลกหนึ่งซึ้งใจกัน

ไม่ขอกลั้นน้ำตาเมื่อคราไหล
เพราะหัวใจยั่งคงจงรักมั่น
มีเธออยู่ในใจสายสัมพันธ์
แม้ชีวันสูญไปใจมีเธอ

คนละภพคนละแดนแสนกำสรวล
ใจรัญจวนหวนคะนึงถึงเสมอ
แม้นอาสัญกั้นกลางทางพบเจอ
ใจสนองปองเสนอเธอคนเดียว

รักต่างภพใช่จบพบรักใหม่
ด้วยหัวใจมั่นไว้ได้ยึดเหนี่ยว
สองเรานั้นผูกใจใฝ่กลมเกลียว
เพียงคนเดียวรอวันฉันพบเธอ

[พิมพิลาไลย]

เก็บรักในทรงจำอมตะ
ก็พอนะพี่ใคร่ได้เสนอ
จงปัดกวาดห้องใจใหม่นะเธอ
ยังต้องเจอสิ่งดีที่มีมา

โลกมนุษย์สุดท้ายคือตายจาก
ถึงรักมากเพียงใดถึงใฝ่่หา
ก็แค่เพียงระยะหนึ่งพึงตั้งตา
ไปข้างหน้าเถิดน้องต้องสู้ทน

เมื่อมิได้ทำบุญมาหนุนส่ง
เราก็คงต้องพรากจากสักหน
จงฟูมฟักรักษาใจให้อดทน
ยังมีคนรักเราเฝ้าคอยรอ

พิมพิลาไลย

[panomwan]

หยาดน้ำตาไหลหลั่งลงข้างแก้ม
คือของแถมที่คอยเชือดให้เลือดไหล
มันปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บหัวใจ
วิญญาณไม่เป็นสุขทุกข์ทรมาน

[Kotchanan]

หยาดน้ำตาไหลหลั่งลงข้างแก้ม
คือของแถมที่คอยเชือดให้เลือดไหล
มันปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บหัวใจ
วิญญาณไม่เป็นสุขทุกข์ทรมาน (พนมวัลย์)

เคยเกื้อหนุนบุญสร้างแต่ปางไหน
เคราะห์บาปไซร้บัง,บิด ติดสังขาร
ห่วงอาวรณ์มิผ่อนคลายแม้นวายปราณ
เพลิงรักรานผลาญแล้วแผ้วพานบุญ (กชนันท์)

[chaipan1999]

เห็นเธอเมื่อเยาว์วัยในครั้งก่อน
ก็ไม่อาจถอนใจที่ใฝ่ถึง
ดวงหน้าใสยิ้มแย้มแก้มเต่งตึง
ตากลมซึ้งน่ารักทุกคืนวัน

มาบัดนี้เจ้าเป็นสาวคราวแรกรุ่น
เผยไออุ่นหอมกรุ่นละมุนฝัน
เจ้างามพร้อมแรกแย้มเกินแจ่มจันทร์
พี่เพียงฝันเผลอใจไปข้างเธอ

เราต่างกันรุ่นราวเป็นคราวรอบ
ไม่อาจมอบรักให้กลัวใจเก้อ
ขอแอบมองคนงามยามพบเจอ
หวังแค่เธอพบใครที่ดีพอ.....

 
ของผมรักต่างวัยครับ

[ทอฝัน]

...อโหสิกรรม  สวดมนต์  เพื่อพ้นทุกข์
ให้เขาสุข  แผ่เมตตา  รักษาศีล
สร้างกุศล  ผลบุญ  หนุนอาจินต์
เพื่อจบสิ้น  สูญซาก  วิบากกรรม
อันรักโลภ  โกรธหลง  ปลงให้สิ้น
อย่าถวิล  ถวิลครวญ  หวลถลำ
ชีวิตใคร  ไม่รู้ทุกข์  ไม่รู้ธรรม
ที่ตอกย้ำ  มิใช่เย้ย  เพราะเคยเป็น...

[เด็กหัดกลอน]

ฉันเป็นคน เธอผี นี่ขวางกั้น
อยากเจอกันต้องจูปธูปหน้ารูปเสมอ
ถึงจะได้เข้าฝันให้ฉันเจอ
บางทีนอนละเมอ..เก้อตกเตียง

เธอชอบหยอกซอกแซกมาแหวกอก
ลูกตาจกควักใจ ไร้สุ้มเสียง
บางครั้งอยากหัวใจวาย ตายนอนเอียง
เป็นวิญญาณก็ไม่เกี่ยง...ได้เคียงเธอ


ขอแจมหน่อยค่ะ อย่าพึ่งเศร้านะคะน้องเด็กหัดกลอน
ต่างกรรมต่างวาระค่ะ

พูดเรื่องผีขอลี้หนีไปก่อน
ด้วยกลัวนอนไม่หลับจับไข้เพ้อ
กลัวมากมากไม่อยากจะพบเจอ
เรื่องผีเผอเจอเป็นวิ่งจริงจริงนะ

เล่นมาหลอกหยอกแบบนี้ไม่ดีแน่
น้อยคงแย่ไม่เอาน่าสวาหะ
ขอแค่รักข้ามภพสบกันละ
ขอเถอะจ๊ะมาร่วมกันฝันร่วมเคียง

[เด็กหัดกลอน]

เก็บรักในทรงจำอมตะ
ก็พอนะพี่ใคร่ได้เสนอ
จงปัดกวาดห้องใจใหม่นะเธอ
ยังต้องเจอสิ่งดีที่มีมา

โลกมนุษย์สุดท้ายคือตายจาก
ถึงรักมากเพียงใดถึงใฝ่่หา
ก็แค่เพียงระยะหนึ่งพึงตั้งตา
ไปข้างหน้าเถิดน้องต้องสู้ทน

เมื่อมิได้ทำบุญมาหนุนส่ง
เราก็คงต้องพรากจากสักหน
จงฟูมฟักรักษาใจให้อดทน
ยังมีคนรักเราเฝ้าคอยรอ

พิมพิลาไลย

ขอบคุณในแรงใจให้ต่อสู้
น้องรับรู้คำพี่ดีแท้หนอ
ให้ปัดกวาดห้องใจให้เพียงพอ
และอย่าท้อเติมต่อใจให้มั่นคง

จักนำคำดีดีที่พี่สอน
มาเป็นพรนำทางอย่างประสงค์
เดินต่อไปข้างหน้าสง่าอง
จะยืนยงด้วยฤทัยใจแข็งแรง

[เด็กหัดกลอน]

หยาดน้ำตาไหลหลั่งลงข้างแก้ม
คือของแถมที่คอยเชือดให้เลือดไหล
มันปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บหัวใจ
วิญญาณไม่เป็นสุขทุกข์ทรมาน

หยาดน้ำตาซ่อนเก็บแม้เจ็บร้าว
ความเหน็บหนาวเข้ารุมสุมเผาผลาญ
คิดคำนึงถึงชายในดวงมาลย์
ว่าวิญญาณอยู่ไหนใจน้องรอ

[เด็กหัดกลอน]

หยาดน้ำตาไหลหลั่งลงข้างแก้ม
คือของแถมที่คอยเชือดให้เลือดไหล
มันปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บหัวใจ
วิญญาณไม่เป็นสุขทุกข์ทรมาน (พนมวัลย์)

เคยเกื้อหนุนบุญสร้างแต่ปางไหน
เคราะห์บาปไซร้บัง,บิด ติดสังขาร
ห่วงอาวรณ์มิผ่อนคลายแม้นวายปราณ
เพลิงรักรานผลาญแล้วแผ้วพานบุญ (กชนันท์)

หวังความดีมีไว้ได้ส่งผล
เพื่อช่วยดลรักสองครองคู่หนุน
ไม่ว่าชาติใดใดใฝ่ร่วมบุญ
คอยค้ำจุนทุกชาติไม่คลาดกัน (เด็กหัดกลอน)

[เด็กหัดกลอน]

เห็นเธอเมื่อเยาว์วัยในครั้งก่อน
ก็ไม่อาจถอนใจที่ใฝ่ถึง
ดวงหน้าใสยิ้มแย้มแก้มเต่งตึง
ตากลมซึ้งน่ารักทุกคืนวัน

มาบัดนี้เจ้าเป็นสาวคราวแรกรุ่น
เผยไออุ่นหอมกรุ่นละมุนฝัน
เจ้างามพร้อมแรกแย้มเกินแจ่มจันทร์
พี่เพียงฝันเผลอใจไปข้างเธอ

เราต่างกันรุ่นราวเป็นคราวรอบ
ไม่อาจมอบรักให้กลัวใจเก้อ
ขอแอบมองคนงามยามพบเจอ
หวังแค่เธอพบใครที่ดีพอ.....

 
ของผมรักต่างวัยครับ

เมื่อเยาว์วัยสงสัยในใจเหลือ
เคยจุนเจือเอื้อหนุนเหมือนคุณพ่อ
ครันเติบใหญ่วัยสาวพราวละออ
ทำหน้างอเมื่อหนุ่มรุมพูดจา

เป็นอะไรทำไมไม่เหมือนก่อน
ช่างขอดค่อนเหน็บแนมแถมต่อว่า
ทำอะไรไม่ถูกใจให้สักครา
ดูทีท่าอารมณ์เสียระเหี่ยใจ

ไม่เป็นไรทนได้ไม่ยึดถือ
ด้วยใจคือเคารพพร้อมนบไหว้
รักต่างวัยหลายรอบมอบจากใน
ให้เป็นได้ทั้งพ่อพี่ที่การุณ

[เด็กหัดกลอน]

...อโหสิกรรม  สวดมนต์  เพื่อพ้นทุกข์
ให้เขาสุข  แผ่เมตตา  รักษาศีล
สร้างกุศล  ผลบุญ  หนุนอาจินต์
เพื่อจบสิ้น  สูญซาก  วิบากกรรม
อันรักโลภ  โกรธหลง  ปลงให้สิ้น
อย่าถวิล  ถวิลครวญ  หวลถลำ
ชีวิตใคร  ไม่รู้ทุกข์  ไม่รู้ธรรม
ที่ตอกย้ำ  มิใช่เย้ย  เพราะเคยเป็น...

ยามสวดมนต์ครั้งใดใจไม่นิ่ง
เหมือนมีสิ่งดลใจมาให้เห็น
พยายามแผ่เมตตาท่ากะเกณฑ์
ภาพเธอเด่นลอยมาทุกคราไป

dreamมุ่งหวังช่วยให้ใจเป็นสุข
ปลดลดทุกข์สร้างบุญหนุนแก้ไข
สร้างกุศลผลบุญจุนเจือใจ
แผ่ส่งให้คนรักได้สู่ไกวัล

[มนฤทธิ์]

รักต่างภพจบแค่ต่างคลื่นความถี่
ล้วนมีดีเราทั้งหลายหมายมองเห็น
หากปรับคลื่นความถี่ใจใช่ยากเย็น
แต่แสนเข็ญอยู่ร่วมกันวันฝันไกล

นวลน้องงามสง่าองค์ลงแปลงร่าง
แสนสะอางงามตาข้าเผลอไผล
แอบรักเจ้าเยาวมาลย์สะท้านใจ
ข้าหลงใหลตรึงตราจ้องน้องนาคี

[chaipan1999]

เห็นเธอเมื่อเยาว์วัยในครั้งก่อน
ก็ไม่อาจถอนใจที่ใฝ่ถึง
ดวงหน้าใสยิ้มแย้มแก้มเต่งตึง
ตากลมซึ้งน่ารักทุกคืนวัน

มาบัดนี้เจ้าเป็นสาวคราวแรกรุ่น
เผยไออุ่นหอมกรุ่นละมุนฝัน
เจ้างามพร้อมแรกแย้มเกินแจ่มจันทร์
พี่เพียงฝันเผลอใจไปข้างเธอ

เราต่างกันรุ่นราวเป็นคราวรอบ
ไม่อาจมอบรักให้กลัวใจเก้อ
ขอแอบมองคนงามยามพบเจอ
หวังแค่เธอพบใครที่ดีพอ.....

 
ของผมรักต่างวัยครับ

เมื่อเยาว์วัยสงสัยในใจเหลือ
เคยจุนเจือเอื้อหนุนเหมือนคุณพ่อ
ครันเติบใหญ่วัยสาวพราวละออ
ทำหน้างอเมื่อหนุ่มรุมพูดจา

เป็นอะไรทำไมไม่เหมือนก่อน
ช่างขอดค่อนเหน็บแนมแถมต่อว่า
ทำอะไรไม่ถูกใจให้สักครา
ดูทีท่าอารมณ์เสียระเหี่ยใจ

ไม่เป็นไรทนได้ไม่ยึดถือ
ด้วยใจคือเคารพพร้อมนบไหว้
รักต่างวัยหลายรอบมอบจากใน
ให้เป็นได้ทั้งพ่อพี่ที่การุณ

ไม่เป็นทั้งพี่พ่อจะได้ไหม
ขอเพียงใครสักคนคอยเกื้อหนุน
อายุเข้าปูนนี้อย่าทารุณ
หวังคอยลุ้นว่าเจ้าจะมีใจ

แต่หากหลานไม่มีไมตรีจิต
บอกสักนิดให้น้าว่าไฉน
อย่าแกล้งรักกอบโกยแล้วทิ้งไป
โปรดเห็นใจคนแก่ตาดำดำ

 

[เด็กหัดกลอน]

รักต่างภพจบแค่ต่างคลื่นความถี่
ล้วนมีดีเราทั้งหลายหมายมองเห็น
หากปรับคลื่นความถี่ใจใช่ยากเย็น
แต่แสนเข็ญอยู่ร่วมกันวันฝันไกล

นวลน้องงามสง่าองค์ลงแปลงร่าง
แสนสะอางงามตาข้าเผลอไผล
แอบรักเจ้าเยาวมาลย์สะท้านใจ
ข้าหลงใหลตรึงตราจ้องน้องนาคี

เปรียบความรักมักต่างทางแห่งคลื่น
ผวาตื่นตามหาค่าความถี่
โอ้กระไรกันหนอพ่อคนดี
เห็นน้องนี้เป็นงูดูเหลือใจ

คิดเอาไว้ให้น้องครองภพหน้า
กำเนิดมาเป็นนาคีพี่ขานไข
รักกับพี่ดูลำบากมากเกินไป
ขอลาไกลจากจรเพราะอ่อนแรง

[เด็กหัดกลอน]

เห็นเธอเมื่อเยาว์วัยในครั้งก่อน
ก็ไม่อาจถอนใจที่ใฝ่ถึง
ดวงหน้าใสยิ้มแย้มแก้มเต่งตึง
ตากลมซึ้งน่ารักทุกคืนวัน

มาบัดนี้เจ้าเป็นสาวคราวแรกรุ่น
เผยไออุ่นหอมกรุ่นละมุนฝัน
เจ้างามพร้อมแรกแย้มเกินแจ่มจันทร์
พี่เพียงฝันเผลอใจไปข้างเธอ

เราต่างกันรุ่นราวเป็นคราวรอบ
ไม่อาจมอบรักให้กลัวใจเก้อ
ขอแอบมองคนงามยามพบเจอ
หวังแค่เธอพบใครที่ดีพอ.....

 
ของผมรักต่างวัยครับ

เมื่อเยาว์วัยสงสัยในใจเหลือ
เคยจุนเจือเอื้อหนุนเหมือนคุณพ่อ
ครันเติบใหญ่วัยสาวพราวละออ
ทำหน้างอเมื่อหนุ่มรุมพูดจา

เป็นอะไรทำไมไม่เหมือนก่อน
ช่างขอดค่อนเหน็บแนมแถมต่อว่า
ทำอะไรไม่ถูกใจให้สักครา
ดูทีท่าอารมณ์เสียระเหี่ยใจ

ไม่เป็นไรทนได้ไม่ยึดถือ
ด้วยใจคือเคารพพร้อมนบไหว้
รักต่างวัยหลายรอบมอบจากใน
ให้เป็นได้ทั้งพ่อพี่ที่การุณ

ไม่เป็นทั้งพี่พ่อจะได้ไหม
ขอเพียงใครสักคนคอยเกื้อหนุน
อายุเข้าปูนนี้อย่าทารุณ
หวังคอยลุ้นว่าเจ้าจะมีใจ

แต่หากหลานไม่มีไมตรีจิต
บอกสักนิดให้น้าว่าไฉน
อย่าแกล้งรักกอบโกยแล้วทิ้งไป
โปรดเห็นใจคนแก่ตาดำดำ

 

หากขอเป็นใครสักคนดลหนุนเกื้อ
ก็คงเหลือเป็นน้าช่างน่าขำ
ให้เป็นปู่ดีกว่าน่าจดจำ
ทำหน้าง้ำหน้าง้อก็ล้อกัน

ตัวหลานน้อยตอบถ้อยเรียงร้อยให้
ด้วยมีใจนับถือคือสิ่งนั่น
มิเคยคิดอื่นใดน้าชัยพันธุ์
ยกสัมพันธ์เป็นญาติทั้งชาติเลย

[มานพ]

ปู่มาเยี่ยมกานดาในตาหวาน
น้อยสงสารปู่ไหมใยทำเฉย
ปู่มาหาคนดีที่คุ้นเคย
ปู่คงเชยมากมายใช่ไหมเออ

รักต่างพบปู่มานพมาพบรัก
ปู่คิดหนักจากจิตคิดเสมอ
ปู่คิดถึงแก้วตามาละเมอ
คือย่าเธออยู่ไหนหายไปนาน

 

[เด็กหัดกลอน]

ย่าไปไหนน้อยไม่รู้ปู่มาถาม
ย่าไม่ตามปู่ไปได้ขับขาน
ย่ากับปู่คู่กันนั้นแสนนาน
มาถามหลานจะรู้ไหมได้บอกที

ปู่ไปดุว่ากล่าวย่าเขาไหม
ย่าจึงได้ทอดทิ้งวิ่งหายหนี
ปู่คิดถึงจึงรีบตามกันให้ดี
ย่าคงลี้ไปไม่ไกลรีบไปตาม

[มานพ]

ย่าไปไหนปู่รู้ย่าอยู่บ้าน
เมื่อไม่นานย่าเศร้าเขาโดนหาม
เพราะถูกบล็อกล็อกไว้ในทุกยาม
ปู่จึงถามความเห็นที่เป็นไป

โดนข้อหาปั่นคะแนนแสนระกำ
ย่าโดนทำสัมผัสรหัสไว้
ปลอมตัวมาเป็นย่าฝ่าฝืนใจ
กดบวกไปจึงช้ำย่าคร่ำครวญ

[เด็กหัดกลอน]

น้อยจะช่วยอะไรได้หรือไม่
ฝากปู่ไปบอกย่าอย่ากำสวรล
เข้าบ้านกลอนแต่งกันมันพอควร
ย่าอย่าด่วนเสียใจคงไม่นาน

ปั่นคะแนนทำไงน้อยไม่รู้
น้อยเข้าดูหัดเขียนสนุกสนาน
ปั่นไปเพื่ออะไรให้รำคาญ
มาชื่นบานกานท์กลอนผ่อนอารมณ์