ท้องฟ้า.. กว้างใหญ่.. จะหาเธอได้ที่ไหน
ค่ำคืน.. เหน็บหนาว.. จะมีใครอยู่เคียงข้าง และกอดเธอมั้ย
ดาวบน.. ท้องฟ้า.. ยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอไม่ห่างหาย
ดวงดาว.. พรั่งพราย.. เหมือนแววตาอ่อนโยนของเธอ.. ที่มองมาที่ฉัน
อบอุ่นหัวใจ.. วันคืนแห่งความทรงจำ.. อันยาวไกลที่เคยมีเรา...
ฉันคงเหลือเวลา.. อีกไม่นานซักเท่าไหร่
หากลม.. ได้พัดพา.. เอาชีวิต.. ฉันจากไป
ใจฉัน.. ก็ยังจะ.. รักเธอ.. รักเธอ.. รักเธอ..นิรันดร์
วันไหน.. ที่ฉัน.. ได้เงียบหายไป.. หรือไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว
ขอเธอ.. จงเก็บเอา.. เสียงเรียกของหัวใจที่แผ่วเบา
เอามาร้อย.. เป็นร้อยคำความความคิดถึง.. จากแรงอธิษฐานอันยิ่งใหญ่
ฉันได้แต่.. ภาวนา.. และหวังเอาไว้ในใจ.. ตลอดเวลา
เธอคงจะกลับมา.. หาฉัน.. ในซักวันหนึ่ง
ถึงแม้ฉันจะรู้.. ว่ามันยาวนานแค่ไหน.. หรือแม้มันอาจจะไม่มีวัน.. จะเป็นอย่างนั้น
แต่ก่อนวัน.. ที่ฉันตาย.. ฉันหวังให้วันนั้น.. มาถึงในเร็ววันนี้
จากวินาทีนี้ไป.. ให้ฉันตายอีกซักกี่ครั้ง
จะได้เกิดใหม่.. อีกซักกี่หมื่น.. กี่ล้านครั้ง
ขอให้คำสัตย์.. ด้วยหัวใจ
ว่าฉัน.. จะเกิดมาเพื่อเธอ.. และจะรักเธอ.. ตลอดทุกชาติไป
บทกลอนที่เขียนด้วยหัวใจ.. บทนี้ได้กลั่นออกมาเป็นเพลง
ได้เขียนถ้อยคำและบรรเลง.. ด้วยใจที่รักเธอ.. นิรันดร์