ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[dhanawatana]

ก่อนฉันไกล...ขออะไรเธอสักหน่อย
ขออย่าคอย อย่าคิดถึง คนึงหา
อย่ายิ้มเศร้า อย่ากล่าวซ้ำ คำอำลา
อย่ามองตา อย่าวิงวอน อ้อนอาลัย

ก่อนเธอไกล...ฉันก็มี..ที่อยากขอ
ฉันขอ..รักเธอ..ต่อไป..ได้ไหม?
แม้นอาจต้อง..ปวดร้าว..นานเท่าใด
แต่ดวงใจ..ฉันพร้อม..จะยอมทน

อีกหนึ่งสิ่ง..สุดท้าย..ที่จะขอ
ฉันอยากขอ บอกรัก..เธอสักหน
แม้นอาจต้อง..หม่นเศร้า..เหงากมล
แต่ใจฉัน..จะยอมทน ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง

รักแท้..ย่อมคงทน ไม่อาจเปลี่ยนแปลง"

[วลีลักษณา]

หากว่ารักไยห้ามความคิดถึง
ความลึกซึ้งเหตุใด ให้แอบแฝง
หากต้องจากบอกรักไยให้เคลือบแคลง
รักระแวงหรือไรไยจากจร

[ชมพูไพร]

ขอเวลานาทีนี้เศษเสี้ยว
ไม่รั้งเหนี่ยวเกี่ยวรั้งเพียงฟังฉัน
ขอแค่ให้ได้พูดจาลารำพัน
เพียงแค่นั้นวันนี้ที่จะไป

[มังตรา]

ท้ายที่สุด  ก่อนจากไป  หัวใจขอ                                    ไม่รั้งรอ   แต่ขอให้   เห็นใจบ้าง
รักที่เกิด  แล้วเปิดจิต   คิดแยกทาง                                  มีข้ออ้าง   ห่างเหิน   เกินอยู่เคียง

เมื่อรักกัน   ไม่ได้  ก็ไม่รัก                                             เพราะเหนื่อยนัก  เรื่องความรัก  มักอยู่เฉียง
เหตุก็เพราะ  หัวใจจิต  ที่คิดเอียง                                     เลือกจะเสี่ยง  แม้ใครห้าม  ไม่หยามเธอ

แต่วันนี้  ดวงฤดี  ถึงที่สุด                                              รักมาหยุด  หมุดใจหัก  ทำรักเก้อ
หลงคำหวาน  พาลต้องช้ำ  น้ำคำเธอ                               น้ำตาเอ่อ  อาบสองตา   สาแก่ใจ
                                                                                                                       

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[..ทักษมน..]

เมื่อนักรบ พบรัก ต้องหักล้าง....
มันอ้างว้าง ชั่วยาม หักห้ามได้....
เมื่อนักรัก พบร้าว เศร้าไปไย....
ก็ตั้งต้น ผล-ใบ..ปลูกใหม่กัน.....

(เอ้..เราสองคน..มาช่วยกันปลูกต้นรักสักกอไหม?  )

[พิมพร]

ก่อนจากกันวันนี้นะที่รัก
ขอทายทักก่อนลาลับตาหาย
แม้นจากกันวันร้างเราห่างกาย
ขอเพียงสาย...สัมพันธ์..จงมั่นคง..

[/size]

[มังตรา]

จะนักรบ หรือนักรัก  ให้หนักจิต                           สิ่งที่คิด  ไม่เป็นไป  ดั่งใจฝัน
ผิดเพราะหวัง  พังเพราะพลาด  ทำขาดกัน              โอ้จอมขวัญ   ดวงใจพี่  คนดีจร

ถึงอย่างไร  ใจจิต  ต้องคิดใหม่                           แม้ดวงใจ  ไร้คนเคียง  ร่วมเรียงหมอน
ก็มีสุข   ความทุกข์คลาย  กลายเป็นกลอน            แต่งมาอ้อน  พี่วอนเว้า  โปรดเข้าใจ                                                                                                                                                       

[..ทักษมน..]

เมื่อนักรบ พบรัก ต้องหักล้าง....
มันอ้างว้าง ชั่วยาม หักห้ามได้....
เมื่อนักรัก พบร้าว เศร้าไปไย....
ก็ตั้งต้น ผล-ใบ..ปลูกใหม่กัน.....
 
จะนักรบ หรือนักรัก  ให้หนักจิต                           
สิ่งที่คิด  ไม่เป็นไป  ดั่งใจฝัน
ผิดเพราะหวัง  พังเพราะพลาด  ทำขาดกัน             
โอ้จอมขวัญ   ดวงใจพี่  คนดีจร

ถึงอย่างไร  ใจจิต  ต้องคิดใหม่                           
แม้ดวงใจ  ไร้คนเคียง  ร่วมเรียงหมอน
ก็มีสุข   ความทุกข์คลาย  กลายเป็นกลอน           
แต่งมาอ้อนพี่วอนเว้าโปรดเข้าใจ

   

ช่างมันเถอะ      

[..ทักษมน..]

เหมือนมีคลื่นรบกวนให้ชวนเศร้า
เสียงที่เฝ้าเอาใจใยหงอยหงอย
เริ่มสะดุด_หยุด_เล่น_แผ่น_เป็นรอย
ไก่ได้พลอย..เมื่อไม่พึง..น้องถึงไป 

มาเหลาะแหละ แวะรัก พักพายุ
ไม้ไหม้คุ ไฟไม่เคียง น้องเลี่ยงให้
อย่าหาเรื่องเคืองขัด...เมื่อตัดใจ
เมื่อเธอคิดต่างไป....ตามใจเธอ