|
14 เมษายน 2010, 01:09:PM |
ฟ้าหวั่น
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 เมษายน 2010, 01:09:PM » |
ชุมชน
|
นั่งนิ่งงันหวั่นใจหทัยหญิง ยังเกรงกริ่งสิ่งที่พี่หวังติด ใจหนึ่งอายอีกใจให้ครุ่นคิด คราพี่ทิดชิดเข้ามาฟ้าทำไง
ระนาดเอกเฉกพี่มีรักแท้ น้องอาจแพ้เผลอรักพี่เข้าให้ เมื่อพี่ชิดพิศชมสมหทัย แล้วจะไกลไม่หวนมาครวญเพลง
|
ฟ้าหวั่นๆใจจะไร้คุณ
|
|
|
|
|
|
14 เมษายน 2010, 05:00:PM |
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 390
สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 14 เมษายน 2010, 05:00:PM » |
ชุมชน
|
เพราะความรักมักทำให้ป้ำเป๋อ ดูสิเออเผลอมองทำนองฝัน ต้องหลีกหลบสบตาว้าวุ่นครัน ใจก็สั่นหวั่นไหวทำไงดี
จะหลบห่างออกไปใจก็ดื้อ ได้แต่ยื้อ วุ่น-หวั่นจนขวัญหนี นั่นก็ลอบสบตาไม่พาที ดูรอรีเคอะเขินอยู่เนิ่นนาน
|
|
|
|
14 เมษายน 2010, 05:00:PM |
ฟ้าหวั่น
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 14 เมษายน 2010, 05:00:PM » |
ชุมชน
|
๐ ในจังหวะประชิดพิศหน้าน้อง ลอบแอบมองก่อนเรียงสำเนียงเปล่ง กลับจับต้นชนปลายไม่ได้เอง ดั่งบรรเลงเพลงสะดุดจนหลุดคีย์
๐ คอยรวบรวมกำลังใจใส่ทุกครั้ง จนเคยนั่งสมาธิตามวิถี เติมเต็มร้อยทั้งกายใจเปรมปรี เจอะคนดีประชิด..กลับตีบตัน..(พี่ระนาดเอก)
เพลงระนาดบาดในหทัยน้อง พี่กลับป้องตรองไว้กระไรนั่น ตีสะดุดหลุดตลอดอะไรกัน คงสับรางไม่ทันจึ่งพรั่นใจ (ฟ้าหวั่น)
|
ฟ้าหวั่นๆใจจะไร้คุณ
|
|
|
|
|
|
14 เมษายน 2010, 06:36:PM |
ระนาดเอก
webmaster
คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,732
~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 14 เมษายน 2010, 06:36:PM » |
ชุมชน
|
เพราะความรักมักทำให้ป้ำเป๋อ ดูสิเออเผลอมองทำนองฝัน ต้องหลีกหลบสบตาว้าวุ่นครัน ใจก็สั่นหวั่นไหวทำไงดี
จะหลบห่างออกไปใจก็ดื้อ ได้แต่ยื้อ วุ่น-หวั่นจนขวัญหนี นั่นก็ลอบสบตาไม่พาที ดูรอรีเคอะเขินอยู่เนิ่นนาน..(น้องเพียงกมล)
๐ ครั้งเคยเก่งผงาดชาติมีศักดิ์ ฮึกเหิมนักจนศัตรูสู้กล่าวขาน คนหมื่นแสนยังกล้าฝ่าทะยาน แต่โบราณเคยมีชี้เกลื่อนไป
๐ แต่ครั้งนี้เข่าทรุดดุจผู้พ่าย เกินบรรยายเล่าแจ้งแถลงไข เล่นกับรักดั่งเนื้อเป็นเหยื่อไฟ รักหรือไม่สนามนี้..นารีกุม..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)
|
|
|
|
|
|
14 เมษายน 2010, 07:09:PM |
panomwan
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 14 เมษายน 2010, 07:09:PM » |
ชุมชน
|
เคยไหวจ้าแจ่มชัดไม่จัดจ้า ที่โหยหวนก็แหบพร่าเพลงเรือนหอ ที่ล้อขัดก็ติดขัดสะบัดกรอ ที่เจื้อยแจ้วก็แผ่วรอลืมบรรเลง
เห่เอ๋ย เจ้าเห่ช้า เพลงรัวสามลาพี่จะเร่ง เสมอสร้อยอักษรเป็นกลอนเพลง เสมอเสียงเจ้าเปล่งเป็นกลอนรัก !!!
มาต่อด้วยนะครับ
|
|
|
|
14 เมษายน 2010, 07:52:PM |
GreenMonkey
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 14 เมษายน 2010, 07:52:PM » |
ชุมชน
|
ในระยะ แรกเริ่ม ก็เติมรัก จึงทายทัก หวังเพียง ได้เคียงใกล้ แต่เมื่อเริ่ม รู้จัก ยิ่งหนักใจ ทำอย่างไร เมื่อรักมาก ไม่อยากลา
ทั้งที่แอบ ซ่อนไว้ ในอกนี้ รักที่มี มากมาย ให้ห่วงหา เรายังคง เหมือนดั่ง ทุกครั้งครา ตามประสา คนรู้จัก ที่ทักทาย
ยิ่งเข้าใกล้ ในระยะ จะประชิด ก็ยิ่งคิด เลยไกล ไร้จุดหมาย เมื่อสบตา ยิ่งหวั่น อันตราย อาจตรอมตาย หากหวัง นั้นพังลง
ในระยะ ประชิด ยิ่งผิดนัก เพราะความรัก ทำให้ ใจลุ่มหลง ยากจะห้าม อย่างไร ให้ปลดปลง ใจนี้คง เป็นแผล แม้ใกล้กัน .. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..
|
!!~ I want to be a normal man ~!!
|
|
|
15 เมษายน 2010, 11:22:AM |
ฟ้าหวั่น
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 15 เมษายน 2010, 11:22:AM » |
ชุมชน
|
๐ อุ๊ย!ระนาดไหลพร่างไม้พลางร่วง เพลงทั้งปวงสะดุดมิรุดไหล จะตีต่อท่อนเนื้อมิเหลือไฟ เสียงไหวไหวก็ฝืนไม่ลื่นคลอ..(พี่ระนาดเอก)
งั้นจะรีบเร่งหนีพี่มาเสีย จะไมอยู่คอยเคลียคงดีหนอ เพลงระนาดแห่งพี่ที่รั้งรอ จะได้ก่อทอพลิ้วไม่ลิ่วราง (ฟ้าหวั่น)
|
ฟ้าหวั่นๆใจจะไร้คุณ
|
|
|
|
|
|
15 เมษายน 2010, 04:42:PM |
panomwan
|
|
« ตอบ #19 เมื่อ: 15 เมษายน 2010, 04:42:PM » |
ชุมชน
|
ในระยะประชิดแค่คิดถึง จะแอบหึงใจนั้นยังหวั่นไหว มันไม่กล้าที่จะเอ่ยเผยความใน แต่บอกด้วยหัวใจว่า "รักเธอ"
|
|
|
|
|