|
12 เมษายน 2010, 11:35:PM |
Alpha
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 12 เมษายน 2010, 11:35:PM » |
ชุมชน
|
อย่าเอ่ยคำ ว่า"จบ" ออกจากปาก ถ้าใจยัง ไม่อยาก จะลืมเขา ถ้าพูดแล้ว แค่คำ เพียงเบาเบา แต่ใจเรา เจ็บหนัก ต้องจำทน ******************
|
|
|
|
|
13 เมษายน 2010, 07:32:AM |
ศรีอุดร
Special Class
คะแนนกลอนของผู้นี้ 66
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 137
...คิดใหญ่ ไม่คิดเล็ก...
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 07:32:AM » |
ชุมชน
|
อันความรัก...ถ้าใจ...ต้องไร้รัก เรียก"อกหัก"...คำนี้...นี่ถูกไหม คงขมขื่น...ฝืนตัว...ฝืนหัวใจ อาจมิได้...ไยต้องขาด...อาจไม่ลืม.
.................................................................
ลบความจำ...มิใช่กลบ...ลบคำผิด มันยังคิด...ไม่จบ...หรือลบได้ ห้ามเรื่องอื่น...ไม่ยาก...ลำบากไป แต่ห้ามใจ...นั้นยาก...ลำบากนัก.
|
อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ.........ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก...............จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย -สุนทรภู่
|
|
|
13 เมษายน 2010, 06:13:PM |
ตัวฉัน*
Special Class LV2 นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 55
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 344
สร้างสุขด้วยรอยยิ้ม :)
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 06:13:PM » |
ชุมชน
|
อย่าเอ่ยคำ ว่า"จบ" ออกจากปาก ถ้าใจยัง ไม่อยาก จะลืมเขา ถ้าพูดแล้ว แค่คำ เพียงเบาเบา แต่ใจเรา เจ็บหนัก ต้องจำทน ****************** ๐จำต้องทน จนเจ็บเก็บไปคิด เรื่องถูกผิดพลาดพลั้งเรื่องครั้งหน พูดไปแล้วเพราะใจมันร้าวรน เรื่องของคนเปลี่ยนไปไม่กลับมา
|
|
|
|
|
|
|
13 เมษายน 2010, 07:43:PM |
p^boy
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 07:43:PM » |
ชุมชน
|
ตายใจและไม่แคร์ เลิกดูแลตามห่วงหา ปล่อยให้วันเวลา ก่อปัญหาระหว่างเรา
หนึ่งคนเอาใจใส่ อีกคนใยปล่อยให้เหงา มองเห็นเพียงเป็นเงา ยังกะเราไร้ตัวตน
ตายใจคือสัญญาณ รักสิราญหทัยลน รักที่มีมากล้น เริ่มตายไปอย่างใจตาย
|
|
|
|
|
|
|
15 เมษายน 2010, 09:04:AM |
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 390
สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 15 เมษายน 2010, 09:04:AM » |
ชุมชน
|
พอกันที..ที่ผ่านเมื่อหวานสิ้น เคยรื่นรินอาลัยผู้ใฝ่หา แค่ขานถ้อยร้อยคำจำนรรจา มันมีค่าแค่เพียงเสียงลมลวง
ลืมเถอะ..คำเว้าวอนเคยอ้อนออด ที่พร่ำพรอดรักใคร่ว่าใหญ่หลวง มีเพียงความว่างเปล่าโลมเร้าทรวง ถ้อยทั้งปวงไร้ค่าไม่น่าจำ
เลิกเถอะ..หากสิ้นใยอย่าได้หมิ่น ไม่อยากยินคำไขใครกระหน่ำ เมื่อเลิกลาต่อกันอย่าปั้นคำ อย่าเหยียบย่ำเย้ยหยันมันเกินทน
จากด้วยดี..หนี้ใจขอให้จบ ให้เลือนลบรอยฝันอันสับสน ขอฝากถ้อยวางไว้เพื่อให้ยล ถึงบางคนเคยฝัน..พอกันที! อิๆๆ พอกันทีด้วยคน..
|
|
|
|
15 เมษายน 2010, 09:56:AM |
ไอ้แกละ
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 15 เมษายน 2010, 09:56:AM » |
ชุมชน
|
พอกันที สีดำ ทำฉันเศร้า ลืมเรื่องเก่า ให้หมด งดเรื่องสี เริ่มต้มใหม่ ไม่เหงา เศร้าฤดี จะเปรมปรีดิ์ มีสุข ไม่ทุกข์ใด
จะขอฝัน สรรค์สร้าง ล้างให้หมด จะถักพจน์ สานถ้อย ในรอยใส ชีวิตนี้ พลีพร้อม น้อมกายใจ ทางสายใหม่...ไสวสว่าง...สู่ทางธรรม.
|
ผมรักภาษาไทยครับ
|
|
|
|
15 เมษายน 2010, 08:21:PM |
namangle
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 11
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 15 เมษายน 2010, 08:21:PM » |
ชุมชน
|
พอกันทีที่ผ่านมานะที่รัก รักเธอมากก็คงต้องทำใจ รู้ไหมฉันรักเธอสักเท่าไร แต่วันนี้คงทำใจต้องบอกลา ถึงจะมีสิ่งใดๆมากีดขวาง ไม่เท่าเธอนั้นสร้างความเสียใจ เธอทำฉันเจ็บจิงๆรู้บ้างไหม ปล่อยฉันตายง่ายกว่าเลยนะเธอ เธอบอกไม่อยากมองตาของฉัน เธอบอกมันสื่ออะไรตั้งมากมาย เธอบอกวันดีๆอย่ามาใกล้ เธอเห็นฉันเป็นอะไรช่วยบอกที เป็นอากาศเป็นคนรักเป็นคนใช้ เป็นทาสหัวใจเป็นลูกไล่อะไรนี่ พอแล้วพอใจมันร้าวเจ็บสิ้นดี จงโชคดีเจอคนที่เธอใฝ่ฝัน ที่สัญญาเอาไว้ให้ลืมไป มันไม่มีความหมายถึงวันนั้น แค่วันนี้ทำเหมือนคนไม่รักกัน แล้ววันนั้นจะให้ฉันหวังอะไร พอนะพอพอแล้วใจที่เจ็บ สู้ทนเก็บความชอกช้ำสักเพียงใด เธอก็ยังทำฉันเจ็บหัวใจ ไม่รักกันไงไปเหอะไปไปสักที
|
น้ำ คนที่เธอเคยบอกว่ารัก มันจบแล้ว (เศร้า)
|
|
|
|