ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ศรีอุดร]

อรุณทองส่องฟ้านภาสาง
ดอกไม้บาน....คลี่กาง....ริมทางถนน
เหมือนแย้มยิ้มยืนอยู่ให้ผู้คน
ที่เวียนวนพ้นผ่านเดินสัญจร

ไก่ก็ขันขานโต้งนอกโรงเล้า
บอกว่าเช้าสว่างฟ้าสางก่อน
เป็นเหมือนนาฬิกาปลุกลุกจากนอน
นี่ก็ตอนวันใหม่ให้ทำงาน

วันเก่าเก่าผ่านไปอยู่หลายครั้ง
แต่ก็ยังคิดถึงซึ่งวันผ่าน
เหมือนวันนี้คือวันเก่าอีกเนานาน
พอเปลี่ยนกาลพรุ่งนี้เล่า....ก็เก่าแล้ว

ออกทำงานหาเงินเพลินจ่ายซื้อ
มีสองมือจ่ายจองอย่างคล่องแคล่ว
ซื้อสิ่งของสะดวกกลัวพวกแซว
ยินแว่วแว่วนินทาว่าเราจน

เที่ยวไม่เบื่อ เหนือ-ใต้ไปมาหมด
ได้ลิ้มรสอาหารผ่านน่าสน
มียศเกียรติ...ต่าง ต่าง สังคมคน
สังสรรค์บนความสุขสนุกใจ

เรามนุษย์เกิดมาชีวาหนึ่ง
ความสุขซึ่ง...ไม่เสพ ลง...คงไม่ได้
ทุกทุกอย่างกระทำคือกำไร
ควรหาใส่ เติมต่อ ให้พอดี

อันทางธรรมจะขาดประมาทนั้น
คงโศกศัลย์ภายหลังทางสุขศรี
ละเลยสุขใส่ใจบุญไม่มี
คิดเช่นนี้ระทมมิสมควร

มีทางโลก...ทางธรรม...ช่วยค้ำหลัก
ความสุขจักแบ่งจัดถูกสัดส่วน
ทั้งสุขใจสุขกายมากมายมวล
คิดทบทวน ทุกทาง ช่างสำคัญ!

[วลีลักษณา]

เช้าวันใหม่ใสสว่างแดดสางส่อง
สาดแตะต้องมาลีหลากสีสัน
หอมรินรื่นชื่นใจอยู่ในวัน
ผกาพรรณตื่นรับกับยามเช้า

ใต้ฟ้ากว้างพลางเดินอย่างเพลินย่าง
ผ่านแถวทางหวานชื่นและขื่นเศร้า
หากแบกเก็บเจ็บไหม้..คงไม่เบา
ขอเลือกเอาสิ่งดีไว้ที่ใจ

[..ทักษมน..]

สัจธรรมค้ำจุนผู้หนุนเนื่อง
ให้คิดทำทุกเรื่องตามเฟืองได้
สมาธิเสริมผลิตให้จิตใจ
เป็นบันไดรักษาศีล..ได้ยินมา

เพียงศีลห้าฆารวาส..ยังพลาดผิด
ยิ่งผูกติดอบาย..หลายปัญหา
เหตุแห่งทุกข์ยุคเข็ญ..ที่เป็นมา
ถึงเวลา..ปัญญาดับ..จิตปรับไว

เพียงเรารู้ทันเท่า..เจ้าสติ
ผลที่ผลิคือใบดอก..ที่ออกใช่
หมั่นฝึกจิตคิดทำดี..ทุกทีไป
อยู่ที่ใด?คนก็รัก.."ทักษมน"

พูดเอาดีใส่ตน..ให้คนอ่าน
จะมองผ่านหรือเน้นก็เป็นผล
มิได้หวังยาวยืน..รักหมื่นคน
ทางโลกตนพลุ่งพล่าน..ผ่านทางธรรม

[p^boy]

ตะวันโด่นอนคิดบิดขี้เกี้ยจ
หลังยาวเหยียดไก่ขันยังหรรษา
ยามค่ำคืนดึกดื่นลืมเวลา
เช้าจึงมาขี้เกี่ยจนอนเหยียดกาย

โอ้ตายแล้วสองโมงยืนธงชาติ
คงไม่อาจโอ้เอ้หมิ่นเหม่สาย
ไปทำงานก็ช้ามันน่าอาย
ทั้งวุ่นวายรีบเร่งเกรงไม่ทัน

อยู่ทางโลกมีธรรมก็ฉ่ำอยู่
แต่นึกดูธรรมหายหลบเหหัน
โลกธรรมทำกะโลกโฉลกกัน
แต่เรามันทิ้งธรรมไม่นำพา

[ศรีอุดร]

เช้าวันใหม่ใสสว่างแดดสางส่อง
สาดแตะต้องมาลีหลากสีสัน
หอมรินรื่นชื่นใจอยู่ในวัน
ผกาพรรณตื่นรับกับยามเช้า

ใต้ฟ้ากว้างพลางเดินอย่างเพลินย่าง
ผ่านแถวทางหวานชื่นและขื่นเศร้า
หากแบกเก็บเจ็บไหม้..คงไม่เบา
ขอเลือกเอาสิ่งดีไว้ที่ใจ

สิ่งดี ดี...มีสุข...สนุกสนาน
อย่าลืมการมอบสู่เป็นผู้ให้
เมื่อมีสุขแบ่งปันทั่วกันไป
โลกจะได้ใสสดแสนงดงาม

การให้ที่เป็นสิ่งสุดยิ่งใหญ่
คือการให้ผู้คนอีกล้นหลาม
ให้กับให้ให้นั้นปันทุกยาม
คงเป็นความสุขแน่ที่แท้จริง

[ศรีอุดร]

สัจธรรมค้ำจุนผู้หนุนเนื่อง
ให้คิดทำทุกเรื่องตามเฟืองได้
สมาธิเสริมผลิตให้จิตใจ
เป็นบันไดรักษาศีล..ได้ยินมา

เพียงศีลห้าฆารวาส..ยังพลาดผิด
ยิ่งผูกติดอบาย..หลายปัญหา
เหตุแห่งทุกข์ยุคเข็ญ..ที่เป็นมา
ถึงเวลา..ปัญญาดับ..จิตปรับไว

เพียงเรารู้ทันเท่า..เจ้าสติ
ผลที่ผลิคือใบดอก..ที่ออกใช่
หมั่นฝึกจิตคิดทำดี..ทุกทีไป
อยู่ที่ใด?คนก็รัก.."ทักษมน"

พูดเอาดีใส่ตน..ให้คนอ่าน
จะมองผ่านหรือเน้นก็เป็นผล
มิได้หวังยาวยืน..รักหมื่นคน
ทางโลกตนพลุ่งพล่าน..ผ่านทางธรรม

ผ่านทางธรรมผ่องศรีก็ดีแล้ว
ช่างเพริศแพร้วธรรมะไม่ถลำ
เดินบานทางโลกาเป็นประจำ
อย่าลืมนำธรรมนั้นป้องกันภัย.

[ศรีอุดร]

ตะวันโด่นอนคิดบิดขี้เกี้ยจ
หลังยาวเหยียดไก่ขันยังหรรษา
ยามค่ำคืนดึกดื่นลืมเวลา
เช้าจึงมาขี้เกี่ยจนอนเหยียดกาย

โอ้ตายแล้วสองโมงยืนธงชาติ
คงไม่อาจโอ้เอ้หมิ่นเหม่สาย
ไปทำงานก็ช้ามันน่าอาย
ทั้งวุ่นวายรีบเร่งเกรงไม่ทัน

อยู่ทางโลกมีธรรมก็ฉ่ำอยู่
แต่นึกดูธรรมหายหลบเหหัน
โลกธรรมทำกะโลกโฉลกกัน
แต่เรามันทิ้งธรรมไม่นำพา

แล้วธรรมท่านนั้นหายไปไหนเล่า
หรือลืมเอาวางลงไว้ตรงไหน
หรือทำตกล่วงหายหมายที่ใด
อย่าลืมไปเก็บมา...ช้าไม่ดี

[..ทักษมน..]

ธรรมะBoy มีทุกวัน ดันทุกวี่
เพราะท่านพี่ นอนแล้วกลับสลับตื่น
เปิดธรรมะกล่อมหอ..คลอทั้งคืน
แถมกลางวันยันกลางคืน..โทร.ทั้งวัน
เรื่องจริงผ่านจิ๋มค่ะคุณศรีอุดร.. Boyนอนกอดโน๊ตบุ๊ค..หลับยังยิ้มแป้น..หนูแอบ emo_86ย่องไปเอามาเล่นประจำ

[GreenMonkey]

อันทางโลก โศกบนสุข ทุกสรรพสิ่ง
ปล้นฉกชิง ฉุดฆ่า น่าใจหาย
พอได้มี มีเงิน เกินสบาย
ก็ยิ่งหมาย ใคร่ครอง ลำพองตัว

ศีลทั้งห้า รักษาไว้ ก็ไม่ได้
เพราะหัวใจ ก่อกรรม กระทำชั่ว
ชีวิตโลก โศกหมอง ต้องมืดมัว
เพราะไม่กลัว บาปย้อน สะท้อนตน

แต่ทางธรรม นำทาง สร้างวิถี
ด้วยคิดดี ใฝ่ธรรมะ ชำระผล
บริสุทธิ์ ผ่องใส ในกมล
จึงเป็นคน สมค่า น่าภูมิใจ

ได้เกิดมา ทั้งที ที่เป็นมนุษย์
จะสูงสุด ตกต่ำ ธรรมยึดให้
เป็นแกนหลัก แกนกลาง ทางชีพชัย
เพื่อวันใหม่ ทางโลกอยู่ คู่ทางธรรม

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..

[คนเมืองน้ำ]

ในโลกนี้  รูปธรรม  มาตามกฎ
มี  รูป  เสียง  กลิ่น รส  อดไม่ไหว
หลงติดอยู่  รูปธรรม  กรรมของใคร
ชนทั่วไป  ฤางด  อดจิตตน

รุปลักษณ์กาย เกิดแก่  แก้ไม่ได้
กลิ่นรสคลาย นานไป ไม่เกิดผล
อายุมาก  เสียงขาดหาย  กายทุกข์ทน
ใจของคน รับ “ทางโลก”  โศกจีรัง

      “ คนเมืองน้ำ”

                 

[ศรีอุดร]

ในโลกนี้  รูปธรรม  มาตามกฎ
มี  รูป  เสียง  กลิ่น รส  อดไม่ไหว
หลงติดอยู่  รูปธรรม  กรรมของใคร
ชนทั่วไป  ฤางด  อดจิตตน


.............................................


เรามนุษย์เกิดมาชีวาหนึ่ง
ความสุขซึ่ง...ไม่เสพ ลง...คงไม่ได้
ทุกทุกอย่างกระทำคือ"กำไร"
ควรหาใส่ เติมต่อ ให้พอดี

อันทางธรรมจะขาดประมาทนั้น
คงโศกศัลย์ภายหลังทางสุขศรี
ละเลยสุขใส่ใจบุญไม่มี
คิดเช่นนี้ระทมมิสมควร

มีทางโลก...ทางธรรม...ช่วยค้ำหลัก
ความสุขจักแบ่งจัดถูกสัดส่วน
ทั้งสุขใจสุขกายมากมายมวล
คิดทบทวน ทุกทาง ช่างสำคัญ!

[..ทักษมน..]

เรามนุษย์เกิดมาชีวาหนึ่ง
ความสุขซึ่ง...ไม่เสพ ลง...คงไม่ได้
ทุกทุกอย่างกระทำคือ"กำไร"
ควรหาใส่ เติมต่อ ให้พอดี
อันทางธรรมจะขาดประมาทนั้น
คงโศกศัลย์ภายหลังทางสุขศรี
ละเลยสุขใส่ใจบุญไม่มี
คิดเช่นนี้ระทมมิสมควร
มีทางโลก...ทางธรรม...ช่วยค้ำหลัก
ความสุขจักแบ่งจัดถูกสัดส่วน
ทั้งสุขใจสุขกายมากมายมวล
คิดทบทวน ทุกทาง ช่างสำคัญ!(ท่านศรีอุดร)

*****************

  ขอจดจำ คำดี ที่มีหลัก
ไม่ใฝ่ฝัก โลภหลง ดงกระสัน
สิ่งที่เสีย..คือสิ่งได้ คล้ายคล้ายกัน
เพ่งพิศมัน ใช้สติ..ทิฐิบาน 

   ถึงแม้เรา มิได้สุข กับทุกสิ่ง
จิตใสนิ่ง ก็เป็นสุข ทุกสถาน
ที่ว้าวุ่น หนุนนำ เพราะทำงาน
แต่รู้กาล ทาน-ศีล-ภาวนา 

   มิมีใคร? สุข-ช้ำ ได้ค้ำฟ้า
ช่วยกันหา กวาดหยักใย ภายใน+หน้า
ภายนอกแต่ง น้อยไว้ ใช้ปัญญา
มุ่งเงินตรา..พอสิ้นนาม..ตามแต่บุญ

(อุ้ย...ตัวเองแต่งได้ไงนี่?สุดยอด..คงมาจากจิตใต้สำนึกของตนเป็นแน่แท้  )

[ศรีอุดร]

ในโลกนี้  รูปธรรม  มาตามกฎ
มี  รูป  เสียง  กลิ่น รส  อดไม่ไหว
หลงติดอยู่  รูปธรรม  กรรมของใคร
ชนทั่วไป  ฤางด  อดจิตตน

รุปลักษณ์กาย เกิดแก่  แก้ไม่ได้
กลิ่นรสคลาย นานไป ไม่เกิดผล
อายุมาก  เสียงขาดหาย  กายทุกข์ทน
ใจของคน รับ “ทางโลก”  โศกจีรัง

      “ คนเมืองน้ำ”

                 

๐ อันรูปรส..กลิ่นเสียง..เพียงสัมผัส
อาจกำหนัด..กลัดกลุ้ม..จนคลุ้มคลั่ง
ได้หลงใหล..ใจหมาย..เมื่อกายยัง
พอถูกฝัง..ก็สิ้น..กับอินทรีย์

๐ เหมือนเมฆหมอก..หลอกตา..พาหลงผิด
ควรข่มจิต..คิดครวญ..ให้ถ้วนถี่
โลกจะสวย..ด้วยธรรม..และกรรมดี
เอื้ออารี..มีสุข..กันทุกคน.

ที่ท่านพูดทั้งผองถูกต้องแล้ว
ถือเป็นแนวตระหนักในมรรคผล
เหมือนหนึ่งแสงแห่งธรรมนำหมู่ชน
ตั้งแต่ต้นจนหมายสุดปลายทาง.