ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[วลีลักษณา]

ยามมีรักหวานหยดจนมดยิ้ม
แล้วหลงลิ้มชิมรสที่สดหอม
หลงเกสรซ่อนร่างกลางพะยอม
ลงด่ำดอมรูป-รอย คอยร่วมเรียง

ยามไร้รักสิ้นรสจนหมดค่า
จะมองหาก็หายดังหมายเลี่ยง
เคยอยู่ข้างคลอเคล้าเข้าแนบเคียง
กลับเหลือเพียงเงาฝันอันเลื่อนลอย

หวังดอกฟ้า..คว้าได้กลับไม่รักษ์
ขยี้หักเปื้อนป่นจนยับย่อย
ที่เคยอ้อน..ชาวดินถวิลคอย
แค่พร่ำพร่อยร้อนเล่ห์แล้วเรรวน

นี่แหละรักยามร้างย่อมจางรส
สูญสิ้นหมดหวานชื่นไม่คืนหวน
ดังสายน้ำฉ่ำใสไม่ไหลทวน
ทิ้งโซ่ตรวนล่ามรัด..มัดดวงใจ

[ไพร พนาวัลย์]

ยามรักกันมันหยดมดยิ้มร่า
ต่างตั้งหน้ารอชิมลิ้มใกล้ๆ
หวานระรื่นชื่นทรวงรวงวิไล
ฉ่ำชื่นใจเคล้าคลอพะนอกัน

หน้าตาสวยยิ้มหวานสะท้านจิต
แนบสนิทเนื้อนวลชวนสุขสันต์
ต่างจับจูบลูบคลำเพ้อรำพัน
วูบไหวหวั่นฝันเพ้อละเมอครวญ

นี่แหละหนอรสรักสมัครสมาน
เริงสำราญหว่านล้อมสุดหอมหวล
หลับดึกดื่นตื่นฝันจิตรัญจวน
ต่างเชิญชวนเชยชมสมฤทัย

พอนานไปใยจิตคิดเหินห่าง
รสรักจางร้างกันพาหวั่นไหว
พลั้งพลาดผิดนิดหน่อยทำน้อยใจ
ไม่อภัยให้กันพลันจืดจาง

ต่างคนต่างถือว่าตัวข้าแน่
ไม่ยอมแพ้ตะแบงตะแคงข้าง
เรื่องเพียงนิดติดใจไม่ละวาง
รักแรมร้างเลือนลาฟ้าลงทัณฑ์

 

“ปรางค์  สามยอด”

[..ทักษมน..]

  "เพียงกมล" "ดอกรักเร่"ถ่ายเทรูป
 emo_17ใจหายวูบ....รู้ไหม?...ทำร้ายฉัน
 "พุดน้ำบุศย์" เสียบมวยผม..ชื่นชมจันทร์
 emo_17เธอลืมมัน...หรือไร?..ถามใจดู 

[วลีลักษณา]

พุดน้ำบุศย์ สุดหมายยามคลายภักดิ์
รานช่อหักกลีบเฉาลมเคล้าอยู่
ไม่เหลืองามให้ใครได้ชื่นชู
ก็ไม่สู่ปล่อยป่นอยู่บนดิน

[DEVIL]

ยามรัก หนักแน่น แผ่นฟ้า
สุดตา พาใจ ใฝ่ฝัน
ยามร้าง ห่างรัก หักกัน
แม้เศษ แห่งฝัน พลันมลาย

แบบว่า...ไม่รู้สิครับ

[วลีลักษณา]

เหลือเพียงหมองหม่นก่นเศร้า
รุมเร้าเผาขวัญอันสลาย
เจ็บจนสุดทนฝืนกาย
สุดหมายเอื้อมคว้ามาครอง

แบบ...งงอยู่ค่ะ..อิๆๆ

[..ทักษมน..]

Devil จ๋า.....ทำใจ...ถ้าไม่รู้
เราเป็นครู.. ให้นะ...เธอมาสาย
ยิ่งไม่รู้...ชอบอ้อน..สอนสบาย
ไม่ชอบชาย...รู้ดี...ทำพี่รวน

เริ่มจากหายใจลึก...นึกหน้าพี่
มือไม้มีต้องใช้...ไม่ได้ด้วน
ทำอะไร?ก็ได้...ให้พี่ครวญ
แต่อย่าชวนใครมา..พี่น่ะอายยยยยย  

[เจ้าดอกรัก]

ถ้อยคำรักถักทอแสนอ่อนหวาน
ดั่งน้ำตาลหวานลิ้นสิ้นความขม
จิตใจจมบ่วงรักแสนภิรมย์
แสนสุขสมหัวใจมอบแด่เธอ

ดอกกุหลาบตื่นเช้าวางไว้ให้
บรรจงใส่ความรักนำเสนอ
พร่ำละเมอว่ารักรักแต่เธอ
ใจจึงเผลอรักเธอมิรู้คลาย

มาวันนี้ใจเธอนั้นเริ่มเปลี่ยน
ใจจวนเจียนขาดรอนเพราะใจหาย
ฉันเดียวดายพ่ายรักที่มลาย
เจ็บเจียนตายเซ่นรักขมข่มอาลัย

จึงมาเขียนกลอนกานท์ว่าฉันเจ็บ
ยากจะเก็บหัวใจแสร้งสดใส
เธอจากไปฝากรักขมตรมทรวงใน
โอ้หัวใจขอพักรักอีกสักครา

[วลีลักษณา]

ยามรักพรากจากเจ็บยังเก็บรัก
แต่ห้ามหักอาลัยกลับใฝ่หา
รานทรวงล่มขมเศร้าเหงาอุรา
แม้สิ้นค่าสิ้นคนเคยสนใจ

ทิ้งได้หรือดวงใจมอบให้แล้ว
เหลือแต่แววอาวรณ์ยากผ่อนได้
มีแต่ยิ่งคิดถึงตรึงฤทัย
อย่าปล่อยให้พร่ำเพ้อละเมอคอย

[สุภาพบุรุษทรชน]

Devil จ๋า.....ทำใจ...ถ้าไม่รู้
เราเป็นครู.. ให้นะ...เธอมาสาย
ยิ่งไม่รู้...ชอบอ้อน..สอนสบาย
ไม่ชอบชาย...รู้ดี...ทำพี่รวน

เริ่มจากหายใจลึก...นึกหน้าพี่
มือไม้มีต้องใช้...ไม่ได้ด้วน
ทำอะไร?ก็ได้...ให้พี่ครวญ
แต่อย่าชวนใครมา..พี่น่ะอายยยยยย  

ทักษมนคนสวยช่วยเดวิล
ยอมลัดคิวเป็นครูดูความหมาย
ยิ่งได้รู้ดูเร้นความเป็นชาย
คงไม่วายจิบไวน์สบายคอ

ไม่ได้ชวนเขามา..แต่ว่าเอี่ยว
อยากมาเที่ยวโรงเรียนเลยเพียรขอ
ขอคุณครูคนสวยจงช่วยรอ
เอาให้หนูคอพับกลับไม่เป็น

................................
 

[..ทักษมน..]

            

"สุภาพบุรุษ"..ที่ไหน?ใครก็สน
"...ทรชน" ต่างหาก ที่ยากเข็ญ
ถ้า"จ่ายก่อน" สอนให้..ครูใจเย็น
ขอเช็คเอ็น..งัดข้อ..เพื่อต่อลอง

กลัวเธอเก่งอยู่แล้ว..แววมันบอก
นักเรียนนอก..ขอเว้น ครูเป็นน้อง
ส่งจดหมายไม่รับ..ตีกลับซอง
เธอเล่นของ...อะไร? ไหนบอกครู 

 .........สุภาพบุรุษทรชน ทำไม?ครูให้คะแนนเธอมาตลอด..แต่จดหมายส่งไม่ได้..บอกครูมาสิคนที่บ้านเธอดุ เหรอ?.......

[สุภาพบุรุษทรชน]

           

"สุภาพบุรุษ"..ที่ไหน?ใครก็สน
"...ทรชน" ต่างหาก ที่ยากเข็ญ
ถ้า"จ่ายก่อน" สอนให้..ครูใจเย็น
ขอเช็คเอ็น..งัดข้อ..เพื่อต่อลอง

กลัวเธอเก่งอยู่แล้ว..แววมันบอก
นักเรียนนอก..ขอเว้น ครูเป็นน้อง
ส่งจดหมายไม่รับ..ตีกลับซอง
เธอเล่นของ...อะไร? ไหนบอกครู 

 .........สุภาพบุรุษทรชน ทำไม?ครูให้คะแนนเธอมาตลอด..แต่จดหมายส่งไม่ได้..บอกครูมาสิคนที่บ้านเธอดุ เหรอ?.......

ไม่มีของอะไรใจขอบอก
จะให้ออกไปก่อนอ้อนกับหู
เอาอย่างนี้ดีไหมใครเป็นครู
ยอมผ่อนดูสักงวดค่อยอวดใคร

ถ้าสอนดีแถมฟรีมีให้เบิ้ล
แต่อย่าเพลินไปนะจะไม่ไหว
ยังมีคนข้างนอกลอกสอบใจ
จดหมายไหน?..ไม่รู้ดูไม่เป็น

..............................

คนที่บ้านไม่ดุ...แต่ก็โหด..อิอิ

[..ทักษมน..]

                   
 emo_101เพราะเค้าทำไม่ได้...จดหมายรับ
นายลองปรับเปิดไฟ...ไร้เงาเห็น
 emo_101ก็หมายความว่านาย..เป็น..เป็น เป็น                 
ลองจับเล่น........เย็น..ดี...ซี้แล้วนาย
          
         
            ล่อ แล่ ...ล่อ..แล่

[พิมพิลาไลย]

ยามรักกัน ทุกวัน นั้นจ้ะจ๋า
ถึงเวลา โผล่หน้า มาเสนอ
เพียงห่างนิด คิดถึง ซึ้งละเมอ
อยากจะเจอ เธอนี้ ทุกวี่วัน

ยามร้างรัก สักนิิิด ไม่คิดถึง
ทำบึ้งตึง หึงโหด มาโกรธฉัน
ไม่เคยห่วง เคยหา เหม็นหน้ากัน
ความรักฉัน นั้นหด หมดค่าไป


พิมพิลาไลย

[วลีลักษณา]

ยามรักหวานผ่านมาแล้วลาลับ
เหมือนสูรย์ดับมืดหม่นเกินทนไหว
หมองใดเล่าเท่าหมองสี่ห้องใจ
ขมอันใดไม่เท่าเราร้างรัก

ลืมสิ้นแล้วถ้อยคำเคยร่ำขาน
ชื่นไม่นานรานทรวงแสนหน่วงหนัก
เพียงรอยซึ้งตราไว้อาลัยนัก
เกินห้ามหักโศกเศร้าที่เผาทรวง

[ศรีอุดร]

เหมือนคนป่วย วาระ ระยะสุดท้าย
คงต้องตาย อยู่ดี ไร้ที่ฝืน
จะรักษา มุ่งหมาย ให้หายคืน
ต้องขมขื่น ได้แค่ยื้อ ซื้อเวลา.