ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Kotchanan]

วาสนาไม่ถึง



ถ้าคิดถึง พอมี.. ที่สิ้นสุด
ฉันคงหยุดความเหงาเอาไว้ได้
แต่คิดถึงล้นหลากจากดวงใจ
เป็นเหมือนไฟไหม้ลามเกินห้ามแล้ว

...           ...

เธอจะรู้บ้างไหมใครคนนี้
หวังอยากมีเธอเป็นเช่นดวงแก้ว
ประทับใจไมตรีที่เพริศแพรว
กับทั้งแววตาซื่อ..มืออ่อนโยน

ดูสิ..ใบ ไม้ร่วง ควงลมลิ่ว
เอนอ่อนพลิ้ว ร่อนคว้างดังห้อยโหน
ปลิดพลัดขั้วจากต้นหล่นรอบโคน
แล้วลุกโชนกรอบไหม้ยามไฟลน

จะแตกต่างกันไหมกับใจฉัน
ที่หวาดหวั่นเกินปรับและสับสน
ขณะหนึ่งเสี้ยวใจคล้ายกังวล
รอฟ้าฝนหล่นกลับมาดับร้อน

ใช่สินะ!! จะหมายสิ่งใดหรือ
ค่าฉันคือรสหวานแค่กาลก่อน
ย่อมถูกลดสัมพันธ์ ถูกบั่นทอน
เหมือนฟางฟอนไหม้เกลี้ยงเพียงพริบตา!!
....  ...

ฉันคงรินอาลัยไปเงียบ เงียบ
กับหัวใจเย็นเยียบ เปรียบไร้ค่า
ซ่อนสลดลึกล้ำกับคำลา
วาสนาน้อยนัก.. จำหักใจ

หากเธอกลับมาเห็นฉันเป็นอื่น
มิอาจฝืนน้ำตาเอาไว้ได้
โปรดอย่าถามสักคำว่าทำไม
และเดินไปจากฉัน.. เท่านั้นพอ!!.

แก้ไขโพสต์โดยผู้ดูแลระบบ

[มานพ]

พี่เสียใจทำให้เธอราบเรียบ
เห็นเธอเงียบอาลัยใจหันเห
เพราะว่าพี่รักง่ายมาถ่ายเท
เหมือนตังเกโต้คลื่นระรื่นใจ

พี่กลับมาครั้งนี้พี่คิดถึง
ยังเป็นหนึ่งคือหนูรู้บ้างไหม
จะไม่ถามสักคำว่าทำไม
ขออยู่ใกล้คนดีนี้ทุกวัน

[ดิษฐา]

ลอยคว้าง เดียวดายใต้ท้องฟ้า
สองมือควานเสาะหา ยึดเกาะไว้
ถูกแรงลม พัดพา มาถิ่นไกล
สุดแรงไร้ ท้านทาน แรงคลื่นลม

คนใจดำ ทำใจให้เจ็บปวด
ใจแสนปวดร้าวรวด เกินรักษา
เปรียบคลื่นลม ลอยไปไร้เวลา
ดั่งใจหมดวาสนา ได้รักเป็น

[วลีลักษณา]

ระลอกคลื่น ริ้วระยับ รับแดดใส
ระริกไหว ก็ระรัว ดังยั่วเล่น
ยั่วหยอกใจ เหงาเศร้า ทั้งเช้าเย็น
ให้ไหวเต้น ตื่นอยู่ ไม่รู้แล้ว

ฟองคลื่นซบ เม็ดทราย แล้วหายสิ้น
สายลมริน ดับร้อน ลงผ่อนแผ่ว
ร้อนรุ่มยาม สายสวาท มาคลาดแคล้ว
ย่อมสิ้นแล้ว อกใจ ดังไฟลน

ฤๅสิ้นสุด ซึ้ง-หวาน ฤๅลาญล่ม
จึงห่อห่ม รูป-ร้าง ออกห่างหน
เพียงผ่านพบ จบพราก จากดวงมน
สุดดั้นด้น ดึงรั้ง ความหวังนั้น

[chaipan1999]

วาสนาเป็นเพียงคำเอ่ยอ้าง
ต้องก่อร่างสร้างฝันให้มันถึง
หากรักแท้ต้องยื้อยุดฉุดดื้อดึง
ประคองซึ่งสองใจไว้ในมือ

 

[Kotchanan]

หากเธอกลับมาเห็นฉันเป็นอื่น
มิอาจฝืนน้ำตาเอาไว้ได้
โปรดอย่าถามสักคำว่าทำไม
และเดินไปจากฉัน.. อย่าหันมา!!.



๐ ปล่อยฉันตรม..จมหมอง..กับกองทุกข์
ดีกว่าสุข..กับฝัน..อันยากหา
เป็นเรือน้อย..ล้อยคว้าง..กลางธารา
ยังดีกว่า..เรือใหญ่..ไร้ทะเล 
(victoriasecret)



เส้นขนานสองใจยิ่งไกลห่าง
ระยะทางขวางรักยิ่งหักเห
แม้คืบศอกสมุทรสุดคะเน
แต่คนเททิ้งรัก..สุดจักเดา

ฝันเจ้าเอย..ลอยล่องดั่งฟองเมฆ
คว้างวิเวกเรื่อยลมซึ่งโหมเข้า-
สาดกระทบซอกใจไปเบา เบา
ที่สุดเหงา..บังทั่ว ทั้งหัวใจ!!
(กชันท์)

[BuaJantra]

วาสนาเป็นเพียงคำเอ่ยอ้าง
ต้องก่อร่างสร้างฝันให้มันถึง
หากรักแท้ต้องยื้อยุดฉุดดื้อดึง
ประคองซึ่งสองใจไว้ในมือ

 

...........

วาสนาแค่คำchaipanกล่าว
รักสกาวพราวพริ้วริ้วสวรรค์
คู่เนื้อแท้คู่สุขผูกสัมพันธ์
ยากผกผันพลันเปลี่ยนแปรฤทัย

หากเฝ้ารัก ปักบ่วงผูกตัวตน
แต่อีกคนเคียงสองคล้องห่วงใจ
คงต้องฉุดหยุดยื้อลบเยื่อใย
วาสนานั้นไร้ให้ร่วมทาง

[Kotchanan]

เส้นขนานสองใจยิ่งไกลห่าง
ระยะทางขวางรักยิ่งหักเห
แม้คืบศอกสมุทรสุดคะเน
แต่คนเททิ้งรัก..สุดจักเดา

ฝันเจ้าเอย..ลอยล่องดั่งฟองเมฆ
คว้างวิเวกเรื่อยลมซึ่งโหมเข้า-
สาดกระทบซอกใจไปเบา เบา
ที่สุดเหงา..บังทั่ว ทั้งหัวใจ!!(กชนันท์)

๐ รักลางเลือน..เหมือนฝัน..ยากบรรจบ
กี่ร้อยภพ..ก็พราก..ช่างยากไข
ดุจดั่งเพชร..เม็ดงาม..วาบหวามนัยน์
แต่เมื่อไร้..คนมอง..ก็หมองมัว

๐ โลกกว้างใหญ่..ไร้ทาง..ให้ย่างเหยียบ
สงัดเงียบ..เยียบเย็น..เพ็ญสลัว
ทั้งวังเวง..เหว่ว้า..ช่างน่ากลัว
เหมือนมีตัว..ไร้ตน..ไร้หนทาง
(victoriasecret)
เอ..หรือว่าจบแบบนี้ดีหว่า "จะหาผัว..สักคน..ไร้หนทาง" (ล้อเล่นนะหนูบัว ๕๕๕๕๕)

ปรารถนาสักหนึ่งซึ่งลำแสง
มาเติมแต่งแรงใจให้สว่าง
ก็อับจนยิ่งฝัน.. พลันอ้างว้าง
ในโลกกว้างเช่นนี้..มีเพียงเงา!!

(กชนันท์)

พี่แจ็คคะ.. บัวว่าบทจบบัวขอเก็บไว้ยิ้มๆๆคนเดียวดีกว่า  ...ฮ่าๆๆ แบบว่าโดนใจ หุหุ

[สายใย]

วาสนาไม่ถึงจึงเหี่ยวแห้ง
เหมือนนาแล้งรอฝนดังคนเศร้า
ที่หลงรักปักใจไม่บรรเทา
หวังรอเขาส่งเศษความเมตตา

[chaipan1999]

เส้นขนานสองใจยิ่งไกลห่าง
ระยะทางขวางรักยิ่งหักเห
แม้คืบศอกสมุทรสุดคะเน
แต่คนเททิ้งรัก..สุดจักเดา

ฝันเจ้าเอย..ลอยล่องดั่งฟองเมฆ
คว้างวิเวกเรื่อยลมซึ่งโหมเข้า-
สาดกระทบซอกใจไปเบา เบา
ที่สุดเหงา..บังทั่ว ทั้งหัวใจ!!(กชนันท์)

๐ รักลางเลือน..เหมือนฝัน..ยากบรรจบ
กี่ร้อยภพ..ก็พราก..ช่างยากไข
ดุจดั่งเพชร..เม็ดงาม..วาบหวามนัยน์
แต่เมื่อไร้..คนมอง..ก็หมองมัว

๐ โลกกว้างใหญ่..ไร้ทาง..ให้ย่างเหยียบ
สงัดเงียบ..เยียบเย็น..เพ็ญสลัว
ทั้งวังเวง..เหว่ว้า..ช่างน่ากลัว
เหมือนมีตัว..ไร้ตน..ไร้หนทาง(victoriasecret)

ปรารถนาสักหนึ่งซึ่งลำแสง
มาเติมแต่งแรงใจให้สว่าง
ก็อับจนยิ่งฝัน.. พลันอ้างว้าง
ในโลกกว้างเช่นนี้..มีเพียงเงา!!(กชนันท์)

วาสนาไม่ถึงจึงเหี่ยวแห้ง
เหมือนนาแล้งรอฝนดังคนเศร้า
ที่หลงรักปักใจไม่บรรเทา
หวังรอเขาส่งเศษความเมตตา..(สายใย)

๐ สุดอนาถ..วาสนา..ช่างอาภัพ
จมอยู่กับ..บ่วงทราม..ตามยถา
เถอะ.สักวัน..ฝันตรึง..เมื่อถึงครา
จะแหวกฟ้า..คว้าดาว..มาก้าวเคียง

๐ ถึงเหมือนอยู่..ผู้เดียว..โดดเดี่ยวนัก
ถึงจมปลัก..วังวน..เกินพ้นเลี่ยง
ถึงชะตา..ฟ้าเบน..จนเอนเอียง
ขอยังเพียง..หายใจ..เป็นไม่กลัว

งั้นขอให้สมมาตรปารถนา
เอื้อมไขว่คว้าดาราในฟ้าหลัว
หอบเรี่ยวแรงที่เหลือทุ่มสุดตัว
อย่าเมามัวจมปลักในวังวน

ฟ้าลิขิตหรือจะสู้คนขีดเส้น
อย่าตั้งเกณฑ์วาสนาพาแห่งหน
คู่กันแล้วไม่แคล้วเคียงกมล
ต้องดิ้นรนแหวกฟ้าเอื้อมคว้าดาว..

 

[Kotchanan]

งั้นขอให้สมมาตรปารถนา
เอื้อมไขว่คว้าดาราในฟ้าหลัว
หอบเรี่ยวแรงที่เหลือทุ่มสุดตัว
อย่าเมามัวจมปลักในวังวน

ฟ้าลิขิตหรือจะสู้คนขีดเส้น
อย่าตั้งเกณฑ์วาสนาพาแห่งหน
คู่กันแล้วไม่แคล้วเคียงกมล
ต้องดิ้นรนแหวกฟ้าเอื้อมคว้าดาว..
(chaipan1999 )
 

อยากขีดเส้นหัวใจให้เป็นหนึ่ง
มิรอพึ่งเวร กรรม กำหนดก้าว
แต่ใจเอย..ยากเปลี่ยน เขียนเรื่องราว
ทุกครั้งคราวพ่ายแพ้แก่ชะตา

(ขอบคุณที่ร่วมต่อกลอนค่ะ.... )

[ไพร พนาวัลย์]

งั้นขอให้สมมาตรปารถนา
เอื้อมไขว่คว้าดาราในฟ้าหลัว
หอบเรี่ยวแรงที่เหลือทุ่มสุดตัว
อย่าเมามัวจมปลักในวังวน

ฟ้าลิขิตหรือจะสู้คนขีดเส้น
อย่าตั้งเกณฑ์วาสนาพาแห่งหน
คู่กันแล้วไม่แคล้วเคียงกมล
ต้องดิ้นรนแหวกฟ้าเอื้อมคว้าดาว..
(chaipan1999 )
 

อยากขีดเส้นหัวใจให้เป็นหนึ่ง
มิรอพึ่งเวร กรรม กำหนดก้าว
แต่ใจเอย..ยากเปลี่ยน เขียนเรื่องราว
ทุกครั้งคราวพ่ายแพ้แก่ชะตา

(ขอบคุณที่ร่วมต่อกลอนค่ะ.... )

(กชนันท์)

วาสนาไม่ถึงจึงนอนหนาว
คิดถึงสาวถอนสะอื้นตื่นผวา
พรหมลิขิตขีดเส้นให้เป็นมา
จึงฟันฝ่าฟ้าดินอย่างเดียวดาย

เอากำปั้นทุบดินให้เป็นดาว
ตั้งใจก้าวเดินด้อมไม่ยอมพ่าย
ใช้สมองสองมือกับแรงกาย
ดั่งเร่งพายถึงฝั่งสมตั้งใจ

ขอเพียงน้องเห็นใจในความรัก
ผูกสมัครรักมั่นอย่าหวั่นไหว
พี่จะสู้เพื่อเจ้าเข้าเส้นชัย
ขอฝันใฝ่ใจปองเพียงน้องนาง

 

 “ปรางค์  สามยอด”

[chaipan1999]

งั้นขอให้สมมาตรปารถนา
เอื้อมไขว่คว้าดาราในฟ้าหลัว
หอบเรี่ยวแรงที่เหลือทุ่มสุดตัว
อย่าเมามัวจมปลักในวังวน

ฟ้าลิขิตหรือจะสู้คนขีดเส้น
อย่าตั้งเกณฑ์วาสนาพาแห่งหน
คู่กันแล้วไม่แคล้วเคียงกมล
ต้องดิ้นรนแหวกฟ้าเอื้อมคว้าดาว..
(chaipan1999 )
 

อยากขีดเส้นหัวใจให้เป็นหนึ่ง
มิรอพึ่งเวร กรรม กำหนดก้าว
แต่ใจเอย..ยากเปลี่ยน เขียนเรื่องราว
ทุกครั้งคราวพ่ายแพ้แก่ชะตา

(ขอบคุณที่ร่วมต่อกลอนค่ะ.... )

(กชนันท์)

วาสนาไม่ถึงจึงนอนหนาว
คิดถึงสาวถอนสะอื้นตื่นผวา
พรหมลิขิตขีดเส้นให้เป็นมา
จึงฟันฝ่าฟ้าดินอย่างเดียวดาย

เอากำปั้นทุบดินให้เป็นดาว
ตั้งใจก้าวเดินด้อมไม่ยอมพ่าย
ใช้สมองสองมือกับแรงกาย
ดั่งเร่งพายถึงฝั่งสมตั้งใจ

ขอเพียงน้องเห็นใจในความรัก
ผูกสมัครรักมั่นอย่าหวั่นไหว
พี่จะสู้เพื่อเจ้าเข้าเส้นชัย
ขอฝันใฝ่ใจปองเพียงน้องนาง

 

 “ปรางค์  สามยอด”

สู้เขานะคุณลุงรีบพายเข้า
อายุเข้าปูนนี้จะหมองหมาง
หอบยาลมดมยาหม่องร้องครวญคราง
อย่างรีบเข้าข้างทางนะคุณลุง

 emo_85แซวเล่นนะครับ

[สุภาพบุรุษทรชน]

งั้นขอให้สมมาตรปารถนา
เอื้อมไขว่คว้าดาราในฟ้าหลัว
หอบเรี่ยวแรงที่เหลือทุ่มสุดตัว
อย่าเมามัวจมปลักในวังวน

ฟ้าลิขิตหรือจะสู้คนขีดเส้น
อย่าตั้งเกณฑ์วาสนาพาแห่งหน
คู่กันแล้วไม่แคล้วเคียงกมล
ต้องดิ้นรนแหวกฟ้าเอื้อมคว้าดาว..
(chaipan1999 )
 

อยากขีดเส้นหัวใจให้เป็นหนึ่ง
มิรอพึ่งเวร กรรม กำหนดก้าว
แต่ใจเอย..ยากเปลี่ยน เขียนเรื่องราว
ทุกครั้งคราวพ่ายแพ้แก่ชะตา

(ขอบคุณที่ร่วมต่อกลอนค่ะ.... )

(กชนันท์)

วาสนาไม่ถึงจึงนอนหนาว
คิดถึงสาวถอนสะอื้นตื่นผวา
พรหมลิขิตขีดเส้นให้เป็นมา
จึงฟันฝ่าฟ้าดินอย่างเดียวดาย

เอากำปั้นทุบดินให้เป็นดาว
ตั้งใจก้าวเดินด้อมไม่ยอมพ่าย
ใช้สมองสองมือกับแรงกาย
ดั่งเร่งพายถึงฝั่งสมตั้งใจ

ขอเพียงน้องเห็นใจในความรัก
ผูกสมัครรักมั่นอย่าหวั่นไหว
พี่จะสู้เพื่อเจ้าเข้าเส้นชัย
ขอฝันใฝ่ใจปองเพียงน้องนาง

 

 “ปรางค์  สามยอด”

สู้เขานะคุณลุงรีบพายเข้า
อายุเข้าปูนนี้จะหมองหมาง
หอบยาลมดมยาหม่องร้องครวญคราง
อย่างรีบเข้าข้างทางนะคุณลุง

 emo_85แซวเล่นนะครับ

๐ บึ้ด.จ้ำ.บึ้ด..อึดหน่อย..อย่าถอยหลัง
เติมพลัง..'บาวแดง..ให้แรงพุ่ง
ไวอะกร้า..ห้าเม็ด..ผัดเผ็ดปรุง
เดินย้ายพุง..หุงข้าว..เจ้าสาวรอ...(พี่แจ็ค.)

มาแซวต่อจากน้องเขาครับ ถ้าไงก็เล่นงานน้อง CHAIPAN
ก่อนนะลุงนะ ผมเป็นเพียงแผนกซ้ำ (ตาม) เติม ๕๕๕๕๕

เอาอย่างนี้ดีไหมครับลุงปรางค์
อยู่ว่าง-ว่างซิทอัพกับดินสอ
หมุนห้ารอบตอบรับกับคำรอ
เพียงเบา-เบาเท่านี้พอนั่งต่อกลอน.

..................................

[ไพร พนาวัลย์]

งั้นขอให้สมมาตรปารถนา
เอื้อมไขว่คว้าดาราในฟ้าหลัว
หอบเรี่ยวแรงที่เหลือทุ่มสุดตัว
อย่าเมามัวจมปลักในวังวน

ฟ้าลิขิตหรือจะสู้คนขีดเส้น
อย่าตั้งเกณฑ์วาสนาพาแห่งหน
คู่กันแล้วไม่แคล้วเคียงกมล
ต้องดิ้นรนแหวกฟ้าเอื้อมคว้าดาว..
(chaipan1999 )
 

อยากขีดเส้นหัวใจให้เป็นหนึ่ง
มิรอพึ่งเวร กรรม กำหนดก้าว
แต่ใจเอย..ยากเปลี่ยน เขียนเรื่องราว
ทุกครั้งคราวพ่ายแพ้แก่ชะตา

(ขอบคุณที่ร่วมต่อกลอนค่ะ.... )

(กชนันท์)

วาสนาไม่ถึงจึงนอนหนาว
คิดถึงสาวถอนสะอื้นตื่นผวา
พรหมลิขิตขีดเส้นให้เป็นมา
จึงฟันฝ่าฟ้าดินอย่างเดียวดาย

เอากำปั้นทุบดินให้เป็นดาว
ตั้งใจก้าวเดินด้อมไม่ยอมพ่าย
ใช้สมองสองมือกับแรงกาย
ดั่งเร่งพายถึงฝั่งสมตั้งใจ

ขอเพียงน้องเห็นใจในความรัก
ผูกสมัครรักมั่นอย่าหวั่นไหว
พี่จะสู้เพื่อเจ้าเข้าเส้นชัย
ขอฝันใฝ่ใจปองเพียงน้องนาง

 

 “ปรางค์  สามยอด”

สู้เขานะคุณลุงรีบพายเข้า
อายุเข้าปูนนี้จะหมองหมาง
หอบยาลมดมยาหม่องร้องครวญคราง
อย่างรีบเข้าข้างทางนะคุณลุง

 emo_85แซวเล่นนะครับ

Chaipan

๐ บึ้ด.จ้ำ.บึ้ด..อึดหน่อย..อย่าถอยหลัง
เติมพลัง..'บาวแดง..ให้แรงพุ่ง
ไวอะกร้า..ห้าเม็ด..ผัดเผ็ดปรุง
เดินย้ายพุง..หุงข้าว..เจ้าสาวรอ...(พี่แจ็ค.)

มาแซวต่อจากน้องเขาครับ ถ้าไงก็เล่นงานน้อง CHAIPAN
ก่อนนะลุงนะ ผมเป็นเพียงแผนกซ้ำ (ตาม) เติม ๕๕๕๕๕

เอาอย่างนี้ดีไหมครับลุงปรางค์
อยู่ว่าง-ว่างซิทอัพกับดินสอ
หมุนห้ารอบตอบรับกับคำรอ
เพียงเบา-เบาเท่านี้พอนั่งต่อกลอน.

..................................

ไม่ต้องห่วงลุงหรอกหลานๆเอ๋ย
คนเคยวิ่งขึ้นเขาไปแบกขอน
รุดตัดไม้ทำเถียงนาอยู่ป่าดอน
เรื่องต่อกรกับคนรักแนวมักเลย (แนวมัก- ของชอบ)

  

“ปรางค์  สามยอด”

[Kotchanan]

 

สู้เขานะคุณลุงรีบพายเข้า
อายุเข้าปูนนี้จะหมองหมาง
หอบยาลมดมยาหม่องร้องครวญคราง
อย่างรีบเข้าข้างทางนะคุณลุง

 emo_85แซวเล่นนะครับ

Chaipan

๐ บึ้ด.จ้ำ.บึ้ด..อึดหน่อย..อย่าถอยหลัง
เติมพลัง..'บาวแดง..ให้แรงพุ่ง
ไวอะกร้า..ห้าเม็ด..ผัดเผ็ดปรุง
เดินย้ายพุง..หุงข้าว..เจ้าสาวรอ...(พี่แจ็ค.)

มาแซวต่อจากน้องเขาครับ ถ้าไงก็เล่นงานน้อง CHAIPAN
ก่อนนะลุงนะ ผมเป็นเพียงแผนกซ้ำ (ตาม) เติม ๕๕๕๕๕

เอาอย่างนี้ดีไหมครับลุงปรางค์
อยู่ว่าง-ว่างซิทอัพกับดินสอ
หมุนห้ารอบตอบรับกับคำรอ
เพียงเบา-เบาเท่านี้พอนั่งต่อกลอน.

..................................

ไม่ต้องห่วงลุงหรอกหลานๆเอ๋ย
คนเคยวิ่งขึ้นเขาไปแบกขอน
รุดตัดไม้ทำเถียงนาอยู่ป่าดอน
เรื่องต่อกรกับคนรักแนวมักเลย (แนวมัก- ของชอบ)

  

“ปรางค์  สามยอด”

วาสนาของลุงคงถึงแน่
อายุแค่สองหลักไม่หนักเหวย
ยังสู้ซ่าน่ามองของเคย เคย
ควงมาเย้ยสามหนุ่ม..คงกลุ้มใจ.

(หุหุ..ร่วมแซวเล็กน้อยค่ะ  )