ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[..ทักษมน..]

          

ฉัน....หูเบา เดากระแส แลคนผิด
ฉัน....ชอบคิด แง่บวก โดนจวกหน้า
ฉัน....อยากรู้ ดูกลอน จึงจรมา
ฉัน....เลิกลาหลายเวป..มาเจ็บเจอ

นาย...เป็นใคร?ใหญ่ยิ่ง...หวังอิงแอบ
นาย...เป็นแกลบ ใช่..ข้าวเปลือก ฉันเสือกเซ่อ
นาย...ปลุกปั่น ปั้นคำ พร่ำละเมอ
นาย...เพ้อเพ้อ..หรือเพี้ยน จึงเปลี่ยนไป

^^^^^^^^*
จึง.....เสาะหาต่อไป..อีกหลายเวป
อยาก..บอกเจ็บ ใจตน..ทนไม่ไหว
บอก...นายเลย ที่ชักชวน..มันกวนใจ
ว่า.....อาลัยก็ไม่สม..เมื่อตรมตรอม

เรา....เห็นนายใส่หน้ากาก..จึงอยากบอก
จะ....หลอนหลอกหรือเพี้ยน..เปลี่ยนให้สม
ไป....ให้พอ..... งอแง ไปแก้ปม
แล้ว...อย่าคมในฝัก....มันหนักใจ

(จึงอยากบอก..ว่าเราจะไปแล้ว...เบื่อ)

[ระนาดเอก]

แด่..คนดีที่ถูกหลอก..

๐ คน..หูเบาดีๆนั้นมีเยอะ
คน..ชั่วเจอะจึงหลอกกรอกหูได้
คน..ที่ตกเป็นเหยื่อเหมือนเชื้อไฟ
คน..ชั่วไซร้ลิงโลดโฉดยิ่งเติม

๐ ดี..ที่โลกทันสมัยไวต่อข่าว
ดี..ที่แสงสีขาวก้าวส่งเสริม
ดี..ที่คนเข้าใจใครเหิมเกริม
ดี..เหมือนเพิ่มเซรุ่มภูมิคุ้มกัน

๐ ที่..ที่หนึ่งมักมีคนดีชั่ว
ที่..ในหัวบ่งชี้..มีโศก-ขัน
ที่..ตรงนี้ก็มีพี่ยืนยัน
ที่..ควรกลั่นก็มากจากที่มอง

๐ ถูกหลอก..จึงควรตรองในสองสิ่ง
ถูกหลอก..ยิ่งเห็นภาพที่ฉาบหมอง
ถูกหลอก..แล้วทำให้เราได้ตรอง
ถูกหลอก..ต้องแก้คืน..ท้ายยืนยิ้ม..(ระนาดเอก)

 

[ธาตรี พฤกษา]

ทักษมน  ทักษมน....ทักษมนของฉัน
จากกัน ไปไหน กลับมาก่อน
เรื่องไม่ดี เหตุใด ต้องใจร้อน
ทิ้งกลอน ทิ้งไมตรี ทิ้งพี่ชาย

ทิ้งอาจารย์ ทิ้งบ้าน ทิ้งการเขียน
ทิ้งการเรียน ทิ้งใจ ทิ้งสหาย
ทิ้งรัก ทิ้งเรา ทิ้งมากมาย
เสียดาย เสียใจ จงรู้

หูเบา หรือเขาหลอก บอกได้
ถามใจ และจงเชื่อ ศรัทธาอยู่
ใครชิง ใครชัง ยั้งดู
และสู้ กำหมัด หยัดยืน

นี่และคือ ทักษมน ของฉัน
ไม่เคยคิด ทิ้งกัน ร่วมฝ่าฝืน
จำได้ไหม กี่ราตรี ที่สะอื้น
ขมขื่น เรามีเรา เข้าใจกัน

อาจารย์ เจ้าเคยเรียก
เจ้าพูดจน ปากเปียก ทุกวันนั่น
อาจารย์ ไม่เคย รับมัน
เพราะสิ่งนั้น ไม่สมควร กับบางคน

อยากบอกเจ้า โบราณ กาลก่อน
ใครสอน เขาเคารพ ไม่มีบ่น
รำเรียน เขียนฝึก นึกอดทน
จึงเกิดผล ดีงาม วิ่งตามมา

เขาไม่หา อาจารย์ สำนักใหม่
มิใช่ หลายอาจารย์ แสวงหา
แม้ครูหมด ประสิทธิ์ วิทยา
ก็ไม่กล้า เป็นศิษย์ หลากสำนัก

วันนี้ อาจารย์ ขอประพฤติ เยี่ยงอาจารย์
เพราะที่ผ่าน ไม่เคยทำ หน้าที่หลัก
เธอ...ทักษมน ศิษย์รัก
จะหนีหัก ก็ตามเถิด มิว่ากระไร

วันนี้ อาจารย์ คงหมดภาระ
ที่จะ เป็นที่ เคารพได้
แต่จงจำ อาจารย์ ไม่เคยจากไป
(ฉันหูเบา...หรือเขาเพี้ยน).....ถามหัวใจ เจ้าดู จะรู้เอง..............
 

ธาตรีฯ..............เขียนครั้งเดียวนะครับ
ยังไม่ได้กลับมา ช่วงนี้ผมต้องเป็นนักอ่าน อ่านเพื่อจะได้เก็บเกี่ยวนำความคิดมาสร้างสรรค์ให้ดีอีกครั้ง มิได้ไปไหนเลย บางครั้งก็ไม่ได้ลงชื่อเข้าใช้ แต่ไม่ได้แปลว่าไม่ได้เข้าเวบ   เข้ามาแต่อยู่ในฐานะ บุคคลทั่วไป ก็เพียงมาอ่านลงไม่ลงคงไม่จำเป็นกระมังครับ.

[⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹]

เพราะ..ว่าฉัน นึกว่าดีจึงหลงผิด
ฉัน..สิ้นคิด มากมายกระไรนี่
หู..สองข้าง โดนเขาหลอกกรอกวจี
เบา..ปัญญา สิ้นดีสิตัวเรา

เมื่อวันก่อน..ก็ยังเห็น..ดียิ่งนัก
มาวันนี้..ไยเปลี่ยนพักตร์..เป็นยักษ์เล่า
ตามราวี..คนอื่นไป..ไม่มีเบา
ทำอะไร..ของเขา..ไม่เข้าใจ

หรือ..ใจเขา หลงผิดไม่คิดเกรง
ว่า..ตัวเก่ง  มากเกินกว่าใต้หล้าไหน
เขา..ไม่ยอม ฟังความเห็นของใครใคร
เพี้ยน..ไปเถอะ คนอะไรใจหม่นดำ



เหนื่อยแล้วนะ

[สุภาพบุรุษทรชน]

ฉันหูเบาหรือเขาเมาอำนาจ
ความเก่งกล้าสามารถหรือขลาดเขลา
ความศรัทธาคุณค่าหรือว่าเมา
ความอ่อนเยาว์วัยเพาะหรือเจาะจง

พลังการสร้างสรรค์ถูกกำกับ
ลำนำขับหวานสุดจุดให้หลง
ล้วนลิขิตบิดค่าว่าเสื่อมลง
จริตคงไหลหลงให้สงกา

คืน กลับมา! กลับมา! เถิด ก่อนเกิดแผล
เดี๋ยวจะแย่ไปหนักจักรักษา
หรือว่าเขาเพี้ยนไปไม่มียา
คืนกลับมาอย่างเก่า….เราเฝ้าคอย.

.......................................

....หรือ เขา เพี้ยน ไป แล้ว จริง จริง ..........