ชีวิตเรือ เรือชีวิต.
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:38:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ชีวิตเรือ เรือชีวิต.  (อ่าน 10761 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
05 เมษายน 2010, 01:28:PM
ธาตรี พฤกษา
LV5 ศิลปินเอกแห่งตำบล
*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 31
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 90


*คนใจบาป..ในคราบนักแต่งกลอน*


« เมื่อ: 05 เมษายน 2010, 01:28:PM »
ชุมชนชุมชน

แง่คิดดีๆ...ในการสร้างกำลังใจให้ชีวิต

ชีวิตเปรียบเหมือนเรือเมื่อลอยล่อง
หางเสือต้องถือให้มั่นไม่หวั่นไหว
เมื่อลมจัดพัดกระหน่ำควรทำใจ
ว่าโพยภัยทุกข์มหันต์นั้นธรรมดา ...นิรนาม


โบราณว่า เรือดีดี ไม่ขี่ข้าม
เสือกเอาเรือ รั่วน้ำ มาข้ามขี่
เอาพวกมาก ลากไล่ คนดีดี
รอบรอบตัว ก็เลยมี แต่หมู่โจร.....นิรนาม



กลอนแง่คิดดีๆ จากสมาชิกบ้านกลอนไทย....

ไส้เดือนเขียนจดหมายถึงมนุษย์

รอยไส้เดือน เกลื่อนไป ในผิวดิน
เป็นลวดลาย หลายระบิล หลายท่วงท่า
มีความหมาย ว่ากระไร ใครสงกา
หรือเห็นว่า ไร้สิ่ง น่าสนใจ

คือจดหมาย ไส้เดือน เตือนมนุษย์
ไม่รู้สิ้น รู้สุด มาแต่ไหน
ทั้งคืนวัน ขยันเขียน เวียนทำไป
มนุษย์อ่าน หรือไม่ ไม่อาวรณ์

มันพร่ำบอก พร่ำสอน พร่ำวอนว่า
พร่ำพรรณนา ให้ระวัง ให้สังหรณ์
ว่าสรรพสิ่ง เปลี่ยนไป ไม่ถาวร
ทุกทุกตอน อนิจจัง อนัตตา

มันให้อัต- ถาธิบาย หลายแสนอย่าง
อุทาหรณ์ ต่างต่าง ครบทุกท่า
รอยไส้เดือน เกลื่อนทั่ว พสุธา
ก็เพราะว่า ไส้เดือนรัก คนนักเอยฯ

หัวข้อธรรมในคำกลอน : พุทธทาสภิกขุ
โดย.....รัศมีธรรมส่องทาง



มองแต่แง่ดีเถิด"...เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา ส่วนที่ดี เขามีอยู่
เป็นประโยชน์ โลกบ้าง ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย

...จะหาคน มีดี โดยส่วนเดียว
อย่ามัวเที่ยว ค้นหา สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา หนวดเต่า ตายเปล่าเลย
ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง"

คัดมาจาก ธรรมมะของพระพุทธทาส ภิกขุ
โดย......กวีรากหญ้า


ชีวิตนี้มี...บ่วงกรรม
ชีวิตฉันเปรียบไม่ผิดชีวิตนก
คอยโผผกบินจรร่อนถลา
เหาะเหิรหาวบินขวักไขว่อยู่ไปมา
คอยหลบหน้าพวกหมู่พรานสันดานทราม

จะจับนิ่งกิ่งพฤกษาช้าไม่ได้
ต้องโยกย้ายสละถิ่นบินฝ่าหนาม
แม้ฝนตกน้ำค้างโปรยลมโชยตาม
พยายามบินแอบแฝงแข่งกับลม

ทอดอาลัยเบื่อชีวิตคิดไม่ออก
นั่งกลับกลอกส่ายหน้าอุราขม
ทำไมหนอชีวิตนี้จึงหมองตรม
โลกสร้างสมเกิดมาค่าไม่มี

มองท้องฟ้าคราใดก็มืดมิด
เหมือนชีวิตที่ไร้ค่าน่าบัดสี
สู้อุตส่าห์สรรสร้างทางความดี
หวังคงมีแสงสว่างส่องทางใจ

ชีวิตฉันเหมือนต่อสู้อยู่โลกมืด
ดูช่างจืดไร้รสชาติขาดความหมาย
ทุกข์ระทมทั้งตัวทั้งหัวใจ
แสนโชคร้ายแพ้ชีวิตอนิจจา

ชีวิตฉันมันซวนเซเถลล้ม
ดุจเรือจมกลางน้ำช้ำหนักหนา
ดุจเรือดับอัปปางกลางธารา
หรือเพราะว่าชีวิตนี้มี...บ่วงกรรม

โดย........   น้ำเน่า...เงาจันทร์
ไปเที่ยวกันดีกว่า ไปเที่ยวกันดีกว่า ไปเที่ยวกันดีกว่า ชอบใจๆ
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เมื่อใดที่ผมใช้ชื่อ ธาตรี พฤกษา ผมจะกลับมาเขียนอีกครั้ง
05 เมษายน 2010, 04:16:PM
puown
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 9
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 30



« ตอบ #1 เมื่อ: 05 เมษายน 2010, 04:16:PM »
ชุมชนชุมชน

  เปรียบชีวิตดุจ เรือน้อย ในโลกมนุษย์
ทนดำผุด ดำว่าย ไร้แก่นสาร
ต้องคัดหัว คัดท้าย พายอีกนาน
ด้วยฝั่งฝัน แลลับ อยู่ลิบลิบ
  ถูกสำโหรก โตรกหิน ดินเขินโขก
โยนโขยก ถอยขยับ อยู่นับสิบ
พายุ คลื่น ซัดซ่าน สาดกระซิบ
ให้ลอยลิบ ไกลฝั่ง สู่วังวน
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
05 เมษายน 2010, 06:16:PM
ธาตรี พฤกษา
LV5 ศิลปินเอกแห่งตำบล
*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 31
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 90


*คนใจบาป..ในคราบนักแต่งกลอน*


« ตอบ #2 เมื่อ: 05 เมษายน 2010, 06:16:PM »
ชุมชนชุมชน

คอเคล็ด...(ข้อคิด)

ขี้ข้า-นาย      โดย.....ระนาดเอก

"ขี้ข้า-นาย?"   

๐ ภาพเรือยางลอยคว้างกลางสมุทร
เป็นเหมือนจุดน้อยน้อยลอยโต้คลื่น
มีชีวิตร่างเหยื่อเรือล่มครืน
ผ่านค่ำคืนเหลือแต่แค่สองชาย
                                         
๐ ชีวิตแรกเศรษฐีมั่งมีทรัพย์
รวยระดับไฮโซโก้เหลือหลาย
ทั้งแหวนเพชรสร้อยทองส่องประกาย
ห้อยพระสายสมเด็จกรอบเพชรทอง
                                         
๐ อีกเสื้อผ้านาฬิกาค่าหลายแสน
หากว่าแม้นปลดขายได้เงินคล่อง
ส่วนอีกชายชีวิตผิดครรลอง
เป็นลูกน้องขุนโจรโดนจับตาย
                                         
๐ ข้างหนุ่มโจรเห็นได้ใจข้างโลภ
ท้องน้ำโอบเวิ้งว้างวางแผนง่าย
ยึดของกินในเรือเพื่ออุบาย
หวังอีกฝ่ายแลกของหากต้องกิน
                                         
๐ เมื่อความหิวแรงกล้ามารุมเร้า
เศรษฐีเอาเพชรทองแลกของสิ้น
เพียงปะทังชีวิตจิตโบยบิน
อีกฝ่ายดิ้นอีกฝ่ายหมายตั้งตัว
                                         
๐ อนิจจังสุดท้ายตายทั้งคู่
ซากรวยหรูคนจ้องทึ้งของทั่ว
แต่อีกซากเฉยชาคนตามัว
เพียงเสียงรั่วเย้ยว่า..ขี้ข้านาย?"



ใบไม้ในสายลม    โดย....อัณณ์ริน

...ใบไม้...ใบหนึ่ง...พัดโบก...
...ลมโกรก...กราวไป...ไหวไหว...
...ดั่งหนึ่ง...ชีวิต...สู้ไป...
...กับสิ่ง...ใดใด...เข้ามา...

...วันร่วง...ปลิดลง...ลาขั้ว...
...ปล่อยตัว...ปลิวตาม...ยถา...
...ระบำ...บรรเลง...ร่ำลา...
...ดุจอา...กาศคือ...เวที...

...อ่อนไหว...กับสาย...ลมพัด...
...สะบัด...โบกไป...เร็วรี่...
...ก่อนสัม...ผัสพื้น...ปฐวี...
...คือที่...สุดสิ้น...แสดง...

...หนึ่งคน...เกิดมา...ต่อสู้...
...ยืนอยู่...ต่อไป...เข้มแข็ง...
...อย่าได้...ยอมแพ้...โรยแรง...
...ตราบแสง...แห่งชีพ...ยังคง...



Re: อะไรหรือที่เธอต้องการ..   โดย  สายลมสีขาว

อะไรหรือ คือสิ่ง ที่ต้องการ
อะไรหรือ คือการ สิ่งใฝ่หา
อะไรหรือ คือรักที่ ปรารถนา
อะไรหรือ คือมายา ที่ล่วงใจ

อะไรเล่า สำคัญ กว่าจิตเลิศ
อะไรเล่า ประเสริฐ ที่ถามไถ่
อะไรเล่า คือสิ่ง ที่ยึดใจ
อะไรเล่า ที่ใคร ไม่ต้องการ

อะไรอีก ที่ผ่องใส ราวดวงแก้ว
อะไรอีก ที่แคล้ว ได้หักหาญ
อะไรอีก ที่ยิ่งใหญ่ ในดวงมานย์
อะไรอีก ที่ปาน จะหาแทน

อะไรได้ เคารพ จากดวงจิต
อะไรได้ ความคิด ที่ดีแสน
อะไรได้ ความงาม มิเทียบแม้น
อะไรได้ คงแดน แทนโลกา...


.....................................................


ผมไม่ใช่กวี !    โดย   ✟ ÐëⓋì∟✟ หน้า5


กวี...คืออะไร
เคยสงสัยมานานต้องการถาม
มีความหมายหรือไม่..ใครนิยาม
เป็นคำนาม..ความคิด..หรือจิตใจ

คือบทกลอนสอนคนบนโลกกว้าง
คือผู้สร้างสรรค์อักษร..นักกลอนใหญ่
คือวลีที่เลื่องลือ..หรืออะไีร
หรือว่าไม่มีจำกัดในอัตตา

ยิ่งอยากรู้ยิ่งไร้ในคำตอบ
ยิ่งอยากชอบยิ่งดั้นด้นยิ่งค้นหา
ยิ่งคว้าไว้ยิ่งไกลห่างยิ่งร้างรา
ยิ่งอยากเป็นยิ่งระอา...ไม่กล้าเป็น


ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เมื่อใดที่ผมใช้ชื่อ ธาตรี พฤกษา ผมจะกลับมาเขียนอีกครั้ง
05 เมษายน 2010, 06:23:PM
..ทักษมน..
Special Class

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 81
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 339



« ตอบ #3 เมื่อ: 05 เมษายน 2010, 06:23:PM »
ชุมชนชุมชน

กวี..คืออะไร?ใครแต่งครับ?
คุณHomeกลับ มาลง ให้สงสัย
อยากจะส่งคะแนนชม....ไม่สมใจ
แล้วทำไม?.Home ไม่แต่งแสดงเอง
    อะไรว๊า..แม่ไม่ปลื้ม
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

โลกนี้สีชมพู
08 เมษายน 2010, 01:35:PM
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,223


คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา


« ตอบ #4 เมื่อ: 08 เมษายน 2010, 01:35:PM »
ชุมชนชุมชน

ชีวิตเหมือนเรือน้อยลอยละล่อง
เฝ้าแลมองหาฝั่งยังไม่เห็น
ฝนลมแดดแผดเผาทั้งเช้าเย็น
คลื่นกระเซ็นเปียกฉ่ำต้องทำใจ

 ยิ้มหน้าใส

บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s