ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Alpha]

ผลการให้คะแนน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดกลอน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดเก่าๆ
>>> คลิ๊กที่นี่


หัวข้อประกวดกลอนประจำเดือน เมษายน ๒๕๕๓ - ก้าวสู่วันใหม่ -
หมดเขตรับกลอนวันที่ 30 เม.ย.53

กติกา
1.หากยังไม่ได้สมัครสมาชิกให้สมัครสมาชิก่อนที่ !!!คลิ๊กที่นี่ !!
2. รูปแบบของกลอนนั้น Free Style ความยาวอย่างน้อย 2 บท (บทกลอนสั้นกว่านี้ไม่พิจารณาผลประกวด)
3. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อน
4. ส่งได้ไม่เกิน 2 ผลงานต่อ 1 คน
5. ผู้ที่ได้รางวัลชนะเลิศของเดือนนั้นๆ ขอความร่วมมือเชิญเป็นกรรมการตัดสินบทกลอนของเดือนถัดไปด้วย
เมื่อหมดเวลารับผลงาน จะมีแบบฟอร์มกลอนประจำเดือนนั้น ที่มีผู้บทกลอน + ผู้แต่ง ส่งไปเพื่อให้กรอกคะแนนครับผม ซึ่งกรรมการทุกท่านจะได้รับคะแนน 5 คะแนนเป็นน้ำใจครับ

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

Title : ...................................
Author : ..............................

รางวัล  
 
1. รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 15 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของ www.klonthai.com

2. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 12 คะแนน

3. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้รับ 9 คะแนน

4. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน

5. รางวัลขวัญใจเพื่อนๆกลอนไทย ได้รับ 3 คะแนน

ผลประกวดกลอนอันดับ 1-3 จะถูกส่งไปให้สมาชิกของ klonthaiclub.com อ่านเป็นการเผยแพร่

ใช้เกณฑ์การตัดสินใหม่ (รวมคะแนนดิบ)จาก >>>> ว่าด้วยการประกวดกลอน

[bangron]

                                       Title   ก้าวสู่วันใหม่   
                                        Author   (bangron)  บังรอน




พายุพัด  สะบัดโชก  ตกกระทบ
ฝุ่นตลบ  อบอวลพลัน  สั่นไสว
สายฟ้าฟาด  ลมพัด  จัดกระจาย
พังทลาย  ไปทุกแห่ง   เพราะแรงลม

เกิดเมฆหนา  มาปกคลุม  ทุกมุมด้าน
อันสายธาร   นั้นเกรี้ยวสั่น  สนั่นไหว
ฟ้ามืดมัว  ทั่วทุกแห่ง  ไร้แสงใด
มองไปไหน  ใจหดหู่  ดูมืดมน

เปรียบเมืองไทย  ดั่งไฟร้อน  ในตอนนี้
ดูไม่มี  ทีท่า  จะจบได้
เข้ากระหน่ำ  ซ้ำเติม  สังคมไทย
ผลสุดท้าย  ก็ไทยนี้   ที่เจ็บเอง

ตะวันรุ่ง  ส่องมา  ฟ้าสว่าง
เจิดกระจ่าง  แสงส่อง  ผ่องไพศรี
สู่วันใหม่  อันสงบ  จบเสียที
สิ่งไม่ดี  พายุร้าย  คล้ายวันวาน

การเมืองไทย  เน่าเฟะ  เละเป็นโจ๊ก
สุมในอก  จบแบบไหน  มองไม่เห็น
แม้พายุ  พัดกระหน่ำ  สุดลำเข็ญ
ยังมองเห็น  วันสงบ ได้พบพา

แต่วันนี้  เมืองไทย ไร้ทางออก
ยากจะบอก  ว่าจะจบ  พบทางไหน
แม้ก้าวสู่  วันใหม่  หรือวันใด
จะวันไหน  ก็ไม่ต่าง  ทางยังตัน

พายุเงียบ  เพียงใด  ก็ไร้ค่า
แม้นภา  สว่างใส  ก็ไร้ผล
ไทยยังเห็น  เป็นศตรู  ดูมืดมน
ทั่วทุกหน  ก็ไม่ต่าง  ยังมืดมัว

จะร้องเพลง  ชาติไทย  ให้ใครฟัง
หากไทยยัง ไม่สงบ รบเข่นฆ่า
น่าเบื่อหน่าย  เหลือทน จนปัญญา
เกิดปัญหา  สังคมไทย ไร้หนทาง

คืนมืดมิด  แสงจันทรา  ยังพาส่อง
เด่นเรืองรอง  ผ่องใส  ไม่หวั่นไหว
แม้มืดมิด  ยังสาดส่อง  ผ่องอำไพ
ประเทศไทย  คงมีหวัง  อย่างจันทรา

ได้แต่หวัง  ว่าพรุ่งนี้  คงดีกว่า
เคยมืดมัว  คงสว่าง  กระจ่างใส
ก้าวเข้าสู่  วันใหม่  ประเทศไทย
สิ่งเลวร้าย  จงพ้นผ่าน มีวันดี
...................................................

 

[เด็กหัดกลอน]

 

Title   ก้าวสู่วันใหม่   
 Author   เด็กหัดกลอน



จากเรื่องราว วันวาน ผ่านด้วยเศร้า
เรื่องครั้งเก่า เล่ามา พาเสียหาย
ต่างด่าทอ สาดโคลน จนวุ่นวาย
มันคงสาย เกินแก้ แย่แล้วเรา

ความสงบ เคยพบ ถูกลบสิ้น
ทั่วแดนดิน ถิ่นไทย ดั่งไฟเผา
สามัคคี เรื่องดี มีนานเนา
กลับต้องเหงา เฉาไป ใครคนทำ

ความรักใคร่ ปรองดอง ดุจน้องพี่
เหมือนไม่มี เหลือฉ้อฉล จนอิ่มหนำ
คนทำชั่ว สับปลับ กลับลอยลำ
คนชอกช้ำ คือชน ผองคนไทย

เริ่มวันใหม่ ด้วยใจ ไทยทั้งผอง
ร่วมปรองดอง รักกัน อย่าหวั่นไหว
ก้าวเดินทาง อย่างคน เปี่ยมล้นใจ
มอบไว้ให้ ราชัน ขวัญประชา

ดับมืดมิด ปิดรอบ ขอบเขตขัณฑ์
ร่วมผลักดัน สร้างขวัญ แก้ปัญหา
เรื่องทุกอย่าง ผ่านได้ ไม่รอรา
หากหันหน้า พูดกัน ปัญหาคลาย

ฟ้าเปิดกว้าง ทางสู้ สู่วันใหม่
มโนใน ตั้งมั่น ไม่ผันผาย
สามัคคี น้อมนำ ย้ำใจกาย
เทิดถวาย พ่อหลวง ของปวงชน

[Design with love ᵔᴥᵔ]

Title  วันใหม่
Author  With love

ณ. ฟ้ากว้างร้างไกลของปลายฟ้า
แสงดาราของค่ำคืนใกล้เลือนหาย
ความมืดของรัตติกาลเริ่มกลับกลาย
อโณทัยฉาบฉายทดแทนจันทร์
ภาพรุ่งเช้าบ่งบอกความเสาวภา
มีแสงแดดอ่อนตาฝ่าเมฆกั้น
แสงสีทองทอดผ่านมาแต่ทว่าอัศจรรย์
สรรพสิ่งทั่วเขตนั้นแย้มรับด้วยยินดี
ปลุกชีวิตให้ตื่นจากหลับใหล
ปลุกดวงใจให้พร้อมสู้กับวันนี้
ปลุกสายตาให้หันมองด้านดี ดี
ปลุกวิถีดำเนินไปในสังคม

[แมวเหมียว]

Title : ก้าวสู่วันใหม่
Author : แมวเหมียว

เรื่องอดีตขีดไว้ยากได้ลบ
แต่ก็จบไปแล้วแก้วตาเอ๋ย
เรื่องเก่าเก่าเราอย่ามาคิดเลย
มีเอาไว้ให้เชยที่เคยเป็น

เมื่อวันวานผ่านมาอาจว่าแย่
เราก็หมดโอกาสแก้อย่างที่เห็น
จะไปนึกรำลึกไปให้ลำเค็ญ
หรือจะทำใจเย็นมองผ่านมัน

ความสงบกลบไว้ด้วยไฟร้อน
ทั่วนครวุ่นวายไม่เหมือนฝัน
เสียงประกาศพาดหัวข่าวทุกทุกวัน
ดังจะบั่นปรองดองผองคนไทย

อย่ามัวคิดปิดใจไร้ทางออก
อยากจะบอกตอกย้ำคำสดใส
เพียงสั้นว่าสามัคคีมีวินัย
มองฟ้าไกลวันใหม่ใคร่ทำดี

[Pamoo]

Title  :  ก้าวสู่วันใหม่

Author:   Pamoo (ป้าหมู)


แม้วานนี้   ชีวี   ที่ก้าวพลาด
ลูกไม่อาจ   ถอยหลัง   นั่งแก้ไข
แต่จะเอา   ความไม่ดี   ที่ผิดไป
ตั้งต้นใหม่   ไม่ให้ซัอน   ย้อนรอยดำ

แม้วันนี้   ได้คิด   จิตเศร้าหมอง
ลูกย้อนมอง   อดีต   กรีดอกช้ำ
เห็นพ่อ-แม่   ร้องไห้   ใจระกำ
ลูกจะนำ   คำสอน   มาครองใจ

คืนนี้ขอ   ลาอดีต   ที่เลวทราม
จะทำตาม   คำแม่-พ่อ   ที่ขอไว้
จะมุ่งทำ   ความดี   นี้ต่อไป
พร้อมก้าวสู่   วันใหม่   สดใสเอย...

[I love gray]

อดีตที่พลาดพลั้ง..ความจำที่เลวร้าย
เราจะก้าวสู่วันใหม่..และจะเดินอย่างสวยงาม

อดีตที่ผ่านมา..ไม่มีอะไรจะแก้ได้
เพียงจะเดินสู่วันใหม่..ก็ไม่มีอะไรจะกังวล

ก้าวสู่วันใหม่เป็นอะไรที่สำคัญ
เพียงก้าวเดินไปข้างหน้า
เพียงเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ
ผลสำเร็จจะข้างหน้าเพียงแค่เอื่อม

[Beauiix]

Title : ก้าวสู่วันใหม่
Author : Beauiix

 

วันเวลาที่เคยใช้มันเลยผ่าน
เป็นสัญญาณวันใหม่ให้เฉิดฉาย
เหมือนตะวันที่ส่องแสงไม่เสื่อมคลาย
เปล่งประกายความก้าวหน้าให้เข้ามา

 วันนั้นสู่วันนี้มีหลายประสบการณ์
ให้ชีวิตได้ก้าวผ่านทุกเวลา
ไม่ว่าใครที่เคยล้มจะลุกด้วยสองขา
ชุบชีวิตให้ชีวาด้วยปัญญาที่ก้าวไกล

 อีกไม่นานจะผ่านพ้นต้องดิ้นรนให้สู้ต่อ
บอกชีวิตอย่าเพิ่งท้อต้องดีกว่าเป็นไหนไหน
ความชอกช้ำที่ผ่านมาอีกไม่นานจะผ่านไป
เริ่มชีวิตกับวันใหม่ที่สดใสดีกว่าเดิม

[ดอกกระเจียว]

title:ก้าววันใหม่(จุดเริ่มต้น)
author:ดอกกระเจียว




เช้าวันใหม่ไก่ขันตะวันรุ่ง
ทั่วท้องทุ่งไอหมอกสีออกขาว
หยาดน้ำค้างดั่งแก้วดูแวววาว
ฟ้าลบดาวจากฟ้าสิ้นราตรี

นกกาตื่นคืนฟ้าถลาร้อง
ที่ขอบฟ้าสีทองในวิถี
จั๊กกะจั่นร่ำร้องก้องพงพี
สุขฤดีในขับขานที่ชานเรือน

ฝูงควายถูกปล่อยออกจากคอกขัง
กลับคืนยังท้องทุ่งในถิ่นเถื่อน
สุนัขเจ้าเหงาหงอยพลอยเลอะเลือน
ฟ้าไร้เดือนจึงหลับบ้างข้างกองไฟ

ฝูงไก่เป็ดหลีกออกจากนอกเล้า
เกลื่อนเรือนเหย้าเทียวไล่แทบไม่ไหว
เห็นเจ้าของร้องระงำอยู่ร่ำไป
กว่าจะให้อาหารเจือจานมัน

ไอข้าวนึ่งโพยพุ่งคละคลุ้งทั่ว
หอมกลิ่นกลั้วเช้าตรู่ดูไก่ขัน
อโณทัยขึ้นแจ่มแจ้งแสงแห่งวัน
สุขรับขวัญวันใหม่อย่างใจลอย

สาธุทานผ่านพ้นกมลผ่อง
ริ้วเหลืองรองเลยไกลพาใจหงอย
จากเริ่มต้นพ้นผ่านการรอคอย
นั้นเคลื่อนคล้อยเพื่อพบจุดจบสิ้น

[/

[กัลปังหา]

 

title : ก้าวสู่วันใหม่
author : ฝนพรำ

  
   
     

สดุดีเหล่าทหารผู้ป้องชาติ
ผู้มิขลาดแม้ตัวตายมิหลีกหนี
สละชีพเลือดเนื้อพร้อมยอมพลี
ดวงชีวีเพื่อชาติพร้อมยอมทน


     กับการศึกทั้งหลายที่พ้นผ่าน
ทรมานยอมเสี่ยงตายให้ผ่านพ้น
เพื่อรักษาประเทศชาติประชาชน
ลมหายใจตนเพื่อคนหมู่มากพร้อมทดแทน

     รบครั้งใดในชีวิตจะเจ็บเท่า
ปะทะเหล่าน้องพี่ผู้หวงแหน
ญาติพี่น้องร่วมชาติร่วมดินแดน
ผู้ร่วมแคว้นกินข้าวหม้อเดียวกัน

    ขอน้องพี่ร่วมกันกล่าวขับขาน
สาธุการยกย่องและเสริญสรร
เหล่าทหารผู้กล้าหาญผู้สำคัญ
ขอสวรรค์เป็นดังบ้านท่านผู้เจริญ

    ประเทศไทยยามนี้นั้นมืดมิด
ทั่วทุกทิศต่างแตกแยกและห่างเหิน
ทางข้างหน้าช่างมืดมนยากเผชิญ
ความหมางเมินรุมเร้าคอยระราน

     เพียงแสงไฟดวงน้อยคอยยึดเหนี่ยว
รวมหนึ่งเดียวจากหลากใจคอยประสาน
เป็นตะเกียงส่องสว่างคอยต้านทาน
อันภัยพานทั้งหลายไม่พบพา

      สามัคคีเท่านั้นจักช่วยได้
เป็นดั่งไฟส่องสว่างนำทางข้างหน้า
เพียงอดทนรอคอยวันและเวลา
จะนำพาทางเยียวยารักษาไทย

      ค่ำคืนนี้แม้เราจะพ่ายแพ้
จะอ่อนแอเสียใจและร้องไห้
แต่ถึงคราเมื่อฟ้าสีทองผ่องอำไพ
ประชาชนจะได้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน

      แม้จะเจ็บปวดกายใจสักแค่ไหน
อย่าเพิ่งท้อเมื่อลมหายใจยังไม่สิ้น
ยังมีจิตวิญญาณ์แม้น้ำตาจะไหลริน
แต่ชีวิตยังไม่สิ้นจงสู้ต่อไป

      พรุ่งนี้เช้ายามรุ่งสางคงดีกว่า
หยาดน้ำตาบนใบหน้าเคยรินไหล
ความเจ็บช้ำปวดร้าวจักหายไป
ความสุขใจและรอยยิ้มอันสดใสจะเข้ามา
   
      ขอได้โปรดอย่าฝักใฝ่ในฝ่ายไหน
แม้สีใดโปรดเป็นกลางอย่าใฝ่หา
เพียงยึดมั่นในชาติ ศาสน์ กษัตรา
ทั้งพระสยามเทวาธิราชที่คุ้มครอง

      ขอประเทศสงบสุขให้จงได้
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายช่วยเห็นใจพร้อมปกป้อง
ทั้งสากลโลกพระรัตนตรัยจงคุ้มครอง
ให้เหล่าเพื่อนผองน้องพี่มีน้ำใจ   

      จากที่เคยแตกแยกแบ่งเป็นฝ่าย
ขอกลับกลายกลมเกลียวและรักใคร่
ประเทศชาติที่เคยร้อนลุกเป็นไฟ
เย็นสบายมีน้ำใจให้แก่กัน
   
      กับเรื่องราวเลวร้ายที่เกิดขึ้น
นึกเสียว่าเป็นเพียงค่ำคืนแห่งความฝัน
เก็บเอาความช้ำกายปวดร้าวใจของวันวาน
เดินข้ามผ่านก้าวสู่วันใหม่ด้วยใจรักสามัคคี

[เด็กหัดกลอน]

Title  (จากวันวานที่หมองไหม้) จึง... ก้าวสู่วันใหม่   
 Author   เด็กหัดกลอน



เมื่อชีวิตผิดพลาดจึงขาดสุข
จมจ่อมทุกข์รุมเร้าเฝ้าท้อถอย
ตกบ่วงกรรมทุกข์ซ้ำตอกย้ำรอย
มิลดน้อยถอยลงยังคงตรม

เพราะพลั้งเผลอจึงสบพบความเศร้า
ความเงียบเหงารอบด้านพานขื่นขม
เพียงไว้ใจได้ปวดร้าวคราวระทม
ถาทับถมใจสลายกายอ่อนแอ

อยากหลุดพ้นอเวจีที่คอยหลอน
คอยริดรอนทำร้ายกายใจแย่
เกิดหวาดหวั่นเหน็บหนาวร้าวดวงแด
ใจท้อแท้หมดหวังยังจดจำ

บัดนี้พบชีวิตลิขิตมั่น
มุ่งสู่ฝันสวยใสได้ดื่มด่ำ
เดินก้าวสู่วันใหม่ในร่มธรรม
เสพรสล้ำศาสนาพาสุขใจ

ทางแห่งธรรมนำคิดจิตผ่องแผ้ว
ดั่งดวงแก้วแนวทางสายกลางใส
อย่าเน้นเอาเบามากหรือหนักไป
เดินก้าวให้พอดีมีดีพอ

เริ่มวันใหม่ใจรอขอเพียงก้าว
เดินย่างเท้าจิตแน่วตามแนวก่อ
เดินก้าวไปมั่นคงจงอย่ารอ
โปรดอย่าท้อเพียงสู้คู่ฝ่าฟัน

ทิ้งวันเก่าแล้วก้าวเข้าวันใหม่
อดีตให้สอนใจอย่าได้หวั่น
มีสติดำริจัดปัจจุบัน
ความสุขสันต์ล้ำค่าอนาคต

[GreenMonkey]

Title : ลุกขึ้นก้าว.. สู่วันใหม่
Author : GreenMonkey

ทุกชีวิต คิดอ่าน มองการณ์กว้าง
ต้องเดินทาง บากบั่น ไม่หวั่นไหว
ความฝันเหมือน เสบียง หล่อเลี้ยงใจ
เพื่อมุ่งไป สู่หวัง ที่ตั้งตา

นักเดินทาง ต่างเดิน เผชิญโชค
ทั้งสุขโศก รอให้สู้ อยู่ตรงหน้า
เมื่อถนน หนทาง ที่ย่างมา
มิงามตา โปรยกุหลาบ ดังภาพคิด

แต่ขวากหนาม ลามลุก ปลุกความท้อ
อาจเกิดก่อ กำแพงใจ อยู่ในจิต
แต่ชีวิต เรามี หนึ่งชีวิต
อย่ายอมพิษ ภัยพาล ที่ราญรอน

ล้มแล้วลุก ลุกแล้วก้าว เข้าฟันฝ่า
กี่ปัญหา หากใจ ไม่ถอดถอน
แม้วันนี้ เหนื่อยหนัก จงพักนอน
หลับเสียก่อน เพื่อพลัง สั่งสมแรง

ฟ้าพรุ่งนี้ ต้องดีกว่า ฟ้าวันเก่า
บอกตัวเรา แล้วลุก ปลุกใจแกร่ง
ยามตะวัน นั้นฉาย ประกายแดง
ย่อมสาดแสง ส่องสว่าง ทางทอดยาว

เราจะเดิน เผชิญโชค โลกที่หมุน
ใจเป็นทุน ยามเจ็บ และเหน็บหนาว
เขียนชีวิต นักเดินทาง สร้างเรื่องราว
ลุกขึ้นก้าว สู่วันใหม่ ด้วยใจเรา

[ฟ้าหวั่น]

Title : -*- วันใหม่ใจไม่หมู -*-
Author : ฟ้าหวั่น
เฝ้ารอรักหายกลับมา
นิจจาไม่กลับไม่หวน
เฝ้าคิดตอบโจทย์ทบทวน
เฝ้าครวญกี่ครั้งกี่ครา

วันก่อนวันนี้วันไหน
คนไกลก็ไม่มาหา
ทิ้งร้างผู้ถือสัจจา
ไม่มาเห็นใจใฝ่ดู

พอทีไม่มีอีกแล้ว
กินแห้วจนหนำอดสู
วันใหม่ทิ้งรอหล่นคู
ไม่หมูอีกแล้วหัวใจ

[มหาซัง]

Title : นิทานมนุษย์..." ก้าวสู่วันใหม่หัวใจเศ้รา"
Author : มหาซัง

น้ำตาใส ไหลริน ดั่งสิ้นโลก   
วิปโยค โศกเศร้า เหงาหนักหนา
มองหลังแม่ แลพ่อ ท้อชีวา     
ถูกขายมา ถ้าเทียบ เปรียบเหมือนวัว

จำจรจาก พรากดิน ณ ถิ่นอยู่   
เขาลากสู่ อู่ช่อง ห้องสลัว
สังคมทราม กามเถื่อน เปรอะเปื้อนตัว   
น่าหวาดกลัว ทั่วทิศ ถูกปิดใจ

โดนคุมขัง ดั่งสัตว์ จำกัดที่   
แถมกดขี่ บีฑา เกินฝ่าไหว
ทนรับกรรม จำยอม น้อมทำไป   
ฝืนฤทัย ใต้ศานต์ วิมานปลอม

เวลาเปลี่ยน เวียนผ่าน เมื่อนานเข้า   
ดอกไม้เฉา เปล่ากลิ่น ที่รินหอม
แมลงหน่าย บ่ายเบี่ยง เกี่ยงกันตอม   
จากรุมล้อม พร้อมข้าง ก็ร้างไกล

สิ้นความสด หมดสาว ราวสูญค่า   
ถูกทิ้งป่า หารู้ ว่าอยู่ไหน
ยืนรับลม ชมฟ้า พนาไพร   
พบวันใหม่ ใจหวัง อยู่ตั้งนาน

สุขสมจิต ชิดชื่น ระรื่นฝัน     
เสียงปืนลั่น พลันล้ม จมสุสาน
ชีวิตดับ ลับหาย เจ้าวายปราณ   
ไปชั่วกาล..กับวันใหม่..ที่ใฝ่รอ

"มุมมืดของสังคม   ที่ทับถมความเจริญ"
ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตครับ

[มังตรา]

Title............ ก้าวสู่วันใหม่
Author..........มังตรา


วันเวลา  หมุนเปลี่ยน  แล้วเวียนผ่าน                ชลธาร  ไหลเอื่อย   ระเรื่อยหาย
สุขหรือทุกข์  ไม่จีรัง  ยังกลับกลาย                 ชีพสลาย  เป็นสิ่งแท้  ที่แน่ตรง

วันพรุ่งนี้  จะมาถึง  ให้พึงคิด                          อย่ายึดติด  สิ่งลวงล่อ  ส่อให้หลง
แสงทองใส  ขอวันใหม่  ให้ใจปลง                  ชีพไม่คง  จงตั้งจิต  คิดแต่ดี

สิ่งใดเล่า  เผาใจ  ไม่สะอาด                           ต้องปัดกวาด  หัวใจหลง คงศักดิ์ศรี
ดำรงธรรม  นำจิตตรง  จงทำดี                        เกิดทั้งที  เป็นคนแท้  อย่าแพ้ใจ

วันฟ้าใหม่  จะใสกว่า  วันฟ้าเก่า                      ให้ฟ้าเรา  เป็นฟ้าสด  หมดจดใส
ให้ฟ้าเด่น  เป็นมิ่งขวัญ  กำลังใจ                     ฟ้าวันใหม่   ก้าวพร้อมใจ   ที่ใฝ่ดี

                                                                                                             

[ชมพูไพร]

Title : ลุกขึ้นก้าว.. สู่วันใหม่
Author : ชมพูไพร

บนเส้นทาง ร้างคน จะสนใจ
คงเดินไป ให้ถึง ซึ่งจุดหมาย
เก็บรอยซ้ำ น้ำตา รักษากาย
ให้กลับหาย กลายเป็น เช่นบทเรียน

อนาคต เป็นอย่างไร ใครจะรู้
ทำเพียงสู้ ปูทาง พลางขีดเขียน
ลองถูกผิด คิดอ่าน สานความเพียร
คงจะเปลี่ยน เวียนถึงเรา เข้าสักวัน

สู่สิ่งใหม่ ใสสด งดงามหวัง
เติมกำลัง ดั่งใจ แรงใฝ่ฝัน
คงไม่นาน แค่ผ่านไป ในแต่ละวัน
อุปสรรคนั้น มันเคียง เพียงสอบใจ

เมื่อพรุ่งนี้ มีแสง แห่งตะวัน
ยังมีฉัน ฟันฝ่า หาหวั่นไหว
ล้มแล้วลุก บุกสู้ สู่วันใหม่
ด้วยหัวใจ ไปตาม ความศรัทธา

[ทอฝัน]

Title : ก้าว.. สู่วันใหม่
Author : ทอฝัน

...ดวงอาทิตย์  โดดเด่น ณ เส้นฟ้า
เมื่อสิบสาม  เมษา  เวียนมาถึง
ประกาศแล้ว  แคล้วคลาด  อำนาจตรึง
ไทยก็ถึง  เวลา  สามัคคี
สู่วันใหม่  วอนไทย  ให้คืนกลับ
มาซึมซับ  ความสุข  กันทุกที่
ให้กินอิ่ม  นอนหลับ  เหมือนทุกที
เพราะเรามี  หัวใจ  ดวงเดียวกัน
ใจของเรา  รักใคร  ที่สุดในโลก
จำได้ใหม  ท่านยืนโบก  มือวันนั้น
คือสัญญาณ  เตือนไทย  ให้รักกัน
เสียงกู่ก้อง  วันนั้น  น่ะเสียงใคร
หยาดน้ำใส  ไหลลง  ตรงร่องแก้ม
เมื่อท่านแย้ม  ยิ้มมอง  ช่างผ่องใส
ปิติท้น  ล้นหลาม  นามว่าไทย
ช่างยิ่งใหญ่  เต็มตื้น  ได้ชื่นชม
...เหนื่อยไหมหนอ...พ่อจ๋า
ลูกพ่อมา  ตีกัน  พ่อเหนื่อยไหม
หยุดเสียที  เถิดหนอ  เพื่อพ่อไทย
จะพล...ไพร่...พรรค...ฉ้อ...พ่อเดียวกัน

[ดอกกระเจียว]

title:ก้าวสู่วันใหม่.
author:ดอกกระเจียว

ก้าวทุกก้าวสาวไปให้สุดถึง
ในที่ซึ่งวาดหวังอยู่ข้างหน้า
แม้แวดล้อมเรียงรายเหยียดสายตา
อย่าไปสนหากแม้นกล้าจะฝ่าฟัน

ณ จุดหมายปลายทางนั้นวางรอ
เพียงอย่าท้อหมดไฟความใฝ่ฝัน
ทุกสิ่งอย่างจะสร้างไว้เผื่อใครกัน
มิใช่เพื่อปลุกปั้นฝันเราเอง

เสียงดนตรีปลุกโลมโหมระทึก
สร้างรู้สึกส่งจิตรให้พิศเพ่ง
เพื่อทุกก้าวพร้อมเพรียงในเสียงเพลง
ด้วยความเก่งความกล้ามิล้ารอ

อุปสรรคหนักหนาสักคราครั้ง
ก็เพียงรั้งรอจิตไม่คิดท้อ
พร้อมจะพลิกพลาดหมายให้เกิดก่อ
เป็นพลังเติมต่อเพื่อก้าวไป

ทุกแรงหนุนเรียงล้อมพร้อมด้วยรัก
นั่นตระหนักมิรวนเรอย่างเฉไฉ
เพียงแสงส่องสู่ทางอันกว้างไกล
มีคุณค่าเหนืออื่นใดในชีวิต

จนสุดท้ายปลายสุดจุดใฝ่ฝัน
โชคชะตาจริงนั้นใครลิขิตร
เพียงโอบอุ้มคุ้มกันอันใกล้ชิด
เมื่อครุ่นคิดแท้ใครเล่า..ตัวเราเอง

[บ้านกลอนไทย]

Title :   ก้าวสู่วันใหม่
Author :  ... นะโม .... ( บ้านกลอนไทย) ... 





๐ อรุณรุ่ง พุ่งผาย แสงฉายส่อง
ฟ้าสีทอง รองเรือง เหลืองแล้วใส
ดุเหว่าร้อง ก้องดั่ง ระฆังไพร
รับวันใหม่ ไออุ่น หอมกรุ่นกาล

๐  แม้นวันก่อน ตอนเดิน บังเอิญพลาด
ชีวิตอาจ ขาดบท ของรสหวาน
เซถลา หน้าก้ม ล้มลงคลาน
ทรมาน ปานโลก สาดโศกตรม
 
๐  แต่วันใหม่ ให้ตื่น มายืนสู้
สองมือชู กู้หวัง เมื่อครั้งขม
หากยอมแพ้ อย่าหวังให้....ใครชื่นชม
มิเคยล้ม จะลุกได้…...อย่างไรเป็น
 
๐ ใต้โค้งฟ้า หาใคร ไหนมิทุกข์
สบแต่สุข สนุกไป เคยไหมเห็น
แม้นค้นฟ้า หาซาก ยังยากเย็น
เพราะลำเค็ญ เป็นกัน ทั้งฉัน,เธอ
 
๐ อรุณรุ่ง พุ่งผาย กำจายแสง
ตะวันแดง แยงฟ้า มาเสมอ
วันใหม่จึง แจ่มเยือน เป็นเพื่อนเกลอ
ผิดพลั้งเผลอ ผ่านไป….เริ่มใหม่กัน

สักวันต้องเป็นวัน.....ของเราครับ 

แบบว่า ...ขอบพระคุณทุกคำชมที่ยกนิ้วให้ครับ...
ด้วยเพราะว่า.....เป็นแรงใจในการสร้างสรรค์ผลงานอย่างมากมายครับ   
 
     

 

[มหาซัง]

Title : " ก้าวสู่วันใหม่ได้ด้วยรัก"
Author : มหาซัง

ดาบจะดี "ตี"นาน โบราณกล่าว   
ผ่านเรื่องราว หนาวร้อน ค้อนตอกใส่
ทั้งน้ำลม พรมพัด ยัดลงไฟ     
ถูหินใหญ่ ไสกัด ขัดขึ้นคม

คนเหมือนกัน ปัญหา มารุมเร้า   
จนพบเหงา เข้ารุก ทุกข์ห่อห่ม
หนทางตัน ฝันหาย มลายล้ม   
แสนระทม จมช้ำ สุดกล้ำกลืน

อย่ามัวท้อ ขอจง ใจคงมั่น   
เส้นทางฝัน นั้นไกล แต่ให้ฝืน   
ความเข้มแข็ง แก่รงกล้า พาหยัดยืน   
ลืมวันคืน ขื่นขม จมน้ำตา     

นึกถึงแม่ แลพ่อ เหมือนต่อหวัง 
ปลุกพลัง ฝั่งฝัน สู้ปัญหา
อุ่นไอรัก ถักสาน ท่านส่งมา   
คือศรัทธา พาเดิน เผชิญภัย       

จากอ่อนแอ แพ้พ่าย ก็กลายกล้า 
จากเหนื่อยล้า ล้มกลิ้ง ก็วิ่งไหว
รักแม่พ่อ ต่อทาง สร้างหลักชัย   
พบวันใหม่ ใจชื้น รื่นกมล   

"รักของพ่อแม่  ยากแท้จะทดแทน"

สวัสดีครับ คำว่า "ตี" ถ้าพิมพ์ตัวเดียวโดดๆจะเป็น ที ไปครับ งง ต้องใส่เครื่องหมาย " " ฝากบอกเพื่อนนักกลอนครับ