ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~"จดหมายยับ..ฉบับหนึ่ง?"~

๏

๏ เปิดจดหมายที่ยับกลับมาอ่าน
ทุกถ้อยสารสถิตติดฝังแน่น
ภาพความรักดื่มด่ำคล้ายรำแพน
เสมอแม้นยามนี้ยังมีเธอ

๏ เธอรู้ไหมฉันอ่านเป็นพันรอบ
ทุกครั้งขอบรอบตาก็พาเอ่อ
สะกดกลั้นทุกครั้งสั่งใจเออ
แต่พอเผลอน้ำตาบ่าทุกที

๏ กระดาษอื่นหมื่นแสนไม่แหนหวง
ถ้อยลายมือพุ่มพวงปวงสักขี
ร่างบันทึกยืนยันขวัญชีวี
ว่าเคยมีฉันอยู่คู่หัวใจ

๏ ทุกบรรทัดมักมีคำที่รัก
ที่เธอจักขีดเน้นด้วยเส้นใหญ่
ถ้อยฉอเลาะงดงามความห่วงใย
อ่านวนไปเวียนมาคราได้ยล

๏ ยามใดที่ความเหงาเข้าเหยียบย่าง
เหมือนโลกคว้างกลางครันสวรรค์หม่น
ถ้อยคำเธอพาข้ามความมืดมน
ให้ผ่านพ้นเกิดยิ้มจนปริ่มทรวง

๐ อ่านจดหมายที่ยับก่อนพับเก็บ
รู้สึกเจ็บกับอดีตที่ขีดล่วง
ลิ้มถ้อยหวานวารเก่าเงาพุ่มพวง
ทุกข์ก็หน่วงวันนี้ไม่มีเธอ๚ะ๛

ระนาดเอก

[ตัวฉัน*]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
คล้ายปรางนุ่มเคยดอม...เจ้าจอมขวัญ
แม้กลิ่นเจื่อนเลือนหายกับวัยวัน
แต่เธอพลัน..ดิ่งลึกผนึกใจ


สวมรอย...

๐ผิดแล้วเจ้าซองนั้นเป็นของเรา 
ไปรษณีย์เขาเสียบผิดบ้านเห็นจะได้
ซองชมพูส่งมาจากผู้ใด         
แต่ซองขาวนี้ไซร้ผ้าป่าเธอ


ก็แบบว่าไปรษณีย์ส่งผิดบ้าน อิอิ (แอบแซว)

 

[มารเงา]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
น่าดมดอม หอมหวน ชวนเพ้อฝัน
ซองที่สาว ยื้อยุด ฉุดแย่งกัน
จดหมายนั้น ของเรา เมาฯส่งเอง

อู้งานมาสวมรอย

[ระนาดเอก]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
คล้ายปรางนุ่มเคยดอม...เจ้าจอมขวัญ
แม้กลิ่นเจื่อนเลือนหายกับวัยวัน
แต่เธอพลัน..ดิ่งลึกผนึกใจ..(น้องเกล็ด)

สวมรอย...

๐ผิดแล้วเจ้าซองนั้นเป็นของเรา 
ไปรษณีย์เขาเสียบผิดบ้านเห็นจะได้
ซองชมพูส่งมาจากผู้ใด         
แต่ซองขาวนี้ไซร้ผ้าป่าเธอ..(น้องเมย์)

ก็แบบว่าไปรษณีย์ส่งผิดบ้าน อิอิ (แอบแซว)

๐ ของน้องเมย์ซองนี้นี่งานแต่ง
บ่าวสาวแจ้งแจงมาอย่าแกล้งเผลอ
ช่วยใส่ซองสองพันฉันเพื่อนเกลอ
เมย์ชอบเบลออ่านผิดคิดโมเม..(พี่ระนาดเอก)

ปล.ของเมย์เป็นซองแต่งงานจ่ะ..
..อย่าลืมใส่ซองให้เจ้าภาพด้วยน๊า..

[ตัวฉัน*]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
คล้ายปรางนุ่มเคยดอม...เจ้าจอมขวัญ
แม้กลิ่นเจื่อนเลือนหายกับวัยวัน
แต่เธอพลัน..ดิ่งลึกผนึกใจ..(น้องเกล็ด)

สวมรอย...

๐ผิดแล้วเจ้าซองนั้นเป็นของเรา 
ไปรษณีย์เขาเสียบผิดบ้านเห็นจะได้
ซองชมพูส่งมาจากผู้ใด         
แต่ซองขาวนี้ไซร้ผ้าป่าเธอ..(น้องเมย์)

ก็แบบว่าไปรษณีย์ส่งผิดบ้าน อิอิ (แอบแซว)

๐ ของน้องเมย์ซองนี้นี่งานแต่ง
บ่าวสาวแจ้งแจงมาอย่าแกล้งเผลอ
ช่วยใส่ซองสองพันฉันเพื่อนเกลอ
เมย์ชอบเบลออ่านผิดคิดโมเม..(พี่ระนาดเอก)

ปล.ของเมย์เป็นซองแต่งงานจ่ะ..
..อย่าลืมใส่ซองให้เจ้าภาพด้วยน๊า..

๐ใส่สองร้อยไปก่อนจะได้ไหม   
สองพันนั้นหนักไปมันไม่เก๋
เหงื่อแตกซ่านพร้อมปากทำเหยเก 
ขอเพื่อนเมย์ไปขอตังค์แม่(คนเมืองน้ำ)ก่อนเลย

 

[ดอกกระเจียว]

ซึ้งคำหวานวานวันเคยมั่นรัก
ยังสลักกลางใจให้หลงเพ้อ
ภาพยิ้มหวานยวนเย้าครั้งพบเจอ
ยิ้มทั้งน้ำตาเอ่อเมื่ออ่านทวน

เมื่อไม่คืนกลับมาเวลานั้น
เพียงภาพฝันวันใฝ่ให้ไห้หวน
เมื่อเดียวดายถ้อยคำในสำนวน
เหมือนคร่ำครวญขับกล่อมถนอมใจ

[ระนาดเอก]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
น่าดมดอม หอมหวน ชวนเพ้อฝัน
ซองที่สาว ยื้อยุด ฉุดแย่งกัน
จดหมายนั้น ของเรา เมาฯส่งเอง..(น้องมารเงา)

อู้งานมาสวมรอย

๐ จดหมายเมาฯหมอนัดตัดแปลงเพศ
เพื่ออัพเกรดเฉือนผ่านะคนเก่ง
สิ้นกังวลจำปีที่โตงเตง
จะได้เป็นนางละเวงเจ๋งทั้งตัว..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)

ปล.พี่มาแบบขำๆนะจ๊า..

 

[ตัวฉัน*]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
น่าดมดอม หอมหวน ชวนเพ้อฝัน
ซองที่สาว ยื้อยุด ฉุดแย่งกัน
จดหมายนั้น ของเรา เมาฯส่งเอง..(น้องมารเงา)

อู้งานมาสวมรอย

๐ จดหมายเมาฯหมอนัดตัดแปลงเพศ
เพื่ออัพเกรดเฉือนผ่านะคนเก่ง
สิ้นกังวลจำปีที่โตงเตง
จะได้เป็นนางละเวงเจ๋งทั้งตัว..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)

ปล.พี่มาแบบขำๆนะจ๊า..

 

เกล็ดฯ สูดไปแล้วซะเต็มปอดเชียวววว 

[มารเงา]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
น่าดมดอม หอมหวน ชวนเพ้อฝัน
ซองที่สาว ยื้อยุด ฉุดแย่งกัน
จดหมายนั้น ของเรา เมาฯส่งเอง..(น้องมารเงา)

อู้งานมาสวมรอย

๐ จดหมายเมาฯหมอนัดตัดแปลงเพศ
เพื่ออัพเกรดเฉือนผ่านะคนเก่ง
สิ้นกังวลจำปีที่โตงเตง
จะได้เป็นนางละเวงเจ๋งทั้งตัว..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)

ปล.พี่มาแบบขำๆนะจ๊า..

 

 

เจอแบบนี้ อึ้ง ทึ่ง เสียวววว
ต่อไม่ถูกเลยอย่างนี้

[ระนาดเอก]

ซึ้งคำหวานวานวันเคยมั่นรัก
ยังสลักกลางใจให้หลงเพ้อ
ภาพยิ้มหวานยวนเย้าครั้งพบเจอ
ยิ้มทั้งน้ำตาเอ่อเมื่ออ่านทวน

เมื่อไม่คืนกลับมาเวลานั้น
เพียงภาพฝันวันใฝ่ให้ไห้หวน
เมื่อเดียวดายถ้อยคำในสำนวน
เหมือนคร่ำครวญขับกล่อมถนอมใจ..(น้องดอกกระเจียว)




๐ พับจดหมายแนบอกหยิบวกอ่าน
ที่เปรียบปานอาหารทิพย์ระยิบใส
ถ้อยอักษรโลดเต้นเช่นโซ่ใย
พร้อมย้อนไปอดีตฤทธิ์เคยรัก

๐ ภาพเธอพริ้มพร่างแน่นแผ่นกระดาษ
ฉุดดึงทาสปรารถนามาตวงตัก
จมอยู่ในห้วงลึกศึกหลงภักดิ์
จนสะบักสะบอมพร้อมจำนน..(พี่ระนาดเอก)

 

[ระนาดเอก]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
น่าดมดอม หอมหวน ชวนเพ้อฝัน
ซองที่สาว ยื้อยุด ฉุดแย่งกัน
จดหมายนั้น ของเรา เมาฯส่งเอง..(น้องมารเงา)

อู้งานมาสวมรอย

๐ จดหมายเมาฯหมอนัดตัดแปลงเพศ
เพื่ออัพเกรดเฉือนผ่านะคนเก่ง
สิ้นกังวลจำปีที่โตงเตง
จะได้เป็นนางละเวงเจ๋งทั้งตัว..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)

ปล.พี่มาแบบขำๆนะจ๊า..

 

 

เจอแบบนี้ อึ้ง ทึ่ง เสียวววว
ต่อไม่ถูกเลยอย่างนี้

..บวกค่าทำขวัญให้น้องเมา ๑ คะแนนนะครับ!..

[เจ้าดอกรัก]

กาลเวลาผันผ่านแสนนานเนิ่น
คิดถึงเธอเหลือเกินใจหวั่นไหว
บรรจงหยิบจดหมายน้อยมาแนบใจ
ประทับปากลงไปเพียงเบาๆ
......................................
หอมกรุ่นกลิ่นความรักประจักษ์จิต
เคยเชยชิดหวานคำเธอหยอกเย้า
จดหมายน้อยหวานรักเพียงสองเรา
กอดจดหมายเก่าๆกรุ่นกลิ่นไอ
.......................................
จดหมายสีชมพูแม้ซองซีด
แต่ประณีตถ้อยคำเรียงสลักไว้
ว่าเธอจะรักฉันตลอดไป
โอ้ดวงใจฉันรักเธอเพียงคนเดียว

กระดาษแม้เก่าเพียงใด หากถ้อยคำที่จารึกไว้จะเป็นนิจนิรันดร์
มาร่วมแจมค่ะ

[chaipan1999]

หยิบจดหมายฉบับสุดท้ายขึ้นมาอ่าน
หวนวันวานไอถิ่นถวิลถึง
เส้นสายลายอักษราคราติดตรึง
เคยรำพึงรำพันผ่านข้อความ

เรารู้จักรักกันผ่านจดหมาย
เพราะเอียงอายเขินขวยด้วยใจหวาม
ได้แต่ส่งถ้อยรักผ่านบทความ
อันงดงามร้อยรสในบทกลอน

เหมือนเพลงยาวคราวกรุ่นรุ่นพ่อแม่
มอบรักแท้ฝากไว้อยู่ใต้หมอน
ส่งรูปถ่ายพรมลูบจูบก่อนนอน
ร่วมเคียงขอนอ้อนฝันผ่านจันทรา

หยิบจดหมายฉบับสุดท้ายขึ้นมาอ่าน
หวนวันวานไอถิ่นถวิลหา
ฉบับนี้พ่อเธอเขียนมาบอกลา
เธอหลับตาจากไปไม่หวนคืน.....

[ระนาดเอก]

กาลเวลาผันผ่านแสนนานเนิ่น
คิดถึงเธอเหลือเกินใจหวั่นไหว
บรรจงหยิบจดหมายน้อยมาแนบใจ
ประทับปากลงไปเพียงเบาๆ
......................................
หอมกรุ่นกลิ่นความรักประจักษ์จิต
เคยเชยชิดหวานคำเธอหยอกเย้า
จดหมายน้อยหวานรักเพียงสองเรา
กอดจดหมายเก่าๆกรุ่นกลิ่นไอ
.......................................
จดหมายสีชมพูแม้ซองซีด
แต่ประณีตถ้อยคำเรียงสลักไว้
ว่าเธอจะรักฉันตลอดไป
โอ้ดวงใจฉันรักเธอเพียงคนเดียว..(น้องเจ้าดอกรัก)

กระดาษแม้เก่าเพียงใด หากถ้อยคำที่จารึกไว้จะเป็นนิจนิรันดร์
มาร่วมแจมค่ะ


หยิบจดหมายฉบับสุดท้ายขึ้นมาอ่าน
หวนวันวานไอถิ่นถวิลถึง
เส้นสายลายอักษราคราติดตรึง
เคยรำพึงรำพันผ่านข้อความ

เรารู้จักรักกันผ่านจดหมาย
เพราะเอียงอายเขินขวยด้วยใจหวาม
ได้แต่ส่งถ้อยรักผ่านบทความ
อันงดงามร้อยรสในบทกลอน

เหมือนเพลงยาวคราวกรุ่นรุ่นพ่อแม่
มอบรักแท้ฝากไว้อยู่ใต้หมอน
ส่งรูปถ่ายพรมลูบจูบก่อนนอน
ร่วมเคียงขอนอ้อนฝันผ่านจันทรา

หยิบจดหมายฉบับสุดท้ายขึ้นมาอ่าน
หวนวันวานไอถิ่นถวิลหา
ฉบับนี้พ่อเธอเขียนมาบอกลา
เธอหลับตาจากไปไม่หวนคืน..(น้องชัยพันธุ์)

 


๐ เส้นอักษรดั่งวลีมีชีวิต
เธอประดิษฐ์คำคมไม่ขมขื่น
อ่านจรดท้ายย้อนต้นหวานกลมกลืน
จึงอวลคลื่นสิเน่หาคราที่พิศ

๐ รักทุกถ้อยอักษรที่อ่อนอ้อน
ทุกคำซ่อนรักเธอสิงสถิต
ถึงวารล่วงเลยผ่านมานถูกฤทธิ์-
รักยังติดตัวฉัน..จน..วัน..ตาย..(พี่ระนาดเอก)

[ตัวฉัน*]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
คล้ายปรางนุ่มเคยดอม...เจ้าจอมขวัญ
แม้กลิ่นเจื่อนเลือนหายกับวัยวัน
แต่เธอพลัน..ดิ่งลึกผนึกใจ


สวมรอย...

๐ผิดแล้วเจ้าซองนั้นเป็นของเรา 
ไปรษณีย์เขาเสียบผิดบ้านเห็นจะได้
ซองชมพูส่งมาจากผู้ใด         
แต่ซองขาวนี้ไซร้ผ้าป่าเธอ


ก็แบบว่าไปรษณีย์ส่งผิดบ้าน อิอิ (แอบแซว)

 

...............................

ซองนั้นเป็นของพี่ ซองนั้นเป็นของพี่
แต่จดหมายนี้ สิเป็นของใคร.....
โห่ ...โคตรเก่า 

 ใครรู้จักมั่งเนี่ย...
 

]

เก่าเหมือนเท่ห์อะเปล่าวว ฮี่ๆ หรือ คนตั้งกระทู้เก่ากว่า !! (แซวเล่นเน้อ !)
 

[ธาตรี พฤกษา]

ซองชมพูอณูล่องละอองหอม
คล้ายปรางนุ่มเคยดอม...เจ้าจอมขวัญ
แม้กลิ่นเจื่อนเลือนหายกับวัยวัน
แต่เธอพลัน..ดิ่งลึกผนึกใจ


สวมรอย...

๐ผิดแล้วเจ้าซองนั้นเป็นของเรา 
ไปรษณีย์เขาเสียบผิดบ้านเห็นจะได้
ซองชมพูส่งมาจากผู้ใด         
แต่ซองขาวนี้ไซร้ผ้าป่าเธอ


ก็แบบว่าไปรษณีย์ส่งผิดบ้าน อิอิ (แอบแซว)

 

...............................

ซองนั้นเป็นของพี่ ซองนั้นเป็นของพี่
แต่จดหมายนี้ สิเป็นของใคร.....
โห่ ...โคตรเก่า 

 ใครรู้จักมั่งเนี่ย...
 

]

เก่าเหมือนเท่ห์อะเปล่าวว ฮี่ๆ หรือ คนตั้งกระทู้เก่ากว่า !! (แซวเล่นเน้อ !)
 

.....!!!มันเจ็บตรงนี่แหละ ..!!!

....ไปแว้ว หิวข้ว....(ข้าวไปไหนอ่ะ!)...

 

[/size][/color]

[..ทักษมน..]

(จดหมายลับ..ฉบับหนึ่ง....... จดหมายซึ้ง..ฉบับนั้น)

สมัยนี้...เค้าโชว์ โทร.มือถือ
ตัวหนังสือ...พิมพ์ลบ ก็จบสิ้น
พออ่านกลอน ย้อนมา น้ำตาริน
เราเคยชิน จดหมาย ชายบางคน

เคยเก็บไว้ ในตู้ คู่กับแหวน
เฝ้าหวงแหน กลัวหาย ก็หลายหน
ซองยังเก่า เรายังเก็บ เจ็บก็ทน
"ทักษมน" หลงผิด...ติดสัญญา

เพราะคนให้ เค้าบอก ไม่หลอกแน่
นี่เพียงแค่ คำกับของ..จับจองหา
..........    .........
จากไปเรียน ต่างแดน ...พาแฟนมา
ประทับตรา ร่ำลากัน ไม่ทันไร...

จับมือลา พร้อมกับยื่น เพื่อคืนแหวน
ชาทั้งแขน  เมื่อ..เค้า..รับ..กลับคืนได้
ไม่มีพร่ำ ทำขอโทษ....เป็น "โจทย์ใจ"
สิ้นเยื่อใย ให้ "จำเลย"...ที่เคยรอ

เปิดจดหมาย ซองที่ช้ำ คำที่กล่าว
ความว่างเปล่า..ร้าวลึก ไม่สึกหรอ
กี่หมื่นแหวน กี่แสนวง ...คงไม่พอ
น้ำตาคลอ ..ก่อนจะพับ เก็บกับซอง

แหวนเอาคืน ไม่ขื่นขม...สมน้ำหน้า
แต่จดหมาย มีค่า....กว่าข้าวของ
มันทำร้าย ให้...ควายช้ำ น้ำตานอง
ต้องครอบครอง ความเป็นโสด ช่างโหดเกิน

[/size][/color]

       








 

[ตะวันฉาย]

...จดหมายรัก....ที่ไม่ได้ส่ง....

...จดหมายเรียงเพียงถ้อยร้อยคำส่ง
หวังดิ่งตรงส่งถึงพี่นี้อยู่ไหน
ได้แต่เขียนเรียงคำนำทางใน
หวังส่งไปให้คนรักพักอ่านรอ

...ว่าคิดถึงตรึงตราในคราเศร้า
เมื่อไหร่เล่าเราเคียงคู่มาอยู่หอ
ความห่างไกลใจเร้าเฝ้าพะนอ
ได้แต่รอขอรักเรามาเนาเคียง

...เมื่อพี่ส่งการ์ดแต่งแบ่งทางข้าม
การ์ดไร้นามนวลน้องจำต้องเลี่ยง
ส่งคำร้อยถ้อยการ์ดวาดนำเรียง
บอกแต่เพียงพี่วิวาห์เราลาไกล

...จึงพับซองจ้องเก็บเหน็บใต้หมอน
โฉมบังอรไม่ได้ส่งอนงค์ไหว
จดหมายยับพับใส่ซองน้ำนองใน
จดหมายใจไม่ได้ส่ง..ตรงวิวาห์....

...ส่งแต่การ์ดใบน้อยให้กลอยเจ้า
จดหมายเงาจึงเข้าเย็บเก็บห่วงหา
จดหมายรักพักก่อนนอนเยี่ยวยา
จดหมายลามากับการ์ด....ใจขาดรอน....อวยพรเธอ...

[puown]

ชอบจังเลยค่ะ.....โดน  โดน
แบบนี้โดนมาแล้ว~~~~puown ค่ะ

[ไพร พนาวัลย์]

(จดหมายลับ..ฉบับหนึ่ง....... จดหมายซึ้ง..ฉบับนั้น)

สมัยนี้...เค้าโชว์ โทร.มือถือ
ตัวหนังสือ...พิมพ์ลบ ก็จบสิ้น
พออ่านกลอน ย้อนมา น้ำตาริน
เราเคยชิน จดหมาย ชายบางคน

เคยเก็บไว้ ในตู้ คู่กับแหวน
เฝ้าหวงแหน กลัวหาย ก็หลายหน
ซองยังเก่า เรายังเก็บ เจ็บก็ทน
"ทักษมน" หลงผิด...ติดสัญญา

เพราะคนให้ เค้าบอก ไม่หลอกแน่
นี่เพียงแค่ คำกับของ..จับจองหา
..........    .........
จากไปเรียน ต่างแดน ...พาแฟนมา
ประทับตรา ร่ำลากัน ไม่ทันไร...

จับมือลา พร้อมกับยื่น เพื่อคืนแหวน
ชาทั้งแขน  เมื่อ..เค้า..รับ..กลับคืนได้
ไม่มีพร่ำ ทำขอโทษ....เป็น "โจทย์ใจ"
สิ้นเยื่อใย ให้ "จำเลย"...ที่เคยรอ

เปิดจดหมาย ซองที่ช้ำ คำที่กล่าว
ความว่างเปล่า..ร้าวลึก ไม่สึกหรอ
กี่หมื่นแหวน กี่แสนวง ...คงไม่พอ
น้ำตาคลอ ..ก่อนจะพับ เก็บกับซอง

แหวนเอาคืน ไม่ขื่นขม...สมน้ำหน้า
แต่จดหมาย มีค่า....กว่าข้าวของ
มันทำร้าย ให้...ควายช้ำ น้ำตานอง
ต้องครอบครอง ความเป็นโสด ช่างโหดเกิน

[/size][/color]

       

โอ๊ย..... โดนจังเบ้อเร่อเล้ย.....

เอาไป1+ เต็มๆ        

ลุงปรางค์ จ้า