ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[..ทักษมน..]

จะเขียนกลอน ตอนไหน ก็ไม่ชึ้ง
ไม่มีคน คิดถึง...ที่เหลืออยู่
ชอบดำน้ำ ขึ้นเขา หนาวบนภู
ขับรถดู หรือสองขา จะพาไป.....  

การเดินทาง คงจะดี ถ้ามีเพื่อน
เอาไว้เตือน หนาวร้อน ตอนเป็นไข้
ไว้ถ่ายรูป กางเต้นท์ ไว้ก่อไฟ
ไว้รู้ใจ  ไม่รู้จบ....ไว้คบกัน.....  

อยากมีเพื่อน เหมือนกัน ช่วยสรรสร้าง
โหวดมาบ้าง รุ่นพี่...ใคร?มีฝัน
อยู่กับแฟน กับเพื่อน ไม่เหมือนกัน
คนวันจันทร์.........ขี้เหงา คงเข้าใจ

คนวันอื่น เป็นยังไง...ฉันไม่รู้
ชอบเจ้าชู้ รัก-หลง กันตรงไหน..?
กับคนที่... มีวันว่าง ถึงห่างไกล....
แบ่งหัวใจ.....ทำห้องว่าง ให้บ้างนะ

   

[ตะวันฉาย]

...วันอังคาร เข้ามาจาร กานท์ไขตอบ
เข้ามาปลอบ คนวันจันทร์ อย่าหวั่นหนอ
หากว่าเหงา  อย่าเพิ่งเศร้า ให้เฝ้ารอ
เข้ามาขอ  พอเป็นเพื่อน ค่อยเลื่อนแฟน (แซวๆนะจ๊ะ)

...วันอังคาร พานแต่พบ คนหลบหน้า
กับคำลา  เข้ามาบ่อย ปล่อยไกลแสน
คำว่าเรา  เขาให้จบ  เข้าลบแบน
กับคำแฟน  แทนด้วยจาก อนาถใจ

...พอจะคบ เป็นเพื่อน หรือเลื่อนขอบ
ให้เข้ามอบ ดวงกมล  ที่ปนไหว
จากคนเศร้า เหงาทรวง ใช่ลวงใคร
รับไหมใจ  ใครคนหนึ่ง  ไม่ซึ้งพอ....

[ตัวฉัน*]

ผมวันพุธสุดเหงาปวดร้าวกว่า
ทุกนาทีกี่เวลาก็พาเหงา
มาเยี่ยมเยือนเหมือนญาติเกินคาดเดา
วันไหนเศร้าก็เปลี่ยนมาเขียนกลอน

เหมือนชะตาฟ้าทำขีดกำหนด
ให้รักหมดสุดสิ้นถวิลหลอน
จมกับเงาเคล้าคล้ายเดียวดายจร
ต้องเปียกปอนฝนน้ำตาทุกคราไป

ดูหนังรักหากแสนโรแมนติก
หวานระริก ฉันก็คน ฤๅทนได้
ดูเพื่ออินกับเรื่องแม้นเคืองใจ
เกิดวันพุธ ทำไม ฟ้าใจดำ...........

๐เมย์วันเสาร์เศร้านักถึงที่สุด 
ต้องรักคุดแฟนหนีเคราะห์กรรมซ้ำ
ต้องโดดเดี่ยวเดียวดายทุกข์ระกำ 
ต้องฝืนกล้ำกลืนน้ำตายิ่งช้ำใจ

๐ไปทางใดก็นึกถึงวันเก่า   
ที่มีเราอยู่คู่กันมิไปไหน
แต่วันนี้ต้องช้ำเธอจากไป   
ฟ้าทำไมให้วันเสาร์อยู่เดียวดาย

 

[ดอกกระเจียว]

วันอาทิตย์ผ่านมาพาซาบซึ้ง
เพราะคิดถึงล้นในหัวใจหนอ
วันแล้วเล่าเศร้าสร้อยจะคอยรอ
เนื่องกิจต่อต่างเมืองขัดเคืองใจ

ได้กลับมาพร้อมกลอนสุนทรฝาก
คราวตกยากจากเพื่อนเหมือนจับไข้
ด้วยลำบากยากจนทุกข์ทนไป
เราไม่มีโน๊ตบุ๊กใช้ไว้พกพา

เอาแต่ใจใส่ฟ้าฝากอากาส
ยามนิราศแรมร้างต่างตัวหา
ซึ้งคำหวานจานเจือเมื่อผ่านมา
สุดจะเลือนลืมลามิอาวรณ์

ไม่กระดาษวาดคำใส่ความคิด
มาฝากมิตรใดใดในอักษร
แต่สมองลองจำทุกคำตอน
มาปรับถ้อยร้อยกลอนเพลงกวี

ครั้งเบื่อหน่ายบ่ายหนีที่จะรัก
ไปพึ่งพักแดนใดไม่สุขศรี
เหมือนชายคาแรกเริ่มที่เดิมที
สุขหรือทุกข์คลุกคลีอยู่เรื่อยมา

ขอส่งสุขทุกส่วนแด่มวลหมู่
เมื่อคืนสู่มนตร์เสน่ห์ใต้เคหา
ด้วยหลงกลอนอ้อนคำรักนำพา
ใดใดอื่นหมื่นค่ามิหมายปอง

อ่านเอาเถิดใจชอบแม้นลอบรัก
นานนานนักตั้งตรึกเขียนสนอง
แบบสดสดกำหนดถ้อยในร้อยกรอง
ท่วงทำนองสุนทรภู่ครูกลอนไทย

ไปต่างต่างว่างเว้นไม่เห็นเพื่อน
หรือแชเชือนใจจิตรคิดหวั่นไหว
ที่เคยรักฝากหวังไว้อย่างไร
ยังมั่นคงเหมือนใจเราไหมเอย

[(ฟ้า) มารสุรา]

วันอาทิตย์ชีวิตจิตอับเฉา
หัวใจเหงาเปล่าเปลี่ยวจริงหญิงไม่สน
พอมีรักมักประสบพบมืดมน
ต้องทุกข์ทนบนหนทางที่ร้างลา

หรือเป็นดวงบ่วงชะตาฟ้ากำหนด
ให้ต้องอดหมดรักแท้แค่นี้หนา
รักกับใครให้ระทมตรมอุรา
อนิจจาตัวข้านี้คงมีกรรม

 

[อักษรศิลป์]

@.ผมวันพุธอีกคนขอบ่นหน่อย
เหงาใจลอยยังละห้อยลอยใจเหงา
เบาใจหวิวลอยลิ่วหวิวใจเบา
ใจเปลี่ยวเปล่าทนเหงาเปล่าเปลี่ยวใจ

@.ขอคนรักใครจักรักคนขอ
ไหนคนรอใจหนอรอคนไหน
ใครรักเราเศร้านักเรารักใคร
ทนเหงาใจสู้ไปใจเหงาทน

[คนไร้ค่า]

พฤหัส- บดี มีสีแสด
มีคนแวด- ล้อมมาก ไม่หลีกหนี
คนทุกคน ล้วนเมตตา แลอารี
แต่ข้านี้ ยังเหงา เปล่าเปลี่ยวใจ

เพราะข้ายัง มิมีใคร ที่ข้าฝัน
เพราะข้ายัง รำพัน รักหนีไป
เพราะข้ายัง อยู่คนเดียว มิมีใคร
จึงเหงาใจ ไร้คู่ มาข้างเคียง

แต่งตอนกำลังเบลอ กลอนเลยออกมาเบลอเหมือนเจ้าของเลย สงสัยเหงาเกินไปหน่อย

[จ้อง เจรียงคำ]

ชูรักแร้..แค่นิดๆ...(ปิดไรขน)
ด้วยฉงนงงจังงัง...สุดกังขา
คนวันจันทร์นั่นหรือเหงา เฉาอุรา
หัวชนฝาท้ายัน...มันไม่จริ๊ง

เจอกับตัวเต็มๆ..เม้มไม่มิด
มันหงุดหงิดคิดมิตก...สะทกยิ่ง
เหงาแบบไหนขอไปเจอเธอประวิง
ชอบปล่อยทิ้งชิ่งหลบไม่พบกัน

คนเป็นแฟนแสนเหงา(เข้ากระดูก)
อย่างกับถูกลูบคมข่มเสียขวัญ
จึงแอบย่องจ้องเซอร์ไพรซ์ให้งวยงัน
(อ้าว).ชายคนนั้น..น่ะใครหรือ..จะ.จะ.จูงมือแล้ว!!

จริงอย่างเขาเล่ากันคนวันนี้(วันจันทร์)
เข้าใจดีมีแค่เรา......เหงาไม่แผ่ว
จึงสับรางพลางลวง..พ่วงอีกแนว
นี่มันแวว..ขี้เหงา..หรือเจ้าชู้!!

เดินคอตกอกระรัวมัวมืดมิด
หนุ่มวันอาทิตย์จิตสลดสุดหดหู่
สาววันจันทร์ใจร้ายแท้แม่โฉมตรู
ทิ้งเขาไว้..ข้างหู..ให้ดูแทน...(มอ..อออ)

เข็ดแล้ว..สาววันจันทร์..