ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ธาตรี พฤกษา]

ห้วงหัวใจ ในนิยาม ของความรัก
ฉันอยากพัก หยุดเวลา ถ้าทำได้
มีเพียงเรา เท่านี้ ไม่มีใคร
หวานหัวใจ อุ่นจิตจึง คิดถึงกัน

แต่เวลา ก็เหมือน เปื้อนคมมีด
ที่คอยกรีด หัวใจ สุดไหวหวั่น
ต้องเหว่ว้า ขมขื่น ทุกคืนวัน
เมื่อเธอ,ฉัน ไกลห่าง ต่างเวลา

ฝากสายลม ในนาม ความคิดถึง
ฝากจันทร์จึง ในนาม ความใฝ่หา
ฝากนกน้อย ในนาม ความเหงามา
ฝากฟากฟ้า ส่งให้ ถึงใจเธอ

ฉันไม่รู้ ว่าใคร ทำให้จาก
มาพรัดพราก เราทั้งคู่ อยู่เสมอ
ต่อจากนี้ ต้องห่างไกล ไม่พบเจอ
ภาพเบลอเบลอ ความทรงจำ ย้ำชัดเจน

เหมือนชะตา ฟ้าแกล้ง มาแบ่งกั้น
หรือใครกัน หลงผิด มาขีดเส้น
ให้ “ใจร้าว” คืนวัน หวั่นไหวเอน
เหนือกฎเกณฑ์ หนทาง ความห่างไกล

ฉันปวดร้าว เสียใจ ไปทุกอย่าง   
ชีวิตดู อ้างว้าง ช่างเปล่าไหว
จมอยู่กับ ความหลัง ดังเปลี่ยนไป
เหมือนกับใจ มันจะขาด อาจเดียวดาย

"ใจของฉัน เป็นของเธอ"  เธอรู้ไหม
เป็นอย่างนี้ ตลอดไป ไม่เคยหาย
จะรอเธอ รักมั่น จนวันตาย
สิ่งสุดท้าย ให้น้ำตา สัญญาเธอ........

ธาตรี พฤกษา.

ปล.ปกติไม่แต่งกลอนรักนะครับ เพราะเข้าถึงอารมณ์ยาก อารมณ์"ความรัก" ยังไงก็ชี้แนะด้วยนะครับ.

[ปาระ]

น้องธาตรี มีใจ ไขว่รักมั่น
มิแปรผัน พันเปลี่ยน เวียนเสนอ
แม้นรักไกล แต่ใจ ยังให้เธอ
ไม่เคยเผลอ เผื่อแผ่ แบให้ใคร

ใจฉันเป็น ของเธอ เสนอตอบ
เป็นกระสอบ หอบหิ้ว เอามอบให้
แม้เธอเปลี่ยน เวียนห่าง ทางเราไป
แต่หัวใจ คงเดิม นิรันดร

ชื่นชมนัก รักที่ มีใจมั่น
มิเปลี่ยนผัน ขันต่อ ล้ออัปสร
แม้นรักไกล ใจห่วง หวงเอมอร
นิรันดร รักมั่น มิปันใจ

[จ้อง เจรียงคำ]

ห้วงหัวใจ ในนิยาม ของความรัก
ฉันอยากพัก หยุดเวลา ถ้าทำได้
มีเพียงเรา เท่านี้ ไม่มีใคร
หวานหัวใจ อุ่นจิตจึง คิดถึงกัน

แต่เวลา ก็เหมือน เปื้อนคมมีด
ที่คอยกรีด หัวใจ สุดไหวหวั่น
ต้องเหว่ว้า ขมขื่น ทุกคืนวัน
เมื่อเธอ,ฉัน ไกลห่าง ต่างเวลา

ฝากสายลม ในนาม ความคิดถึง
ฝากจันทร์จึง ในนาม ความใฝ่หา
ฝากนกน้อย ในนาม ความเหงามา
ฝากฟากฟ้า ส่งให้ ถึงใจเธอ

ฉันไม่รู้ ว่าใคร ทำให้จาก
มาพรัดพราก เราทั้งคู่ อยู่เสมอ
ต่อจากนี้ ต้องห่างไกล ไม่พบเจอ
ภาพเบลอเบลอ ความทรงจำ ย้ำชัดเจน

เหมือนชะตา ฟ้าแกล้ง มาแบ่งกั้น
หรือใครกัน หลงผิด มาขีดเส้น
ให้ “ใจร้าว” คืนวัน หวั่นไหวเอน
เหนือกฎเกณฑ์ หนทาง ความห่างไกล

ฉันปวดร้าว เสียใจ ไปทุกอย่าง   
ชีวิตดู อ้างว้าง ช่างเปล่าไหว
จมอยู่กับ ความหลัง ดังเปลี่ยนไป
เหมือนกับใจ มันจะขาด อาจเดียวดาย

"ใจของฉัน เป็นของเธอ"  เธอรู้ไหม
เป็นอย่างนี้ ตลอดไป ไม่เคยหาย
จะรอเธอ รักมั่น จนวันตาย
สิ่งสุดท้าย ให้น้ำตา สัญญาเธอ........

ธาตรี พฤกษา.

ปล.ปกติไม่แต่งกลอนรักนะครับ เพราะเข้าถึงอารมณ์ยาก อารมณ์"ความรัก" ยังไงก็ชี้แนะด้วยนะครับ.

นับไม่ทัน..สัญญา..กี่คราแล้ว
ไม่ถ้วนแนวน้ำตาบ่าไหลเอ่อ
ฉบับที่เท่าไหร่...มอบให้เธอ
อีกกี่เพ้อกี่พร่ำ..หนอน้ำตา

ใจดวงนี้ที่ให้เธอไปนั่น
ไม่คิดหั่นใจหัก..จะรักษา
เจ็บปานใด..ในโลกแห่งโชคชะตา
รู้เถอะว่า..ใจนั้น..ยังมั่นคง

[..ทักษมน..]

กราบขอบคุณ เป็นสะพาน ให้ผ่านข้าม
แม้ซุ่มซ่าม ยากเข็น......เล่นเอาหลง
พี่มาแอบ เศร้าใจ..ให้น้อง...งง
พูดตามตรง รู้จักตัว...ไร้หัวใจ

ด้วยที่เห็น เน้นแต่ แค่เรือนร่าง   
หัวอก ว่าง...นึกว่า..น่าเข้าใกล้     
แอบทึกทัก รักซ้อน ไปก่อนใคร?   
แล้วทำไง?...มีเจ้าของ..จองใจเธอ   

[ธาตรี พฤกษา]

คมแห่งความ คิดถึง ประหนึ่งมีด
คิดถึงหนึ่ง ครั้งก็กรีด ใจหนึ่งหน
สงสารใจ ทรมาน สุดทานทน
คิดถึงคน "สองใจ" ได้ทุกวัน....อ.อเนก

[..ทักษมน..]

ผมต้องเดินทางไกลในวันพรุ่ง
แต่มัวยุ่งมองหา..ซ้ายขวาหัน
อาจารย์อยู่เป็นสุข...สนุกกัน
ศิษย์ก็งัน งุนงง...ด้วยหลงทาง

ไม่ถนัดจัดเวป....มีเล็บเขี้ยว
บางท่านเปรี้ยวแปลงตน..ปะปนบ้าง
เพียงเห็นรูป ยุทธจักร ที่พักวาง
ช่างสำอางค์อารมย์.....คำคมจัง

       

[เฮีย9 เหงาใจ]

วันสงกรานต์ลอยกระทงวันปีใหม่

วันไหนไหนใจฉันนี้เป็นของเธอ

เข้าพรรษาออกพรรษายามพบเจอ

ก็ยังเพ้อเพราะใจเราเป็นของกัน