"ที่หนึ่งไม่ไหว"
ไม่เคยหวังรั้งแท่นแทนเบอร์หนึ่ง
แค่แอบซึ้งกึ่งเพ้ออยู่เบอร์สอง
รู้ตัวตนทนรับกับสำรอง
เธอถูกจองห้องใจทั้งใบเลย
แม้นรู้สึกนึกรักก็หักห้าม
มือที่สามหยามเขาเราจึงเฉย
อยู่ตรงนี้ที่เก่าเฝ้าอย่างเคย
อย่าเปิดเผยเอ่ยเอื้อนจงเตือนตัว
หากเมื่อใดได้สิทธิ์จึงคิดฝัน
หลบม่านควันเขม่าเงาสลัว
เผยรักแท้แผ่ผายอย่าอายกลัว
อยู่ที่ตัวของเขาเราสิทธิ์ใด
มหาซัง...
๐ รู้คุณค่าว่าเราบุญเท่านี้
สิทธิ์ที่มีเหมือนหมอกระลอกไหว
ยามสัมผัสพัดพายสลายไป
ก่อกวนใจเจิ่งนองปริ่มสองตา
๐ อยากยืนอยู่คู่เธอจึงเพ้อฝัน
ที่สามนั้นพลันยากมากโหยหา
ยามเห็นเธอเจอเขาเราตัวชา
ยิ่งเห็นค่าว่าตนผลคล้ายเงา..(ระนาดเอก)
แม้นไม่มีสิทธิ์ใดในคำพูด
แต่หัวใจพันผูกปลูกความเหงา
ขอแค่ฝันที่เห็นเป็นของเรา
ความจริงเขากับเธอเสมอความ
จะเก็บเธอเอาไว้ไม่เปิดเผย
แม้โอกาสเกินเลยไม่เคยสวม
จะไม่แสร้งสิ่งใดให้กำกวม
จะไม่หลวมทำชั่ว
เพราะตัวเอง.
