ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คนไร้ค่า]

ชิงชัง..ไร้ค่า..น่าเศร้า
ตัวเรา..ไร้ค่า..อย่าหมาย
ได้เป็น..ที่รัก..ของใคร
หัวใจ..เจ็บช้ำ..คร่ำครวญ

เมื่อใด..ผู้คน..เห็นค่า
คงมี..ราคา..ชวนฝัน
วันนี้..ไร้ค่า..อนันต์
ไหวหวั่น..ขอจาก..ลาจร

[ไพร พนาวัลย์]

ชิงชัง..ไร้ค่า..น่าเศร้า
ตัวเรา..ไร้ค่า..อย่าหมาย
ได้เป็น..ที่รัก..ของใคร
หัวใจ..เจ็บช้ำ..คร่ำครวญ

เมื่อใด..ผู้คน..เห็นค่า
คงมี..ราคา..ชวนฝัน
วันนี้..ไร้ค่า..อนันต์
ไหวหวั่น..ขอจาก..ลาจร

จะลา....ไปไหน....ใยหนี
ชีวี.....มีค่า....อย่าร้อน
หลายถิ่น....มากมาย....น่าจร
พักผ่อน....หายเปลี้ย....เพลียใจ

คนดี....มีค่า....อย่าเศร้า
ตัวเรา....ยังแช่ม...แจ่มใส
ช่วยเหลือ....ผู้คน....ทั่วไป
ฝันใฝ่....ในสิ่ง....ดีงาม

คิดดี....ทำดี....ไว้เถิด
เราเกิด....เป็นคน....อย่าหยาม
ตัวเอง....ต้องหมั่น....ติดตาม
รู้ความ....รู้คุณ....บุญทาน

“ลุงปรางค์ จ้า”

[พิมพิลาไลย]

จงรัก...ตัวเอง...เอาไว้
ใส่ใจ...ห่วงใย...ไขขาน
ทิ้งไป...ใฝ่ฝัน...วันวาน
น้ำตาล...พาลขม...ลมลวง

ยังมี...สิ่งดี...ข้างหน้า
ชีวา...ค่ามี...ที่หวง
สู้ต่อ...เพื่อรอ...พุ่มพวง
ถ้าดวง...เราดี...มีชัย

ผ่านมา...ถือว่า...ได้พบ
ประสบ...การนั้น...หวั่นไหว
เข้มแข็ง...ด้วยแรง...แห่งใจ
คงไม่...ผิดหวัง...ดังเดิม


พิมพิลาไลย

[คนไร้ค่า]

ขอขอบคุณ..เพื่อนๆ..ชาวบ้านกลอน
ที่ได้สอน..ทางเดิน..แห่งชีวิต
ให้ตัวเรา..ได้รู้..จักเริ่มคิด
ไม่หลงผิด..เพราะใจตัว..เริ่มมัวหมอง

แลขอบคุณ..ลุงปรางค์..ช่วยชี้นำ
ให้ไม่ทำ..แลคิดผิด..อีกซ้ำสอง
อีกพิมพิ..ลาไลย..แม่เนื้อทอง
ชนทั้งผอง..หมายปอง..ความสุขใจ

ขอขอบคุณ..ผู้ที่..ใจสะอาด
ช่วยเติมแต่ง..แต่งวาด..ให้สดใส
ในวันนี้..ข้าพบ..ทางแห่งใจ
จักเดินไป..ไม่หวั่น..ซ้ำรอยเดิม

[กวีพเนจร]

จะขับกล่อม...อ้อนโอน...โยนกลอนหวาน
จะเศร้าพาล...อ่านเบื่อ...ระเรื่อขม
จะอกหัก...รักร้าง...ใจระทม
จะเพาะบ่ม...รักซึ้ง...ตรึงใจใคร

เพียงเสียงห้วง...ถ่วงนัก...จักรักสิ้น
เพียงฝังดิน...กริ่นเกรง...บทเพลงไหน
เพียงโดดเดี่ยว...ใช่เปลี่ยวกาย...กลัวไปไย
เพียงผ่านไซร้...พบหน้า...ก็ค่านัก

[มานพ]

พี่อ่านกลอน น้องสาว เจ้าหวั่นไหว
โถมีใคร ผลักไส ให้อกหัก
ที่น้อยใจ กลัวใคร จะไม่รัก
พี่ขอฝาก ดวงใจ ไว้ให้เธอ