อันลุงปรางค์นี้เป็นชาวนาไร่
ที่ยากไร้โบยบินจากถิ่นฐาน
พเนจรร่อนเร่ขายแรงงาน
ไปสู่ย่านทะเลทรายเพื่อขุดทอง
หลายสิบปีผ่านไปด้วยใจสู้
เพื่อกอบกู้กายใจมิให้หมอง
สู้ชิวิตเพื่อสร้างตัวอย่างลำพอง
หวังเจอทองแต่ได้ทรายเข้ามาแทน
ต้องจำพรากจากคู่อยู่โดดเดี่ยว
สุดเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างต่างแว่นแคว้น
ดั่งหนึ่งสิงห์คะนองนามาต่างแดน
ต้องจากแฟนอยู่กับทรายวุ่นวายใจ
จะมีใครบ้างหนอขอมือด้วย ?
ที่จะช่วยเกี่ยวก้อยมาเคียงใกล้
เป็นมิตรรักนักกลอนคนแดนไกล
ร่วมเดินไปในวิมานลานกวี ได้ไหม?
ปรางค์ สามยอด
ความคิดถึงของคนไทยยามไกลบ้าน
ดูเนิ่นนานเมื่อจากไปไม่หน่ายหนี
ความคิดถึงถิ่นกำเนิดล้วนมากมี
ปฐพีบ้านเราเฝ้ารอคอย
ด้วยหน้าที่มีมาจึงลาจาก
จำพลัดพรากจากไปให้เหงาหงอย
คงคิดถึงคนทางบ้านนั่งใจลอย
หวนละห้อยส่งใจไปไทยแลนด์
ถึงลุงปรางค์ห่างไปใครก็ห่วง
จงลุล่วงกิจได้แม้ไกลแสน
จึงได้ฝากอักษรานี้มาแทน
ว่าแฟนๆยังคงรอต่อกลอนเอย...
เข้าใจความรู้สึกของลุงปรางค์เป็นอย่างยิ่ง เพราะPamooก็เคยต้องจากครอบครัวไปอยู่ต่างแดน เกือบ30ปี แต่ตอนนี้ได้กลับมาอยู่บ้านเราแล้ว มีความสุขมากค่ะ เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆ นะคะ
Pamoo ค่ะ
