เถ้าหัวใจ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 03:24:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เถ้าหัวใจ  (อ่าน 4242 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 11 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
12 มีนาคม 2010, 09:50:PM
chaipan1999
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 93
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 365


กวีจรนอนตลาด-กวีปราชญ์นอนวัง


« เมื่อ: 12 มีนาคม 2010, 09:50:PM »
ชุมชนชุมชน

                        ปล่อยแผลใจบาดลึกตกสะเก็ด
                                          แล้วตามเช็ดด้วยน้ำตาให้กลัดหนอง
                                             บ่มความช้ำด้วยคำรักไม่สมปอง
                                            แล้วเอารองด้วยเศษใจที่พ่ายพัง

                             เอาน้ำคำหยามหยันพันแทนผ้า
                            ตามด้วยใจที่ด้านชาก่อนกลบฝัง
                             เขียนป้ายด้วยเลือดรักลงตั้งวาง
                            ไฟสุมสางอย่าเหลือเงา"เถ้าหัวใจ"[/
size]
                       ซึ้งจัง ซึ้งจัง ซึ้งจัง
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 มีนาคม 2010, 10:16:PM
ชมพูไพร
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 63
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 264



« ตอบ #1 เมื่อ: 12 มีนาคม 2010, 10:16:PM »
ชุมชนชุมชน

ถึงตัดรักหักสิ้นชีวินนี้
ยังพอมีขี้เถ้าเขม่าผง
คือความหลังครั้งเก่าเราบรรจง
ที่ยังคงหลงฝากกลางซากใจ

 โดนหยิกซะ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
13 มีนาคม 2010, 11:41:AM
จ้อง เจรียงคำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 405
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 636



« ตอบ #2 เมื่อ: 13 มีนาคม 2010, 11:41:AM »
ชุมชนชุมชน


มีไหมหนอ..หมออาคม..สมเป็นเอก
ช่วยปลุกเสก ชุบผงเถ้า เราขึ้นใหม่
อยากหลงลืม..เรื่องเก่าเผาฤทัย
มีหมอใดไหมหนอ..ขอสักคน

ผู้ราบคาบ..ถูกสาปส่ง..ลงอดีต
คอยบาดกรีดขีดฆ่า..ทุกคราหน
ราวถูกลวง..ถ่วงน้ำ..ช้ำทุกข์ทน
เฝ้าเวียนวนคว้างเคลื่อน..อย่างเลื่อนลอย
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 มีนาคม 2010, 03:42:PM
มนฤทธิ์
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 42
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 615



« ตอบ #3 เมื่อ: 14 มีนาคม 2010, 03:42:PM »
ชุมชนชุมชน


เหมือนหัวใจเผาไหม้แน่เหลือแต่เถ้า
ไม่มีเราไม่มีกันเคยมั่นหมาย
ไม่มีแล้วไม่มีเธอเพ้อเดียวดาย
มันคลับคล้ายชีวาดับลับลงดิน

เธอลืมแล้วลืมไปหมดรสความรัก
เหมือนนกกลับรังไปให้ผกผิน
ไม่มีแล้วเสียงใสใสเคยได้ยิน
คงจบสิ้นเพ้ออุราข้ารำพัน
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

“มนฤทธิ์”คนสองโลกผู้โศกเศร้า
อยากแบ่งเบาภาระจิตคิดใฝ่หา
จากโลกนี้สู่โลกทิพย์ด้วยฤทธา
ผ่านเมฆาลงบาดาลสำราญใจ
16 มีนาคม 2010, 04:05:PM
พิกุลแก้ว
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 96
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 298



เว็บไซต์
« ตอบ #4 เมื่อ: 16 มีนาคม 2010, 04:05:PM »
ชุมชนชุมชน


เมื่อความรักหักสวาทจนขาดสิ้น
ลมผ่านลิ้นยินแล้วไม่แคล้วเสริม
ถ้อยจำนรรพรรณาว่าเพิ่มเติม
ไฟสวาทลุกเหิมเริ่มแรงร้อน

ทุกคำพูดปูดไว้อย่างไม่คิด
ดั่งโดนพิษอารมณ์ข่มปักศร
แทงกระหน่ำคำร้ายใช้จากจร
สุดอาวรณ์ก่อนเห็นเป็นธุลี.

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
16 มีนาคม 2010, 04:35:PM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 16 มีนาคม 2010, 04:35:PM »
ชุมชนชุมชน


๐ คุกเข่ากอบเก็บซากปรักหัก
ของเศษรักกองอยู่ยับยู่ยี่
น้ำตาหล่นทนไปไฟยังมี
รอยทวีคิดถึงซึ่งท่วมท้น

๐ เก็บเศษเล็กเศษน้อยค่อยผสาน
ภาพวันวานแหว่งวิ่นสิ้นหวังผล
ฝ่ามือสั่นมันร้าวผ่าวทุรน
กอบเก็บจนไม่เหลือแม้เยื่อใย

๐ เริ่มรับรู้หัวใจไยเหน็บหนาว
นัยน์เคยวาวผจญความหม่นไหม้
ปากเคยแย้มแต้มกลับถูกดับไป
ฝันยิ่งใหญ่ร่วงลง ณ ตรงนี้

๐ วันนี้ฉันร่ำรวยด้วยเศษเถ้า
เชื้อเคยเผาหัวใจไฟรักปรี่
ขลุกในโลกโชกโชนโดนย่ำยี
จากนาทีนี้ไป..คงไม่ลืม..

ยิ้มแก้มแดง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

16 มีนาคม 2010, 04:45:PM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #6 เมื่อ: 16 มีนาคม 2010, 04:45:PM »
ชุมชนชุมชน

...เมื่อหมดค่าลดมาราคาด้อย
คนต่ำต้อยพลอยลดหมดราศรี
เป็นเพียงเถ้าเฝ้าลาน(ใจ)เป็นนานปี
ร้าวฤดีเป็นเพียงผงไม่คงทาน

...เธอเข้าผลาญหมอดไหม้ให้เป็นผง
เข้าดิ่งตรงจงไหม้อย่าไว้ขาน
ให้เป็นเถ้าเผาไฟอย่าไว้นาน
เป็นเถ้าถ่านหว่านลงตรงคงคา

...เป็นเพียงเถ้าในเงาเจ้าไม่เห็น
รักที่เป็นมากล้นจนห่วงหา
เป็นเพียงเถ้าดำดำที่ตำตา
รู้เถิดว่าค่าเศษเถ้าเฝ้ารักเธอ...

ปล...โดนพี่ระนาดเอกตัดหน้าไปแย้วววววววว  สาวน้อยหัวเราะ สาวน้อยหัวเราะ
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
16 มีนาคม 2010, 04:49:PM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 16 มีนาคม 2010, 04:49:PM »
ชุมชนชุมชน

...เมื่อหมดค่าลดมาราคาด้อย
คนต่ำต้อยพลอยลดหมดราศรี
เป็นเพียงเถ้าเฝ้าลาน(ใจ)เป็นนานปี
ร้าวฤดีเป็นเพียงผงไม่คงทาน

...เธอเข้าผลาญหมดไหม้ให้เป็นผง
เข้าดิ่งตรงจงไหม้อย่าไว้ขาน
ให้เป็นเถ้าเผาไฟอย่าไว้นาน
เป็นเถ้าถ่านหว่านลงตรงคงคา

...เป็นเพียงเถ้าในเงาเจ้าไม่เห็น
รักที่เป็นมากล้นจนห่วงหา
เป็นเพียงเถ้าดำดำที่ตำตา
รู้เถิดว่าค่าเศษเถ้าเฝ้ารักเธอ...

ปล...โดนพี่ระนาดเอกตัดหน้าไปแย้วววววววว  สาวน้อยหัวเราะ สาวน้อยหัวเราะ


..งั้บพี่บวก ๑ ให้เป็นค่าตัดหน้าจ้า..

 ยิ้มแก้มแดง
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s