ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[who]

พี่อกหัก รักใคร ไม่ได้แล้ว
หากน้องแก้ว ดามใจ ใคร่เฉลย
โดนเขาทำ ช้ำใจ ใครจะเคย
อยากจะเอ่ย จากใจ ทำไงดี

อกพี่หัก สาหัส ขนาดไหญ่
คนดูใจ ใครหนอ ขอทางนี้่
หากเธอว่าง โปรดมา รักษาที
ให้ใจพี่ มีรัก อีกสักครา
---------------------------------
แอบคอยย่องมองดูพี่นพอ้อน
อ่านบทกลอนค่อนขอดสาวไหนหนา
ใครเล่าใครทำใจของพี่ยา
ต้องเหว่ว้าทุกข์เศร้าเคล้าน้ำตา
มาแวะเวียนดูใจใครหนอช้ำ
ออดอ้อนคำนำใครให้รักษา
ขอถามนิดสะกิดอีกสักครา
โถพี่ยาช้ำนี้ที่เท่าไร...(อิอิ..ผ่านมาแซวน๊า)

[พิมพิลาไลย]

พี่อกหัก รักใคร ไม่ได้แล้ว
หากน้องแก้ว ดามใจ ใคร่เฉลย
โดนเขาทำ ช้ำใจ ใครจะเคย
อยากจะเอ่ย จากใจ ทำไงดี

อกพี่หัก สาหัส ขนาดไหญ่
คนดูใจ ใครหนอ ขอทางนี้่
หากเธอว่าง โปรดมา รักษาที
ให้ใจพี่ มีรัก อีกสักครา

 

ทำมาหยอดตอดน้องมันต้องเชือด
อยากดูเลือดเดือดดาลพาลหนักหนา
อยากฆ่าคนปากหวานกันสักครา
ดูสิมาหากันซะงั้นเลย

เหตุไฉนใยวกมาตกน้อง
คนที่ปองที่หมายหายกันเฉย
อย่ามาทำให้เดือดเดี๋ยวเชือดเลย
ก่อนนี้เคยหลงรักไม่ยักมอง

พิมพิลาไลย

[ระนาดเอก]

๐ พอหนุ่มจีบก็เดือดเลือดขึ้นหน้า
น้องพิมฯจ๋าเหตุใดใส่สยอง
พี่มานพจบเห่เป๋ช้ำกอง
โถเนื้อทองช่างดุเหมือนคุไฟ

๐ เขาอาจจีบใครจบจนพบแห้ว
จิตส่อแววสับสนหม่นหมองไหม้
น่าจะช่วยรักษาดอกยาใจ
เปรียบน้ำไล้โลมร่าง..อย่างนุ่มนวล..(พี่ระนาดเอก)

ปล.น่าสงสารคุณมานพจ่ะ!..

[พิมพิลาไลย]

๐ พอหนุ่มจีบก็เดือดเลือดขึ้นหน้า
น้องพิมฯจ๋าเหตุใดใส่สยอง
พี่มานพจบเห่เป๋ช้ำกอง
โถเนื้อทองช่างดุเหมือนคุไฟ

๐ เขาอาจจีบใครจบจนพบแห้ว
จิตส่อแววสับสนหม่นหมองไหม้
น่าจะช่วยรักษาดอกยาใจ
เปรียบน้ำไล้โลมร่าง..อย่างนุ่มนวล..

ปล.น่าสงสารคุณมานพจ่ะ!..

เชือดทั้งสองคนนี้เลยดีไหม
เชียร์กันใหญ่ขอให้ลมพัดหวล
ลมมันพัดไปไกลไม่พัดทวน
อย่ามาป่วนเลยพี่ไม่มีทาง

ตอนที่ทำช้ำใจพี่ไม่รู้
เขาเจ้าชู้เหลือเกินทำเมินหมาง
แล้วจะมาคืนดีไม่มีทาง
เพราะเราต่างมุมมองต้องแยกทาง

  อย่างกับเป็นเรื่องจริง กลอนมันพาไปนะคะ ฮาฮา


พิมพิลาไลย

[มานพ]

แอบคอยย่องมองดูพี่นพอ้อน
อ่านบทกลอนค่อนขอดสาวไหนหนา
ใครเล่าใครทำใจของพี่ยา
ต้องเหว่ว้าทุกข์เศร้าเคล้าน้ำตา

มาแวะเวียนดูใจใครหนอช้ำ
ออดอ้อนคำนำใครให้รักษา
ขอถามนิดสะกิดอีกสักครา
โถพี่ยาช้ำนี้ที่เท่าไร...(อิอิ..ผ่านมาแซวน๊า)

หายไปนานใจนั้นมันคิดถึง
ยังรำพึงถึงอยู่จะรู้ไหม
เลยไม่รู้ว่าหนูอยู่กับใคร
เป็นยังไงบ้างหนาจ๊ะคนดี

อกพี่หัก สาหัส ขนาดไหญ่
คนดูใจ รอน้อง มองทางนี้่
หากเธอว่าง โปรดมา รักษาที
อย่าให้พี่ รอนาน นะกานดา

 

[มานพ]

๐ พอหนุ่มจีบก็เดือดเลือดขึ้นหน้า
น้องพิมฯจ๋าเหตุใดใส่สยอง
พี่มานพจบเห่เป๋ช้ำกอง
โถเนื้อทองช่างดุเหมือนคุไฟ

๐ เขาอาจจีบใครจบจนพบแห้ว
จิตส่อแววสับสนหม่นหมองไหม้
น่าจะช่วยรักษาดอกยาใจ
เปรียบน้ำไล้โลมร่าง..อย่างนุ่มนวล..

ปล.น่าสงสารคุณมานพจ่ะ!..

เชือดทั้งสองคนนี้เลยดีไหม
เชียร์กันใหญ่ขอให้ลมพัดหวล
ลมมันพัดไปไกลไม่พัดทวน
อย่ามาป่วนเลยพี่ไม่มีทาง

ตอนที่ทำช้ำใจพี่ไม่รู้
เขาเจ้าชู้เหลือเกินทำเมินหมาง
แล้วจะมาคืนดีไม่มีทาง
เพราะเราต่างมุมมองต้องแยกทาง

  อย่างกับเป็นเรื่องจริง กลอนมันพาไปนะคะ ฮาฮา


พิมพิลาไลย

๐ พี่อ่านกลอนน้องพิมใจยิ้มสู้
เพราะพี่รู้สายใจไม่เหินห่าง
คงไม่ทิ้งพี่ไปอยู่ปลายทาง
พี่อ้างว้างใครหนาจะดูแล

๐ พี่เคยจีบสาวไหนได้แต่แห้ว
จึงส่อแววสับสนจนพ่ายแพ้
หากน้องพิมบอกพี่มีดวงแด
เรื่องที่แย่เต็มที่คงมีทาง..

ปล.ไม่สงสารเลยเหรอ!..

[พิมพิลาไลย]

๐ พี่อ่านกลอนน้องพิมใจยิ้มสู้
เพราะพี่รู้สายใจไม่เหินห่าง
คงไม่ทิ้งพี่ไปอยู่ปลายทาง
พี่อ้างว้างใครหนาจะดูแล

๐ พี่เคยจีบสาวไหนได้แต่แห้ว
จึงส่อแววสับสนจนพ่ายแพ้
หากน้องพิมบอกพี่มีดวงแด
เรื่องที่แย่เต็มที่คงมีทาง..

ปล.ไม่สงสารเลยเหรอ!..

ต้องอมยิ้ม พริ้มเพรา เอาอีกแล้ว
มาแบบแนว หวานหยดมดเป็นหาง
ต้องแปลกใจอย่างแรงให้แคลงคลาง
พี่กล้าวางหัวใจไว้เรื่องจริง

บอกไว้ก่อนวอนสักนิดคิดเสียหน่อย
อย่าคิดปล่อยหัวใจไว้กับหญิง
อาจจะไม่ปลอดภัยให้ประวิง
เพราะว่าหญิงก็โหดโปรดระวัง

   เป็นนักยิงปืน มีหัวใจเป็นเป้าหมาย ฮาฮา 

พิมพิลาไลย

         

[/center]

[มานพ]

ต้องอมยิ้ม พริ้มเพรา เอาอีกแล้ว
มาแบบแนว หวานหยดมดเป็นหาง
ต้องแปลกใจอย่างแรงให้แคลงคลาง
พี่กล้าวางหัวใจไว้เรื่องจริง

บอกไว้ก่อนวอนสักนิดคิดเสียหน่อย
อย่าคิดปล่อยหัวใจไว้กับหญิง
อาจจะไม่ปลอดภัยให้ประวิง
เพราะว่าหญิงก็โหดโปรดระวัง

   เป็นนักยิงปืน มีหัวใจเป็นเป้าหมาย ฮาฮา 


พิมพิลาไลย

๐ ถึงจะโหดอย่างไรพี่ไม่ห่วง
ขออย่าลวงพี่ชายเอาไปฝัง
อย่าให้พี่นอนเตียงเพียงลำพัง
จงมานั่งคอยดูอยู่กลางใจ

๐ ถึงเป็นนักแม่นปืนยืนตรงหน้า
จงเมตตาปราณีพี่ได้ไหม
ขอเพียงน้องพิมจ๋าอย่าจากไป
ขอได้ไหมขอพี่มีเพียงเธอ

[พิมพิลาไลย]

๐ ถึงจะโหดอย่างไรพี่ไม่ห่วง
ขออย่าลวงพี่ชายเอาไปฝัง
อย่าให้พี่นอนเตียงเพียงลำพัง
จงมานั่งคอยดูอยู่กลางใจ

๐ ถึงเป็นนักแม่นปืนยืนตรงหน้า
จงเมตตาปราณีพี่ได้ไหม
ขอเพียงน้องพิมจ๋าอย่าจากไป
ขอได้ไหมขอพี่มีเพียงเธอ

แพ้คารม คมคาย ชายแล้วนี่
ช่างมากมี คำหวาน หว่านเสมอ
ชักเริ่มจะ อ่อนไหว แพ้ใจเธอ
เรานะเออ เผลอใจ ไม่ระวัง

กลับชักปืน ยื่นให้ ไม่ยิงแล้ว
ด้วยเห็นแวว ตานั้น อันมีหวัง
ใจอ่อนแอ แพ้ยับ ดับพลัง
ปืนไม่ดัง กระสุนด้าน พาลหมดแรง


พิมพิลาไลย

[มานพ]

แพ้คารม คมคาย ชายแล้วนี่
ช่างมากมี คำหวาน หว่านเสมอ
ชักเริ่มจะ อ่อนไหว แพ้ใจเธอ
เรานะเออ เผลอใจ ไม่ระวัง

กลับชักปืน ยื่นให้ ไม่ยิงแล้ว
ด้วยเห็นแวว ตานั้น อันมีหวัง
ใจอ่อนแอ แพ้ยับ ดับพลัง
ปืนไม่ดัง กระสุนด้าน พาลหมดแรง


พิมพิลาไลย

๐เห็นน้องพิม อ่อนไหว ใจเริ่มอ่อน
คำออดอ้อน คนดี หากมิแกล้ง
คงจะรัก น้องพิม ยิ้มเหงือกแดง
มิหน่ายแหนง จริงใจ ในรักเธอ

๐น้องชักปืน ยื่นให้ ไม่ยิงพี่
รักคนดี มอบใจ ให้เสมอ
รักจริงใจ คงจะ มาพบเจอ
รักละเมอ พิมจ๋า น่ารักจัง

[พิมพิลาไลย]

๐เห็นน้องพิม อ่อนไหว ใจเริ่มอ่อน
คำออดอ้อน คนดี หากมิแกล้ง
คงจะรัก น้องพิม ยิ้มเหงือกแดง
มิหน่ายแหนง จริงใจ ในรักเธอ

๐น้องชักปืน ยื่นให้ ไม่ยิงพี่
รักคนดี มอบใจ ให้เสมอ
รักจริงใจ คงจะ มาพบเจอ
รักละเมอ พิมจ๋า น่ารักจัง

นักกวีฝีปากหลากลดเลี้ยว
คิดจะเกี้ยวน้องนี้ด้วยมีีหวัง
ดูซิช่างขับขานปากหวานจัง
เข้ามานั่งในใจไม่รู้ตัว

เข้ามาแล้วแผ้วถางทางสักนิด
เพราะใจปิดมานานมันเวียนหัว
เบื่อพวกที่ไม่เคลียร์มาเนียนัว
ก็ยังกลัวเธอนั้นทิ้งฉันไป


พิมพิลาไลย

         

[มานพ]

นักกวีฝีปากหลากลดเลี้ยว
คิดจะเกี้ยวน้องนี้ด้วยมีีหวัง
ดูซิช่างขับขานปากหวานจัง
เข้ามานั่งในใจไม่รู้ตัว

เข้ามาแล้วแผ้วถางทางสักนิด
เพราะใจปิดมานานมันเวียนหัว
เบื่อพวกที่ไม่เคลียร์มาเนียนัว
ก็ยังกลัวเธอนั้นทิ้งฉันไป


พิมพิลาไลย

๐ไม่ต้องกลัวพี่ทิ้งนะหญิงน้อง
พี่แอบมองคอยดูอยู่รู้ไหม
เห็นน้องมาพี่นี้ก็ดีใจ
คนอะไรน่ารักปักใจจริง

๐น้องเข้ามาแผ้วถางหนทางรัก
พี่ประจักษ์ดวงแก้วแล้วน้องหญิง
ขอบอกเลยน้องจ๋าอย่าประวิง
จากใจจริงรักแล้วนะแก้วตา
 

[พิมพิลาไลย]

๐ไม่ต้องกลัวพี่ทิ้งนะหญิงน้อง
พี่แอบมองคอยดูอยู่รู้ไหม
เห็นน้องมาพี่นี้ก็ดีใจ
คนอะไรน่ารักปักใจจริง

๐น้องเข้ามาแผ้วถางหนทางรัก
พี่ประจักษ์ดวงแก้วแล้วน้องหญิง
ขอบอกเลยน้องจ๋าอย่าประวิง
จากใจจริงรักแล้วนะแก้วตา
 

ให้ชื่นใจ ในวาจา ที่น่ารััก
คงมีสัก วันหนึ่ง จึงฝันหา
ว่าจะมีี คนดี ที่เมตตา
เดินผ่านมา ตรงนี้ ที่ฉันรอ

แล้วก็มี วันนี้ ที่ฉันหวัง
เธอเป็นดัง ดวงดาว พราวจริงหนอ
ส่องสว่าง กลางใจ ใสละออ
จะส่องต่อ อีกนาน ประมาณใด


พิมพิลาไลย

[มานพ]

ให้ชื่นใจ ในวาจา ที่น่ารััก
คงมีสัก วันหนึ่ง จึงฝันหา
ว่าจะมีี คนดี ที่เมตตา
เดินผ่านมา ตรงนี้ ที่ฉันรอ

แล้วก็มี วันนี้ ที่ฉันหวัง
เธอเป็นดัง ดวงดาว พราวจริงหนอ
ส่องสว่าง กลางใจ ใสละออ
จะส่องต่อ อีกนาน ประมาณใด


พิมพิลาไลย

๐พี่ชื่นใจเหมือนกันนะขวัญจิต
ไม่เคยคิดเคยฝันวันฟ้าใส
มีแสงจันทร์สาดแสงแทงดวงใจ
สุขฤทัยจริงแท้นะแม่คุณ

๐แล้วก็มีวันนี้ที่เคยหวัง
แสนสุขจังคนดีที่เกื้อหนุน
ใจชุ่มชื่นรอนรอนอ่อนละมุน
ซบไออุ่นสดใสไปอีกนาน

[มานพ]

๐ป่านชะนี้คนดีลืมพี่แล้ว
ไม่เหลือแววไว้เลยก่อนเคยหวาน
มาห่างหายลืมลงหรือนงคราญ
ไม่สงสารคนรอเลยหนอเธอ

๐กลอนพี่หลุดหลายหน้ามาวันนี้
รอคนดีรอหนูอยู่เสมอ
หักอีกแล้วอกหักรักละเมอ
คงไม่เจอแล้วหนาแม่ตาคม

[เจ้าดอกรัก]

มาอกหักรักร้อนเมื่อตอนแก่
ถูกรังแกจากหลานพาหวั่นไหว
จนเกิดแผลบาดลึกสึกข้างใน
เจ็บแผลใจเพราะเจ้าทุกเช้าเย็น

พี่ช้ำนักพิษรักหนักในทรวง
โดนรักลวงอกสลายไม่วายเว้น
มาหลอกพี่คนดีทำหน้าเป็น
มาลวงเล่นหลอก ล้อหรืออย่างไร

พี่ปวดใจยิ่งนักรักเหลือล้น
มาเสียคนตอนนี้มีที่ไหน
เจ้าออดอ้อนแอบแฝงแกล้งห่วงใย
ทำพี่ได้หลอกอำช้ำชีวี

ไม่ตำหนิเจ้าดอกนะคนงาม
เชิญทำตามสบายให้เต็มที่
เพราะไม่เจียมนึกไม่ถึงจึงเจอดี
สมควรที่อกหักเพราะรักลวง

อกหักเพราะรักลวงในวันนี้
ดีกว่าที่รักไม่เป็นแย่เลยหนา
ต้องใช้ยาสมานใจคือเวลา
ค่อยค่อยทาหัวใจหายช้ำทรวง

ไม่ใช่มัวจมปลักกับความเศร้า
หรือยังเฝ้ารักเขายังห่วงหวง
น้ำตาร่วงรดใจเจ็บทั้งดวง
เพราะติดบ่วงรักลวงเลยช้ำใจ

น้องขอบอกให้ใจพี่อย่าเจ็บ
โปรดอย่าเก็บคนลวงถ่วงใจไว้
ทำหน้าตาสดใสอย่าหมองใจ
เผื่อจะเจอคนใหม่ถูกใจจริง

อิอิ มาต่อให้แล้วววววน้า

[มานพ]

พี่ไม่เจอใครหรอกนอกจากน้อง
พี่จะมองคนดื้อก็คือหญิง
เพราะพี่ชายสมัครรักแอบอิง
อย่าประวิงเลยสาวจงเข้าใจ

น้องมาบอกให้พี่นี้อย่าเจ็บ
ให้พี่เก็บคนลวงถ่วงใจไว้
หากมีน้องรักจริงอิงอุ่นไอ
เจอคนใหม่ไม่สนรักคนเดียว

[มานพ]

คนอกหักเฝ้ารอรักหนอรัก
ขอหยุดพักได้ไหมใจห่อเหี่ยว
ถึงไม่มีใครใครใส่ใจเจียว
ก็ไม่เกี่ยวเพราะพี่นี้ใจลอย

อกพี่หักสาหัสขนาดนี้
เพราะคนดีขยี้ใจมากไปหน่อย
ขอสาปแล้วรักพี่ที่รอคอย
สุดเอื้อมสอยไขว่คว้ารักมาชม



 

[พิมพิลาไลย]

๐ป่านชะนี้คนดีลืมพี่แล้ว
ไม่เหลือแววไว้เลยก่อนเคยหวาน
มาห่างหายลืมลงหรือนงคราญ
ไม่สงสารคนรอเลยหนอเธอ

๐กลอนพี่หลุดหลายหน้ามาวันนี้
รอคนดีรอหนูอยู่เสมอ
หักอีกแล้วอกหักรักละเมอ
คงไม่เจอแล้วหนาแม่ตาคม

เหมือนมีสิ่งดลใจไงไม่รู้
มาก้องอยู่ในใจเสียงให้ขรม
จึงย่องแอบมาดูอ๋อคู่ชม
กำลังขมขื่นใจเพราะไม่มา

ต้องขอโทษโปรดฟังยังคิดถึง
และยังซึ้งซึ่งกลอนวอนโหยหา
กลับมาขอต่อกลอนวอนวาจา
ไม่หนีหน้าอย่าพ้อต่อน้องเลย

พิมพิลาไลย

[ระนาดเอก]

๐ป่านชะนี้คนดีลืมพี่แล้ว
ไม่เหลือแววไว้เลยก่อนเคยหวาน
มาห่างหายลืมลงหรือนงคราญ
ไม่สงสารคนรอเลยหนอเธอ

๐กลอนพี่หลุดหลายหน้ามาวันนี้
รอคนดีรอหนูอยู่เสมอ
หักอีกแล้วอกหักรักละเมอ
คงไม่เจอแล้วหนาแม่ตาคม

เหมือนมีสิ่งดลใจไงไม่รู้
มาก้องอยู่ในใจเสียงให้ขรม
จึงย่องแอบมาดูอ๋อคู่ชม
กำลังขมขื่นใจเพราะไม่มา

ต้องขอโทษโปรดฟังยังคิดถึง
และยังซึ้งซึ่งกลอนวอนโหยหา
กลับมาขอต่อกลอนวอนวาจา
ไม่หนีหน้าอย่าพ้อต่อน้องเลย..(น้องพิมพิลาไลย)


พิมพิลาไลย

๐ หยิบขุนแผนสวมคอต่อสีผึ้ง-
ใครฟังซึ้งน้ำคำยามที่เอ่ย
เรียกหาความมั่นใจ,ใส่ขอเปรย
ก่อนจะเผยพร่ำครวญทวนวาจา

๐ หากสิ่งใดบังตาอุราน้อง
ขอให้ล่องเลือนหายไปต่อหน้า
ยามประสบพบพักตร์สักแววตา
ให้โหยหาละลายล่วงสายรัก..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)