ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เด็กหัดกลอน]

ตัวน้องน้อยจริงใจไม่เคยหลอก
แค่เย้าหยอกพี่ชายให้แลเหลียว
เผื่อพี่ชายมีใจให้คนเดียว
เลิกโรเนียวเลิฟจริงสิ่งต้องการ
รักล้นค่าคำนี้ที่ปองใฝ่
มีหรือไม่อย่าช้ามาไขขาน
พี่บอกมอบฤทัยใจเบิกบาน
อย่าพูดผ่านลอยไปน้อยไม่ยอม

หากน้องน้อยจริงใจไม่ลวงหลอก
ก็ขอบอกมอบใจไม่อ้อมค้อม
พี่เพิ่งอกหักมาข้าตรมตรอม
อยากเป็นขอมดำดินให้สิ้นเลย

มาเจอน้อยถ้อยวาจาค่าอักษร
จิตสะท้อนอ่อนไหวใช่ใจเฉย
อยากมีรักแท้จริงยิ่งลงเอย
ใจเฉลยคือน้องน้อยแม่กลอยใจ

[/quote]

งานเข้าแล้วเจ้าน้อยถอยตั้งหลัก
งานเข้าหนักชักเซทำเฉไฉ
เจอคนจริงน้อยนิ่งวิ่งไม่ไป
ทำอย่างไรพี่ชายมากลายพันธุ์
บอกอกหักใยมากรักเป็นหนักหนา
เห็นทีท่าตามสาวเจ้าแสบสัน
หว่านคำรักมากมายเป็นร้อยพัน
น้อยคงฝันสลายไปก่อนเอย

[มนฤทธิ์]

อ้าวไปซะแล้วน้องน้อยน้อยกลอยใจพี่
ขอบใจที่มาต่อกลอนอักษรฝัน
ยามพี่ยาเงียบเหงาคราวเดียวกัน
มีน้องนั้นแก้เหงาได้ไม่เบื่อเลย
อย่าคิดมากขอรับ  ไม่มีอะไรหรอก..อิอิ..

[เด็กหัดกลอน]

อ้าวไปซะแล้วน้องน้อยน้อยกลอยใจพี่
ขอบใจที่มาต่อกลอนอักษรฝัน
ยามพี่ยาเงียบเหงาคราวเดียวกัน
มีน้องนั้นแก้เหงาได้ไม่เบื่อเลย
อย่าคิดมากขอรับ  ไม่มีอะไรหรอก..อิอิ..

ยังไม่ไปไหนหรอกคอยหยอกพี่
น้อยคนนี้เข้าใจไม่อยากเฉย
พี่แซวมาน้องแซวไปให้คุ้นเคย
อย่ากลัวเลยน้อยยังเล็กเด็กเกินไป

ไม่คิดมากขอรับ แต่งหนุก ๆ คะพี่ชาย

 

[มนฤทธิ์]

ขอบใจน้อยที่คอยมาหลอกหลอน
เฝ้าทุกตอนยามที่พี่นี้เหงา
มีอักษรร้อยใจให้เป็นเงา
แล้วเรื่องราวเฮฮาก็พาไป

[มานพ]

ขอบพระคุณอุ่นอารีมีตอบถ้อย
พ่อแม่น้อยคอยสอนวอนศักดิ์ศรี
ให้ลูกรักเข้าใจเรื่องทั้งชั่วดี
พ่อแม่มีคำสอนป้อนวาจา
พี่manopที่เคารพน้อยนบไหว้
ที่มีใจสอนสั่งดั่งปรารถนา
ให้ตัวน้อยเข้าใจในทุกครา
ขอกราบคารวะท่านนั้นจากใจ

ได้อ่านกลอนน้องน้อยกลอยใจเจ้า
ดูยังเยาว์เก่งจังยังสงสัย
คงเป็นลูกกวีเด่นเป็นลูกใคร
ดูสดใสกลอนหวานจำนรรจา

พี่มานพพบน้อยพลอยสุขใจ
อ่านที่ไรกลอนดีมีคุณค่า
สัมผัสได้ถูกคำตามตำรา
อ่านทุกคราแอบปลื้มลืมไม่ลง

[เด็กหัดกลอน]

ได้อ่านกลอนน้องน้อยกลอยใจเจ้า
ดูยังเยาว์เก่งจังยังสงสัย
คงเป็นลูกกวีเด่นเป็นลูกใคร
ดูสดใสกลอนหวานจำนรรจา

พี่มานพพบน้อยพลอยสุขใจ
อ่านที่ไรกลอนดีมีคุณค่า
สัมผัสได้ถูกคำตามตำรา
อ่านทุกคราแอบปลื้มลืมไม่ลง

[/quote]

แม่น้อยเป็นครูดีที่สรรค์สร้าง
เป็นผู้วางแนวทางหวังประสงค์
ให้น้อยเด่นเป็นกวีดั่งจำนงค์
แต่น้อยคงเป็นได้ชัดเด็กหัดกลอน
บางภาษาวาจามารดาช่วย
หวังอำนวยช่วยลูกปลูกอักษร
ให้ลูกได้งานกวีที่พร่ำวอน
มี่แม่สอนทุกวันท่านการุณ

[เด็กหัดกลอน]

ขอบใจน้อยที่คอยมาหลอกหลอน
เฝ้าทุกตอนยามที่พี่นี้เหงา
มีอักษรร้อยใจให้เป็นเงา
แล้วเรื่องราวเฮฮาก็พาไป

ไม่เป็นไรไม่ต้องขอบใจหรอก
น้องชอบหยอกพี่ชอบแกล้งแข่งกันไว้
พี่หงอยเหงาเศร้าไปในคราใด
น้อยแหย่ให้ครื้นเครงทุกเวลา

[มานพ]

แม่น้อยเป็นครูดีที่สรรค์สร้าง
เป็นผู้วางแนวทางหวังประสงค์
ให้น้อยเด่นเป็นกวีดั่งจำนงค์
แต่น้อยคงเป็นได้ชัดเด็กหัดกลอน

บางภาษาวาจามารดาช่วย
หวังอำนวยช่วยลูกปลูกอักษร
ให้ลูกได้งานกวีที่พร่ำวอน
มี่แม่สอนทุกวันท่านการุณ

แม่เป็นครูปู่เองก็เริ่มหัด
ยังไม่จัดเขียนจังยังไม่คุ้น
หนูยังดีมีมารดาท่านการุญ
มาเกื้อหนุนสอนหนูสู่บทกลอน

เมื่อเติบใหญ่ชำนาญกานท์กลอนกาพย์
คงจะทราบอุ่นไอในอักษร
คิดอะไรเขียนไปทุกบทตอน
หัดอ่านกลอนมากไว้จะได้ดี

[เด็กหัดกลอน]

แม่เป็นครูปู่เองก็เริ่มหัด
ยังไม่จัดเขียนจังยังไม่คุ้น
หนูยังดีมีมารดาท่านการุญ
มาเกื้อหนุนสอนหนูสู่บทกลอน

เมื่อเติบใหญ่ชำนาญกานท์กลอนกาพย์
คงจะทราบอุ่นไอในอักษร
คิดอะไรเขียนไปทุกบทตอน
หัดอ่านกลอนมากไว้จะได้ดี

[/quote]

น้อยว่าปู่เก่งเพลงอักษรา
ถ้อยวาจาเลิศหรูดูราศี
ปู่เก่งถ้อยร้อยเรียงเพียงวจี
บทกวีปู่เยี่ยมเปี่ยมคมคำ
น้อยขอฝึกหัดกานท์อ่านศึกษา
พัฒนาฝีมือฝึกปรือล้ำ
ครูทุกท่านบ้านกลอนสอนจดจำ
น้อยน้อมนำมาปรับลับฝีมือ

[เด็กหัดกลอน]

ค่ำคืนนี้เป็นคืนที่นอนไม่หลับ
จึงขยับกายามายึดถือ
อาศัยกลอนผ่อนคลายในฝีมือ
แถมฝึกปรือให้เก่งเจ๋งต่อไป
เขียนกลอนด้วยหัวใจยิ่งใหญ่แท้
เขียนแล้วแก้แน่จริงสิ่งเขียนให้
สัปหงกโยกตัวกลัวหลับใน
โอ๊ยไม่ไหวไปนอนก่อนเถิดเรา

[เด็กหัดกลอน]

เหงาเหงาเหงาพ่อแม่เราไม่อยู่บ้าน
พี่ชายท่านหนีหายไปกับเพื่อน
แล้วนี้น้อยพลอยอยู่เย้าแถมเฝ้าเรือน
ช่างสะเทือนหัวใจให้ระทม