ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ภาพลวงตา?"

๐ 

๐ พระธำมรงค์!วงนี้ที่พี่ใส่
งามบาดใจหลายกระรัตเกินวัดค่า
ชุดฉลองพระองค์ซึ่งทรงมา
เพชรเจิดจ้าประดับแวบวับวาว

๐ ทั้งสังวาลเส้นใหญ่มากมายเพชร
ดูเรืองเดชสง่า!ทุกคราก้าว
ยิ่งฉลองพระบาทผงาดราว
เหนือชั้นจ้าวเมืองใดในโลกา

๐ มองด้านหลังวังใหญ่กว้างไกลลิบ
ทองระยิบซุ้มทวารตระการค่า
ล้วนนาคครุฑประดับเพชร!เกล็ดนาคา
อร่ามตาชวนทึ่งตะลึงมอง

๐ ข้างกายพี่นั้นหรือคือตัวเจ้า
ยกนงเยาว์มเหสีมีเราสอง
มากเสนาอำมาตย์ไพร่!ใต้ปกครอง
ทรัพย์เงินทองกองก่ายเต็มฝ่ายคลัง

๐ ยามเสด็จลงสวนชวนประพาส
บ่าวรองบาทรับสนองล้นสองฝั่ง
ให้เจ้าเพลินพันธุ์ไม้ร่มใบบัง
หรือจะนั่งร้อยบุปผาพาภิรมย์

๐ แล้วให้เหล่ามโหรีดีดสีเข้า
พี่จะเฝ้าแต่งอักษรกลอนผสม
ภาพวิมานเริ่มสลายค่อยคลายปม
เมื่อเขาล่มฉากโถง..โรงลิเก?"

ระนาดเอก

[anek]

วันหนึ่งเดินอยู่ริมถนน
เห็นคนแต่งตัวสุดเก๋
มีเครื่องประดับโอเค
โทรศัพท์สุดเท่ห์สองอัน

ต่างหูข้อมือสร้อยทอง
กระเป๋าวีต๊องแพงนั่น
ส้นสูงราคาเป็นพัน
เสื้อผ้าเธอนั้นแสนแพง

มียายแก่ซอมซ่อมาทัก
ทำอึกอักเคลื่อนย้ายหน่ายแหนง
รังเกียจกลิ่นคนจนแสนแรง
สะบัดแข้งสะบัดขาไปไกลไกล

โถที่แท้ยายแก่คือแม่เจ้า
ผู้ที่เฝ้าเลี้ยงดูจนเติบใหญ่
กลับจะอายยอมรับแม่ต่อหน้าใคร
สวยที่กาย   แต่ใจบาป  ภาพลวงตา
 

[สุวรรณ]

เห็นเธอนั้นน่ารักชักหมั่นเขี้ยว
จึงทำเทียวเกี่ยวเกาะเลาะคูหา
ชำเลืองดูแผ่นหลังดั่งนางฟ้า
แต่ยามเธอหันมา ผวาเลย

นึกไม่ถึงตะลึงลานพานตาพร่า
เธอยิ้มมา อุราระอุเหวย
กรรมเข้าแล้วแก้วตาอย่ายิ้มเลย
พี่นี้เอ่ยจากใจใช่เลอะเลือน

 

[บ้านกลอนไทย]

เห็นเธอนั้นน่ารักชักหมั่นเขี้ยว
จึงทำเทียวเกี่ยวเกาะเลาะคูหา
ชำเลืองดูแผ่นหลังดั่งนางฟ้า
แต่ยามเธอหันมา ผวาเลย

นึกไม่ถึงตะลึงลานพานตาพร่า
เธอยิ้มมา อุราระอุเหวย
กรรมเข้าแล้วแก้วตาอย่ายิ้มเลย
พี่นี้เอ่ยจากใจใช่เลอะเลือน

 

ช่างลวงตาเสียนี่กะไร  อิอิ
นอนดึกจริงนะ คนเรา
 
   
 

[hort39]

ท่านระนาดฯเก่งเรื่องอำไม่ซ้ำมุก
เรื่องสนุกสุขสำราญอ่านไม่เบื่อ
มีมาให้ขำๆกันเหลือเฟือ
เชื่อไม่เชื่อก็ต้องอ่านคาดการณ์ดู

รู้ว่าอำก็ยังตั้งหน้าอ่าน
ว่าเหตุการณ์จบอย่างไรใคร่อยากรู้
ภาพลวงตา ลวงยาย หรือลวงตู
กลับคืนสู่ความจริงสิ่งลวงฮา...555 

 

[ระนาดเอก]

๐ อำฉันบ้างก็ได้ในบางครั้ง
หรือแกล้งรั้งเล่นเล่นทะเล้นหน้า
หรือแก้มแดงบางครั้งพลั้งสบตา
เพื่อชีวาฉันนี้ได้มีไฟ

๐ ช่วยลวงตาลวงใจใส่คำหวาน
ปลุกทรวงหนึ่งสะท้านสั่น,หวั่นไหว
เพราะมันตกนรกอก,กาย-ใจ
เมื่อความนัยนงลักษณ์..ไม่รักเรา..

ระนาดเอก

[รัตติกาล]

อยากจะเป็นนางเอก เฉกเช่นเห็น
กลายร่างเป็นคนใกล้ กลางใจนั่น
แต่ไม่รู้ร้องรำ ทำไงกัน
แล้วก็พลันเปลี่ยนฉาก ฝันจากไป

คิดจะอำ จำลวง ดวงใจพี่
ก็สุดที่สงสาร เกินขานไข
ไหนนงลักษณ์ ไม่รัก แสนหนักใจ
อยากเป็น "ใคร" หว่านคำ ชุ่มฉ่ำจินต์

เพียงคำหวานขานหลอกบอก..ก็ได้
ช่วยลวงตาลวงใจ ให้ทุกข์สิ้น
ทำไงดีอยากช่วย ด้วยชีวิน
อยากคอยรินวจีแว่ว หวานแผ่วเบา

เพราะ...คิดมา แค่นี้ นี่แย่แล้ว
ใจมันแผ่วระรัว กลัวอายเขา
หน้าแดงหัวหูร้อน อ้อนไง? เรา 
คิดแล้วเศร้า ทั้งคู่...นู๋ขอลา... (แป๊บนึง ไปฝึกวิทยายุทธ  )

อ้อ! ลืมไปก่อนจาก ฝากไว้ให้
เก็บเอาไว้คราใจ อยากได้หนา
จะได้อุ่นใจอิง ผิงกายา
นี่ค่ะพี่ระนาดขา "ไม้ขีดไฟ" 
(แบบว่า มีไฟมาฝากค่ะ  )

รัตติกาล

มาแจมตอนงึมๆ (ซึม+ง่วง) ค่ะ  

<a href="http://www.youtube.com/v/d-kUVt5sqjI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/d-kUVt5sqjI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[...สียะตรา..]

๐ ช่วยลวงตาลวงใจใส่คำหวาน
ปลุกทรวงหนึ่งสะท้านสั่น,หวั่นไหว
เพราะมันตกนรกอก,กาย-ใจ
เมื่อความนัยนงลักษณ์..ไม่รักเรา..

ระนาดเอก







......แม้นหลับตา...แต่ลืมใจ..ด้วยไหวหวั่น

...อยากรำพันแต่สุนทรแสนอ่อนหวาน

...สื่อความนัยให้ประจักษ์ภักดิ์เนิ่นนาน

...เกรงร้าวราน...หากดนัยมิใยดี



............. ..........................

[ปรางทิพย์]

พยายามห้ามใจไม่มองภาพ
แต่เหมือนบาปสาปส่งจึงหลงใหล
ทั้งเครื่องทรงองค์ลักษณ์พักตร์พิไล
อีกเสียงใสใส่เพลงบรรเลงกลอน

ระยับวาวพราวพรรณประชันแสง
ออกแสดงแต่งเติมเสริมอักษร
มโหรีปี่พาทย์ระดาษพร
ต่างร่ายฟ้อนอ้อนออดยอดลิเก

เหล่าแม่ยกพกขวัญรางวัลใหญ่
พวงมาลัยไล่คล้องต้องสนเท่ห์
ธนบัตรอัฐหลายหมายทุ่มเท
หลงเสน่ห์เล่ห์ลวงห้วงมายา

ณ บัดนี้ที่โถงนั้นโล่งว่าง
ดูรกร้างต่างไปไร้หรรษา
เขาลืมหมดพจน์ศิลป์จินตนา
ภาพลวงตาพาหายสลายตาม