๐.."หมาไล่เงา"..๐
๐..คล้ายว่าภาวะแห่งตะวัน
ผูกพันธ์เนืองนิจในจิตหนึ่ง
จับต้องอยู่ใต้สายลมตรึง
บางสิ่งลึกซึ้ง.ส่งถึงภวังค์
๐..รู้ร้างทางตนเมื่อจนตรอก
ข้ามคอกนอกกลุ่มเคยคุมขัง
หลบเร้นแววตาละล้าละลัง
เซซังบางเสี้ยวกับเรี่ยวแรง
๐..สู้หวั่นสั่นไหวในความว่าง
ไขว่คว้าไขว่คว้างเส้นทางแสง
ก่อนดาว.ระดะ.จะแสดง
ตอกย้ำโต้แย้ง.แต่งมายา
๐..จึ่งมโนภาพฝันอันอุโฆษ
สันโดษด้วยเสียงดั่งเดียงสา
จรดใจให้ประสานตรงม่านตา
ค้นหาสิ่งต่างอย่างคุ้นเคย
๐..เข่นเขี้ยวปรารถนาใช่ล่าเนื้อ
อ่อนเอื้อเมื่อกระเซ้าหยอกเย้าเหมย
กลับมิคว้า.สิ่งใดไว้สังเวย
เพิกเฉย.เย็นชา.ไร้อาทร
๐..ขอเพียงหญ้าแพรกแทรกกระสวน
และอวลกลิ่นอายสายลมอ่อน
สิ้นสมมติสิ่งหวังอันสังวรณ์
คือทับซ้อนภาพฉายระบายเบา
๐..เพียงพอต่อแสงที่แบ่งปัน
เสมอเสพสังสรรค์ในวันเศร้า
เหมือนเล่นมอญซ่อนผ้าไล่คว้าเงา
กับความว่างเปล่าอันคุ้นชิน...ฯฯ
---------------------------
คือคน..เขียนคำ....โดย.."ปางสีฝุ่น"
..เมื่อหัวใจข้าพเจ้าฯ.ถูกเหมาจ่าย
ใคร.ฤาเขียนบรรยายระบายค่า
ต่อหัวใจทบแทงเลือดแดงทา
ใคร.ฤาจักเยียวยา.รักษาใจ.......ฯฯ.
