ตอนแทงหน่อก็เห็นเป็นหน่อกล้วย
แทงหน่อสวยเหนือกองใบตองแห้ง
วันต่อมาสงสัยให้คลางแคลง
หน่อที่แทงกลับเพี้ยนดูเปลี่ยนไป
นับวันเด่นเห็นชัดขัดขัดอยู่
มันแปลกหูแปลกตาน่าสงสัย
เพราะที่เห็นอยู่นั้นเริ่มมั่นใจ
เป็นหน่อไม้จริงแท้อย่างแน่นอน
จนกลายเป็นลำไผ่ให้น่าคิด
เริ่มออกฤทธิ์ของไผ่ไม่หยุดหย่อน
กล้วยทั้งกอนับวันจะสั่นคลอน
เพราะเมื่อก่อนหน้านั้นอยู่กันดี
เมื่อต้นไผ่โผล่มาแย่งอาหาร
เหมือนแย่งบ้านเขาได้ไม่ยอมหนี
แผ่ทั้งกิ่งทั้งแขนงแทงย่ำยี
กินอยู่ฟรีโดยไม่เกรงใจกัน
ไผ่ประหลาดโผล่มากลางป่ากล้วย
แรกก็สวยโงนเงนเอนพลิ้วสั่น
นานเข้าหน่อยก็พองเป็นบ้องตัน
พร้อมฟาดฟันเต็มที่ไม่มีกลัว
ใครที่หลงชื่นชมคงสมหวัง
ใครที่ยังสาปส่งคงปวดหัว
ไผ่หลงกอทรนงหลงลืมตัว
เพราะเมามัวกับอำนาจจนขาดธรรม
...รัศมี ชื่นชอบ...
