ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แก้วประภัสสร]

ลมพัดสะบัดโบก
ใบไม้โยกปลิวหวิวไหว
ระริกระรี้ไป
คล้ายกระดิ่งกริ่งกังวาน

ต้นอ้อล้อหยอกเย้า
โน้มพลิ้วเบาผสมผสาน
ดอกน้อยแย้มตระการ
ดูสวยสดและงดงาม

น้ำค้างยังพร่างพราว
ใสดุจราวเพชรสยาม
เกาะหญ้าเริงร่าตาม
ช่างสดชื่นระรื่นตา

เสียงของนกกระจิบ
ร้องจิ๊บจิ๊บเหมือนเรียกหา
สักพักเพื่อนบินมา
ร่อนถลาอยู่เคียงกัน

ธรรมชาติที่มองเห็น
เปรียบเหมือนเป็นสรวงสวรรค์
เปิดใจสัมผัสมัน
ย่อมเห็สนสุขอยู่ทุกยาม

แก้วประภัสสร
  07 /03 / 2553

[บ้านกลอนไทย]

ลมพัดสะบัดโบก
ใบไม้โยกปลิวหวิวไหว
ระริกระรี้ไป
คล้ายกระดิ่งกริ่งกังวาน

ต้นอ้อล้อหยอกเย้า
โน้มพลิ้วเบาผสมผสาน
ดอกน้อยแย้มตระการ
ดูสวยสดและงดงาม

น้ำค้างยังพร่างพราว
ใสดุจราวเพชรสยาม
เกาะหญ้าเริงร่าตาม
ช่างสดชื่นระรื่นตา

เสียงของนกกระจิบ
ร้องจิ๊บจิ๊บเหมือนเรียกหา
สักพักเพื่อนบินมา
ร่อนถลาอยู่เคียงกัน

ธรรมชาติที่มองเห็น
เปรียบเหมือนเป็นสรวงสวรรค์
เปิดใจสัมผัสมัน
ย่อมเห็นสุขอยู่ทุกยาม

แก้วประภัสสร
  07 /03 / 2553

ตัวอักษรเล็กมากครับท่านพี่ ขออนุญาตขยายนะ
อ่านแล้วเพราะ....ของดีเลยต้องขยาย   หุหุ

   

 

[ดาวระดา]

กิ้งก่าท้าความร้อน
มิหลบซ่อนไอแดดเผา
เมื่อแล้งได้แฝงเงา
มาคลุมค้างสร้างริ้วรอย

ทองกวาวพราวดอกพร่าง
คือความต่างทางถดถอย
ผลิบานก้านดอกคอย
น้ำค้างหยดมารดริน

ใบไม้ย้ายที่อยู่
ไม่ขอสู้อยู่ในถิ่น
จากกิ่งดิ่งสู่ดิน
เหลือนิยามนามหน้าแล้ง

[สุวรรณ]

ม่านหมอกกอดรัตติกาล
ยินเพลงขับขาน
เพียงแว่วแผ่วผ่านได้ยิน

ป่าลึกนึกภาพศิลปิน
ร่วมคีตศิลป์
ในดินพนาป่าไพร

นั่นคือหรีดหริ่งเรไร
กู่ร้องก้องไพร
ตามเนินไศลไพรวัน

ยินท่วงทำนองสุขสันต์
บรรเลงร่วมกัน
เสนาะเลาะผ่านโสตทรวง

ดึกดื่นคืนนี้เลยล่วง
สรรพสิ่งทั้งปวง
นิทราลาแรมลงนอน

เหลือเรานั่งทอดอาวรณ์
มีเพื่อนเพลงกลอน
ขับกล่อมในยามราตรี

[plak]

ธรรมชาติมองเห็นนั้นเด่นชัด
ลมสัมผัส  ไม้งาม อร่ามสี
ไม่ถนัด เขียนกลอน วอนปราณี
เขียนแบบนี้ ตอบไป ได้ไหมคุณ

ทุกบทสวย รวยศิลป์ กลิ่นธรรมชาติ
สายลมสาด วาดไว้ ให้หอมกรุ่น
มีสายน้ำ ไหลเย็น เน้นการุณ
ขอขอบคุณ สร้างสรรค์ ปันไมตรี

[แก้วประภัสสร]

ลมพัดสะบัดโบก
ใบไม้โยกปลิวหวิวไหว
ระริกระรี้ไป
คล้ายกระดิ่งกริ่งกังวาน

ต้นอ้อล้อหยอกเย้า
โน้มพลิ้วเบาผสมผสาน
ดอกน้อยแย้มตระการ
ดูสวยสดและงดงาม

น้ำค้างยังพร่างพราว
ใสดุจราวเพชรสยาม
เกาะหญ้าเริงร่าตาม
ช่างสดชื่นระรื่นตา

เสียงของนกกระจิบ
ร้องจิ๊บจิ๊บเหมือนเรียกหา
สักพักเพื่อนบินมา
ร่อนถลาอยู่เคียงกัน

ธรรมชาติที่มองเห็น
เปรียบเหมือนเป็นสรวงสวรรค์
เปิดใจสัมผัสมัน
ย่อมเห็นสุขอยู่ทุกยาม

แก้วประภัสสร
  07 /03 / 2553

ตัวอักษรเล็กมากครับท่านพี่ ขออนุญาตขยายนะ
อ่านแล้วเพราะ....ของดีเลยต้องขยาย   หุหุ

   

 

[แก้วประภัสสร]

ขอบคุณที่ช่วยขยายตัวหนังสือให้ค่ะ