ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[chaipan1999]

จะต้องทนสักกี่คืนที่ต้องฝัน

ต้องอดกลั้นสักกี่วันที่ต้องฝืน

กี่เดือนปีที่หมองหม่นทนกล้ำกลืน

....เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่คนรักกัน...

 

[dgen]

อาจต้องทน ป่นปี้ ชั่วชีวิต
เราไร้สิทธิ์ รักเขา อย่าเฝ้าฝัน
แค่ลอบมอง ก็ผิด สิทธิ์กีดกัน
จากนี้ยัน ฉันตาย อย่าหมายครอง

ขี้เกียจฝืนสะอื้นหา..น้ำตาร่วง
เลยตัดบ่วง ห่วงใย ไม่สนอง
เลิกเเล้วค่ะ คนที่ มีคนจอง
เราก็สวย น้องน้อง พัชราภา....

[..ทักษมน..]

(เห็นด้วยค่ะ...ซ้ำเติมอีก)

อาจต้องทน ป่นปี้ ชั่วชีวิต
ถ้ายังคิด ทบทวน คร่ำครวญหา
เราไม่ใช่ คนที่หมาย จะชายตา
เสียเวลา ที่จะฝัน ดันทุรัง

(ตัดใจซะพี่....ไม่งั้นน้องตัดให้  )

[⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹]

จะต้องนอนทนฝืนกี่คืนเหงา
เมื่อไร้เขาที่เคยนอนอยู่เคียงข้าง
นอนกอดเงาของตัวเองอย่างอ้างว้าง
ไร้หนทางที่จะกลับมารักกัน


 

[เจ้าดอกรัก]

ทนฝืนใจรักทำไมให้ต้องเจ็บ
อย่าฝืนเก็บเศษใจยากจะหา
เขาลาจากไม่เหลือแม้แววตา
เศร้าทุกคราเมื่อคิดถึงแสนร้าวทรวง
..........................................




อย่าฝืนอีกเลยนะคะ   

[วลีลักษณา]

ยามรักราน ซ่านขม เกินข่มขับ
แม้ยามหลับ ยามตื่น ขื่นทุกช่วง
หลงภาพฝัน หวั่นไหว อาลัย-ลวง
เหมือนติดบ่วง โซ่สวาท บาดอุรา

[..ทักษมน..]

ยามรักราน ซ่านขม เกินข่มขับ
แม้ยามหลับ ยามตื่น ขื่นทุกช่วง
หลงภาพฝัน หวั่นไหว อาลัย-ลวง
เหมือนติดบ่วง โซ่สวาท บาดอุรา(น้องเพียงกมล)

ต้อง...คิดใหม่ ให้จบ กลบทุกสิ่ง
อย่า...อ้อยอิ่ง ทวนทบ พบปัญหา
ห่วง...เสมอ อย่าขี้แย แพ้น้ำตา
ใย....ไม่มา ดูแลกัน เช่นวันวาน

ฉัน  ไม่อยู่ จากไป...ใครคิดถึง?
ฉัน  เศร้าซึ้ง อ่อนไหว...ใครสงสาร?
ฉัน  ยั่วเย้า เฝ้าย้ำ...ใครลำคาญ?
ฉัน  หลับไหล..นิรันดร์กาล..ใครรันจวน?

อยู่.....ให้เค้าอาลัย ไปคิดถึง
อย่าง.. ที่เค้า ซาบซึ้ง ถึงโหยหวล
เดียวดาย....แท้แต่ไม่ทำ เป็นคร่ำครวญ
จริงจริง....จวนจะขาดใจ แต่ไม่โชว์   

[วลีลักษณา]

ปล่อยน้ำตา ไหลตก ในอกช้ำ
ไม่ร้องร่ำ คร่ำครวญ แม้ตรวน, โซ่
จะผูกเค้น เน้นรัด มัดจนโซ
เสียค่าโง่ ทั้งทรวง แถมพ่วงใจ

[ไพร พนาวัลย์]

ปล่อยน้ำตา ไหลตก ในอกช้ำ
ไม่ร้องร่ำ คร่ำครวญ แม้ตรวน, โซ่
จะผูกเค้น เน้นรัด มัดจนโซ
เสียค่าโง่ ทั้งทรวง แถมพ่วงใจ

    

จะทนฝืน อยู่ใย เขาไม่รัก
มัวอกหัก ร่อแร่ แย่อยู่ได้
ลุกขึ้นยืน กลืนกล้ำ อย่าร่ำไร
หาเอาใหม่ เถิดหนา อย่าท้อเลย

ถ้าเราดี เสียอย่าง ไม่ร้างรัก
เขาประจักษ์ เห็นค่า มาเปิดเผย
คนรักจริง จากใจ ใฝ่ชมเชย
ลมรำเพย พัดมา อย่าเศร้าตรม

 

“ปรางค์  สามยอด”

[chaipan1999]

ปล่อยน้ำตา ไหลตก ในอกช้ำ
ไม่ร้องร่ำ คร่ำครวญ แม้ตรวน, โซ่
จะผูกเค้น เน้นรัด มัดจนโซ
เสียค่าโง่ ทั้งทรวง แถมพ่วงใจ

    

จะทนฝืน อยู่ใย เขาไม่รัก
มัวอกหัก ร่อแร่ แย่อยู่ได้
ลุกขึ้นยืน กลืนกล้ำ อย่าร่ำไร
หาเอาใหม่ เถิดหนา อย่าท้อเลย

ถ้าเราดี เสียอย่าง ไม่ร้างรัก
เขาประจักษ์ เห็นค่า มาเปิดเผย
คนรักจริง จากใจ ใฝ่ชมเชย
ลมรำเพย พัดมา อย่าเศร้าตรม

 

“ปรางค์  สามยอด”

แต่เธอนั้นค่ายิ่งกว่าสิ่งอื่น
ไม่อาจฝืนตัดใจให้ขื่นขม
ยังพบพานคืนวันฝันระทม
ยังต้องจมวังวนคนเคยรัก

ยิ่งเพราะเธอดีเลิศประเสริฐค่า
สุดจะหาใดเปรียบมาเทียมทัก
มอบดวงใจแต่ใยให้ห้ามหัก
ยังเฝ้ารักเฝ้าห่วงเฝ้าหวงเธอ

[วลีลักษณา]

เหลือเพียงภาพ อาบพิษ ของฤทธิรัก
แม้ห้ามหัก ใจฝัน ยังหวั่นเผลอ
แม้ขาดช่วง สิ้นชาติ ไม่อาจเจอ
ยังคงเพ้อ พร่ำหา ด้วยอาวรณ์