ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านกลอนไทย]

   



 ๐ ลำไผ่ลู่ ถูเบียด เสียดสีออด
พลิ้วเสียงทอด รอดหว่าง กลางก่อไผ่
ออดแอดเอื้อน อื้นอ้อน ตอนลมไกว
เอนลู่ไหว ให้เสียง เคียงพนา

๐ แอบเร้นบัง ฟังไผ่ ที่ไขบอก
ออดแอดออก ดอกคำ ฉ่ำภาษา   
เพราะไผ่พร่ำ เพลงพลิ้ว พัดปลิวมา
ติดตรึงตรา พาใจ ให้ไหวตาม

๐ ลมพัดเอื่อย เลื้อยผ่าน ตรงลานต้น
คิดถึงคน เคยใกล้ ฝากไผ่ถาม
ได้พี่แล้ว เร้นตน หนอคนงาม
ทิ้งพี่ดาม เดาะใจ….ฟังไผ่ครวญ


แบบว่า….ได้เราแล้วไม่รับผิดชอบนะ  คนใจร้าย

   

add complete
by Klonthaiclub fb

[DEVIL]

ไผ่ตากแดดตากฝนจนเนื้อชื้น
จะหยัดยืนอยู่ยงคงไม่ไหว
ใบก็แก่..แต่ละปล้อง..ต้องหักไป
จริงแล้วไผ่..ก็อยากอยู่เพื่อลู่ลม...


แบบว่า..น่าสงสารไผ่จังครับ T T

[มหาซัง]

สายลมพริ้วริ้วไผ่กวัดไกวแกว่ง     
เอนตามแรงลมพัดสะบัดใส่
เกิดทำนองพร้องเสียงเจรียงใจ   
เคลิบเคลิ้มไปในเพลงบรรเลงมา

ฟังไผ่ครวญหวนไห้แสนไหวหวั่น   
เหมื่อนหนึ่งฉันนั้นพร่ำคร่ำครวญหา
ถึงน้องนวลชวนชื่นฝืนห่างลา   
หยาดน้ำตาบ่าหลั่งดั่งพิรุณ

ลมโหมย้ำซ้ำซัดพัดลำไผ่   
ต้นโยกไปใบร่วงเป็นห่วงหมุน   
ขืนกอกิ่งอิงกันหมั่นเจือจุน   
แบ่งไออุ่นกรุ่นกอต่อต้านภัย

มองดูไผ่ไยคนแบ่งชนชั้น   
อยู่ต่างขั้นกั้นแถวเป็นแนวใหญ่
สามัคคีหนีห่างร้างฤทัย   
จึงล้มไปได้ง่ายอายไผ่จัง   

มหาซัง..งงครับ

[สะเก็ดดาว]

.....เป่าขลุ่ยกล่อมบรรเลงเพลงรักครวญ....


ลำไผ่เอียงเคียงครองลำกองก่าย
กอดกอรายเรียงลำระบำหวาน
ส่งสำเนียงเสียงเพลงบรรเลงกาล
กระทบผ่านม่านลมพรมพัดมา

ดั่งดนตรีผีพรายอ้อนสายส่ง
เพลงบรรจงส่งกันสรรค์คุณค่า
ธรรมชาติวาดไว้ในโลกา
ร่วมรักษาอย่าให้เพลงไผ่จม

แว่วเสียงขลุ่ย จากลำไม้ไผ่ สร้างสุนทรียภาพให้ โลกไร้โศกา

[/size]

[พิมพิลาไลย]

ตาจ้องตาภาษาตาบอกว่ารัก
ใจเอ่ยทักรักกันอันสดใส
ก้อยเกี่ยวก้อยร้อยรักสลักใจ
มองอะไรก็ดูชมพูพวง

เสียงเพลงรักทักทายขยายแว่ว
คลอแผ่วแผ่วแว่วหวานปานบนสรวง
พอรักเริ่มเบ่งบานขานคู่ควง
สิ่งทั้งปวงมองดูชมพูจริง



พิมพิลาไลย

[คิงคองน้อย]

คืนลมหนาว คราวนี้ ที่ทนทุกข์
เหมือนกับถูก แทงทิ่ม ริมหัวใจ
คืนไผ่ครวญ เหมือนสื่อ ความอาลัย
เจ้าจากไป ไผ่ครวญ หวนตามลม

จากไปแล้ว เจ้าจาก พรากความรัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดครวนหา
อยากมีเจ้า เคียงคู่ ข้างกายา
คงนำพา ความสุข ทุกคืนวัน

[สุภาพบุรุษทรชน]

กู่เสียงก้องกังวานตำนานไผ่
เศร้าโศกในหัวใจใครสั่งสม
เกิดคำถามหวามไหวในอารมณ์
เสียงระงมซมเศร้าไม่เข้าใจ

กอสูงใหญ่ไหว-ไหวในคืนหม่น
ฟังเสียงจนนานพอจะรอไหว
หวังพรุ่งนี้คงเพราะเสนาะใจ
เลยล่วงไปวันใหม่คงได้ยิน.

[ดอกกระเจียว]

เหนืออื่นใดทั้งมวลควรฟังข้า
อย่าเร่งเร้าใดเลยหนาจงถวิล
เจ้านี่นิ่งเจ้านั่นไกวให้ข้ายิน
ทั่วแดนดินนั้นซึ้งถึงเสียงเจ้า

ต่ำ..สูง..ต่ำ..กลางระวังนะ
อย่าลดละเริงย้ำอย่าทำเหงา
อย่างละเมียดละไมไปแผ่วเบา
โสตประสาทเศร้า..รั้งรอเจ้าผู้เริงรมณ์

[บ้านกลอนไทย]

๐ เสียงพลิ้วแผ่ว แว่วผ่าน จากลานไผ่
เมื่อลมไกว แกร่งลู่ ดูสวยสม
เริงระบำ รำฟ้อน อ้อนเล่นลม
เชยชิดชม ชื่นใจ หาใดปาน

๐ แต่เสียงไผ่ ไร้มนต์ เมื่อชนเปรียบ
เอามาเทียบ ทาบกลอน อักษรหวาน
ของทุกท่าน ที่ร้อย แต่งสร้อยกานท์
ย่องมาอ่าน ซ่านซึ้ง……ติดตรึงใจ



แบบว่า……ไพเราะทุกท่านครับ...ขอชื่นชมครับ

   

[สายใย]

เสียงบรรเลง เพลงหวาน ผ่านมานหมอง
ท่วงทำนอง น้องตัดพ้อ รอไม่ไหว
ทั้งทื่รู้ ว่าพี่ นี้จริงใจ
แต่เหตุใด เล่าหนอ ให้รอนาน

เพราะว่าพี่ มัน จน คนต่ำศักดิ์
เพียงเอ่ยคำ ว่ารัก ชักไม่หวาน
พร่ำตัดพ้อ ว่าพี่ นี้ประจาน
แค่ขอทาน หาญนัก คิดรักเธอ...

[gizon]

เสียงเพลงรัก..นี้กระไร..ใยจึงเศร้า
มีแต่เสียง..รักเหงา..เฝ้าตัดพ้อ
บ้างรักร้าง..ห่างไกล..ปล่อยให้รอ
บ้างก็ท้อ..เพราะทุกข์..ถูกกระทำ

เสียงเพลงรัก..นี้กระไร..ใยไม่หวาน
แม้รักผ่าน..คืนวัน..อันเจ็บช้ำ
แต่ก็คง..มีสิ่งดี..ที่น่าจำ
ใยจึงย้ำ..แต่เศร้า..ให้เหงาใจ

เสียงเพลงรัก..ยังดี..ที่ได้ยิน
แม้จบสิ้น..เสียงพา..น้ำตาไหล
แต่อย่างน้อย..ก็เคยรัก..สลักใจ
ดีกว่าไม่..เคยรัก..แม้สักครา

[สุวรรณ]

   



 ๐ ลำไผ่ลู่ ถูเบียด เสียดสีออด
พลิ้วเสียงทอด รอดหว่าง กลางก่อไผ่
ออดแอดเอื้อน อื้นอ้อน ตอนลมไกว
เอนลู่ไหว ให้เสียง เคียงพนา

๐ แอบเร้นบัง ฟังไผ่ ที่ไขบอก
ออดแอดออก ดอกคำ ฉ่ำภาษา   
เพราะไผ่พร่ำ เพลงพลิ้ว พัดปลิวมา
ติดตรึงตรา พาใจ ให้ไหวตาม

๐ ลมพัดเอื่อย เลื้อยผ่าน ตรงลานต้น
คิดถึงคน เคยใกล้ ฝากไผ่ถาม
ได้พี่แล้ว เร้นตน หนอคนงาม
ทิ้งพี่ดาม เดาะใจ….ฟังไผ่ครวญ


แบบว่า….ได้เราแล้วไม่รับผิดชอบนะ  คนใจร้าย

   

ลมรำบายชายทุ่ง ยามรุ่งแจ้ง
ฟ้าสีแดงแล้งฝน ทำคนหมอง
มีหนึ่งหนุ่มกลุ้มหนัก รอรักครอง
จากละอองน้องนุชสุดคะนึง

พี่สุวรรณผ่านมาทักทายน้อง
เห็นโจ๋ร้องครวญคร่ำพร่ำคิดถึง
น้ำตาเล็ดหลุดรอดพลอดรำพึง
เสียงอื้ออึงพี่จึงแวะเข้ามา

ใต้กอไผ่แผ่วเพลงเสียงใบไผ่
มีหนึ่งชายอาลัยใจร่ำหา
จนต้องครวญเพลงรักกระอักอุรา
โถโถโถ!น้องยาไม่น่าเลย

 

แวะมาแซวเล่นจ้า [/color]

[บ้านกลอนไทย]

พี่สุวรรณผ่านมาทักทายน้อง
เห็นโจ๋ร้องครวญคร่ำพร่ำคิดถึง
น้ำตาเล็ดหลุดรอดพลอดรำพึง
เสียงอื้ออึงพี่จึงแวะเข้ามา

ใต้กอไผ่แผ่วเพลงเสียงใบไผ่
มีหนึ่งชายอาลัยใจร่ำหา
จนต้องครวญเพลงรักกระอักอุรา
โถโถโถ!น้องยาไม่น่าเลย....(พี่ Suwan )


๐ แอบย่องหลบ กลบหล่อ หลังก่อไผ่
กลัวน้ำใน เนตรนอง ออกร้องเผย
หลบดูลม พรมพัด สะบัดเชย
เสียงไผ่เอ่ย ออดแอด กลางแดดครวญ

๐ พี่สุวรรณ ดันเห็น แอบเป็นปลื้ม
นึกว่าลืม รอยรัก จึงทักสวน
ขอบคุณครับ นับถือ จึงสื่อทวน
น้องเคยกวน ป่วนไป…..อภัยนะ  (….โก๋กลอน…)


แบบว่า…..ชอบมาออนตอนดึกนะครับท่านพี่  แบร่ๆ

     

[สายลมสีขาว]

เสียงกอไผ่ สีเสียด เบียดกึกก้อง
บทเพลงร้อง ลู่ลม เอนอ่่อนไหว
ต่างขับขาน ประสาน ถ้อยกานท์ใจ
รอหนึ่งใคร ใคร่ผ่าน สดับฟัง

พนาไพร ใดเพื่อน เอื่อนเอ่ยถาม
อีกฟ้าคราม ร่วมเฉลย เผยมนตร์ขลัง
เสียงบทเพลง กอไผ่ ขานขับดัง
นั่นเพราะหมาย เหนี่ยวรั้ง ครั้งผ่านลม

เมื่อลมพัด ไผ่เอน กระเวนถึง
ดั่งมนตร์ตรึง เพลงขาน สานประสม
เป็นน้ำเสียง สำเนียงคำ พร่ำคายคม
ซึ่งห่อห่ม ผู้วิเวก แห่งพงไพร

[มหาซัง]

เสียงทำนอง ปล้องไผ่ ลมไหลผ่าน   
ระรื่นหวาน ขานถ้อย ร้อยเรียงศิลป์
คีตศาสตร์ วาดฝัน ฉันโบยบิน   
ชื่นชีวิน ยินโน๊ต โอดครวญมา

โดเรมี มีซอล ออดอ๊อดออด   
ส่งเสียงลอด รูไม้ไผ่ ใจห่วงหา
มีเรซอล ซอลมี โดทีลา   
ขลุ่ยมหา เป่าเล่น ไม่เป็นเพลง

มหาซัง...เพลงรักนะหุๆๆ

[chaipan1999]

   เสียงไผ่ซออ้อออดพรอดพิไร
     ฝนดอกไม้พรูพร่างลงกลางดิน
      เห่เอย....เห่ช้า....แก้วตาพี่
        อยู่ที่นี่อย่าไปไหนให้ไกลถิ่น
         จะถนอมนางพญาวังวารินทร์
           ให้เป็นปิ่นปัฐพีเป็นศรีเรือน

 

[a moth]

เสียงกอไผ่เบียดเสียดดังเอี๊ยดอ๊าด
ดูเกรี้ยวกราดจริงหนอเจ้ากอไผ่
ก่อนเหลาปล้องแต่งลำจนอำไพ
โยกเยกไปตามลมบ้างล้มเซ

ไผ่ต้นตรงคงที่มีที่ไหน
เปรียบเหมือนใจของคนวนหักเห
มองยอดไผ่ลู่ตามยามลมเพ
นึกสนเท่ห์ว่าไยไผ่ลำเอียง

[♥หทัยกาญจน์♥]

ลำนำ ณ ลานไผ่

ไผ่ลู่ลมห่มหวนอบอวลรัก
ลมพัดพลิ้วละลิ่วทักปักทิวแถว
เสียงสอเสียดเอียดออดทอดเน้นแนว
สำเนียงแว่ววาวไพเราะเสนาะคำ

แวะเวียนผ่านลานไผ่ใบเขียวสด
ลำต้นตรงคงบทจรดงามขำ
ไผ่ลู่ลมคมหวานกานท์ลำนำ
เพลงไผ่ดังกังวานย้ำล้ำดวงใจ

หทัยกาญจน์
 

[สุนันยา]

ยินเสียงแทรกไผ่ซ้อน...............เสียดสี
เป็นดั่งเสียงดนตรี...................กล่อมเคล้า
บทเพลงแว่ววลี......................ปรุงแต่ง
ชื่นจิตดั่งเธอเย้า.....................หยอกล้อเชยชม

ลมพัดพายอดไผ่โน้ม................เอนไหว
งามยิ่งเกินคำใด.....................กล่าวอ้าง
ยามอรุณรุ่งสางไสว..................สุรีย์ ผ่อง
วิหคก้องบ่ร้าง........................ส่งแจ้วเจือเสียง...

"สุนันยา"

[..กุสุมา..]

สายลมพัดพลิ้วไผ่ไหวหวิวซ่า
ท่ามทิวป่าไผ่ครวญหวลหวงห่วง
อุราร่ำพร่ำหาสุดาดวง
โอบสายลมห่มทรวงอุ่นละมุ่น
..KUSUMA..

<a href="http://www.youtube.com/v/-sv8QxlBf9o&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/-sv8QxlBf9o&amp;rel=0&amp;fs=1</a>