จึงสอดสร้อยร้อยคำนำลิขิต
ประดามิตรชิดใกล้ในวิถี
มอบผ่านพจน์รจนาบทกวี
น้อมฤดีสานเกี่ยวใช่เกี้ยวพา
อันใดหนอทุกข์ในร่วมไขคิด
น้าวนำจิตสว่างในปราถนา
เพื่อชื่อเสียงส่งเสริมหมายเพิ่มพา
นั้นฤาข้ามิหวังได้ตั้งใจ
ด้วยเราท่านนั้นล้วนทั้งมวลหมด
หลงในรสกาพท์กลอนอักษรไข
ต่างระเลงเพลงจดกำหนดใจ
หมายสิ่งใดนั่นหนอพอรู้ตัว
แต่อย่างผมคนนี้มีแต่รัก
เอาถ้อยถักฝากใครเขาไปทั่ว
มิได้ซ่อนยาพิษอย่าคิดกลัว
อ่านแล้วคิดมั่วมั่วอย่าโทษกัน
หากแม้นหมายมั่นใดใจจงคิด
สื่อสนิทแนบในนี้หมายมั่น
มิได้เก่งเกินใครที่ไหนกัน
ซื่อซื่อนั้นดั่งเนื้อความตามคร่ำครวญ
อ่านไปเถอะผมเขียนเพียรลิขิต
จากดวงจิตอันต่ำต้อยละห้อยหวน
แม้นเนื้อความลามไกลไม่สมควร
เพียงชี้ชวนชักนำหากก้ำเกิน
