ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มหาซัง]

"ยำกลอน"

โลก
สวย
ด้วย
ใจ

เพ่งจิต
คิดใหม่
ก้าวไป
ไม่ท้อ

แพ้เป็นครู
รู้ไหมหนอ
ให้เพียงพอ
พ่อสอนเรา

เส้นทาง ต่างฝัน
ห่างกัน นั้นเศร้า
ทนรับ ซับเอา
ความเหงา เข้าครอง

สับสน ปนอ้างว้าง
เคว้งคว้าง พร่างสนอง
น้ำตา ยิ่งกว่าคลอง
เมื่อเราสอง ต้องลา

มืดมิด ปิดตา พาหลง
ล่วงลง ตรงบ่วง ห่วงหา
ไหวหวาม ยามมอง จ้องตา
มายา พาสุข ทุกที

ม่านหมอก ยอกเย้า ขุนเขาใหญ่
ละอองไอ ไหลเวียน เปลียนสี
ความงาม ข้ามภพ จบตรงนี้
คือโลกที่ มีไม้ ไหวลม

เสียงไก่เถื่อน เกลื่นป่า พากันขัน
แต่ว่าฉัน นั้นซุก คลุกผ้าห่ม
หยุดพักผ่อน นอนเศร้า เหงาระทม
ไร้อารมณ์ จมคำ เธอล่ำลา

เกิดเป็นคน ทนต่อสู้ อย่ารู้ถอย
เดินตามรอย พ่อนั้นสอน เมื่อก่อนหนา
มุ่งมานะ พยาม สุขตามมา
ปรารถนา มาสู่สม รื่นรมย์ใจ

มหาซัง..หุหุ

[อักษรศิลป์]

@.มหายำกลอนซึ้งหนึ่งถึงเก้า
ข้าพเจ้าขอชมชื่นกลอนลื่นไหล
ประดิษฐ์คำนำเรียงเคียงกันไป
ดูดูไปเรียงกันได้คล้ายเจดีย์
(^_^)

[ไพร พนาวัลย์]

มหาเอ๋ย ผมรีบมาหากับแกล้ม
นึกว่าแหนมแกล้มเหล้าเตรียมเอาไว้
ที่แท้ก็เขียนกลอนวอนชาวไทย
จดจำไว้คำพ่อสอนให้พอเพียง

จะมีมากมีน้อยก็รวยได้
รู้จักใช้รู้จักเก็บอย่ากินเกลี้ยง
เรามีน้อยก็เหลือน้อยค่อยพอเพียง
อย่าไปเสี่ยงการพนันมันจะจน

“ปรางค์ สามยอด”

มาแจมด้วยครับ ไม่รู้จะเข้ากันหรือเปล่า?

[อักษรศิลป์]

@.ผมเห็นด้วยกับท่านปรางค์เป็นอย่างยิ่ง
ผีพนันเข้าสิงยิ่งขัดสน
วันที่หนึ่งผ่านมานี้มีหลายคน
ต้องอับจนวายโวยถูกหวยกิน

[คิงคองน้อย]

พุทธธรรม นำทาง กลางเร็กเก้
เคยเกเร เป็นเด็กแว้น แดนสยาม
พอนานไป ก็จึงรู้ สิ่งสวยงาม
เพราะเดินดตาม สายธรรมมะ พระในใจ

เมื่อก่อนนั้น เคยติดเกมส์ ติดบุหรี่
ดูทีวี ทั้งวัน มันส์เหลือหลาย
มีชีวิต แสนสุข ไม่ทุกข์กาย
ลูกสบาย พ่อแม่ทุกข์ สุขไม่มี

จากนี้ลูก ขอตั้งตน เป็นคนใหม่
สิ่งอะไร  ที่ผ่านมา  พาทุกข์เข็น
จะตั้งใจ  พากเพียร เรียนเช้าเย็น
ให้แม่เห็น ลูกจบ ครบสี่ปี

[มหาซัง]

ท่านปรางครับกับแกล้มยำแหนมเหรอ   
ผมเสนอยำกลอนกินตอนเหงา
ปรุงจากใจให้แด่เพื่อนแท้เรา   
ช่วยคลายเศร้าคลายโศกทั้งโรคภัย

เพียงท่านอ่านผ่านตามหาปลื้ม   
จะไม่ลืมเพื่อนมิตรที่ชิดใกล้
คอยร่วมเรียนเขียนกลอนอักษรไทย   
ปกปักษ์ไว้ให้อยู่คู่บ้านเมือง

มหาซัง...ขอบคุณทุกท่านที่แลกเปลี่ยนแนวความคิดครับ

[เหมันต์กาล]

น้องขอเอาใจช่วยท่านพี่พุทธฯ
ที่จะหยุดเกเรเคยเสกสัน
มาตั้งใจพากเพียรเรียนด้วยกัน
ตัวน้องนั้นเป็นคล้ายพี่ที่เป็นมา

เหมันต์กาลประสานใจจะใฝ่รู้
จะนำคำที่ครูเคยพรำสอน
มาปรับใช้มหาลัยไม่คะนอง
จะเป็นลูกของพ่อแม่ที่แสนดี

[สายใย]

พุทธธรรมฯท่านอ้างถูกทางแล้ว
จะเพริศแพร้วไร้ทุกข์เป็นสุขี
กุศลใดใหญ่กว่าหาไม่มี
ทำสิ่งที่แม่พ่อท่านขอเรา

โมทนาสาธุเหมันต์ท่าน
ช่วยประสานความดีไม่มีเศร้า
พ่อแม่หวังตั้งใจไว้นานเนา
อยากเห็นเจ้าได้ดีมีวิชา

[สุวรรณ]

ลองลิ้มยำที่ปรุงรสบทภาษา
ด้วยวาจาพาเสนาะไพเราะหู
จากกลอนหนึ่งถึงเก้าที่เฝ้าดู
แทรกความคิดไว้อยู่จึงดูเอา

ขอบคุณมาจากใจ คนไกลโพ้น
จะเลิกโหนความรู้สึกที่ดูเขลา
แล้วคอยแก้ปัญหาให้บางเบา
อย่างที่เราเคยเป็นเช่นก่อนมา

มองปัญหาให้สนุกไม่ทุกข์ท้อ
แล้วค่อยถ่อล้อเข็ญขึ้นเนินผา
ทีละน้อยค่อยๆถ่อหนอกายา
เมื่อเหนื่อยล้า พักบ้างไม่เป็นไร

ขอบคุณ “ยำกลอน” ค่ะ อ่านแล้วทำให้มีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง