สองคนมองจ้องดูผ่านรูใหญ่
ด้วยต่างใจจึงเห็นเป็นสองอย่าง
หนึ่งเห็นดินหินทรายเรียงรายวาง
อยู่ระหว่างกลางตาตรงหน้าตน
อีกท่านจ้องมองดูรู้พินิจ
ใคร่ควรคิดพิจารณาหาเหตุผล
มองเห็นดาวพราวพรายมากมายจน
เกลื่อนกลาดล้นพ้นช่องผ่องอัมภา
เปรียบเหมือนรักมักมีมุมที่ต่าง
สุขทุกข์บ้างบ้างเศร้าเหงาห่วงหา
รักแรกเริ่มเยิ้มแย้มแต้มกายา
งามหนักหนาพาท่องล่องวิมาน
พอรักร้างห่างไกลใจกำสรวล
ร้องโหยหวนป่วนกายหลายสถาน
ทั้งแช่งชักหักกระดูกผูกวิญญาณ
ลืมความหวานผ่านมาหาย้อนมอง
จะมุมไหนใจตนเป็นคนก่อ
เฝ้าเติมต่อล่อจิตคิดสนอง
หลงอารมณ์จมช้ำเข้าจำจอง
ควรไตร่ตรองมองรักก่อนปักใจ
มหาซัง..เน้นรูปไม่เน้นกลอน เอาดอกซากุระมาฝากเพื่อนๆครับ
