ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

ทั้งชีวิตผิดจมล่มสลาย
หมดความหมายสายสัมพันธ์สะบั้นเหิร
เส้นทางรักหักลงคงไม่เดิน
จะขอเมินเดินหนีทางนี้ไป

ปฏิเสธทางใจจะไม่คิด
พรหมลิขิตขีดเส้นเน้นทางใหม่
พบกับเธอเข้ามาเยียวยาใจ
ว่าจะไม่ใยดีหนีไม่ทัน

จากหัวใจตายด้านมานานแล้ว
กลับยินแว่วเสียงรักมาทักฉัน
เธอเหมือนไฟอุ่นไอในทุกวัน
เธอเหมือนจันทร์กระจ่างสว่างใจ

เธอเหมือนสายฝนฉ่ำทำชุ่มชื่น
ฉันเหมือนฟื้นขึ้นมาฟ้าสดใส
มีเธอเป็นมนต์ขลังพลังใจ
ต่อนี้ไปให้ประจักษ์รักแต่เธอ

พิมพิลาไลย

[มนฤทธิ์]

เมื่อความรักแดดิ้นสิ้นสลาย
ห่างกันไปแสนไกลไร้ขอบฟ้า
หากมีเธอร่วมเรียงเคียงอุรา
มีคุณค่าในใจนั้นฉันคงลืม(คนเก่า)

[สายใย]

ฉันรักเธอ ที่สุด นุชที่รัก
หัวใจภักดิ์ มอบไว้ ให้เสมอ
แต่สิ่งที่ ให้ฉัน คือฝันเพ้อ
และความเก้อ เมื่อเห็น ใคร เขาใกล้กัน

เพราะเป็นคน ไม่ดี ขี้อิจฉา
วาสนา น้อยจึง ไม่ถึงฝัน
รักที่สุด สุดที่รัก ฝากรำพัน
รู้แค่ฉัน ฉันแค่รู้...ไม่คู่ควร

[พิมพิลาไลย]

เมื่อความรักแดดิ้นสิ้นสลาย
ห่างกันไปแสนไกลไร้ขอบฟ้า
หากมีเธอร่วมเรียงเคียงอุรา
มีคุณค่าในใจนั้นฉันคงลืม(คนเก่า)

จะกู่ร้องก้องฟ้าหาความรัก
จะมีสักกี่คนพ้นทุกข์ได้
จะต้องเลิกต้องรักสักเท่าใด
กว่าจะได้รักแท้แม้ครั้งเดียว

 

พิมพิลาไลย

[พิมพิลาไลย]

ฉันรักเธอ ที่สุด นุชที่รัก
หัวใจภักดิ์ มอบไว้ ให้เสมอ
แต่สิ่งที่ ให้ฉัน คือฝันเพ้อ
และความเก้อ เมื่อเห็น ใคร เขาใกล้กัน

เพราะเป็นคน ไม่ดี ขี้อิจฉา
วาสนา น้อยจึง ไม่ถึงฝัน
รักที่สุด สุดที่รัก ฝากรำพัน
รู้แค่ฉัน ฉันแค่รู้...ไม่คู่ควร

ฉันรักเธอ เพ้อพร่ำ รำพันรัก
จะมีสัก กี่ที ที่พัดหวล
ได้แต่แคร์ แต่ไห้ ไม่คู่่่ควร
แล้วจะชวน รักกัน นั้น ทำไม

วาสนา ไม่น้อย ไม่ด้อยค่า
ถ้าคิดว่า รักกัน สำคัญไหม
ก็ต้องสู้ รู้ค่า รู้ว่าใจ
เราจะไป ด้วยกัน นั้นจริงจริง

พิมพิลาไลย

[มนฤทธิ์]

ฉันรักเธอ...รักแท้แน่ยิ่งนัก
ใจฉันภักดิ์เพียงเท่านี้ไม่มีสอง
หากเจ็บช้ำกลืนกล้ำน้ำตานอง
จะประคองเธอพ้นโศกวิโยคภัย

[พิมพิลาไลย]

ฉันรักเธอ...รักแท้แน่ยิ่งนัก
ใจฉันภักดิ์เพียงเท่านี้ไม่มีสอง
หากเจ็บช้ำกลืนกล้ำน้ำตานอง
จะประคองเธอพ้นโศกวิโยคภัย

เธอรักฉัน นั้นจริง ยากยิ่งนัก
คำว่ารัก มักพา น้ำตาไหล
พอความรัก เจือจาง ก็ร้างไป
กว่าจะได้ คืนมา แทบบ้าบอ

พอไม่มี ที่ไป นึกได้ฉัน
แล้วก็หัน มาจู๋จี๋ ทำอี๋อ๋อ
พอเริ่มเบื่อ เรื้อไป ไม่พนอ
จะให้รอ ต่อไป ถึงไหนกัน


พิมพิลาไลย

[มนฤทธิ์]

ผมรักยิ่งจริงแท้แน่นอนนัก
ไม่ได้รักเพียงฉาบฉวยระรวยหา
ผมรักจริงผู้ยึดมั่นคำสัญญา
เพียงกานดาจากผมไปอาลัยครวญ

เลยอยากหาคนที่ใช่ได้จริงแท้
มิได้แต่กล่าวคำเพ้อพร่ำหวน
ความรักนั้นอาจชอกช้ำมิบังควร
ขอลามลวนเพียงกลอนรักประจักษ์ตา

[พิมพิลาไลย]

ผมรักยิ่งจริงแท้แน่นอนนัก
ไม่ได้รักเพียงฉาบฉวยระรวยหา
ผมรักจริงผู้ยึดมั่นคำสัญญา
เพียงกานดาจากผมไปอาลัยครวญ

เลยอยากหาคนที่ใช่ได้จริงแท้
มิได้แต่กล่าวคำเพ้อพร่ำหวน
ความรักนั้นอาจชอกช้ำมิบังควร
ขอลามลวนเพียงกลอนรักประจักษ์ตา

โธ่ถูกใครทิ้งมาน่าสงสาร
แล้วสมานหัวใจอย่างไรหนา
คนใจร้ายทำได้ไม่นำพา
แล้วมียาทาใจหรือไม่เอย

หรือมาหายาใจในที่นี้
พอจะมีบ้างไหมได้เปิดเผย
ก็เห็นมีบทกลอนตอนนี้เลย
พอชดเชยความช้ำกับคำกลอน



 พิมพิลาไลย

[มนฤทธิ์]

ก็ได้ยาทาใจรักจากแม่พิมฯ
รู้สึกอิ่มเอมใจกระไรหนา
เป็นยาดีแก้ช้ำได้แต่ไรมา
ช้ำชีวาได้เธอมาช่วยปลอบใจ

[พิมพิลาไลย]

ก็ได้ยาทาใจรักจากแม่พิมฯ
รู้สึกอิ่มเอมใจกระไรหนา
เป็นยาดีแก้ช้ำได้แต่ไรมา
ช้ำชีวาได้เธอมาช่วยปลอบใจ

โอ้พี่จ๋ายานี้พี่อย่าเผลอ
เหมือนทิงเจอร์แสบแสนแม้นทนไหว
จะช่วยราดสาดลงตรงหัวใจ
จะทนไหวไหมจ้ะจะหายเลย  (คิคิ...อะล้อเล่ง)

พิมพิลาไลย

[มนฤทธิ์]

ถึงจะแสบเพียงใดไม่ไหวหวั่น
เพราะว่าฉันแสบทรวงเพราะห่วงหา
หากน้องพิมมาช่วยเอายาทา
สุขอุราหายแท้แน่นอนเลย

 

[ปีศาจสุรา]

พบรักแท้ที่ใดโปรดใคร่บอก
เรานั้นออกตามหามาหลายหน
ไม่เจอใครที่รักเราสักคน
รักหลายหนเจอแต่คนไม่จริงใจ
ถ้ามีใครพร่ำเอ่ยเฉลยรัก
พร้อมจะพักดวงแดไม่แวะไหน
อยู่ไหนหนอรีบมาช่วยยาใจ
ให้อุ่นไออุ่นรักได้พักกาย
จะรักเธอที่สุดสุดที่รัก
โปรดรู้จักว่ารักแน่นหนักหลาย
ถ้าเธอรักภักดิ์ดีไม่มีมลาย
รักจนชีวาวายหายจากกัน

[พิมพิลาไลย]

ถึงจะแสบเพียงใดไม่ไหวหวั่น
เพราะว่าฉันแสบทรวงเพราะห่วงหา
หากน้องพิมมาช่วยเอายาทา
สุขอุราหายแท้แน่นอนเลย

 

คงจะไม่ใจร้ายต่อไปแล้ว
เพราะเห็นแววแนวตื้อดื้อจริงเหวย
เรื่องรักษาใจใครยังไม่เคย
กลัวจังเลยพลั้งพลาดเป็นฆาตกร (อาจถึงตายนะ ..คิคิ)


พิมพิลาไลย

[พิมพิลาไลย]

พบรักแท้ที่ใดโปรดใคร่บอก
เรานั้นออกตามหามาหลายหน
ไม่เจอใครที่รักเราสักคน
รักหลายหนเจอแต่คนไม่จริงใจ
ถ้ามีใครพร่ำเอ่ยเฉลยรัก
พร้อมจะพักดวงแดไม่แวะไหน
อยู่ไหนหนอรีบมาช่วยยาใจ
ให้อุ่นไออุ่นรักได้พักกาย
จะรักเธอที่สุดสุดที่รัก
โปรดรู้จักว่ารักแน่นหนักหลาย
ถ้าเธอรักภักดิ์ดีไม่มีมลาย
รักจนชีวาวายหายจากกัน

อยากบอกว่าศาลาพักใจนี้
พอมีที่ให้พักรักสลาย
ถึงศาลาปุปะจะทลาย
ก็พอคลายหายหงอยคอยดูแล

ถ้าหากพักนานนานวานมาซ่อม
ศาลาพร้อมให้ปรับรับกระแส
ซ่อมบำรุงเสียใหม่อย่าไปแคร์
มาดูแลหัวใจให้แก่กัน



พิมพิลาไลย

[ปีศาจสุรา]

จะช่วยปะผุพังทั้งแซมซ่อม
จะถนอมศาลารักพักใจหมาย
จะบำรุงมุ่งรักจักเสื่อมคลาย
จะมั่นหมายหมายมั่นรักกันนาน
ขอที่หลบเลียใจให้สงบ
ขอนั่งจบความเหงาเศร้าขับขาน
ขออาศัยเพิงพักนักกลอนกานต์
ขออยู่ด้วยนานนานบ้านกลอนไทย

[ตัวฉัน*]

๐รักที่สุดสุดที่รักหายไปไหน 
ขอฝากใจพักด้วยคนจะได้ไหม
ด้วยคนรักห่างเหินไปแสนไกล
คงสิ้นไร้วี่แววจะกลับมา

[ดอกกระเจียว]

อย่างไม่อาจรักใครในชีวิต
เพราะฝังจิตเพียงเธอเพ้อพร่ำหา
อย่าได้ไหมอย่าได้มองจ้องสายตา
ตัวจริงจริงฉันนั้นหนาคนขี้อาย

[มนฤทธิ์]

ขอขอบคุณบ้านกลอนให้นอนพัก
มีความรัก..มีเพื่อนไม่เลือนหาย
มีพลังมีความหวังกำลังใจ
มีความหมาย..ความโหดร้ายคลายไปเลย

[พิมพิลาไลย]

จะช่วยปะผุพังทั้งแซมซ่อม
จะถนอมศาลารักพักใจหมาย
จะบำรุงมุ่งรักจักเสื่อมคลาย
จะมั่นหมายหมายมั่นรักกันนาน
ขอที่หลบเลียใจให้สงบ
ขอนั่งจบความเหงาเศร้าขับขาน
ขออาศัยเพิงพักนักกลอนกานต์
ขออยู่ด้วยนานนานบ้านกลอนไทย

นำบทกลอนวอนพร่ำลำนำขาน
มาประสานสัมพันธ์อันสดใส
รวมพวกพ้องน้องพี่ที่กลอนไทย
มาร่วมใจร่วมพลังสร้างบทกลอน

มาต่างถิ่นที่ไหนไม่เคยคิด
มาผูกมิตรผูกใจในอักษร
มาร่วมแรงแบ่งปันกันบทกลอน
คนละตอนคนละวรรคที่พักใจ



พิมพิลาไลย