ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[bourana]

ถามคำถามจากหัวใจ
มีใครเหงาเหมือนกับฉันบ้างไหม .. ตอนนี้
ส่งเสียงทักทายกับฉันที
เพื่อให้ความเหงาที่เรามีมันหายไป

อยู่เป็นเพื่อนกันตรงนี้
ถ่ายทอดความรู้สึกดี-ดี .. ว่าเรายังมีคนเคียงใกล้
ไม่ได้อยู่คนเดียวเปลี่ยวหัวใจ
ณ ตรงนี้ .. ยังมีเพื่อนมากมาย .. ให้แบ่งปัน

[มหาซัง]

เธอเหงามาก..ใช่ไหม?     
ฉันก็เหงาจับใจจนตัวสั่น
เม่อมองดาวเรียงราย..นับร้อยพัน   
อยากขึ้นไปอยู่บนนั้น..มันคงไม่เหงาใจ

ดีที่ยังมีคนร่วมเหงา     
นั่งทบทวนเรื่องเก่าๆ..ที่ยากจะย้อนใหม่
เรามาแบ่งความเหงา..ให้กัน..และกันไป     
ลบกับลบพบกันเป็นบวกได้..เหงาอาจหายไปไกลตัว

มหาซัง..ลองเขียนแบบนี้บ้าง

[สุภาพบุรุษทรชน]

บูรณากลับมาพร้อมความเหงา
และเรื่องเล่าของคนเศร้าเข้าสลัว
เหงากับเหงามาเจอกันตัวต่อตัว
เออน่ากลัวทวีเศร้าคงเข้ามา

มา ! เศร้าก็เศร้าเอาไงก็เอาเหอะ
จะได้เจอะความจริงสิ่งหรรษา
เอาให้เข็ดทุกเม็ดเช็ดน้ำตา
เชิญเข้ามาร่วมเศร้า…มาเล่ากัน.

.................................
 

[กวีพิจิก]

เธอถามว่า.......เหงาไหม?
ตอบเธอได้เลยว่ามัน เหงา สุดใจฉัน
อยากให้ใครสักคน ส่งใจมาพัวพัน
เพราะว่าฉัน...กลัวความเหงานี้ ซะเหลือเกิน

จะมีซักคน...บ้างไหมนะ
ที่เธอจะ แบ่งเหงากับเราได้ ไม่ขัดเขิน
แต่ก็กลัวว่าเธอนั้น จะหมางเมิน
ปล่อยฉันต้องเดินเดียวดาย ไปอย่างนี้ตลอดกาล....

ลองดูมั่ง ไม่เคยเขียนแบบนี้เลย ก็คนแก่อ่ะนะ หุหุ

[สายลมสีขาว]

ความเอ๋ยความเหงา
ติดตามหลัง เป็นเงา เคล้าไอฝัน
เปลี่ยนจากรัก หักลง เป็นรำพัน
เปลี่ยนคืนวัน ฉันและเธอ เป็นเดียวดาย

โถมเข้าใส่ ใจจับ จนยากหนี
พอซะที ได้ไหม ก่อนจะสาย
หายไปเถอะ ก่อนถึง ครั้งเพรางาย
ก่อนที่ฉัน ต้องตาย อยู่ทั้งเป็น

ช่วยหน่อยเถอะ ใครผ่านมา เส้นทางนี้
ช่วยดึงฉัน ออกไปที หากพบเห็น
ช่วยดับร้อน ซึ่งระอุ ให้แผ่วเย็น
ช่วยหน่อยเถอะ ปัดลำเค็ญ เร้นหายเอ่ย

[พิมพิลาไลย]

ความเหงาไม่ปราณีใคร
เหยียบย่ำหัวใจ..ครานี้
ใครเป็นเช่นฉันบอกที
ยกมือทันทีเป็นคนที่เหงา..เช่นกัน


มาตั้งชมรมกันไหม
ชมรมที่มีแต่คนเหงาใจ..ทั้งนั้น
จะได้มาเป็นเพื่อนกัน..สานฝันของเรา..คนเหงาใจ

พิมพิลาไลย

[ไพร พนาวัลย์]

ดีใจจังนั่งเงียบเหงา
นึกว่ามีแต่เพียงเราที่เหงามากมาย... เหลือเกิน
ขอส่งเสียงทักทาย ด้วยหัวใจเก้อๆเขินๆ
ที่เรามีเพื่อนร่วมทางเดิน ไม่เดียวดาย

ขอสมัครชมรมคนขี้เหงา
ช่วยปลอบขวัญแบ่งเบาคนฝันร้าย
ขอให้เธอรู้ว่า ยังมีเพื่อน เคียงกาย
ความเงียบเหงาจะไม่โหดร้าย อีกต่อไป อีกแล้ว

ลองเขียนร่วมสนุก แก้เหงาอ่ะครับ

“ปรางค์ สามยอด”

[วฤก]

มายู้ฮู ... รู้จัก ทักทายเพื่อน
มาย้ำเตือนตรงที่ฤดีเหงา
มาเยาะเย้ย... เฮ้ย! แน่ะ... แค่ขั้นเบา
มีคนเศร้ากว่านี้.... นี่ฉันเอง ฯ


แง ๆๆๆๆๆ   

[สายใย]

ความเหงากับฉัน
ช่างแสนจะคุ้นกันจนคล้ายว่าชินชาเฉย
เพราะทุกวันอยู่กับความเหงาเศร้าเสียเคย
จนเกือบจะลืมไปเลยว่าเรานี้เหงาใจ

การต้องอยู่กับตัวเองอย่างนี้
ฉันก็ไม่รู้ซีว่าเหงาไหม
เพียงบางเวลามีปัญหาก็ไม่อาจปรึกษาใคร
หาทางออกไม่ได้บางทีก็ร้องไห้...คนเดียว

[BuaJantra]

ความเหงาจ๋า อย่ามาหาฉันน่ะ
โปรดเถิดจ่ะ จงพราก จากตัวฉัน
ไม่ต้องการ แนบเคียง คู่คืนวัน
สงสารกัน เถอะหนา...ฉันทรมาน..(จงไปจากฉันน่ะความเหงา)

  

[ระนาดเอก]

ความเหงาจ๋า อย่ามาหาฉันน่ะ
โปรดเถิดจ่ะ จงพราก จากตัวฉัน
ไม่ต้องการ แนบเคียง คู่คืนวัน
สงสารกัน เถอะหนา...ฉันทรมาน..(จงไปจากฉันน่ะความเหงา)

  

..ขอ + ๑ ให้เพื่อเป็นกำลังใจ..
..และขับไล่ความเหงา..ทั้งความงดงามของงานวรรณศิลป์ ที่สื่อออกมาครับ..

[ระนาดเอก]

๐ เคยอยู่ในโลกเงียบเยียบจนเหงา
เคยทุเลาเพราะเธอเจอรักหวาน
แล้วก็กลับพลิกผันอันตรธาน
เธอส่งหลักประหาร!ปานเกลียดกัน

๐ โลกใบเดียวกันนี้ที่ฉันเห็น
ไม่ต่างเป็นนรกแสนผกผัน
โปรดอย่าถามเหงาไหม!ใคร่ยืนยัน
ก็สวรรค์ยามนี้..มิเคยเจอ..

[dviil]

นั่งมานานหน้าคอมได้แต่จ้อง
เอ็มเอสเอ็นไร้คนทักออนทิ้งไว้
ฟังเสียงเพลงตอกย้ำความเหงาในหัวใจ
และแล้วก็ได้เจอกระทู้ 'พวกเดียวกัน'
ขอเข้ามาลั่นล๊าตอบซักหน่อย
ให้รู้ว่ามีคนเหงาอยู่เป็นเพื่อน
และให้รู้ว่าไม่ได้มีเพียงเราคนเดียว
ที่นั่งหงอยหน้าคอมอย่างเดียวดาย

 

[พิกุลแก้ว]

เธอเหงาไหม? ยามที่เธอไม่มีฉัน
นึกถึงกันบ้างไหมในยามนี้
หรือยามร้างจากฉันเธอยินดี
หรือป่านนี้คงสุขขีตื้นตันใจ

ฉันเหงาไหม?ฉันก็ไร้คำตอบ
ก่อนเคยชอบเคยรักมิหวั่นไหว
แต่บัดนี้เธอหันหลังมิสนใจ
แม้มิกล่าวว่าจากไป..แต่มันก็
"ไร้ตัวตน"

[มหาซัง]

..คิดถึงฉันไหม..?     
ทำอะไรไม่มาหาฉันบ้าง
คนมันเหงาเฝ้ามองจ้องดูทาง   
สุดอ้างว้างว่างเปล่าเหงาบังใจ

..ยังคอยอยู่ตรงนี้..   
รอคนดีที่เก่าเล่ารู้ไหม
แม้วันกาลผ่านเปลี่ยนหมุนเวียนไป 
นานเท่าไรใจภักดิ์รักนิรันดร์

..หรือฉันมันไร้ค่า..   
จึงห่างลาหลบเร้นดั่งเช่นฝัน
ไม่หลงเหลือเยื่อใยให้แก่กัน   
ความสำคัญมันลดหมดราคา

..อยากให้เธอเหมือนฉัน..     
ความผูกพันนั้นลบจบห่วงหา
อยู่กับวันอันเศร้าเร้ากายา   
จะได้รู้คุณค่าคำว่าคอย

มหาซัง

[ดอกกระเจียว]

โอ๊ะ..นั่นนั่นนั่น..ใครกันวะ
โถ..รึจะต่างจากเราเมาไม่สร่าง
แต่ช่างเถอะเรากะเขาพบกันบ้าง
แม้หลีกทาง..ยังจำไว้..อย่างไม่ลืม

[yutter]

 

[⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹]

เธอคนดี..ตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้างหนอ
จะคอยรอ..จะเหงา..เหมือนฉันไหม
ตั้งแต่วันนั้น..ที่เราต้องจากกัน..ไกลแสนไกล
แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไหร่..ที่เธอจะกลับมา

คิดถึงนะ..รู้ไหม
คิดถึงจนใจเพ้อ..แทบเป็นบ้า
ถ้าเธอเองก็คิดเหมือนกัน..ได้โปรดเถอะนะ..โปรดกลับมา
กลับมาหา..คนเหงาเหงา..ที่เฝ้ารอเธอ

แต่งมะเก่งอ่ะ ทุเรศมั้ย 

[ไพร พนาวัลย์]

เธอถามว่าเหงาไหม? ใยจึงรู้ ?
เพราะเราอยู่ห่างกันจึงหวั่นไหว
คิดถึงเธอเหลือเกิน เกินห้ามใจ
โถทรามวัยพี่ซึมเศร้า เหงาใจจัง

เพราะคิดถึงเธอหนักรักรุมเร้า
อยากคลอเคล้าเศร้าสร้อยคอยความหวัง
พี่แสนรักแสนห่วงดวงใจจัง
รักพินท์พังนั่งสร้อยเศร้า เหงาเหลือเกิน

 

“ปรางค์  สามยอด”

[mhaimaiimai]

หากถามว่าตัวฉันนั้นเหงาไหม
ตอบตามใจยอมรับเลยว่าเหงา
แม้มีคนนับพันนั่งเคียงเรา
ก็ยังคงรู้สึกเหงาอยู่ร่ำไป

ไม่เข้าใจจริงๆในตอนนี้
ว่ามันมีสาเหตุจากสิ่งไหน
อยากจะลบความรู้สึกนี้ทิ้งไป
แต่ทำไมมันทำยากซะจริงๆ