ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มนฤทธิ์]

ลมโชยพัด...หวาดหวั่นพรั่นในจิต
เฝ้าครุ่นคิดถึงเรื่องราว...คราวหนหลัง
แสนเหว่ว้าเศร้าแปลบ...ใจแทบพัง
คืนอ้างว้าง...เปลี่ยวเหงาเศร้ากมล

เพราะรักคนที่เขามีคู่แล้ว...
คงไม่แคล้วเจ็บช้ำ...ซ้ำอีกหน
เจ็บคราวนี้...ไม่เหลือไว้ให้ใครทน
นี่หรือผลแห่งความรักสุดหนักใจ

เพียงเขาพรอดคำหวานพล่านดวงจิต
เธอก็คิดใจอ่อนร้อนหวั่นไหว
ลืมเรื่องราวของเราสิ้นเกรงกริ่งใจ
ไม่อาลัย...ไม่เสียดายคล้ายรักลวง

เธอลืมหมด...รสล้ำลืมคำมั่น
เธอลืมฉัน...ลืมสัญญาคราสุดหวง
เธอลืมฉัน...สิ้นแล้วหนอไม่ขอทวง
เธอไม่ห่วง...ไม่อาลัยไม่ไยดี

หยาดน้ำตา...ครานี้เต็มที่แล้ว
เราคลาดแคล้วกันอีก...เธอหลีกหนี
สุดชอกช้ำกล้ำกลืนฝืนฤดี
เถอะ...ครานี้ช้ำเพราะรักสุดหักใจ

มาคราวนี้ไม่มีเธอ...ให้เพ้อแล้ว
ไม่มีเสียงจำเรียงแจ้วให้หวั่นไหว
ไม่มีรัก...คงมั่นนิรันดร์ไกล
ขอเดียวดาย...ไม่รักใคร่ใครอีกเลย...

[มนฤทธิ์]

ลืมไปเถิด...คำมั่นสัญญารัก
ลืมไปเถิด...ใจภักดิ์มักหม่นหมอง
ลืมไปเถิด...ว่าวันนี้น้ำตานอง
ลืมไปเถิด...ว่าเราสองเคยรักกัน

เพราะวันนี้...เธอเองที่เลือกเขา
ทำสองเราต้องจากพรากความฝัน
ไม่มีจริง...รักแท้ชั่วนิรันดร์
ไม่มีฝัน...ไม่มีวันแห่งสองเรา

ขอให้เธอ...จงมีแต่ความสุข
ไร้ความทุกข์ในกมลไม่บ่นเหงา
ขอให้เธอ...ลืมรักของสองเรา
ขอให้เขา...รักเธอมั่นนิรันดร

ฉันคนนี้...ขอลาไกลจากไปแล้ว
ลาดวงแก้วมิ่งมิตรอดิศร
ขอลาไกล...จากไปไม่พร่ำวอน
ขอลาจร...น้ำคำเธอพร่ำลวง

[พิมพิลาไลย]

ถามอีกคำย้ำอีกทีนะที่รัก
เธอสมัครรักใหม่ไม่แปรผัน
เธอเลือกเขาแล้วใช่ไหมได้จบกัน
สายสัมพันธ์มันไม่มัดใจเธอ

แต่ตอนนี้ใจฉันมันบอบช้ำ
เพราะถูกกำหัวใจไว้เสมอ
บีบก็ตายคลายก็ช้ำน้ำมือเธอ
ทำไมเจอมารร้ายกายเป็นคน

ถ้าเข้มแข็งอย่างฉันนั้นลืมง่าย
คงไม่ตายหายใจไม่สับสน
ก็แค่คนใจร้ายชายเล่ห์กล
ได้หลุดพ้นอเวจีดีแล้วเอย

พิมพิลาไลย

  ขอมีส่วนร่วมด้วยสักคนนะคะ  

[ไพร พนาวัลย์]

เธอตกลงใจเลือกเขาไช่ไหม?
หมดเยื่อใยรักเก่าเราเมินเฉย
ฉันไม่มีดีพอท้อจริงเอย
ดั่งถูกเย้ยหยามใจตายทั้งเป็น

เมื่อไม่รักไม่ว่าอย่ามาซ้ำ
อย่าพารักหวานฉ่ำมาให้เห็น
รู้ทั้งรู้โดนมายเดียร์เขี่ยกระเด็น
ประหนึ่งเป็นเศษอาหารติดจานเธอ

ขอหลีกลี้หนีไกลเมื่อไร้ค่า
โบกมือลาดวงใจไม่เผยอ
เธอไม่เลือกเราแล้วแห้วจนเบลอ
ในเมื่อเธอเลือกเขาเราขอบาย 

“ปรางค์  สามยอด”


 ยกมือขึ้นบ๊าย บาย เป็นความหมายว่าอ้ายลาก่อน ลาก่อนๆ 

[มนฤทธิ์]

ขอขอบคุณ...แม่พิมฯที่มาตอบ
มาช่วยปลอบใจช้ำช้ำพร่ำเฉลย
คงจริงแท้ถ้าเข้มแข็งเหมือนดั่งเคย
คงลืมได้เลยว่าฉันเคยไปรักใคร...

[มนฤทธิ์]

ขอขอบคุณ...คุณปรางค์บอกหมางจิต
ให้มิ่งมิตรลาไกลเมื่อไร้ค่า
สุดหม่นหมองตรอมตรมขมอุรา
รักไร้ค่าคงจะแยกแตกกันไป

ต่อไปนี้...ไม่มีคนที่เรารัก
ถึงจะหักใจยากมากแค่ไหน
ในเมื่อเธอไม่รักหักดวงใจ
มีความหมายอะไรกัน...คำสัญญา...

[มนฤทธิ์]

อยู่กับเหงา...และความเศร้าร้าวรานนัก
เมื่อความรักทำพิษ...ให้คิดหนี
รักล้นค่า...ล้นชีวาที่ว่ามี
ไม่ไยดี...เธอทอดทิ้งทุกสิ่งไป

เธอจากฉัน...เธอจากไปไกลแน่แล้ว
เคยผ่องแผ้วไม่ทุกข์ทนแต่หนไหน
เหลือเพียงฝัน...ทนกล้ำกลืนฝืนอาลัย
นี่หรือใจของคนรักชักประวิง

[มนฤทธิ์]

เธอเคยบอก...ว่าอยากอยู่คู่เคียงฉัน
เธอเคยบอก...ว่ารักกันเคยมั่นหมาย
เธอเคยบอก...ว่ารักล้นกล่นดวงใจ
เธอทำลาย...ใจฉันยับดับกลางทรวง

[มนฤทธิ์]

ไม่มีอีกแล้ว...นางฟ้าผู้เลอค่าของฉัน
ไม่มีวันเจอะเจอเธอหน่ายหนี
ฉันบูชา...ความรักล้นพ้นชีวี
เจ็บเหลือที่สุดจะเอ่ยเผยออกไป…

ฉันหวังมากเกินไปเพราะใจภักดิ์
ฉันมอบรัก...กลับแหลกดิ้นสิ้นสลาย
มอบความหวังทั้งพลังและใจกาย
กลับสูญหายพรากจากไปไกลจากกัน

[มนฤทธิ์]

เธอมอบใจ...ทั้งดวงห่วงเขาแล้ว
ใจฉันแป้วเหลือเพียงนิดจิตหวั่นไหว
โศกสลดน้ำตารด...จะหมดใจ
เธอทำลาย....ทุกสิ่งได้ไม่เหลือเลย

ทำไมฉัน...ต้องฝันใฝ่ใจดวงนี้
ทำไมฉัน...ต้องมีรักจักเฉลย
เพราะคำมั่นสัญญาล้นค่าเคย
ลืมไปเลยให้แดดิ้นรักสิ้นกัน

[มนฤทธิ์]

วันนี้...เฝ้ารอแต่โทรศัพท์
เธอลาลับจากไปน่าใจหาย
ไม่โทรมาหาฉันจนวันตาย
คนใจร้าย...ทำไมฉันมันรักเธอ

[ไพร พนาวัลย์]

รักไปเถิดถ้าใจมันไฝ่รัก
มอบใจภักดิ์เพียงเธอจนเพ้อคลั่ง
รู้ว่าเธอมีใหม่ไม่อีนัง
แต่ยังหวังว่าสักวันคงหันมา

แม้ถูกเขาสลัดรักอกหักแล้ว
เชิญน้องแก้วคืนคอนย้อนมาหา
พี่รอเจ้าคืนกลับรับขวัญตา
ซับน้ำตาคนดีด้วยดวงใจ

"ปรางค์ สามยอด"

[สุภาพบุรุษทรชน]

Soriusนามนี้ไร้ความหมาย
เขาบรรยายความเศร้าเข้าข่มเหง
ตัดสัญญาไมตรีไม่มีเกรง
ได้ยินเพลงคนเศร้า…เลยเข้ามา

ดั่งอารมสุนทรีย์ของชีวิต
ไม่มีสิทธิคิดครองลอบมองหา
แม้ความหวังยังพลาดคลาดสายตา
สู้ชีวิตอนิจจา-ก้มหน้าไป

ในคืนมืดยังมีดาวที่พราวพร่าง
โลกไม่ร้างอย่างหนักรักไฉน
ยังมีเพื่อนคอยตอบปลอบดวงใจ
เริ่มต้นใหม่ต่อไป…ขอให้ดี.

...............................
 

[มนฤทธิ์]

ขอขอบคุณสุภาพบุรุษทรชน
ที่มาทนอ่านกลอนอักษรนี้
ให้ความหวังกำลังใจในด้านดี
ต่อไปนี้ตัวฉันมีกำลังใจ

[มนฤทธิ์]

ได้ยินข่าวเธอเลือกเขาเศร้าเหลือแสน
ด้วยตอบแทนผู้อื่นฝืนเหลือหลาย
ยอมทนทุกข์เพียงผู้เดียวเปลี่ยวเดียวดาย
ใช้กายใจของชาตินี้พลีใช้กรรม

รู้ความจริงยิ่งแล้วก็เศร้านัก
ที่ความรักเผลอเพลินเกินถลำ
รักล้นค่าในดวงใจไว้จดจำ
ฉันยอมทำตามเธอได้ไม่โกรธเธอ

[มนฤทธิ์]

จะเก็บไว้...รักครั้งนี้มีค่านัก
สุดจะหักดวงฤทัยไม่มั่นหมาย
แค่เพียงนึกว่าจะทิ้ง...ยิ่งเกือบตาย
ทรมาน...เหลือหลายกับรักเธอ

ยังไงเธอยังมีฉันคนนี้...
เป็นคนที่ไม่ทอดทิ้งจริงเสมอ
กำลังใจ...ขอเดินไปเคียงข้างเธอ
ให้เจอะเจอความพันทุกข์สุขล้นใจ

(ทุกสิ่งที่เธอทำไป...ฉันเข้าใจ  ไม่อยากเห็นเธอทุกข์  จะเป็นกำลังใจให้ตลอดกาล)

[มนฤทธิ์]

ถึงไม่อยู่ด้วยกันฉันไม่ว่า...
เธอมีค่า...ในสายตาฉันเสมอ
หากมีทุกข์ฉันจะคอย...ปลุกปลอบเธอ
อยากให้เจอ...ความพ้นทุกข์มีสุขใจ

อย่าลบฉันออกจากใจไปเสียสิ้น
ยังคอยยิน...เรื่องราว...เธอรู้ไหม
ฉันคนนี้...จะคอยเฝ้าตามเรื่อยไป
ทุกข์ในใจมีเมื่อไหร่คิดถึงกัน

[Design with love ᵔᴥᵔ]

ความรักไม่มีให้..ฉันไม่ว่า
เพียงสายตา..ที่คอยปลอบประโลมฉัน
เพียงห่วงใยนาน นานครั้งที่ให้กัน
เพียงผูกพัน..ที่น้อยนิดในหัวใจ
...................................
แม้เพียงแค่นี้..ที่ให้มา
ก็มีค่ามากมายกับใจฉัน
แม้วันนี้เธอเลือกเขา..ไม่เลือกกัน
ก็ยังหวังเป็นเศษเสี้ยวในใจเธอ

[มนฤทธิ์]

คงเป็นเพราะ...ความรักบริสุทธิ์
เปรียบประดุจหยาดน้ำค้างกระจ่างใส
รักมั่นคง...ล้นเหลือเหนือสิ่งใด...
แม้ไม่ได้กายและใจเธอมาครอง

รักของฉัน...วันนี้มีสุขนัก
ด้วยความรัก...ที่ไม่คิดเป็นเจ้าของ
ไม่เคยฝันไม่ได้คิดจิตจับจอง
ไม่มัวหมอง...ไม่ตรอมใจอาลัยเลย

ขอแค่เพียง...เห็นเธอนั้นเป็นสุข
หากมีทุกข์คราใดให้เปิดเผย
ฉันขอเป็นกระโถนเหมือนเช่นเคย
ทิ้งมาเลย...ทิ้งความทุกข์ให้สุขใจ

ฉันขอเป็น...ผู้นำทางสว่าง
ให้จิตเธอไม่อ้างว้างไปทางไหน
ฉันขอเป็นมิตรแท้แน่แก่ใจ
ขอปัดเป่า...สิ่งเลวร้ายให้กลายดี

[สายใย]

ขอเพียงแค่ได้รู้เธออยู่ไหน
เป็นอย่างไร มีทุกข์หรือสุขี
ญาติพี่น้องสุขสบายไร้ไพรี
เพียงเท่านี่ที่ขอใช่พ้อเธอ


อาจผิดบ้างพลั้งไปในคราก่อน
ด้วยยังอ่อนความคิดจิตไผลเผลอ
เพิ่งตื่นจากฝันลวงห้วงละเมอ
ขอเสนอไมตรีดีต่อกัน

จะชะแง้แค่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง
จะไม่ล่วงสิทธิ์ล้ำทำเกินกั้น
อาจยั่วเย้าแหย่บ้างในบางวัน
ก็เพียงฉัน คนรู้จัก  เคยทักทาย....