ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พงษ์พชร พรหมพรรณ]

หมาเหงา ยืนเฝ้า วาเลนไทน์
ทอดกาย ยืนเหม่อ เพ้อหา
เหลียวมอง รอบกาย ไม่มีมา
 จึงเป็นหมา ยืนเหม่อ เพ้อรำพัน

[สายใย]

เจ้านายสอน สั่งย้ำ ยังจำได้
เรื่องดอกไม้ ไม่ลอดเล็ด ล้วนเสร็จฉัน
จำกลิ่นได้ บอกนาย สับหลีกพลัน
แต่วันนั้น กลิ่นแม่นวลยั่วยวนใจ

ทำให้ฉันหลงปลื้มลืมคำสั่ง
ด้วยใจหวังนั่งเคียงสาวพราวไสว
ถึงใจเดียว(โรเนียวแจกไว้แลกใจ)
เป็นหมาไทยใจเหงา ต้องเศร้าตรม.....โฮ่ง.....โฮ่ง

[สุภาพบุรุษทรชน]

ตื่นขึ้นมา หมาเหงา เราสะอื้น
เพราะเมื่อคืน ดื่มหนัก เลยหมักหมม
เป็นตำนาน ขานเก่า เราเศร้าตรม
หมดเป็นกลม ซมรัก เลยพักยาว

เพลงร่ำลา หมาเศร้า เมาเป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือน เถื่อนรัก ทางมักหนาว
เห่าเครื่องบิน ไม่หยุด สุดทางดาว
เจ็บอีกคราว ร้าวหนอ รอขึ้นคาน.

....................................
 

[พงษ์พชร พรหมพรรณ]

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาให้กำลังใจนะครับ ผมรักที่จะอ่านกลอนและแต่งกลอนบ้างเป็นบางครั้ง แต่ต้องอาศัยอารมณ์ โอกาสและจินตนาการซึ่งผมต้องพยายามเพิ่มขึ้นอีกให้มากกว่านี้  ขอบคุณทุกคะแนนที่ให้ เป็นกำลังใจบนเส้นทางสายนี้...ขอบคุณครับ

                                                                                                      พงษ์พชร  พรหมพรรณ
                                                                                                              17/02/2553


ปล.จินตนาการทั้งหมดเกิดจากภาพนี้ที่ผมเจอในกล้องของตนเองที่ไม่แน่ใจว่าใครถ่ายไว้แต่จำได้ว่าเป็นช่วงไปเที่ยวนะยองเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้
หมาเหงา ยืนเฝ้า วาเลนไทน์
ทอดกาย ยืนเหม่อ เพ้อหา
เหลียวมอง รอบกาย ไม่มีมา
จึงเป็นหมา ยืนเหม่อ เพ้อรำพัน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[อักษรศิลป์]

@.ถูกตัดหางปล่อยวัดสลัดทิ้ง
เจ็บเสียจริงเขาทิ้งเราเศร้าโศกศัลย์
เขาหมดแล้วเยื่อรักผลักไสกัน
มองพระจันทร์ด้วยใจท้อสั่นทอกาย

@.เขาตัดหางเหมือนตัดใจให้ขาดร่วง
ไม่อาจทวงท้วงทักรักสลาย
คนที่เคยผูกสมัครรักดั่งนาย
เขาคงอายด้วยเราเป็นเช่นหมาไทย

@.เป็นหมาไทยไร้ค่าราคาด้อย
ความซื่อสัตย์ไม่ได้น้อยกว่าหมาไหน
ต่อให้นานร้อยปีมิเปลี่ยนไป
หมาพันธุ์ไทยยังรักนายแม้นวายปราณ

[พงษ์พชร พรหมพรรณ]

** หมาอย่างเรา เศร้าสร้อย คอยเจ้าของ      
เขาไม่มอง ปล่อยเรา เศร้าโศกศัลย์
เขาปล่อยปะ ทิ้งขวาง ลวงหลอกกัน      
ยิ่งนับวัน เจ็บใจ ให้อาดูร
**เที่ยวทะเล เที่ยวภูเขา เราเคยเที่ยว   
แต่บัดนี้ จะเหลียวแล ก็เป็นศูนย์
เขาไม่มา  ไม่มีเขา เศร้าทวีคูณ      
ไม่เกื้อกูล กรุณา เมตตาเรา
**หลายวันเศร้า เขาไม่มา ต้องทำจิต   
เฝ้าครุ่นคิด วิธีการ ให้ลืมเขา
จะพึ่งพา ยาเสพติด และน้ำเมา      
คงทุเลา ลืมได้ ไม่อาวรณ์
**แต่หากทำ นำอบาย มาคลายจิต      
คงเพิ่มพิษ ฤทธิ์ร้าย ไม่ถ่ายถอน
ตัดสินใจ ใช้เวลา  มาแต่งกลอน      
ลืมแน่นอน ลืมเขาได้ หายเอกา