ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ความดี..ที่เหลืออยู่?"

๐

๐ เธอเอาแส้สวาทฟาดใจฉัน
มอบกำนัลเกิดแผลแผ่ไพศาล
ร่องรอยมันฝังไว้ในรอยกาล
ดุจประหารใจฉันนั้นทั้งเป็น

๐ แค่เผยอไม่เจียมในเหลี่ยมรัก
แค่ทึกทักหลงไปในที่เห็น
แค่อ่อนด้อยไม่ทันชั้นเนื้อเย็น
แค่ประเด็นเฝ้ารักฝักฝ่ายเดียว

๐ ลืมชะโงกมองเงาเราในน้ำ
จนถลำลึกไกลไม่เฉลียว
หลงชื่นชมเธอนี้ช่างดีเชียว
หลงลดเลี้ยวคะมำซ้ำเป็นรอง

๐ ไม่ได้โกรธเพราะรักควักให้แล้ว
ถึงเป็นแก้วแตกไปไม่เป็นสอง
เพียงยังล้มกายทรุดยุดเนื้อทอง
ฝากประคองมองบ้างแม้หางตา

๐ ก็ทั้งรู้ยังฝันอันงมโง่
ด้วยหิวโซเป็นทาสปรารถนา
มันกระชั้นเกินใจไร้ชีวา
จึงโหยหาสับสนปนเลื่อนลอย

๐ ได้โปรดเถอะความดีอาจมีบ้าง
รอยแผลค้างสร้างไว้ไม่เสื่อมถอย
เถอะกระหน่ำแส้ทีดังที่คอย
โปรดซ้ำรอยตรงใจให้ตายที?"