ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ง้อ?"

๐

๐ ฉันถึงขั้นคุกเข่าลงกล่าวง้อ
ก้มหน้ารอรับคำเชิญพร่ำเฉือน
ใส่มาเถอะที่ฉันอย่าหันเบือน
อย่าทำเหมือนฉันหายจากสายตา

๐ เธอจะทึ้งด้วยมือหรือด้วยปาก
หรือจะฝากแผลไว้ก็ไม่ว่า
อย่าทำร้ายลงทัณฑ์ขั้นเย็นชา
ให้ฉันหาคำตอบอย่างบอบช้ำ

๐ แค่กลัวเกิดบาดแผลแลไม่เห็น
และอาจเป็นแผลใจไปเช้าค่ำ
เถอะฉันวอนและย้ำคำซ้ำซ้ำ
เธอจะทำอย่างไรใคร่ยินยอม

๐ ในแววตาคู่นั้นที่ฉันเห็น
ก่อนเคยเย็นรู้ได้ชวนใจหลอม
สบตากันครั้งแรกถึงแปลกปลอม
เราก็พร้อมเข้าถึงซึ้งอุ่นไอ

๐ ตาบันทึกสดับรับแต่ต้น
คิดลึกล้นสานฝันอันยิ่งใหญ่
และจิตฉันมีเธอเสมอไป
จดจำได้มาตรว่าทุกนาที

๐ มางอนง้อใช้สิทธิ์หากผิดพลาด
เหมือนเป็นทาสเพื่อรักทิ้งศักดิ์ศรี
ขอแววตาแห่งรักความภักดี
ที่เธอมีฉันอยู่คู่แววตา?"

[สายใย]

ตากหน้ามางอนง้อก็เพราะรัก
หัวใจภักดิ์เตือนให้อาลัยหา
ถ้าผิดพลั้งไปก็ขอขมา
ถ้าเมตตาขอวอนอย่างอนเลย

ที่บอกรักฝากไปในวันนั้น
หัวใจมันสั่งมาอย่านิ่งเฉย
ถ้ารักเขาอย่าเศร้าบอกเขาเลย
พอฉันเอ่ยเธองอนจนอ่อนใจ

เธอบอกว่าฉันเหมาเข้าใจผิด
ไม่เคยคิดกับฉันถึงขั้นไหน
ขอเป็นเพื่อนเยือนเย้าที่เข้าใจ
แค่คบไว้ฉันท์มิตรสนิทกัน

เพียงถ้อยคำธรรมดาว่าอย่าภักดิ์
ฉันตระหนักรักเก้อแค่เพ้อฝัน
แต่ว่ารักหนักล้ำเกินจำนรรจ์
ขอสัมพันธ์สานต่อมาง้อเธอ

ภาพวาดฝีมือ อ.จักรพันธ์ โปรษยกฤต จาก http://www.bloggang.com/data/sdayoo/picture/1153962365.jpg

[แมวเหมียว]

หากว่าคุณโกรธเพราะฉันมาป่วนปั่น
เชิญคุณนั้นเอาคืนฉันไม่ว่า
และจะไม่หนีไปอย่าเย็นชา
เพราะแม้ว่าจะโกรธอย่าโทษกัน

หากว่าคุณโกรธฉันไร้เหตุผล
เชิญคุณบนฟากฟ้าข้างหน้าฉัน
และฉันขอความรักความผูกพัน
เดิมที่มันมีอยู่ก็ขอคืน

ง้อ ง้อ ง้อ ต่อไปทำไมเล่า
มัวโง่เขลาตามเธอเพ้อแต่ตื่น
จากนี้ไปขอเริ่มใหม่เปลี่ยนวันคืน
ที่ขมขื่นให้ชื่นแช่มแจ่มอุรา