ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Zhyphires]

ฉันคิดถึงเพียงเธอ...จนหมดใจ
คิดไปไกลว่าแนบติดได้ชิดใกล้
ถึงตัวเธอผู้งดงามมากกว่าใคร
เพียงเท่านั้นที่ใจคิดไกล้เคียง

เธอรู้มั้ยเธอคือดาวที่พราวฟ้า
จนนภาเติมเต็มด้วยแสงเสียง
หมดทั้งจิตคิดไปอยู่คู่เคียง
ใจลำเอียงเรียงไปให้แก่เธอ

*-------?----------?---------?-------*

อันตัวผมกวีผู้มาใหม่
ด้วยความในที่ต้องการจะปรึกษา
ด้วยความยากกลอนกระทู้ที่แต่งมา
กลอนอาจไม่งามหนักหนาโปรดอภัย

จากความคิดเป็นคำกลอน                                                     
กวีฝึกหัด Zhyphires.. Alkazan...                                             

[เพลงผ้า]

ไม่มีใครเก่งมาแต่คราก่อน
ทุกบทกลอนฝึกฝนและทนเขียน
เพียงทักษะหมั่นดูคอยรู้เรียน
ก็นุ่มเนียนวางคําด้วยทํานอง

คือคําสอนชั้นครูจึงรู้มา
ใช่เพลงผ้าสอนสั่งในทั้งผอง
ก็ยังฝึกทุกวันแต่หมั่นมอง
เมื่อไม่ลองแล้วรู้มีผู้ใด

[มั่น แซลี้]

กลอนไม่งามนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่
คนแต่งด้วยหัวใจนั้นคือประเด็นหลัก
แต่งจากจิตวิญญาณและก้นบึ้งที่อยากจะฟูมฝัก
ถ้าคนแต่งน่ารักกลอนอะไรมันก็งามไปหมดเสียจริงๆ

[nineten]

ได้ยินไหม...
เสียงหัวใจของใครคนนี้
ถ้าได้ยินช่วยตอบที
เถิดคนดี คนของใจ

สุดแสน..ทรมาน
กับอาการของใจที่ล้าไหว
ตอนนี้..แทบขาดใจ
กิน..นอน..ไม่ค่อยได้...ใจคิดถึงเธอ

[Tong kajok]

   ฉันคิดถึง เพียงเธอ จนหมดใจ
ไม่มีใคร แทนที่เธอ จากใจฉัน
ทั้งเช้าสาย บ่ายเย็น ทุกคืนวัน
ตัวฉันนั้น คิดถึงเธอ ทุกเวลา

[ดิษฐา]

ใจสั่นไหว
การเต้นของหัวใจสับสน
ความคิดถึง ล่องลอยเวียนวน
ทำอะไรก็ไม่พ้นเห็นเธอ

สงสัยคงอาการหนัก
ขอตัวหลบไปพัก ให้หายเพ้อ
แต่หลับตา ยิ่งพานเห็นแต่หน้าเธอ
รีบมาให้เจอ ก่อนหัวใจจะเพ้อ มากเกินควร

[bourana]

ตอนนี้ในหัวใจฉันไม่เคยค้นเจอใครนอกจากเธอ
คนที่ฉันเฝ้าคิดถึงอยู่เสมอนอกจากเธอไม่เคยมีใคร
ไม่รู้เหมือนกันว่าต่อจากนี้จะคิดถึงเธอต่อไปอีกนานแค่ไหน
แม้ก็รู้ว่าระหว่างเราไม่สามารถเป็นไปได้..แต่ก็ยังคิดถึงเธออยู่ในใจเรื่อยมา

ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นอย่างนี้
ในหัวใจมันเฝ้าแต่ทวีความโหยหา
พยายามเตือนว่าให้จบ..เพราะยิ่งรักก็ยิ่งพบแต่คราบน้ำตา
แต่ก็ยังไม่สามารถตัดตัวเองออกมา..ไม่สามารถเลิกห่วงหาคิดถึงเธอ

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

ตื่นนอนมาเวลาหกโมงเช้า

รีบนับเอานับเวลาว่าถึงไหน

เพราะที่โน่นกาลมันผ่านต่างจากไทย

นับนิ้วไปว่าที่นั่นกี่โมงยาม

...

ฉันคิดถึงเธอจะซึ้งรู้บ้างไหม

ด้วยดวงใจกอปรด้วยรักล้นหลาม

หรือที่นั่นคืนวันช่างสวยงาม

เลยลืมยามที่เรานั่งข้างเคียง

...

[ดิษฐา]

สัมผัสอบอุ่น
ตักที่เคยนอนหนุนยามเหนื่อยล้า
รอยยิ้ม  คำปลอบใจ ยามมีน้ำตา
ทุกภาพยังย้อนคืนมาให้จดจำ

ความทรงจำยังไม่ลบเลือน
แม้เพียงอดีต ที่ครั้งหนึ่งเคยทำลายฝัน
แต่ลึก ลึก ในใจเธอยังมีค่าให้ใจ จดจำ
และในทุกความทรงจำ เรื่องราวเหล่านั้น ยังเป็นเธอ